EXCLUSIEVE AARD VAN ISRAËL IN HET OUDE TESTAMENT
Er zijn twee zeer interessante feiten in beide testamenten die niet algemeen worden aanvaard. Ten eerste zijn er de vele uitspraken die aantonen dat God degenen verlost die alreeds Zijn volk waren voorafgaand aan de verlossende daad, bijvoorbeeld Psalm 111:9, Hij zond verlossing naar zijn volk of Lukas 1:68, want hij heeft bezocht en verloste zijn volk. Het tweede interessante feit dat in deze Geschriften zal worden gezien, is dat wat algemeen bekend staat als “De Wet” als een verbond aan Israël werd gegeven als ras en dat het aan geen enkel ander ras of volk werd gegeven.
Deze twee bijbelse feiten druisen in tegen de huidige leringen die bijna algemeen worden aanvaard. Wat vandaag echt wordt geleerd, is dat alle rassen hetzelfde zijn met betrekking tot de gebroken wet. Dit wordt niet waargenomen in de oudtestamentische wet en de profeten. In het Nieuwe Testament vinden we nog steeds verwijzing naar de Twaalf Stammen van Israël; ze zijn op geen enkele manier verdwenen. In deze studie wordt aanbevolen dat u vergeet wat u op dit moment weet over de woorden: heidenen, joden en de kerk en er een andere blik op werpt. We zullen beginnen met het citeren van de Schrift en er commentaar op geven.
EEN BOEK VOOR BOEK OVERZICHT NAAR DE EXCLUSIVITEIT VAN ISRAËL
De onderstaande verzen zijn allemaal gericht tot Israël en niet tot iemand anders! Neem bij het lezen ervan de nadruk op de woorden in elk vers om te zien dat dit zo is.
Exodus 6:6 En Ik zal ulieden to Mijn volk aannemen, en Ik zal u tot een God zijn; en gijlieden zult bekennen, dat Ik de Heere uw God ben,
We beginnen hier met de scheiding van Israël van andere volkeren. God, die zich tot Israël richt, zegt dat Hij de God van dit ene volk zal zijn. Hier is het Jehovah, die de schepper van Israël is. Door de hele Bijbel heen kunnen we geen specifiek vers vinden dat zegt dat de God van de Bijbel anders is dan de God van Israël.
Exodus 19:5,6 Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn
De woorden boven alle mensen stelt meteen dat er een andere relatie is tussen God en Israël die niet van toepassing is op andere rassen. Het was Jezus die later zei dat tenzij een persoon van bovenaf geboren was, hij het Koninkrijk der hemelen niet zou kunnen zien, bevestigend dat ze van dezelfde mensen moeten komen. Het zeer Griekse voorvoegsel ano suggereert “opwaarts” of “superieur”. Verder zijn de uitdrukkingen Koninkrijk van priesters en een heilige natie als een rechtstreeks citaat te vinden in 1 Petrus 2:9 (een koninklijk priesterschap) waaruit blijkt dat de mensen hetzelfde zijn. Over geen enkel ander ras wordt op dezelfde unieke manier gesproken.
Lev 20:26 U moet heilig [apart] voor Mij zijn, want Ik, de HEERE, ben heilig. Ik heb u van de volken afgezonderd om van Mij te zijn.
Hier vinden we een duidelijkheid die getuige is van de rassen scheiding van Israël van andere rassen. Het Hebreeuwse woord badal betekent scheiden, onderscheiden, selecteren, delen en volkomen te scheiden. De basisbetekenis van de woorden heilig en heiligheid in beide testamenten brengt het idee van gescheiden of apart. Over God Zelf wordt gesproken als de Heilige van Israël, maar nooit als de Heilige van enig ander ras. In beide testamenten betekent een heilige natie dus een “afgescheiden” natie. De Heilige Geest is ook de Geest van afscheiding op de heilige natie. In de Schrift kunnen we een verwijzing vinden naar De Heilige Mensen [Daniel 8:24], verwijzend naar Israël. Toen God Israël van de andere rassen scheidde, zijn er geen aanwijzingen dat de scheiding voor een beperkte periode zou zijn. In feite is het tegenovergestelde dat wordt getoond.
Deut 4:7,8 Want welk groot volk is er waar de goden zo dichtbij zijn als de HEERE, onze God, bij ons is, altijd als wij tot Hem roepen? En welk groot volk is er dat zulke rechtvaardige verordeningen en bepalingen heeft als heel deze wet, die ik u heden voorhoud?
Dit vers stelt vast dat de wet alleen aan Israël werd gegeven. Mozes spreekt alleen tot Israël en verklaart in vers 13 dat dit De Tien Geboden behelst. Het Oude Testament werd alleen met Israël gemaakt, zelfs als er op dat moment een gemengde menigte bij hen was. De kwestie hier is de relatie tussen wet en verbond.
Deut 4:37 Omdat Hij uw vaderen liefhad en hun nageslacht na hen verkozen had,
De genetische relatie tussen vaders en zaad is niet te vermijden! Deze verwijzing gaat door in het Nieuwe Testament!
Deut 7:6 Want u bent een heilig [apart] volk voor de HEERE, uw God. De HEERE, uw God, heeft ú uitgekozen uit alle volken op de aardbodem om voor Hem tot een volk te zijn dat Zijn persoonlijk eigendom is.
Dit is geen populaire leerstelling, maar het is een van de vroege Bijbelse uitspraken over de unieke, exclusieve plaats van Israël tussen alle andere rassen. Als Israël als een ras uit de Bijbel zou verdwijnen, zou de profetie dit voorspellen. In het Nieuwe Testament stelt Paulus de vraag: Heeft God Zijn volk verstoten? – Nee! – God verhoede [Rom 11:1]. Op dat moment was Israël gescheiden in twee Huizen waarvan “een deel” verblind was [v7] maar Israël als geheel heeft niet verkregen.
Deut 32:9 Want het deel van de HEERE is Zijn volk, Jakob is het gebied dat Zijn eigendom is.
Er is nergens een Schriftgedeelte dat zegt dat een ander ras dan Israël, geslachtiglijk Gods erfenis is.
Deut 33:29 Welzalig bent u, Israël! Wie is zoals u? U bent een volk dat door de HEERE verlost is.
Mensen leren of denken graag dat God onbevooroordeeld of niet-selectief is, maar als Soevereine God kan Hij doen wat Hem behaagt. Paulus zegt, en dus zal HEEL ISRAËL worden gered [Romeinen 11:26].
Numeri 23:9 Want vanaf de top van de rotsen zie ik hem, vanaf de heuvels neem ik hem waar; dat volk woont afgezonderd, onder de heidenvolken rekent het zich niet.
In het Nieuwe Testament is de oproep nog steeds om uit HEN te komen en niet het onreine aan te raken. Het is God die deze seksuele of fysieke scheiding voor altijd heeft gemaakt. Israël mag geen interactie aangaan met andere rassen voor een dergelijk gemeenschappelijk doel of een ongelijk juk aangaan met andere rassen, in het bijzonder met hun afgoden. Dit brengt Gods oordeel over overtreders.
2 Sam 7:23 En wie is als Uw volk, als Israël, het enige volk op de aarde dat God is gaan verlossen om voor Hem een volk te zijn, om Zich een Naam te maken
We moeten de bijzondere nadruk hier opmerken die ons hetzelfde verhaal vertelt over Israël als het enige volk dat Jezus kwam verlossen.
Psalm 78:5 Want Hij heeft een getuigenis ingesteld in Jakob, een wet vastgesteld in Israël; die heeft Hij onze vaderen geboden
De triade, Jakob, Israël en vaders is een drievoudige band die niet kan worden verbroken. Opnieuw vinden we hier de bevestiging dat de wet aan Israël werd gegeven. In het Nieuwe Testament vinden we dezelfde uitdrukkingen, vaders, Jakob en Israël, die aantonen dat het Nieuwe Testament gericht is tot dezelfde mensen – degenen die het Oude Testament hadden. Dat wil zeggen, ze zijn allemaal Israëlieten van ras.
Psalm 147:19,20 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israël Zijn verordeningen en Zijn bepalingen. Zo heeft Hij voor geen enkel ander volk gedaan; die kennen Zijn bepalingen niet.
Dit is een zeer duidelijke verklaring dat Zijn Woord niet aan andere rassen wordt gegeven! Dit is geen populair concept of leer, maar het wordt in beide Testamenten bevestigd. Maar als God verklaart dat Hij zo met geen enkele natie heeft gehandeld, durven we het niet in twijfel te trekken! Israël is uniek door Gods’ soevereine keuze.
Psalm 148:14 Hij heeft de hoorn van Zijn volk opgeheven, de roem van al Zijn gunstelingen, van de Israëlieten, het volk dat nabij Hem is.
Deze Schrift definieert wie en wie alleen heiligen zijn. Saints/Heiligen verschijnt in het Nieuwe Testament zonder enige nieuwe omschrijving. Het is God die deze scheiding voor altijd heeft gemaakt. Ook vinden we niet dat andere rassen “dicht” bij God zijn.
Jesaja 41:8,9 Maar u, Israël, Mijn dienaar, u, Jakob, die Ik heb verkozen, het nageslacht van Abraham, die Mij liefhad,
“Het NAGESLACHT” – dit woord is erg belangrijk, omdat het definieert naar welk deel van het zaad van Abraham in beide Testamenten voortdurend, als ras wordt verwezen als Gods’ eigen volk. Niet alle naties die uit Abraham voortkomen, worden als zijn zaad beschouwd. Alleen de natie ‘genoemd’ of ‘geroepen’ IN Izak, moet zo worden beschouwd. Jakob en zijn nakomelingen werden geaccepteerd als dit zaad. Om dit te laten zien, werd Jakob ‘Israël’ genoemd – dat wil zeggen, hij kreeg Gods’ naam. Zo werd Jakob het zaad genoemd in Izak.
Jesaja 43:1 Maar nu, zo zegt de HEERE, uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël: Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij.
Dit vers bevatte de woorden “geschapen” en “gevormd” die niet hetzelfde zijn. Jakob is gemaakt, maar Israël is gevormd.
Gevormd yatsar Om te vormen, te vormen of te maken.
Gemaakt bara In context is dit creëren.
Verlost gawal Teruggebracht, vrijgekocht, hersteld of gewroken.
Deze dingen worden nooit over een ander ras gezegd. Als God elk ras zou kiezen, zou er geen verkiezing, keuze of terugkoop zijn. De hele mensheid zou hetzelfde zijn! Deze uitdrukkingen gaan door in het Nieuwe Testament. Klinken ze bekend? Er is een verschil tussen de uitdrukkingen de zonen van Jakob en de kinderen van Israël door de Schrift, waarbij de ene ‘geschapen’ is en de andere ‘gevormd’. Degenen die ‘gevormd’ zijn door volledig in God te geloven, komen uit degenen die de natuurlijke nakomelingen zijn. We vinden een soortgelijk verschil tussen Genesis 1 en Genesis 2.
Jesaja 45:4 Ter wille van Jakob, Mijn dienaar, Israël, Mijn uitverkorene, riep Ik u bij uw naam; Ik gaf u een erenaam, ……
Opmerking: de uitverkoren is een belangrijke term die Gods’ selectie definieert van een volk [enkelvoud] dat een geslacht is [nationaal Israël]. Verkies of bachiyr betekent “één gekozen” [enkelvoud]. Jezus en de schrijvers van het Nieuwe Testament gebruiken de term op een manier die niet verandert.
Jesaja 46:3 Luister naar Mij, huis van Jakob, en heel het overblijfsel van het huis van Israël, u, die door Mij gedragen bent vanaf de moederschoot, gedragen vanaf de baarmoeder.
Opmerking: Dit definieert de rassen oorsprong van Israël als afkomstig uit de baarmoeder van Sara [zie ook Jesaja 51: 1,2, het gat in de put]. Dit wordt verderop in dit boek uitgelegd.
Jesaja 49:3 Hij heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Knecht, Israël, in Wie Ik Mij zal verheerlijken.
Dit toont aan dat Israël Gods dienstknecht is. Dit is weer een voortdurende uitdrukking die wordt gebruikt voor degenen die Gods doeleinden vervullen. “Dienaar” wordt soms toegepast op andere rassen die God gebruikt om Israël te straffen zodat Israël God zou kunnen verheerlijken. God zegt niet dat hij verheerlijkt zal worden in een ander ras dan in Israël. In het Nieuwe Testament zullen we zien dat, en zij de God van Israël verheerlijkten [Matteüs 15:31].
Jesaja 53:8 Om de overtreding van mijn volk is de plaag op Hem geweest.
Mijn volk hier zijn, of Gods’ volk of Jesajas’ volk, (die dezelfde mensen zijn). Het is populair om deze beperking uit te breiden zodat andere rassen kunnen worden opgenomen. Dat is niet geldig; ze zijn alleen Israël. Dit geliefde hoofdstuk met zijn alles wat we als schapen hebben is op een dwaalspoor geraakt spreekt over Jezus die verwond werd voor onze overtredingen met vermelding van wij en onze. Mijn volk ging vroeger naar Egypte om daar te verblijven in Jesaja 52: 4, geeft uitdrukking en positieve identiteit van de mensen die worden aangesproken en dit loopt door tot in het volgende hoofdstuk. De “schapen” die afgedwaald waren, zijn degenen die de goede Herder kwam zoeken en redden.
Jesaja 59:20,21 En naar Sion zal een Verlosser komen voor wie zich in Jakob van overtreding bekeren, spreekt de HEERE. Wat Mij betreft, dit is Mijn verbond met hen, zegt de HEERE: Mijn Geest, Die op U is, en Mijn woorden die Ik U in de mond gelegd heb, zullen uit Uw mond niet wijken, ook niet uit de mond van Uw zaad, evenmin uit de mond van het zaad van Uw zaad, zegt de HEERE, van nu aan tot in eeuwigheid.
Het is onmogelijk om zaad of “zaad van zaad” te vergeestelijken; het zijn geslachts termen die aan de gang zijn.
Er lijkt geen enkele verwijzing te zijn naar een andere natie dan Israël tot wie de Verlosser zou komen. Hij is altijd De Verlosser van Israël en het is, zoals gezegd, voor altijd. Jezus kwam om Zijn volk te bezoeken en te verlossen [Lukas 1:68]. Jezus is de Bloedverwant-Verlosser van Israël. Er is nooit enige suggestie dat iemand anders dan Israël wordt verlost. Van welk gebroken Wetsverbond zouden de andere rassen verlost moeten worden? Bedenk nogmaals hoe alleen Israël de statuten en oordelen kreeg en alleen Israël verlossing nodig had van de wet die ze hadden overtreden.
We zien dat het verbond voor alle generaties van het zaad van Jakob is, en het is aan degenen die zich van overtreding wenden in JAKOB die de Verlosser bespaart. Hier weer hebben we de geest die van het gezalfde ras is. ‘Israël heeft Mijn Geest die op u IS.’ Dit wordt vandaag niet vaak geleerd. We zullen zien dat dit dezelfde presentatie is als die in het nieuwe Testament, geloof het of niet. Deze tekst is niet aanvaardbaar voor de traditie. Raad eens waarom? Het is omdat Israël als ras exclusief blijft als het zaad van Jakob.
Jer 50:4 In die dagen en in die tijd, spreekt de HEERE, zullen de Israëlieten komen, zij en de Judeeërs tezamen – al wenend zullen zij hun weg gaan – en zij zullen de HEERE, hun God, zoeken.
Een veelbesproken onderwerp is de hervergadering van Israël die zogenaamd momenteel in Palestina plaatsvindt, maar ‘in die tijd’ is het niet de huidige activiteit in die Israëlische Staat. Wat er wordt vastgesteld, is alleen wie moet worden herverzameld. Is het een veel-rassen kerk of is het alleen het huis van Israël en het huis van Juda [dat zijn, de twaalf stammen van Israël]? Dit laatste is de samenhangende en herhaaldelijke bijbelse presentatie, zoals in het vers boven [Zie ook Ezechiël 37:15-28 in het bijzonder]. Het beeld dat wordt geschilderd is altijd van een nog steeds, zeer exclusief Israël. Het huis van Israël en het huis van Juda zijn exclusief van de heidense rassen rondom. Hieruit blijkt dat ze aan het eind van het nieuwe Testament nog steeds exclusief zijn. Ze moeten dus exclusief zijn in het tijdperk van het nieuwe Testament, zelfs tot aan het herverzamelen. Merk op dat er geen voorbeeld van profetie is die een niet-Israël-inhoud in de herverzameling presenteert, dus er moet iets mis zijn met de traditionele leringen.
Jer 51:19 Maar het Deel van Jakob is niet als zij, [dat is, Babylon] want Hij is de Formeerder van alles, en Israël is de stam die Zijn eigendom is, HEERE der legermachten is Zijn Naam.
Dit sluit “Babylon” volledig uit van Gods erfenis. De regeling van deze gebeurtenis is aan het einde van de nieuw Testamentische tijd. Nogmaals, het nationale Israël moet door deze tijd heen gaan. Israël moet de staf over de andere rassen zijn om met God te heersen. Israël betekent regeren met God. Over wie dan, als alle rassen hetzelfde zijn?
Ezek 37:26-28 Ik zal met hen een verbond van vrede sluiten. Het zal een eeuwig verbond met hen zijn, Ik zal hun een plaats geven en hen talrijk maken, en Ik zal Mijn heiligdom in hun midden zetten tot in eeuwigheid. Mijn tabernakel zal bij hen zijn, Ik zal een God voor hen zijn en zíj zullen een volk voor Mij zijn. Dan zullen de heidenvolken weten dat Ik de HEERE ben, Die Israël heiligt, wanneer Mijn heiligdom voor eeuwig in hun midden zal zijn.
Dit toont aan dat Gods verbond alleen met Israël is, en dat de andere rassen hiervan op de hoogte zullen zijn wanneer God met zijn volk Israël komt wonen. Het tijdstip, wederom, is het einde van de eeuw bij Jezus’ wederkomst en wanneer Gods heiligdom in het midden van Israël is en nergens anders.
Daniel 12:1 In die tijd zal Michaël opstaan, de grote vorst, hij die uw [Daniels] volksgenoten bijstaat. Het zal een benauwde tijd zijn, zoals er niet geweest is sinds er een volk is geweest tot op die tijd. In die tijd zal uw volk ontkomen: ieder die gevonden wordt, opgeschreven in het boek.
Aan het einde van de eeuw is het nog steeds alleen uw mensen die worden verlost. Israël bestaat nog steeds als volk op het moment van het einde en door het tijdperk van het nieuwe Testament. Michaël staat niet op voor andere rassen.
Hosea 1:11 Dan zullen de Judeeërs bijeengebracht worden samen met de Israëlieten. …….
Deze en andere citaten van de kleine profeten zijn opgenomen om de “eenheid van de Schriften” te laten zien, die altijd het exclusieve karakter van Israël presenteert. Hosea definieert weer wie er is herverzameld, en ook het tijdstip. We zullen zien dat de kinderen van Juda en de kinderen van Israël tot deze tijd niet verenigd zijn. Er is geen suggestie dat er eenig andere ras is, of van een vele-rassen “kerk” bestaande uit “Joden en heidenen/soort”, als onderdeel van het herverzamelen van het overblijfsel van Israël in deze kleine profeten. Het zijn altijd de twee huizen die worden herverzameld en samenkomen.
Hosea 14:1-5 Bekeer u, Israël,tot de HEERE, uw God,…..Ik zal Israel zijn als de dauw:
Dit is op het moment van het herverzamelen wanneer Israël als een natie terugkeert naar de heer, uw God. [v9, wie is verstandig…Hij zal deze dingen begrijpen]. Er wordt geen ander ras gevraagd om terug te keren naar Israëls God.
Joël 2:27 Dan zult u weten dat Ik te midden van Israël ben, dat Ik, ……
Joël 3:2 zal Ik alle heidenvolken bijeen brengenen hen doen afdalen naar het dal van Josafat, Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld.
Nogmaals, er is geen profetische verandering over welke natie God in het midden is, of van welke natie hij zal zijn in het midden, in deze toekomstige tijd.
Amos 3:2 Alleen u heb Ik gekend uit alle geslachten op de aarde. …….
Het woord dat is gebruikt voor bekend kan niet volledig worden behandeld, maar het betekent niet te erkennen. Het wordt meer gebruikt om te erkennen als een feit, openbaring kennis of op een intieme en gekozen manier te onderscheiden. Hier is de volledige isolatie van Israël van de andere rassen.
Let op: Dit is belangrijk wanneer we naar het nieuwe Testament komen waar het verwijst naar degenen die van God te voren zijn gekend. Dit identificeert de mensen als dezelfde natie in beide testamenten; degenen die in het nieuwe Testament bekend waren, zijn degenen die in het Oude Testament waren te voren gekend.
Micah 2:12 Ik zal u, Jakob, zeker verzamelen, geheel en al. Ik zal het overblijfsel van Israël zeker bijeenbrengen…….
Zijn er nog steeds twijfels dat er op dit moment van herverzamelen geen andere rassen worden genoemd?
Habakkuk 3:13 U bent uitgetrokken tot heil van Uw volk, ……
Zefanja 3:13 Het overblijfsel van Israël zal geen onrecht doen ……..
Er zijn tal van andere oude Testament-geschriften die hadden geciteerd kunnen worden.
GOD PLAATST ZIJN NAAM OP HET ENE VOLK
Talrijke verwijzingen verwijzen naar “mijn naam” als zijnde geplaatst op de kinderen van Israël. Bijvoorbeeld:
Deut 28:10 En alle volken van de aarde zullen zien dat de Naam van de HEERE over u uitgeroepen is, en zij zullen voor u bevreesd zijn.
Numeri 6:27 Zo moeten zij Mijn Naam op de Israëlieten leggen; en Ík zal hen zegenen.
Deut 26:19 En dat Hij u [Israël] een plaats zal geven, hoog boven alle volken die Hij gemaakt heeft, tot lof, tot een naam en tot sieraad; en dat u een heilig [gescheiden] volk zult zijn voor de HEERE, uw God, zoals Hij gesproken heeft.
De naam van Jehova [AV de Heer] is exclusief voor Israël, als een ras. In dit geval, zijn niet alle mensen van de aarde de kinderen van Israël. De naam, geplaatst op de kinderen van Israël die God gehoorzamen, is die van Jehova zelf. God zelf beslist alleen waar hij zijn naam zal plaatsen, of het nu op een volk of een plaats is [Deut 26:2: wat de Heer, UW God, zal kiezen om Zijn naam daar te plaatsen].
Deze scheiding van Israël van alle andere rassen is altijd verschillend, maar hun zegen is afhankelijk van hun gehoorzaamheid. In het volgende hoofdstuk kunnen we nu kijken naar het nieuwe Testament met de kennis van wat we in het oude Testsment hebben gezien.
