Joodse archeologen waren op zoek naar antwoorden toen hun DNA-analyse van botten gevonden in een oud graf van maar liefst 6.000 jaar geleden aantoonde dat sommige van de vroegste bewoners van het land Israël er arisch uitzagen met een lichte huid en blauwe ogen:

Kolonisten met blauwe ogen en een lichte huid bewoonden de Levant zo’n 6.500 jaar geleden, volgens een internationaal interdisciplinair team van wetenschappers. Een artikel dat maandag is gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift Nature Communications lost het mysterie op van hoe de Chalcolithische cultuur naar Galilea kwam: via volksverhuizing.

Toen ze het genoom in kaart brachten van de botten van 22 van de 600 individuele skeletten die waren ontdekt in een enorme necropolis bij Peki’in in het noorden van het land, vonden de wetenschappers een genetische mix die heel anders was dan die van eerdere en opeenvolgende kolonisten in de regio.

In het artikel “Ancient DNA from Chalcolithic Israel reveals the role of population mixture in cultural transformation,” concludeerden de wetenschappers dat de homogene gemeenschap die in de grot werd gevonden ~57% van haar voorouders kon betrekken van groepen die verwant waren aan die van het lokale Levant Neolithicum, ~26% van groepen die verwant waren aan die van het Anatolische Neolithicum, en ~17% van groepen die verwant waren aan die van het Iraanse Chalcolithicum.

“De genetische analyse gaf antwoord op de centrale vraag die we wilden beantwoorden,” zei Reich van Harvard. “Het toonde aan dat de Peki’in aanzienlijke voorouders hadden van noorderlingen – vergelijkbaar met die in Iran en Turkije – die niet aanwezig waren bij eerdere Levantijnse boeren.”

Het Chalcolithicum, ook wel de Kopertijd genoemd, volgt op de Steentijd en gaat vooraf aan de Bronstijd. Er zijn al verschillende DNA-analyses voor nederzettingen uit de Bronstijd in de Levant, waaronder de publicatie afgelopen zomer van onderzoek van opgravingen uit de Bronstijd waaruit blijkt dat 93 procent van de voorouders van de moderne Libanezen afkomstig is van de Kanaänieten. Nu vult het nieuwe in kaart brengen van het Peki’in genoom een leegte op van 3000 jaar DNA-analyse.

Met de conclusie van het nieuwe onderzoek dat ongeveer de helft van het genoom van de inheemse Chalcolithische bevolking afkomstig is uit het oude Turkije en Iran, lijkt het erop dat deze artefacten mogelijk tijdens de migratie zijn gearriveerd, en niet slechts als bijproduct van een handelsroute zoals eerder werd gesuggereerd.

…De archeologen zagen aanwijzingen dat lichamen vanuit alle richtingen naar de grot werden gebracht om daar te worden geïnterneerd – tot in de Jordaanvallei, de woestijn van Judea en de Negev, en de kust van Libanon. “Het is duidelijk dat er grote inspanningen werden geleverd om de botten van de doden naar deze vereerde plek te vervoeren,” schrijven ze.

“De cultusvoorwerpen en grafgiften vertonen artistieke stijlen van verschillende Levantijnse subculturen,” wat volgens de archeologen suggereert dat de grot diende als “een regionaal mortuariumcentrum, waar mensen uit heel het oude Palestina samenkwamen om hun doden te begraven.” Volgens het nieuwe onderzoek toont radiokoolstofdatering aan dat de grot in gebruik was gedurende het late chalcolithicum (4500-3900 v. Chr.).

De gegevens van de skeletresten, afkomstig van 22 individuen, “zijn van uitzonderlijke kwaliteit gezien de typische slechte conservering van DNA in het warme Nabije Oosten,” schreven de wetenschappers.

“Deze studie van 22 individuen is een van de grootste oude DNA-onderzoeken uitgevoerd op een enkele archeologische vindplaats, en verreweg de grootste ooit gerapporteerd in het Nabije Oosten,” zei onderzoeker May van de Tel Aviv Universiteit.

De wetenschappers ontdekten een aantal recessieve genetische kenmerken die gewoonlijk niet worden verwacht in menselijke overblijfselen uit de Levant.

“Bepaalde kenmerken, zoals genetische mutaties die bijdragen aan blauwe oogkleur, werden niet gezien in de DNA-testresultaten van eerdere Levantijnse menselijke overblijfselen,” zei May.

De gemeenschap met blauwe ogen en een blanke huid ging niet verder, maar onderzoekers hebben nu tenminste een idee waarom. “Deze bevindingen suggereren dat de opkomst en ondergang van de Chalcolithische cultuur waarschijnlijk te wijten is aan demografische veranderingen in de regio,” zei May.

Natuurlijk schrijven de Joden die deze studie hebben uitgevoerd de lichte huid en blauwe ogen af als een “abnormale recessieve genetische mutatie”, maar dat is omdat ze het feit moeten blijven ontkennen dat de oorspronkelijke Israëlieten blank waren, net als het grootste deel van het Midden-Oosten – en zeker niet de voorouders van de huidige Arabisch uitziende Joden die nu het land van de oude Israëlieten bezetten.

Het artikel in de Times of Israel verzuimt ook te vermelden dat zowel het oude Turkije (Anatolië), Iran (Perzië) en Egypte op dit moment in de oude geschiedenis ook bezet werden door Blanke mensen, en daarom is het volkomen logisch dat zij verwant zouden zijn aan de mensen die in deze Chalcolithische grot in Noord-Israël werden gevonden.

En merk op dat aan het eind van het artikel de joodse schrijver er zeker op wijst dat deze mensen met een lichte huid en blauwe ogen “niet in Israël zijn blijven wonen”. Waar baseert hij dit op? Het antwoord is niets – behalve zijn angst voor de waarheid die de wereld nooit mag weten – dat de huidige Joden die dat land bezetten duidelijk niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. DNA vertelt ons precies wie de oude Israëlieten waren.

Toevoeging van de vertaler

Wij hebben gigantisch veel informatie over wie het ware Israël is. Dit artikel bevestigd het archeologische bewijs dat de vroegere bewoners van het midden oosten blank waren. Wij kennen de plaatsen, zoals Jeruzalem, als een zandbak wat half is verwoest. In een studie van ons wordt ook duidelijk weergegeven dat het oude Jeruzalem niet het nieuwe Jeruzalem is.

Er zijn vele misleidingen de wereld in gegaan waardoor ons volk hun afkomst niet meer kennen. Zij zijn hun identiteit kwijtgeraakt. Zoals God het heeft beloofd aan Zijn volk, zouden ze bij een nieuwe naam worden genoemd. Dit is ook gebeurd en ze stonden bekenden onder vele namen. Wij kennen ze nu als de Anglo Saksische en Keltische volkeren.