door Pastor V.S. Herrell
Er zijn letterlijk honderden doctrinaire punten die gebruikt kunnen worden om Katholieken gemakkelijk af te wijzen. Geen enkel punt is echter zo eenvoudig als het Katholieke geloof en de stelling dat Jezus geen fysieke broers en zussen had, met andere woorden, dat Maria geen andere kinderen met Jozef had na de maagdelijke geboorte van Jezus. Deze doctrine wordt gedetailleerd beschreven in de paragrafen 499-500 van de Katechismus van de Katholieke Kerk, die als volgt luidt:
“499. De verdieping van het geloof in het maagdelijk moederschap bracht de Kerk ertoe Maria’s echte en eeuwige maagdelijkheid te belijden, zelfs in de handeling van het baren van de mensgeworden Zoon van God. In feite deed de geboorte van Christus ‘niets af aan de maagdelijke integriteit van zijn moeder, maar heiligde deze’. En daarom viert de liturgie van de Kerk Maria als Aeiparthenos, de ‘eeuwige maagd’.”
“500. Tegen deze doctrine wordt soms ingebracht dat de Bijbel broers en zussen van Jezus noemt. De Kerk heeft deze passages altijd opgevat als niet verwijzend naar andere kinderen van de Maagd Maria. In feite zijn Jakobus en Jozef, ‘broers van Jezus’, de zonen van een andere Maria, een discipel van Christus, die Matteüs veelbetekenend ‘de andere Maria’ noemt. Zij zijn nauwe verwanten van Jezus, volgens een uitdrukking uit het Oude Testament. “Katholieken geloven dus dat Jezus geen broers of zussen had en als je sommige katholieke theologen bestudeert, lijkt het erop dat zij ook geloven dat het maagdenvlies van Maria (of Mariam) zelfs niet gebroken was tijdens het geboorteproces. Maar het Nieuwe Testament stelt herhaaldelijk en nadrukkelijk dat Jezus fysieke broers en zussen had die de kinderen van Maria waren. Voordat we verder gaan met het bespreken van het bewijs in het Nieuwe Testament met betrekking tot deze kwestie, moeten we er eerst op wijzen dat de Catechismus de kwestie probeert te verwarren door het over ‘de andere Maria’ te hebben. Zij wordt genoemd in Mattheüs 28:1 en zij wordt niet ‘de andere Maria’ genoemd om haar te onderscheiden van Mariam, de moeder van Jezus, maar om haar te onderscheiden van Maria Magdalena. De Catechismus wil ons doen geloven dat het onderscheid ligt bij Mariam, de moeder van Jezus. In Matteüs 28:1 staat:
“Na de sabbatten, bij het aanbreken van de eerste van de sabbatten, kwamen Maria Magdalena en de andere Maria om het graf te bekijken” (AST).
In feite zijn er zes verschillende Maria’s in het Nieuwe Testament, hoewel Maria de moeder van Jezus eigenlijk ‘Mariam’ is en de andere vijf meestal ‘Maria’ of ‘Mary’. Toch is dit geen vaste regel, omdat Maria en Mariam soms op dezelfde manier kunnen worden afgekort. Daarom zullen we deze zes Maria’s opnoemen: 1) Mariam, de moeder van Jezus. 2) Maria, ‘de andere Maria’. Zij is de vrouw van Clopas (Johannes 19:25), zij is de moeder van Jakob de Kleine en Joses (Matt. 27:56, Markus 15:40) 3) Maria, de zus van Martha. Zij zalfde Jezus’ voeten (Johannes 12:3). 4) Maria Magdalena (Matt. 27:56; Markus 16:1, enz.). 5) Maria, de moeder van Johannes Marcus (Handelingen 12:12). 6) Maria, die een helper van Paulus was (Rom. 16:6). Nu we de verschillen tussen de Maria’s kennen, kunnen we met nadruk stellen dat Maria of Mariam, de moeder van Jezus, minstens zeven kinderen had: Jezus, Jakob, Joses (of Jozef), Simon, Judas en minstens twee dochters. Deze namen komen onder andere uit de volgende verzen:
“Is dit niet de zoon van de timmerman? Heet zijn moeder niet Mariam? En Zijn broers Jakob, en Joses, en Simon, en Judas? En zijn Zijn zusters niet allen bij ons?” (Matt. 13:55- 56 AST).
“Is deze niet de timmerman, de zoon van Mariam, en de broer van Jakob en Jozef en Judas en Simon? En zijn Zijn zusters niet hier bij ons?” (Marcus 6:3 AST).
Nu is het vanwege deze verzen dat de Catechismus heeft geprobeerd de kwestie te verwarren door “de andere Maria” te noemen, omdat we in Matteüs 27:56 leren dat deze Maria ook twee zonen had met de namen Jakob en Joses. Maar deze Jakob en Joses zijn anders dan de Jakob en Joses die in de bovenstaande twee verzen worden genoemd als de broers van Jezus. Er zijn vier verschillende Jacobussen in het Nieuwe Testament: 1) Jakob, de zoon van Zebedeüs en Salome en de broer van de apostel Johannes. 2) Jakob, de zoon van Alfeüs. Dit is Jakob de Kleine en de zoon van ‘de andere Maria’ en de broer van Joses. 3) Jakob, de broer van Jezus en zoon van Mariam. 4) Jakob, de vader van de apostel Judas (niet Iscariot). Een gedetailleerde studie van deze vier Jacobs in het Nieuwe Testament verifieert zonder enige twijfel dat Mariam, de moeder van Jezus, een zoon had die Jakob heette, net als ‘de andere Maria’. Zij zijn niet dezelfde Jakob. De zoon van ‘de andere Maria’ is de Kleine, en de zoon van Mariam en broer van Jezus wordt altijd als zodanig geïdentificeerd. Bijvoorbeeld,
“Maar ik zag geen andere van de ambassadeurs, dan Jakob, de broer van de Meester” (Gal. 1:19 AST).
Het is deze Jakob, de broer van Jezus, die meer dan waarschijnlijk het Boek Jakob schreef, het eerste boek van het Nieuwe Testament. Wat betreft Joses of Jozef, ook hier zijn er verschillende en het is zeker dat de twee waar het hier om gaat verschillend zijn. Het heeft dus geen zin om zelfs maar ‘de andere Maria’ en haar twee zonen te noemen, behalve dan om te proberen de kwestie te vertroebelen, en de kwestie is dat het Nieuwe Testament expliciet verklaart dat Mariam minstens zeven kinderen had, zes na Jezus. Vervolgens zullen de katholieken zeggen dat wanneer de Bijbel in deze verzen spreekt over de broers of zussen van Jezus, dit verwijst naar broers of zussen in het geloof, zoals het woord broers zo vaak gebruikt wordt in het Nieuwe Testament, en niet verwijst naar biologische broers of zussen. Maar contextueel gezien is dit absurd. Bijvoorbeeld, in Galaten 1:19 hierboven, waarom zou Paulus verwijzen naar Jakob als een gezant en vervolgens ook als een broer van Jezus, tenzij hij een biologische broer bedoelde? Kunnen we niet aannemen dat als iemand een gezant was, hij ook een broer van Jezus in het geloof was? De reden dat Paulus zei dat Jakob de broer van Jezus was, was om hem te onderscheiden van Jakob de Kleine en Jakob de zoon van Zebedeüs. Wanneer er naar deze laatste twee Jacobs wordt verwezen, zijn Paulus en de schrijvers van de evangeliën voorzichtig om naar hen te verwijzen met “de mindere” of de “zoon van Zebedeüs” om hen te onderscheiden van de Jakob de broer van Jezus. Maar als we aannemen dat de term broer of broers in deze verzen niet verwijst naar biologische broers, maar naar broers in het geloof, dan is er geen onderscheid tussen deze drie Jacobs, omdat ze allemaal Jezus’ broers in de overtuiging waren. Dit punt wordt echter heel duidelijk gemaakt in de volgende passage uit Marcus (en de parallellen):
“Toen kwamen Zijn moeder en broers, en buiten staande, zonden zij naar Hem toe, Hem roepende. En een menigte zat om Hem heen en zij zeiden tegen Hem: ‘Zie, je moeder en je broers zoeken je buiten.’ En Hij antwoordde hun zeggende: ‘Wie is Mijn moeder of Mijn broeders?’ En toen Hij om Zich heen keek naar hen die in een kring om Hem heen zaten, zei Hij: ‘Zie, Mijn moeder en Mijn broeders! Want wie de wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en Mijn moeder'” (Marcus 3:31-35 AST).
Het is absurd om hier te beweren dat de zin ‘uw moeder en uw broers’ naar iets anders verwijst dan naar zijn biologische moeder en broers. In feite zou het punt van de lering verloren gaan als de lezer niet zou begrijpen dat dit de biologische broers en moeder van Jezus waren. Veel Katholieken hebben de absurditeit van deze eerdere argumenten ingezien en zij hebben een taalkundig argument bedacht dat stelt dat wanneer deze verzen spreken over de broers of zussen van Jezus, zij in werkelijkheid verwijzen naar zijn neven en nichten of andere naaste familieleden. Een samenvatting van dit argument wordt gevonden in een noot bij Marcus 6:3 in de Katholieke New American Bible:
“…in Semitisch gebruik worden de termen ‘broer’, ‘zus’ niet alleen toegepast op kinderen van dezelfde ouders, maar ook op neven, nichten, nichten, halfbroers en halfzussen … men kan niet veronderstellen dat de betekenis van een Grieks woord in de eerste plaats moet worden gezocht in Semitisch gebruik … De kwestie van de betekenis zou hier niet zijn ontstaan zonder het geloof van de kerk in Maria’s eeuwigdurende maagdelijkheid.” Hier geven de katholieken toe dat dit absurde argument niet eens gemaakt zou zijn zonder hun door mensen gemaakte doctrine van Maria’s eeuwigdurende maagdelijkheid. Het spreekt natuurlijk voor zich dat nergens in het Nieuwe Testament wordt geleerd dat Maria geen andere kinderen had of altijd maagd was; noch wordt dit voorspeld in de profetieën van het Oude Testament over de geboorte van de Messias en de profetie die stelde dat Zijn moeder een maagd zou zijn op het moment van Zijn geboorte. Maar na de geboorte zou het maagdenvlies gebroken zijn en zou verwacht worden dat Jozef kinderen zou krijgen om zijn familielijn voort te zetten. Dus als deze door mensen gemaakte doctrine, die absoluut geen steun vindt in de Bijbel, er niet was geweest, zou niemand ooit het feit in twijfel hebben getrokken dat Jezus broers en zussen had. Het argument zelf is nog belachelijker en er zijn twee versies van het argument. De ene versie zegt dat er geen Aramees of Hebreeuws woord was voor neef en dat het woord voor broer dubbel was voor zowel broers als neven. Dit kan echter niet bewezen worden; het enige dat bewezen kan worden is dat er geen woorden waren die onderscheid maakten tussen neven en nichten van moederskant en van vaderskant. Het Hebreeuws in het Masoretische Oude Testament en de Aramese en Syrische vertalingen van het Oude en Nieuwe Testament verwijzen echter wel naar neven en nichten door te zeggen “de zoon van de oom” of “dochter, etc.”. Aramese sprekers waren dus zeker niet onbekwaam om een neef of nicht te beschrijven en deze omweg was heel gebruikelijk. Maar het feit blijft dat het absoluut irrelevant is wat het Aramees, Hebreeuws, Luwisch, Hongaars of welke andere taal dan ook behalve Grieks betekende, omdat het Nieuwe Testament in het Grieks is geschreven. Grieks was de moedertaal van Paulus, Marcus en Lucas, die allemaal Griekse namen hadden, en deze mannen hadden een extreem grote verscheidenheid aan Griekse woorden om uit te kiezen toen ze schreven dat Jezus broers en zussen had. In het Grieks is het woord dat in deze passages voor broer wordt gebruikt ¢delfÒj (adelphos) en het betekent heel specifiek en alleen “broer”. Dit woord werd nooit gebruikt voor een ander type familielid in de Griekse literatuur. Als de Griekssprekende, Romeins staatsburger apostel Paulus in Galaten 1:19 aan de Griekssprekende Galaten, die geen Aramees spraken en geen enkel Semitisch idioom kenden, had willen vertellen dat Jakob de neef van Jezus was en niet zijn broer, dan had Paulus het Griekse woord ¢neyiÒj (anepsios) gebruikt zoals hij deed in Kolossenzen 4:10 (AST):
“Aristarchus, mijn medegevangene, groet u, en Marcus, de neef van Barnabas, over wie u bevelen hebt ontvangen.”
Dit woord betekent heel specifiek “neef” en dit woord werd zelfs gebruikt in de Griekse Septuagint (Numeri 36:11). Dit Griekse woord is erg belangrijk omdat veel katholieke priesters hun parochianen specifiek vertellen dat de Griekse taal geen woord had voor neef en dat dit de reden was dat het woord broer gebruikt moest worden. Maar dit is niets anders dan pure onwetendheid en misleiding! In feite is ¢neyiÒj (anepsios) niet het enige woord voor neef; er zijn andere woorden voor specifieke soorten neven en andere synoniemen, etc. Als Paulus of Marcus hadden bedoeld dat Jakob en Joses gewoon bloedverwanten van Jezus waren, niet noodzakelijk neven of broers, dan hadden ze het Griekse woord suggen”j (sungenes) kunnen gebruiken, dat gewoon een algemene bloedverwant betekent en zowel door Marcus (6:4) als door Paulus (Romeinen 9:3) en door het hele Nieuwe Testament wordt gebruikt. Het verhaal is hetzelfde in de Latijnse Vulgaat van de katholieken. In Galaten 1:19 wordt bijvoorbeeld het Latijnse woord frater gebruikt, dat specifiek broeder betekent. Het woord nepos, wat neef betekent, had gebruikt kunnen worden, maar dat werd niet gedaan. Er kan dus absoluut geen twijfel over bestaan dat Jezus op zijn minst vier broers en twee zussen had die de biologische kinderen van Mariam of Maria waren. Deze enkele doctrine is een uitstekend middel om katholieken en de autoriteit van de Katholieke Kerk te verwerpen. Als zij niet intellectueel eerlijk genoeg kunnen zijn om toe te geven dat Maria tenminste zeven kinderen had, dan kunnen zij ook niet intellectueel eerlijk genoeg zijn om welke waarheid dan ook te geloven.
Oude gympen
door Don Mikesell, Ch.D.
Ze zijn oud, versleten, vies en een regelrechte belediging voor de reukorganen. Oude sneakers zijn niet per se schoenen. We kunnen deze naam gebruiken voor degenen die twijfel zaaien bij het publiek door artikelen te plaatsen met weerhaken, suggesties en regelrechte leugens om te misleiden. Onlangs stond er in een plaatselijke krant een artikel met de titel “Deze kant van de hemel”, dat het boek Ruth als onderwerp had en het verhaal vertelde over hoe God een natie aan het creëren is waardoor de Messias zal komen. Het artikel stelt verder dat “Ruth, die een Moabietische is en geen Hebreeuwse, de grootmoeder van Koning David is”. En dan staat er in feite dat de Heer een bedorven afstamming had. Deze krankzinnige mensen gebruiken dit om het interraciale huwelijk en ongehoorzaamheid aan het zesde gebod van de Septuagint (LXX) te ondersteunen. In Openbaring 22:16 (AST) lezen we:
“Ik, Jezus, heb Mijn boodschapper gezonden om u deze dingen te getuigen over het Lichaam Politiek. Ik ben de Wortel en het Ras van David, de heldere en morgenster.”
In Deuteronomium 34 beloofde God het land Moab aan Israël te geven, en in I Kronieken vinden we deze landen in Israëls handen, zoals beloofd. Maar deze Israëlieten deden toen, net als nu, geen afstand van vreemde goden of goden van andere rassen en gingen gewoon door met het aanbidden van afgoden. God veranderde niet van gedachten: “Want Ik ben de Meester, uw God, en Ik verander niet” (Mal. 3:6 LXX). Ook Numeri 23:19 (LXX):
“God is niet als een mens om te wankelen, noch als een mensenzoon om bedreigd te worden; zal Hij zeggen en niet uitvoeren? Zal Hij spreken en Zijn woord niet houden?”
Wat deze stinkende schrijvers de bevolking willen laten geloven en het zaad van twijfel willen laten groeien, is dat God van gedachten verandert. In zowel Nehemia 13:1 als Deuteronomium 23:3 vinden we dat de Ammoniet en de Moabiet nooit zullen toetreden tot de Lichaamspolitiek van de Heer.
“De Ammoniet en de Moabiet zullen de vergadering van de Meester niet binnengaan, zelfs niet tot in het tiende geslacht, zelfs niet voor eeuwig” (Deut. 23:3 LXX).
“Te dien dage lazen zij in het boek van Mozes in de oren des volks; en men vond daarin geschreven, dat de Ammonieten en Moabieten in eeuwigheid niet zouden ingaan in de vergadering des Meesters; omdat zij de kinderen Israëls niet met brood en water tegemoet kwamen, maar Balaam tegen hen inhuurden om hen te vervloeken; maar onze God veranderde de vloek in een zegen. En het geschiedde, toen zij de wet hoorden, dat zij afgescheiden werden, ja, iedere bastaard (Gr. [TM]p…miktoj (epimiktos) in Israël” (Neh. 13:1-3 LXX; vgl. Ezk. 21:28-29, 25:11).
Merk op dat ongeveer 150 jaar voor Ruth in Numeri 25 God 24.000 mensen doodde voor het negeren van Zijn wet, en dat aan Phineas een verbond van eeuwig priesterschap werd gegeven in Numeri 25:13. Misschien ziet de schrijver van “This Side of Heaven” niets verkeerds in een stamboom die slechts een stam heeft. In het boek Ruth verhuizen de Israëlieten van de stam Efraïm van Bethlehem naar het land Moab. Ruth was een Israëliet van ras die in het land Moab woonde in een samenleving die waarschijnlijk niet zo gemengd was als ons land, de EU en de VS, op dit moment is. Nee, het verhaal van Ruth laat geen Moabitische afstamming van David zien. Het verhaal van Ruth is geen excuus voor rassenvermenging. Degenen die deze waanzin onderwijzen zijn wolven in schaapskleren en zullen hun verdiende loon van een rechtvaardige God erven, want Hij is niet van gedachten veranderd.
“Jezus de Gezalfde, dezelfde gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid” (Heb. 13:8 AST).
Nu moeten deze stinkende, oude gympen, bewust of onbewust, in hun perversie gekend worden door hun ware identiteit.
“Laat dat niet zo zijn! Maar laat God waar zijn en ieder mens een leugenaar, zoals geschreven staat: ‘Opdat gij gerechtvaardigd zijt in uw spreken en overwint in uw geoordeeld worden’ (Romeinen 3:4 AST).
Stinkende leringen dragen bij tot genocide op rassen. Dit is niets nieuws, want we hebben door de tijd heen verdelers gehad, die met hun stiekeme perversies zaden van twijfel plantten. Het verhaal van Ruth is een letterlijke geschiedenisles, maar lijkt ook een allegorie te zijn, waarbij Ruth Israël, de Gerstbruid, voorstelt en Boaz een type is van Christus, een bloedverwant verlosser, onze verlosser.
“Ik ben de Wortel en het Ras van David, de heldere en morgenster” (Openb. 22:16 AST).
