PROFETIE EN PROFETEREN!

Een van de meest gemaakte fouten door moderne Bijbelgeleerden is om de woorden “profeet” en “profeteren” te interpreteren als het werkwoord “profeteren”. Zelfs sommige van onze Engelse woordenboeken misleiden ons hier, want zij verbinden deze woorden met het ambt van “de toekomst voorspellen” en maken dit tot de primaire betekenis, terwijl het meestal secundair is.

Elke voorganger kan een “profeet” zijn in de primaire betekenis, die “een gezalfd persoon” betekent, zoals een “gewijde prediker”. Dit is de betekenis in 162 van de 165 keer dat het gebruikt wordt in het Oude Testament. Het woord “profeet” in Jeremia 29:26, 27 betekent “zingen of spreken door inspiratie”. In Micha 2:4 betekent het praktisch hetzelfde. In alle andere (162) gevallen betekent het “gewijd of gezalfd om voor God te spreken”. Er staat hier niets over het voorspellen van de toekomst, hoewel we uit een studie van het Woord weten dat God deze gave gaf aan bepaalde mannen die Hij voor dit doel had uitgekozen. (Daniël was een van de meest opmerkelijke voorbeelden.)

Maar ons volk Israël (waaronder de overgrote meerderheid van hen die zichzelf tegenwoordig christen noemen) houdt van mysteries. Daarom besteden ze honderden uren aan het ontcijferen van de mysteries van Openbaring of de Grote Piramide van Egypte, maar besteden ze vaak weinig tijd aan het bestuderen van hoe God wil dat we vandaag de dag leven.

Van de vier evangelies, Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes, is Marcus waarschijnlijk het oudste, daterend van rond 65 na Christus.

Tegen de tijd dat Petrus en Paulus hun brieven schreven, waren duizenden christenen martelaren geworden omdat de Romeinse autoriteiten hen, onder druk van de Joden, afslachtten. Het boek Handelingen staat vol van deze Joodse vervolging en de geschiedenis bewijst dat de vrouw van Nero, een Jodin genaamd Poppaea, verantwoordelijk was voor duizenden Christelijke doden.

Het is interessant om op te merken dat alleen Matteüs en Lucas de genealogieën van Christus vermelden, Marcus en Johannes niet. Maar de meningsverschillen in deze genealogieën hebben geen invloed op Christus, Zijn missie of de Christelijke wereld, hoewel tegenstanders van het Christendom er altijd naar wijzen om de Schrift in diskrediet te brengen.

Het getuigenis over het fysieke bestaan van Jezus is niet beperkt tot het Nieuwe Testament of tot het getuigenis van de kerkvaders. Je kunt dit zelf vinden door naar een goede bibliotheek te gaan en de volgende autoriteiten te raadplegen:

1) Flavius Josephus, een gelatiniseerde Jood, die gouverneur van Galilea werd en het meest bekend is als een Joodse historicus die leefde van 55 tot 120 na Christus.

2) Tactitus, een Romeinse historicus die leefde van 122 tot AD.

3) Plinius de Jongere, een Romeinse geschiedschrijver die leefde van 62-113 na Christus.

4) Sultanius, een Romeinse historicus, 70-140 na Chr.

5) Lucianus, een Griekse essayist die leefde rond het midden van de 2e eeuw na Christus.

De getuigenis van deze mannen weegt des te zwaarder omdat zij vijandig stonden tegenover het christendom en het een “pest die onze inheemse Grieks-Romeinse religie wegvaagt” noemden. Natuurlijk waren ze verontrust! Maar ze getuigen nog steeds van de waarheid dat Jezus Christus in het vlees bestond. Iets wat sommige moderne Bijbelgeleerden proberen te weerleggen.

Onder de meer moderne schrijvers hebben we bekende mannen als Thomas Carlyle, die schreef: “Jezus van Nazareth is ons divi nest symbool; hoger heeft het menselijk denken niet kunnen reiken.”

J. J. Rousseau zei: “Als mensen zo’n subliem personage zouden uitvinden, zouden de uitvinders wonderbaarlijker zijn dan het Wezen dat ze uitbeelden.”

Gothe zei: “Ik acht de Evangeliën door en door echt, want er straalt een weerspiegelde pracht van sublimiteit uit die voortkomt uit de persoon van Christus.”

Fiche zei: “Er is geen mens met verstand, die niet zal buigen voor dit verbazingwekkende fenomeen.”

NAPOLEON I zei: “Jezus Christus was geen mens; er is tussen Hem en alle anderen de afstand van oneindigheid.”

Er zijn vele andere citaten uit de geschriften van grote mannen, die getuigen van de macht en goddelijkheid van Christus, en dat Hij fysiek bestond!