ITHOBAAL II WAS GEEN CHERUB
(Ezechiël 28: 12-16)
HET FEIT DAT SOMMIGE MENSEN op de bovenstaande verzen wijzen om het bestaan van een bovennatuurlijke “satan” te bewijzen, heeft het noodzakelijk gemaakt om deze vijf verzen te behandelen om aan te tonen dat de verschijning in onze Engelse test van de woorden “the anointed cherub that covereth,” te wijten is aan een verkeerde vertaling, hetzij per ongeluk of opzettelijk.
De koning van Tyrus, die het onderwerp was van Ezechiël’s profetie, moet ongeveer 360 v. Chr. geleefd hebben, dat wil zeggen, ongeveer 400 jaar later dan koning Hiram van Tyrus, beroemd als Salomo’s medewerker bij de bouw van de Tempel. Het is goed om dit te onthouden, zodat we niet op een dwaalspoor worden gebracht door woorden als “tabrets, and pipes” (tabrets en pijpen) die in onze Engelse versie staan (vers 33) en die onze gedachten afleiden van het tempelgebouw en niet van het echte onderwerp van Ezechiëls boodschap, namelijk Ithobaal II, koning van Tyrus, en zijn bouwwerk of cabine waar hij zijn verzameling afgoden had.
Het is naar deze cabine of omheining voor beelden dat Ezechiël verwijst wanneer hij zegt (vers 12): “Gij sluit het bouwwerk vakkundig af en brengt de hele nacht door…”.
Het was nodig om naar de Hebreeuwse tekst van de Heilige Schrift te gaan om de werkelijke betekenis van de profetie te krijgen, maar het zal niet nodig zijn om een volledige weergave van alle vijf verzen te geven om aan te tonen dat het onderwerp van Ezechiël’s profetie geen cherub was, noch een gevallen engel, maar alleen een gevallen mens die zichzelf onuitsprekelijk onteerde in de gruwelen van afgoderij.
Vers 13 verwijst naar de koning van Tyrus als zijnde in Eden (verrukking) “de tuin van de goden (of machtigen).” Dit is, zoals eerder vermeld (bladzijde 34) een verwijzing naar Libanon met zijn machtige bomen, en het kan ook gelezen worden als “de tuin der koningen”. Libanon behoorde al minstens vierhonderd jaar toe aan de rijke koningen van Tyrus, maar de verwijzing is zeker NIET naar “het paradijs van God,” waarin Jezus de berouwvolle dief een deel beloofde op de dag van Zijn (onze Heer’s) komende koninkrijk.
“Waarom kunnen we hier zo zeker van zijn?” vraag je je misschien af. Omdat de volgende woorden in de profetie (vers 13) over de koning van Tyrus zijn: “…gij zijt geheel omringd door stenen beelden met namen als Edom, Pitedah, Tarshish, Yahalom…” enzovoort. Het woord “en goud” in onze Engelse tekst lijkt eerder bij de volgende zin te horen, in welk geval het niet “en goud” is zoals hier vertaald, maar (hier geven we de Hebreeuwse letters zoals ze in de Hebreeuwse tekst staan) “vav” = “en”, “zain he” (z h) = “dit”, “beth” (b) = “voor”; dus met de woorden die volgen, zou er staan: “… en dit voor de koningin van de hemel, gebak in de vorm van ‘vav’ (dat is om een haak aan te geven), en doorboord met gaten. ” We vinden verwijzing naar “…koeken voor de koningin van de hemel…” in Jeremia 7: 18 en 44: 19.
De woorden “At-kerub”, waarmee het 14e vers opent, zijn verantwoordelijk voor het idee dat hier opnieuw sprake is van de “gevallen engel”. Het zal worden opgemerkt dat de Septuagint versie luidt: “Gij waart met de cherub…”, wat niet dichter in de buurt komt van correctheid dan onze, “Gij zijt de gezalfde cherub die bedekt…”.
Het Hebreeuwse “AT” is “met” en verwijst naar een “CHEREB”, wat “een zwaard” of een dolk of een mes is, en het volgende woord is “mimshach” wat “uitgestrekt” betekent. De rest van het vers lijkt in het geheel niet op de Engelse tekst, omdat het een beschrijving is van de riten die door de afgodendienaars worden uitgevoerd.
Het nestwoord dat in onze Engelse tekst verschijnt als “cherub,” is Hebreeuws “kerub,” blijkbaar voor het woord “qereb,” wat “midden” betekent. (N.B. De oude Hebreeuwse letters “k,” “ch,” en “q” waren allemaal verwisselbaar). In dit 16e vers roept de profeet uit: “Zou God zich haasten om de beelden in het midden van hun stand (of bedekking of omheining) te vernietigen.”
