In dit artikel onthullen we waarom Amerikaanse christenen plotseling staan te popelen om een heilige oorlog te beginnen tegen de staat Israël. Maar eerst, vergeet niet om onze show te liken en je erop te abonneren. Laten we er nu induiken.

President Trump mag dan misschien houden van Israël en het aanbidden alsof het één van zijn vele minnaressen was, maar tot ontzetting van de zionistische lobby hebben zijn meest vurige aanhangers plotseling een scherpe bocht genomen tegen de Joodse staat. De luidste en meest prominente stemmen binnen de MAGA-beweging roepen Trump op niet alleen de Amerikaanse banden met Israël te verbreken, maar ook een heilige oorlog te ontketenen om christenen in Palestina en daarbuiten te redden van zionistische terreur en invloed. Deze koppen wijzen op een historische breuk in de Amerikaans-Israëlische alliantie, waarbij Republikeinse kiezers zich nu aansluiten bij hun Democratische tegenhangers in hun verzet tegen Amerikaanse financiële steun aan het zionistische regime, het leger en de bezetting.

Trump vertelde in juli zelfs aan één van zijn voornaamste Joodse donoren dat zijn aanhangers nu beginnen Israël te haten — een haat die in de maanden daarna alleen maar luider is geworden. MAGA mag veel dingen zijn, maar bovenal is het een hyper-christelijke evangelische beweging die de wereld ziet door een binaire lens: goed tegenover kwaad, juist tegenover onjuist, christen tegenover iedereen die zich tegen hun geloof verzet — met Trump als belichaming van hun vermeende religieuze oorlog.

Rechtse christenen hebben decennialang schouder aan schouder met Israël gestaan, waarbij ze de Joodse staat zagen als een nobele bondgenoot die zichzelf en de westerse beschaving verdedigt tegen islamitisch extremisme — een soort symbolisch Fort Apache, omringd door een continent vol barbaarse moslimhorden. Maar wat ze de afgelopen twee jaar over Israël en het zionisme hebben geleerd, heeft dit valse verhaal volledig op zijn kop gezet. Want ze hebben ontdekt dat Israël niet alleen streeft naar totale overheersing over moslims en Arabieren, maar ook over christenen en het christelijk geloof zelf — een realiteit die nu wordt uitgesproken door de meest invloedrijke stemmen binnen het MAGA-universum, die hun grote publieken uitleggen hoe Israël erop uit is om het christendom uit het Heilige Land uit te wissen.

Met de huidige grillige uitbarstingen van de regering-Netanyahu lijkt de liefde niet beantwoord. Is Israël een onvriendelijke plaats geworden voor christenen? Nieuw onderzoek naar de correspondentie tussen de Amerikaanse ambassadeur Mike Huckabee en de Israëlische regering roept vragen op over de manier waarop Israël christenen behandelt. Maak geen vergissing: er broeit iets in christelijk Amerika — een religieuze omwenteling die Israël buitengewoon nerveus maakt, omdat juist christenen jarenlang de ruggengraat vormden van de wereldwijde steun aan de zionistische bezetting.

Maar die steun is nu ingestort, aangezien Amerikaanse predikanten hun gemeenten waarschuwen voor de zonden van Israël en de gevaren van het zionisme. “De marionet van die boze, goddeloze natie Israël en die oorlogsmisdadiger Benjamin Netanyahu, en ze vertellen christenen dat we oorlog moeten voeren in Iran; ze leren haat als een gebod van mensen,” zo prediken ze.

Jezus zei: “Zalig zijn de vredestichters.” God is geen racist, en God keurt racisme niet goed. Dit is zo belangrijk, en toch zijn veel christenen hierin meegegaan — ze willen elke Arabier of Palestijn haten omdat ze geloven dat ze gezegend zullen worden door Israëls vriend te zijn, en dat iedere vijand van Israël automatisch hun vijand moet zijn.

Mensen, dit staat niet in het Woord van God. En eerlijk gezegd is het beschamend. Maar om te zien dat deze zionistische staat irrationeel, in mijn ogen, verbonden is met de Verenigde Staten van Amerika — een Knesset waarin de overgrote meerderheid denkt dat Jezus Christus een valse rabbi was, terecht geëxecuteerd wegens godslastering — en dat dat onze voornaamste bondgenoot zou zijn? Waarvoor? Waarom?

De huidige Amerikaanse congresvrouw Marjorie Greene-Taylor is een andere MAGA-evangelische christen die plotseling ontwaakt is voor de corrupte invloed van de zionistische lobby in de Verenigde Staten.

En zij zou het beter moeten weten dan de meesten, aangezien ze jarenlang ontvanger is geweest van fondsen van diezelfde lobby. We herinneren ons dat ze in 2023 een poging leidde om de Palestijns-Amerikaanse congresvrouw Rashida Tlaib te censureren wegens deelname aan pro-Palestijnse demonstraties — “Censurering van afgevaardigde Rashida Tlaib wegens antisemitische activiteiten en sympathie voor terroristische organisaties.”

Een jaar later werd Greene de eerste verkozen Republikein in het land die de militaire operaties van Israël in Gaza openlijk als genocide bestempelde.

Ze schreef: “Israël vernietigt Gaza, doodt tienduizenden Palestijnse burgers, en onderdrukt christenen — en toch eisen onze leiders dat wij hen blijven steunen. Hoe durven ze?”

De post ging viraal en werd binnen een dag meer dan twee miljoen keer bekeken. Greene kreeg er zowel lof als doodsbedreigingen voor, maar ze hield voet bij stuk. Ze verklaarde: “Wij zijn christenen. Wij volgen Jezus Christus, niet Netanyahu.”

Het zijn niet alleen politici die deze toon aanslaan. Overal in de Verenigde Staten spreken bekende evangelische voorgangers openlijk hun afkeer uit over wat Israël doet. Eén van hen zei: “Er is geen excuus meer. Ze verwoesten kerken, mishandelen priesters, en bespotten Christus in het hart van Jeruzalem. Dat is geen bondgenoot, dat is een vijand van het geloof.”

Videobeelden die viraal gingen op sociale media tonen Israëlische extremistische kolonisten die over straat marcheren terwijl ze “Dood aan de christenen” roepen, terwijl ze kruisen vernielen en beelden van Jezus omverwerpen. Deze scènes hebben diepe woede opgewekt bij Amerikaanse gelovigen, vooral onder hen die jarenlang Israël hebben gesteund met gebed, donaties en politieke steun.

In één virale video wordt een groep ultraorthodoxe mannen gezien die jonge pelgrims in de oude stad van Jeruzalem bespotten en uitjouwen, terwijl ze spugen in hun richting en “Jezus is een varken” schreeuwen. Zulke incidenten zijn geen uitzondering meer, maar komen steeds vaker voor, en worden door Israëlische autoriteiten vaak gebagatelliseerd of zelfs genegeerd.

Evangelische nieuwssites in de VS publiceerden artikelen met titels als: “Israël vervolgt nu christenen in het Heilige Land” en “De zionistische hypocrisie ontmaskerd.” In talkshows en podcasts van conservatieve christenen is het onderwerp niet meer weg te denken.

Tucker Carlson, voormalig presentator bij Fox News en nog steeds één van de invloedrijkste stemmen in conservatief Amerika, noemde in een uitzending Israël “de gevaarlijkste bondgenoot die de VS ooit heeft gehad.” Hij zei: “Er is iets diep pervers aan hoe Israël onze regering manipuleert en onze media controleert, terwijl het tegelijk christenen in Jeruzalem aanvalt. Dat is niet vroom, dat is kwaadaardig.”

Carlsons woorden werden miljoenen keren gedeeld op X (voorheen Twitter) en Telegram. Wat ooit ondenkbaar was — een Republikeinse mediaster die zich publiekelijk tegen Israël keert — is nu mainstream aan het worden in de MAGA-wereld.

Zelfs binnen de religieuze televisiekanalen, die traditioneel Israël trouw bleven, klinken nu waarschuwingen. Eén bekende prediker verklaarde: “Wij hebben Israël gezegend, maar zij hebben God veracht. En nu zijn wij getuige van hun val.”

Deze plotselinge verschuiving binnen Amerikaans christendom is ongekend. Waar Israël decennialang kon rekenen op de vurige steun van miljoenen evangelische gelovigen, ziet het land nu hoe diezelfde aanhangers zich van hen afkeren — en dat alles in naam van trouw aan Christus.

De Israëlische regering reageerde furieus. Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken beschuldigde Amerikaanse christenen van “antisemitisme vermomd als geloofsijver.” In de Israëlische media verschenen opiniestukken waarin men de nieuwe Amerikaanse religieuze kritiek bestempelde als “een heropleving van middeleeuwse haat.”

Maar wie de preken, podcasts en posts beluistert, hoort iets anders: geen haat, maar teleurstelling — en verraad. Velen voelen zich misleid. Ze hebben decennia lang geloofd dat Israël Gods uitverkoren natie was en dat het ondersteunen van de staat een geestelijke plicht was. Nu voelen ze zich bedrogen, omdat ze zien hoe dezelfde staat het geloof dat ze liefhebben vernedert.

Een pastor uit Texas zei het zo: “We hebben Israël behandeld als heilig, maar ze hebben zich gedragen als een goddeloze macht. En dat is geen oordeel van mij — dat is gewoon de waarheid.”

Voor Israël en de zionistische lobby in de Verenigde Staten is deze breuk catastrofaal.

Decennialang vormden conservatieve christenen het hart van hun steunbasis: ze doneerden miljarden aan zionistische organisaties, toerisme, liefdadigheidsprojecten en politieke campagnes. Maar die stroom droogt nu snel op.
Waar ooit “Bid voor Israël” op kerkmuurtjes stond, leest men nu “Bid voor de slachtoffers van Israël.”

Israëlische diplomaten proberen in stilte schadebeperking toe te passen. Er zijn besloten bijeenkomsten georganiseerd met evangelische leiders om de steun te herstellen, maar de gesprekken zijn stroef. Een predikant die aanwezig was bij een van deze vergaderingen vertelde anoniem aan The Jerusalem Post: “Ze kwamen niet om naar ons te luisteren, ze kwamen om ons te vertellen wat we moesten geloven. Ze dachten dat we opnieuw zouden knielen, maar die tijd is voorbij.”

Ook binnen de Amerikaanse Joodse gemeenschap groeit de nervositeit. Progressieve Joodse groepen waarschuwen dat de Israëlische regering “haar laatste trouwe bondgenoten in Amerika van zich vervreemdt.” Orthodoxe organisaties eisen daarentegen dat Washington strenger optreedt tegen “christelijke haatpredikers” — een term die ze nu gebruiken voor elke predikant die Israël bekritiseert.

Ondertussen hebben honderden kerken in de VS hun deelname aan pro-Israël-fondsen gestopt. Sommige schrappen zelfs Israël-vlaggen uit hun heiligdommen. In Florida, Tennessee en Oklahoma werden bijeenkomsten gehouden waarin voorgangers zich gezamenlijk uitspraken tegen “de zonden van het zionisme” en opriepen tot gebed voor de Palestijnse gelovigen die tussen twee vuren zijn geraakt.

De breuk is niet alleen politiek, maar ook theologisch.

Voor veel evangelische gelovigen was Israël eeuwenlang gelijk aan Gods uitverkoren volk — een sleutelstuk in hun eindtijdleer. Maar na de bombardementen op Gaza en de vernieling van christelijke plaatsen in Bethlehem en Jeruzalem, vragen steeds meer gelovigen zich af of het moderne Israël werkelijk nog iets met dat bijbelse Israël te maken heeft.

Een voorganger uit Missouri zei het tijdens een livestream:

“Het Israël van God is niet het Israël van de Knesset.
Het Israël van God zijn zij die Christus volgen.”

Die uitspraak werd miljoenen keren gedeeld en markeert een duidelijke verschuiving: van religieuze steun naar geestelijke afstand.

Tegelijk blijft de Amerikaanse regering officieel vasthouden aan haar onvoorwaardelijke steun. Witte-Huiswoordvoerders benadrukken dat “de band tussen de VS en Israël onbreekbaar is.” Maar binnen de samenleving broeit iets dat niet meer te negeren is — een stille, groeiende overtuiging dat het Westen zijn ziel heeft verkocht aan een regime dat niets met geloof of gerechtigheid te maken heeft.

CJ Werleman sluit de uitzending af met deze woorden:

“De dag waarop Amerikaanse christenen hun ogen openen voor wat Israël werkelijk is, zal de dag zijn waarop de wereld eindelijk begrijpt dat geloof geen nationalisme behoeft. De liefde voor God vraagt geen haat tegen een ander volk. En misschien, heel misschien, zal dan de ware vrede dichterbij komen.”