Door Sheldon Emry
Waarom zijn zij tegen ons en hebben ze gelijk?
Ik heb hier een boekje van veertig-en-nog-wat pagina’s voor me, geschreven door een tegenstander van de leer dat het Angelsaksische volk Israël is, en ik ga er enkele dingen uit voorlezen en die vervolgens beantwoorden in relatie tot de Bijbel en ook tot de geschiedenis.
Dus terwijl u uw Bijbel pakt en zich klaarmaakt om dit te doen, wil ik eerst het nieuwe literatuurpakket aanbieden dat we in de maand september zullen aanbieden. We hebben drie traktaten of pamfletten die u zult ontvangen door mij te schrijven en ze te vragen. Ze worden gratis en portvrij toegestuurd als u ons er gewoon om schrijft.
Eén is een traktaat dat eigenlijk een herdruk is van een radio-uitzending. De titel is: Wie zijn de Israëlieten? Op de achterzijde daarvan hebben we een kaart of een afbeelding van de wereldbol afgedrukt waarop, overeenkomstig de profetie, staat aangegeven waar het volk Israël zich aan het einde der eeuw zou bevinden — en ik denk dat u dat nogal interessant zult vinden. We bieden ook een boek aan met de titel “De Opname van de Heiligen”.
Normaal kost dit op onze boekenlijst één dollar en vijfentwintig cent. We gaan het gratis aanbieden, omdat ik denk dat dit onderwerp zo belangrijk is, vooral in deze tijd. Dit is geschreven door een Schotse predikant, en ik wil voorlezen wat wij erover zeggen op onze boekenlijst.
“Bewijst de katholieke oorsprong van de valse leer van de geheime opname vóór de verdrukking van de gelovigen. Deze ‘opname’-leer wordt tegenwoordig in de meeste protestantse kerken onderwezen alsof zij waar is. De antichristen hebben in de laatste vijftig jaar meer dan 50 miljoen christenen gemarteld, en toch wordt dwaze kerkgangers verteld dat de grote verdrukking nog in de toekomst ligt en dat zij vóór die tijd opgenomen zullen worden.”
Lees dit boek, en leen het daarna uit aan een vriend die in een pinkster- of fundamentalistische kerk door de opnameleer misleid is. En het boek staat op onze lijst voor een dollar en vijfentwintig cent. We sturen het u gratis toe met het september-pakket, samen met mijn traktaat Wie zijn de Israëlieten?, en nog een dat ik schreef, getiteld Waar is uw ziel na de dood? Waar is uw ziel na de dood? — dat is niet lang, maar het heeft mij beslist veel reacties per post opgeleverd nadat mensen het lazen.
Mijn adres is: Pastor Emery, America’s Promise, Box 5334, Phoenix, Arizona. De postcode is 85010. Ook denk ik dat we een omvangrijk boek zullen aanbieden, een boek van honderdzesentachtig pagina’s, met de titel Tracing Our Ancestors (Het naspeuren van onze voorouders), en dat kunt u krijgen bij een gave van twee dollar en vijftig cent ten behoeve van deze bediening.
Dit boek is geschreven door een zekere Habermann, oorspronkelijk uitgegeven in 1932, zo’n veertig jaar geleden. Het boek Tracing Our Ancestors kunt u samen met het september-pakket krijgen als u een gave van $ 2,50 zendt aan America’s Promise, Box 5334, Phoenix, Arizona. Voor zover ik weet heeft niemand dit boek gelezen zonder tot de conclusie te komen dat wij in waarheid de afstammelingen zijn van de verloren stammen van Israël.
En ik zal nog wat meer te zeggen hebben over die verloren stammen van Israël wanneer we dit andere boekje lezen en bespreken dat onze leer bestrijdt. Dit boekje hier, dat mij door een radioluisteraar werd toegestuurd, is getiteld Anglo-Israelism: Refuse the Refuse (Anglo-Israëlisme: Weiger het afval), en hij begint het boek door te zeggen dat de leer dat het Angelsaksische volk Israël is in feite “afval” is, en dat doet hij door een deel van enkele verzen uit Filippenzen 3 te citeren. Dus als u uw Bijbel hebt, sla Filippenzen 3 op, dan lees ik wat hij hier zegt, en daarna lezen we uit de Bijbel zelf.
De man begint het eerste deel van zijn boekje met, citaat: “Afval (refuse) is de meest passende term die Paulus kon vinden voor al zijn onbetwiste fysieke voordelen. Wij, zegt hij, zijn de besnijdenis die God in geest godsdienstig dienen en roemen in Christus Jezus en niet op het vlees vertrouwen. En ben ook ik iemand die vertrouwen heeft in het vlees. Indien een ander meent op het vlees te vertrouwen, ik nog meer. Besneden op de achtste dag, uit het geslacht Israël, van de stam Benjamin, een Hebreeër uit de Hebreeën… maar hetgeen mij gewin was, dat heb ik om Christus’ wil schade geacht, en ik acht het te zijn afval opdat ik Christus zou winnen.” Einde citaat van de Schrift.
U ziet dat hij nogal wat heeft overgeslagen uit die eerste acht verzen, en een deel van wat hij oversloeg was in vers 8. Hij citeerde het laatste deel, maar niet alles. Hier is vers 8 in de King James:
“Yea doubtless, and I count all things but loss for the excellency of the knowledge of Christ Jesus my Lord: for whom I have suffered the loss of all things, and do count them but dung, that I may win Christ.” Filippenzen 3:8 (KJV)
Met andere woorden: wat Paulus daadwerkelijk “drek” (dung) noemt, is niet zijn Israëlitische afkomst, maar de dingen die hij heeft verloren. Wat verloor Paulus? Hij verloor niet zijn Benjamitische voorvaderen. Hij verloor niet de kennis dat hij van het Israël-ras was.
Wat hij verloor, was zijn positie en status in de afvallige, antichristelijke synagoge-kerk van zijn dagen. Nu heeft deze man zeer sluw Paulus geciteerd die over zijn afkomst spreekt en zegt: als ik in het vlees wilde roemen, dan kón ik dat. Vervolgens verwijst Paulus naar dingen die hij heeft verloren. Deze man sloeg dat deel van het vers over — hij liet het deel van vers 8 weg dat luidt: “om wiens wil ik de schade van alle dingen geleden heb.” Leest u dit in zijn volle context, dan spreekt Paulus over de dingen van de wereld die hij kwijtgeraakt is, en waar hij blij om is. Die waren afval.
Zeggen dat Paulus Israëlitische afkomst als niets beschouwde, is dit zeggen over een man die aan de Hebreeën een hele brief schreef om hun te vertellen hoe Christus het zaad van Abraham heeft aangenomen om verzoening te doen voor het volk Israël. Paulus is dezelfde die aan de Romeinen dit schreef over de Israëlieten:
“Want ik zou zelf wel wensen verbannen te zijn van Christus om mijn broeders, mijn verwanten naar het vlees; die Israëlieten zijn; van wie de aanneming tot kinderen is, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst en de beloften.” Romeinen 9:3–4
Met andere woorden: al die grote en glorieuze dingen van de Schrift, zegt Paulus, behoren aan de Israëlieten. Nu zegt deze man: iedereen die beweert dat hij een Israëliet is — wel, dat is “afval” en “drek”. Paulus gaat verder over die Israëlieten:
“Wiens zijn de vaderen, en uit wie, wat het vlees betreft, Christus is voortgekomen, die God is boven allen, te prijzen tot in eeuwigheid. Amen.” Romeinen 9:5
Paulus zei dat Christus tot de Israëlieten kwam. Jezus zelf zei dat twee keer volgens de Evangeliën:
“Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis van Israël.” — Mattheüs 15:24
En hier zegt deze man dat wij, die prediken dat de Angelsaksen een bijzondere plaats hebben in Gods plan omdat zij Israël zijn, — dat wij “afval” prediken.
De schrijver van dit artikel zegt verder dat hij geïnteresseerd was in deze Israël-identiteit, en dat hij veel gelezen heeft over Anglo-Israëlisme, en alle boeken verslond die hij kon vinden over de piramide, en over Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, enzovoort. En dan zegt hij dat hij de Bijbel las en, citaat: “Ik zag geen enkel voordeel in het Israëliet zijn, want ik had alle status in het vlees verloren door mede-gekruisigd te zijn met Christus, en nu was alles van mij in Hem. Ik verlangde niet langer naar een aardse burgerschap, want ik had een hemelse gevonden.” Vervolgens beweert hij dat een van de redenen waarom Anglo-Israëlisme fout is, het volgende is — hij zegt: “In wezen heeft het Anglo-Israëlisme drie kenmerken van de afval: het is terrestrisch, het is een vijand van het kruis, en het heeft vertrouwen in het vlees.” En dan zegt hij dat een van de kenmerken van afval is het onderwijzen van aardse dingen.
Wel, ik neem aan dat Johannes dan een afvallige moet zijn geweest toen hij het boek Openbaring schreef, want Johannes schreef dat de vierentwintig oudsten die in zijn visioen in hoofdstuk 5 God lof zongen, dit zongen tot de almachtige God:
“En Gij hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters; en wij zullen regeren op de aarde.” Openbaring 5:10
Nu, deze man zegt dat iets met de aarde of aardse dingen te maken hebben afval is. Hij zegt dat “terrestrisch zijn” deel is van de grote afval. Broeder, zuster, de leer van de Bijbel is dat Jezus Christus zal terugkeren naar de aarde en hier op aarde een Koninkrijk zal oprichten. En deze man noemt dit “drek” en “afval” en alles wat erbij komt.
Volgens diezelfde redenering moeten Abraham, Izak, Jakob en Sara allemaal afvalligen zijn geweest, want Paulus schreef over hen in Hebreeën 11:13:
“Deze allen zijn in het geloof gestorven, de beloften niet verkregen hebbende, maar die van verre gezien en geloofd en omhelsd hebbende, en beleden hebbende dat zij vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren.” Hebreeën 11:13
En het volgende vers vertelt waarop zij uitzagen:
“Want die zulke dingen zeggen, betuigen dat zij een vaderland zoeken.” Hebreeën 11:14
Waarnaar zocht Abraham? Wel, hij zocht een land — en in Romeinen 4 noemt Paulus Abraham de erfgenaam van de wereld. En hier zeggen deze tegenstanders van onze Israël-identiteit dat omdat wij zoveel over de wereld leren, wij afvallig zijn, dat wij ons bezighouden met vleselijke en aardse dingen, en dat onze leer drek is.
Als we zijn redenering volgen, moet onze Heere Jezus Christus ook een afvallige geweest zijn, omdat Jezus over de aarde leerde. In Mattheüs 13 staat de gelijkenis van het onkruid tussen de tarwe. Ze begint zo, in vers 24:
“Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een mens die goed zaad in zijn akker zaaide.” Mattheüs 13:24
Daarna gaf Hij de gelijkenis, en vervolgens verklaarde Hij die, inclusief vers 38:
“De akker is de wereld.” Mattheüs 13:38
Hoe iemand de gelijkenissen van Christus kan lezen en niet begrijpen dat het Koninkrijk waarover Hij sprak op de aarde is, gaat mijn verstand te boven — en hoe iemand dat kan lezen en vervolgens zeggen dat wij, die het Koninkrijk van God op aarde prediken, afvallig en aards zijn en “drek” prediken, gaat ver buiten de grenzen van het verstandelijke.
Hij zegt dit over Anglo-Israëlisme, citaat: “Het verzet zich tegen de grote waarheid van de kruisiging, namelijk dat niet alleen Christus op Golgotha gekruisigd werd, maar dat de wereld die Hem kruisigde geheel en al vijandschap tegen God is. Het geeft de Israëliet een superieure positie op geen andere grond dan zijn fysieke afstamming.” Met andere woorden: hij zegt — en hij zegt dit op verschillende manieren in de eerste pagina’s — dat wij, die leren dat de Angelsaksen Israël zijn, zaligheid door ras leren.
Wel, broeder, zuster, ik daag u uit mij te laten zien, of te vertellen, of de geschriften te geven van één man die leert dat het Angelsaksische volk Israël is, en die niet tegelijk erkent dat de profetieën en hun vervulling betreffende Israël alleen plaatsvinden door het vergoten bloed van de Heere Jezus Christus. Wij — van alle mensen — zijn degenen die het volle evangelie van de Heere Jezus Christus leren. Paulus sprak hiervan in Romeinen 15 wanneer hij over Jezus Christus schreef:
“Ik zeg namelijk dat Jezus Christus een dienaar der besnijdenis geworden is ter wille van de waarheid Gods, om de beloften aan de vaderen te bevestigen.” Romeinen 15:8
In het Oude Testament wordt Jezus Christus de Boodschapper van het Verbond genoemd — zo schrijft Maleachi van Hem, en Daniël ook. Tot wie kwam Christus? Wel, Hij kwam tot Israël om de **beloften aan de vaderen te bevestigen. En wat waren die beloften? Dat God Almachtig Israël voor Zichzelf zou verlossen en op aarde een Koninkrijk van gerechtigheid en recht zou vestigen.
En degenen onder ons die dat leren en geloven — die durft deze man met zoveel lef afvalligen te noemen en te zeggen dat wij aardse dingen leren. De apostelen zelf hadden slechts één vraag nadat Jezus Christus hun veertig dagen had onderwezen. In Handelingen 1 staat het verslag van wat Jezus Christus deed na Zijn opstanding en vóór Zijn hemelvaart. We lezen in vers 3 dat Hij veertig dagen door hen gezien werd en sprak over de dingen die het Koninkrijk van God aangaan. En dan, wanneer Hij op het punt staat te gaan, lezen we in vers 6:
“Heere, zult Gij in deze tijd het Koninkrijk aan Israël weder oprichten?” Handelingen 1:6
Volgens de rationalisatie van deze man, die dit boek Anglo-Israelism: Refuse the Refuse schreef, moeten deze Israëlitische discipelen dan “drek” gepreekt hebben en in “afval” geloofd hebben, omdat zij geloofden dat Christus het Koninkrijk aan het huis van Israël zou herstellen. Zij vroegen Hem dat.
Christus berispte hen niet omdat zij het verkeerd geloofden. Het enige wat Christus zei, was:
“Het komt u niet toe de tijden of gelegenheden te weten, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft.” Handelingen 1:7
Elke redelijke en verstandige man zou aannemen dat Christus zei: wat jullie vragen is juist, maar Ik kan jullie de tijd niet vertellen waarop het zal gebeuren. En toch impliceren deze tegenstanders van onze Israël-identiteit in feite dat wij afvallig zijn omdat wij leren, prediken en geloven in het Koninkrijk van God op aarde en dat Israël daarin een bijzondere plaats zal hebben.
Na ons nog wat verder te hebben gekastijd, zegt hij over het Israëliet zijn, citaat: “Het is helemaal geen voordeel om vandaag een Israëliet te zijn. In praktische zin is het een enorme hinderpaal, want het kweekt vleselijke trots en nationale huichelarij en verdraait de Schriften om Gods genade de grond in te slepen. Het is aards, zinnelijk en tegen het kruis, zodat zij roemen in hun schande.”
Wel, broeder, zuster, ik ken honderden goede christenen die weten dat zij het Israël van God zijn naar geboorte, en ik daag u uit om ergens ter wereld een betere, nederiger groep christenen te vinden. De kennis dat wij Israël zijn en dat Christus voor ons stierf, en uit de doden opstond om de aan onze vaderen door Abraham, Izak en Jakob gegeven profetieën te vervullen, is een van de meest nederig makende stukjes kennis die men je kan onderwijzen. En toch vertellen deze dwazen ons dat dit vleselijke trots kweekt. Nee, vrienden, als u een nederige christen wilt leren kennen, spreekt u met iemand die weet dat hij een ware zoon van het huis Israël is en verlost door de grote God Almachtig door het bloed van Jezus Christus.
Deze schrijver gaat verder: “Degenen die strijden voor Anglo-Israëlisme zijn het niet allemaal onderling eens. Ja, er zijn onverzoenlijke verschillen tussen wat men de evangelicalen zou kunnen noemen en de anderen. Deze verschillen zullen we hier niet bespreken, want we zijn alleen met de hoofdzaak begaan. Het is voldoende te weten dat, zelfs áls de naties van Europa en Amerika en hun verbonden koloniën de verloren tien stammen zijn, dit geen enkel voordeel is in dit tijdperk van Gods genade, en slechts kan worden aangehangen en uitgedragen ten koste van onze plaats in Christus.”
Met andere woorden, hij zegt: zelfs als het waar is, kunnen we het alleen vertellen als we onze plaats in Christus opgeven. Wat een onzin! Wilt u mij vertellen dat een christen die een bijbelse waarheid heeft, die niet mag prediken, omdat hij — als hij haar predikt — zijn plaats in Christus zou verliezen? Dit is een nogal vreemde uitspraak van deze man op pagina 6, want op pagina 43, nadat hij 20 pagina’s heeft besteed aan de bewering dat de Angelsaksen niet Israël zijn, maar dat de Joden dat wel zijn, vertelt hij vervolgens wat een geweldige, heerlijke, glorieuze plaats de Joden in het Koninkrijk zullen hebben.
Dus in feite heeft hij geïmpliceerd — of min of meer met zoveel woorden gezegd — dat leren dat de Angelsaksen Israël zijn afval is, drek, valselijk; zelfs als het waar zou zijn, dan zou je — om het te leren — Christus moeten opgeven. En dan draait hij zich om en vertelt hoe geweldig de Joden een bijzondere plaats in het Koninkrijk zullen hebben. Ik zou dat moeten voorlezen, vermoed ik, zodat u ziet dat ik u niets vertel dat niet waar is. Trouwens, u kunt dit traktaat verkrijgen bij de Concordant Publishing Concern in Los Angeles, California. Wij verspreiden het niet. De titel is Anglo-Israelism: Refuse the Refuse.
Aan het einde van het boekje, nadat hij de leer dat de Saksen Israël zijn belachelijk heeft gemaakt en heeft geprobeerd te beweren dat het niet waar is, en zelfs als het waar zou zijn, dat het afval is om het te leren, zegt hij dit, citaat: “Het zal een groot voordeel zijn een Israëliet te zijn in het millennium. Zij zullen niet alleen over allen regeren, maar een kanaal van zegen voor alle naties zijn, omdat zij fysieke nakomelingen zijn van Abrahams kleinzoon.” Einde citaat.
Met andere woorden, we hebben hier het verbazingwekkende geval van een man die 40 pagina’s besteedt aan het kastijden van predikers zoals ik, die leren dat de Angelsaksen Israël zijn — door te zeggen dat zelfs als het waar is, het drek is, een ontkenning van het kruis van Christus en niet geleerd mag worden. En vervolgens draait hij zich om en zegt dat de Joden Israël zijn, en dat zij een plaats in het Koninkrijk zullen hebben omdat zij fysieke nakomelingen zijn van Abrahams kleinzoon. Hij leert over de Joden dátgene waarvan hij zegt dat wij het niet mogen leren over het Israël-volk.
Nu heb ik vandaag niet al te veel tijd meer, maar ik wil nog één argument behandelen dat hij hier naar voren brengt, en dat ook door de meesten wordt aangevoerd die gaan zitten om boeken te schrijven die onze Israëlitische afstamming bestrijden — en dat betreft de Assyrische ballingschap van het noordelijke of tienstammenhuis van Israël. Na nog enkele pagina’s zegt hij over onze leer van het Anglo-Israëlisme, citaat: “Het hoofdargument kan kort als volgt worden gesteld. Israël, de tienstammen-natie, in tegenstelling tot Juda, werd door de Assyriërs in ballingschap weggevoerd en verscheen later als de Scythen nabij de Zwarte Zee, en werkte zich geleidelijk noordwestwaarts totdat zij nu beperkt zijn tot Scandinavië, Denemarken, de noordkust van Frankrijk, de Britse eilanden, inclusief die koloniën en staten elders in de wereld die uit hen zijn voortgekomen en Engels spreken.”
Wel, dat is in het kort een deel van wat wij leren. Nu heeft deze man al geïmpliceerd dat hij een geleerde is, en dan zegt hij — citaat: “Aangezien de Schriften ons zo weinig vertellen over de Scythen, mogen wij concluderen dat hun identiteit met Israël vrij verzonnen is. Ik acht het niet de moeite van het weerleggen waard, maar voor hen die zouden kunnen denken dat deze fabels echte geschiedenis zijn, heb ik tijdens het schrijven van dit artikel in een klein geschiedenisboekje dat mij toevallig in handen kwam de hoogtepunten over dit volk opgezocht.” — einde citaat.
Stelt u zich voor: deze man stelt zich nu op het volgende blad of wat in staat om de geschriften van onze Anglo-Israël-mensen te weerleggen — dat de Scythen Israël waren — en hij gaat dat doen met een paar “hoogtepunten” uit een klein geschiedenisboek dat hem toevallig in handen kwam. U zou denken: als de man dit wilde weerleggen, zou hij tenminste naar de bibliotheek gaan en iets opzoeken, en een paar boeken lezen, of een dozijn, of twintig of dertig geschiedenissen, of enkele historici raadplegen. Nee — hij krijgt een boekje dat hem toevallig onder ogen kwam, en zo weerlegt hij het; en dan verzuimt hij de naam van het boek of enige bron voor zijn informatie te geven.
Maar hoe dan ook — dit is typerend voor de zogenaamd geleerde houding van deze mensen. Daartegenover vermeldt het boek dat ik aanbied, Tracing Our Ancestors, meer dan 175 andere boeken waaruit de auteur informatie heeft geput die bewijst dat het Angelsaksische volk afstamt van de verloren, verstrooide stammen van Israël.
Hij verwijst naar het volk Israël dat in de Assyrische ballingschap ging, en vervolgens — hetgeen waar is — dat wij, Anglo-Israël-leraren, leren dat het Israël-volk uit de Assyrische ballingschap uitbrak en naar het noorden trok over de Kaukasus, langs de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, in de Oekraïne, en vervolgens naar Centraal-Europa. En dat is precies wat wij leren; maar hij zegt — citaat: “Het is niet gemakkelijk in te zien hoe, in zo’n korte tussentijd, de Israëlieten uit een handjevol gevangenen getransformeerd konden worden tot een machtige oorlogszuchtige natie die in staat of geneigd zou zijn Assyrië aan te vallen, zonder te proberen terug te keren naar hun land der belofte.”
Dus zijn hoofdargument dat de Scythen geen Israëlieten waren, is gebaseerd op die uitdrukking: “een handjevol gevangenen.” Dezelfde implicatie die ik vind in alle anti-Anglo-Israël-boeken is dat de Israëlieten die in de Assyrische ballingschap gingen slechts heel weinig in aantal waren, en onmogelijk die grote aantallen mensen konden zijn die later in Zuid- en Oost-Europa opdoken.
Wel — volgende week, zo de Heere wil, zorg dat u uw Bijbel bij u hebt, want ik ga u zulke schokkende gegevens laten zien, namelijk dat ten tijde van David, 500 jaar vóór de Assyrische ballingschap, David 1.570.000 strijders in Israël had, en dat de waarschijnlijkheid groot is dat — in plaats van “een handjevol gevangenen” — er wellicht 20 miljoen Israëlieten in ballingschap zijn weggevoerd door de Assyriërs. En deze dwazen die onze identiteit bestrijden, gebruiken altijd deze term: “dit kleine aantal mensen”, “dit handjevol gevangenen”. En we zullen het historische verslag in de Bijbel lezen.
Ondertussen schrijft u en steunt u deze bediening. We hebben uw gebeden en uw steun nodig. Nadat mensen de waarheid over onze identiteit en de andere juiste uitleggingen van Gods Woord op America’s Promise hebben gehoord, schrijven mensen mij uit het hele land met de vraag naar de naam van een predikant of een kerk waar zij Gods Woord kunnen horen.
En bijna zonder uitzondering moet ik tot mijn spijt antwoorden dat die er niet is — dat de dichtstbijzijnde predikant die de waarheid leert honderden, misschien duizend mijl van de betrokkene vandaan is. Ik ken in Amerika minder dan twintig predikanten die de waarheid van Gods Woord prediken. Ongeveer tien van ons zitten op de radio. Wij bestrijken het land via de radio. Ik bereik 35 staten met mijn bandenbediening. En wij kunnen dit alleen doen door uw gebeden en uw hulp. Dus houdt u dit in gedachten wanneer u schrijft — en vooral wanneer u bidt.
