GEFORCEERDE OVERTUIGINGEN

In een toespraak tot zijn Bilderberg-collega’s zou Colin Powell hebben gezegd dat hij zou streven naar raciale harmonie. Wat betekent “raciale harmonie” eigenlijk voor de Bilderbergers? Het is “het helpen bevorderen van de doelstellingen van raciale vermenging.” De uitdrukking “Nieuwe Wereldorde” is “De Nieuwe (Raciale) Wereldorde” geworden. Tijdens een Bilderberg-conferentie werd gezegd: “In de komende jaren, naarmate blanken, Afro-Amerikanen en Aziatische Amerikanen met elkaar trouwen en kinderen krijgen, zullen raciale verschillen gelukkig vervagen. Naarmate het biologische proces vordert, zal het publiek steeds meer een wereld zonder grenzen gaan accepteren, waarin de natiestaat een relikwie uit de geschiedenis zal worden“. Maar gezien de eerder genoemde 3,1 miljard ”basenparen” zou dit erg lang duren, en het biologische proces zal niet snel verlopen omdat gelijksoortige groepen de neiging hebben om in een soort getto te leven. Er zijn complottheorieën dat het onder een wereldregering illegaal zal worden voor blanken om met blanken te trouwen, en we moeten ons afvragen waarom Powell verder sprak over ‘rechtsextremisten’ en dat ‘deze pockets van verzet tegen sociale rechtvaardigheid een probleem vormen en serieus moeten worden aangepakt’. Het is een redelijke conclusie dat er een poging wordt gedaan om de raciale kenmerken van Gods kinderen volledig te verwateren. Alleen al het gebruik van het woord ‘bastaard’ geeft toe dat er in de gedachtegang van de Nieuwe Wereldorde raciale ‘rassen’ bestaan (wanneer dat hen uitkomt). Populaire ideeën over ‘sociale rechtvaardigheid’ zijn niet Gods ideeën.

Sinds die tijd zijn er nieuwe ontdekkingen gedaan over het menselijk genoom. Er zijn ontdekkingen gedaan over genetische gedragskenmerken tussen rassen. Enerzijds is het politiek correct om te beweren dat ‘ras’ iets is dat niet kan worden gedefinieerd, maar tegelijkertijd kunnen ze het hebben over raciale verschillen, zoals genetische vingerafdrukken voor ras. Wetende dat de politiek correcte visie in strijd is met de bijbelse visie op ‘ras’, kunnen we verwachten dat er nog veel meer verwarrende en tegenstrijdige uitspraken uit informatiebronnen zullen komen. Dit is verwarring, maar we lezen: ‘God is geen God van verwarring’. God koos één ras om Zijn kinderen te zijn. Het is uit deze kinderen (teknon) dat degenen die geloven zonen (huios) van God.

ONDERSTEUNT DE BIJBELSE LEER DNA-GERELATEERD GEDRAG?

Er zijn uitspraken, zoals de volgende uit de Tien Geboden, die dit lijken te bevestigen.

Exodus 20:5 Want Ik, de HEERE, uw God, ben een jaloers God, Die de ongerechtigheid der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten; en Die barmhartigheid doe aan duizenden van hen die Mij liefhebben en Mijn geboden onderhouden.

Dit betekent niet dat God dit niet kan terugdraaien wanneer Hij vriendelijkheid en barmhartigheid toont aan de berouwvolle nakomelingen van de Israëlitische vaderen.

In het Nieuwe Testament lezen we:

Handelingen 2:39 Want de belofte is voor u en uw kinderen en voor allen die veraf zijn.

Het punt is dat zowel de zegeningen als de straffen die de “vaderen” overkwamen, worden doorgegeven aan hun kinderen. Het mechanisme waardoor dit gebeurt, wordt niet beschreven. Het zijn dingen die door God zijn bepaald en die wij gewoon niet kunnen veranderen. Eén ding is zeker: ‘de menselijke conditie’ komt niet voort uit Freudiaanse concepten. De Bijbel leert dat Zijn volk vanaf de conceptie met zonde te maken heeft.

Psalm 51:5 Zie, ik ben in ongerechtigheid gevormd, en in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.

Het woord ‘gevormd’ in het Hebreeuws is ‘chuwl’, een woord dat de betekenis heeft van ‘draaien, wervelen’, iets wat te zien is in de DNA-helix.

Het Nieuwe Testament bevestigt dit met betrekking tot Zijn kinderen (in context).

Rom. 5:12 Daarom is, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen en door de zonde de dood, zo ook de dood over alle mensen gekomen, omdat allen gezondigd hebben.

Het is dus geenszins zo dat wat genetisch aangeboren is, op zichzelf aangeleerd gedrag is, zoals Freud leerde. Dit betekent niet dat we geen keuze hebben om de aangeboren neigingen te volgen of niet te volgen. Vanaf het begin van de Bijbel wordt ons deze ene grote kwestie onder de aandacht gebracht, namelijk dat ieder van ons de gevolgen van verkeerde keuzes moet dragen. Altijd brengt gehoorzaamheid (geloven in God) zegeningen en ongehoorzaamheid (ongeloof in wat God gebiedt) brengt vloeken. Waar Freud gedeeltelijk gelijk had, is dat externe omstandigheden en omgeving onze keuzes kunnen beïnvloeden, dat wil zeggen dat ze inwerken op wat er al is, maar ze zijn niet de belangrijkste oorzaken. Dit is waar de Bijbel ons leert om onze omgang goed te kiezen. Israël werd opgedragen zich afzijdig te houden van andere volken vanwege de slechte invloed die die volken (en hun goden) zouden hebben op hun gedachten, hun kinderen en Israëls relatie met hun God. Israël zou hun afzijdigheid op raciaal gebied gaan schenden vanwege wat in hun gedachten was begonnen.

ZOGENAAMDE “BEZIT DOOR DEMONEN”

Ongecontroleerd gedrag wordt in religieuze kringen beschouwd als “bezit door demonen”. Er zijn meer dan 100 verwijzingen in het Nieuwe Testament die op verschillende manieren worden vertaald als ‘demonen’ en ‘duivels’, maar we moeten ons afvragen of dit vertaalcreaties zijn en of zulke wezens wel bestaan. Tegenwoordig horen we het woord ‘gedemoniseerd’ gebruiken voor iemand die ‘gedreven’ wordt om zich op een bepaalde manier te gedragen. Het is niet ongebruikelijk om te horen praten over de demonen van mensen, maar het zijn gemoedstoestanden die voortkomen uit verkeerde overtuigingen en daaruit voortvloeiende handelingen die in strijd zijn met het Woord van God. Het Nieuwe Testament vertelt keer op keer hoe Jezus degenen verlichtte die bezeten zouden zijn door demonen, maar waar de mensen van verlicht werden, waren hun ziektes en kwellingen in geest en lichaam. Veel christenen geloven in een traditie dat het kwaad in deze wereld te wijten is aan engelen die in opstand kwamen tegen God, en dat de ‘duivel’ uit het Nieuwe Testament ook een ‘gevallen engel’ is – hoewel de Bijbel dat nooit zegt. Daarom zijn de twee vermeldingen van ‘engelen die gezondigd hebben’ in 2 Petrus en Judas, die uniek zijn in de hele Bijbel, populair geworden als bewijs voor het vermeende geloof in een bovennatuurlijke duivel en demonen. Maar Judas 6 vertelt ons dat zij “in eeuwige ketenen onder de duisternis bewaard worden voor het oordeel van de grote dag”. Zijn de gevallen engelen dan geketend of niet? Als ze geketend zijn, hoe kunnen ze dan hun kwade macht over mensen uitoefenen? Dit betekent niet dat ‘goede’ engelen niet in verschillende gedaanten kunnen verschijnen. Traditie en vertalingen hebben deze kwestie complex en tegenstrijdig gemaakt, maar er is een principe vastgesteld dat de ‘Almachtige’ precies dat is: almachtig. Het religieuze concept van dualiteit, waarbij een goede God strijdt tegen een persoonlijke, mindere god, is simpelweg niet bijbels. Vragen stellen is een manier om verkeerde ideeën te helpen overwinnen.

Hieronder volgt een kleine selectie.

1. Wanneer is Satan uit de hemel gevallen? Christenen zijn er vaak heel zeker van dat Satan gevallen is, maar weten niet precies wanneer dat gebeurd is. Het gebruikelijke antwoord is dat het in de Hof van Eden was, maar duizenden jaren na Eden lijkt Satan nog steeds als een gehoorzame hoveling in het hemelse hof te dienen in Job 1. Dus wanneer is Satan gevallen, als hij überhaupt ‘gevallen’ is?
2. In 2 Samuël 24:1 staat dat God David verzocht, maar in 1 Kronieken 21:1 staat dat het Satan was. Hoe kunnen beide juist zijn?
3. In Exodus 4:11 zegt God tegen Mozes dat Hij degene is die mensen stom maakt, maar in Lucas 11:14 lijkt stomheid te worden veroorzaakt door een demon. Heeft God tegen Mozes gelogen?
4. In Jesaja 45:7 zegt God: ‘Ik vorm het licht en schep de duisternis, Ik breng voorspoed en schep rampspoed, Ik, de Heer, doe al deze dingen.’ Dit staat haaks op het dualistische Babylonische geloof in twee goden: een god van het goede en een god van het kwade – de Satan van de Babyloniërs. Wie had er gelijk: Jesaja of de priesters van Babylon?
5. In Psalm 78:49 stuurde God een groep “kwade engelen” tegen Egypte. In sommige moderne bijbelversies is dit veranderd in “vernietigende engelen”, maar in oudere bijbels, zoals de Engelse King James en het oorspronkelijke Hebreeuws, staat “kwade engelen”. Gehoorzamen kwade engelen God?
6. Hebreeën 2:14 “Omdat de kinderen deel hebben aan vlees en bloed, heeft ook Hij op dezelfde wijze daaraan deel gekregen; opdat Hij door Zijn dood degene die de macht over de dood had, namelijk de duivel, zou vernietigen’. De tijd van ‘vernietigen’ is aorist, of iets dat voor alle tijden geldt. De manier waarop het vers is vertaald, vertelt ons dat de duivel (gepersonifieerd) nu dood zou zijn en dus niet actief mensen zou misleiden.
7. Er zijn veel bijbelteksten die laten zien dat zonde de macht over de dood heeft, en niet een persoonlijke duivel, bijvoorbeeld

Romeinen 5:12. Daarom is, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen, en door de zonde de dood, zo ook de dood over alle mensen gekomen, omdat allen gezondigd hebben.

Romeinen 5:21. Zoals de zonde tot de dood heeft geregeerd, zo zal ook de genade door de gerechtigheid tot eeuwig leven regeren door Jezus Christus, onze Heer.

Romeinen 6:23. Want het loon van de zonde is de dood, maar de gave van God is het eeuwige leven door Jezus Christus, onze Heer, en ook de opstanding van de doden.

1 Korintiërs 15:56. De prikkel van de dood is de zonde, en de kracht van de zonde is de wet.

8. Er zijn veel verzen die laten zien dat de oorsprong van de zonde niet een persoonlijke duivel is, maar de aard van de mens, of ‘zijn vlees’. Het boek Romeinen gaat over de zonde, de oorsprong ervan en de oplossing.

Jakobus 1:15. Toen de begeerte bevrucht was, bracht zij de zonde voort; en de zonde, toen zij volbracht was, bracht de dood voort.

Marcus 7:15-23. En Hij zei tegen hen: Zijn jullie ook zo onbegrijpend? Begrijpen jullie niet dat alles wat van buitenaf in de mens komt, hem niet kan verontreinigen? Want het komt niet in zijn hart, maar in de buik, en gaat naar het riool, waar het al het voedsel reinigt.

En hij zei: Wat uit de mens komt, dat verontreinigt de mens. Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen boze gedachten, overspel, hoererij, moorden, diefstallen, hebzucht, kwaadaardigheid, bedrog, wellust, een boos oog, godslastering, hoogmoed, dwaasheid: al deze boze dingen komen van binnenuit en verontreinigen de mens.

Jeremia 17:9 Het hart is boven alles bedrieglijk en wanhopig slecht: wie kan het doorgronden?
Prediker 9:3 Dit is een kwaad onder alle dingen die onder de zon geschieden, dat er voor allen één gebeurtenis is: ja, ook het hart van de mensenkinderen is vol kwaad, en waanzin is in hun hart terwijl zij leven, en daarna gaan zij naar de doden.

9. De strijd is tussen het vlees en de geest, niet tegen een persoonlijke duivel.

Romeinen 7:18-21 Want ik weet dat in mij (dat wil zeggen in mijn vlees) geen goed woont; want het willen is bij mij aanwezig, maar het goede uitvoeren vind ik niet. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik. Als ik nu datgene doe wat ik niet wil, dan ben ik het niet meer die dat doet, maar de zonde die in mij woont. Ik vind dan een wet, dat wanneer ik het goede wil doen, het kwade bij mij aanwezig is.

Romeinen 8:6-7. Want het denken van het vlees is de dood, maar het denken van de geest is leven en vrede.

1 Johannes 2:16. Want het vleselijke denken is vijandschap tegen God, want het onderwerpt zich niet aan de wet van God en kan dat ook niet.

Galaten 5:17. Want het vlees begeert tegen de Geest en de Geest tegen het vlees; en deze staan tegenover elkaar, zodat gij niet doet wat gij wilt.

1 Johannes 2:16. Want al wat in de wereld is, de begeerte van het vlees, en de begeerte van de ogen, en de hoogmoed des levens, is niet uit de Vader, maar uit de wereld.

Het is het ‘vlees’ dat verleid kan worden, en het is het ‘vlees’ dat op de een of andere manier reageert. Iedereen heeft precies hetzelfde vermogen om te zondigen, omdat we allemaal dat ene ding gemeen hebben: ‘het vlees’. “

Hebben we demonen nodig die op onze schouders zitten om ons te vertellen dat we ons aan hen moeten onderwerpen? Nauwelijks. We kunnen het allemaal zelf! Jakobus zegt dat het onze lusten zijn die in onze leden strijden, en zegt: ”Gij begeert en hebt niet; gij doodt en bent jaloers, en gij kunt niet verkrijgen; gij strijdt en voert oorlog, maar gij hebt niet, omdat gij niet vraagt. Gij vraagt en ontvangt niet, omdat gij verkeerd vraagt, opdat gij het aan uw begeerten kunt besteden“. Is het dan ”onze begeerten“ of ”demonische begeerten“? Eva werd verleid door haar eigen begeerten, in de woorden van 2 Johannes 2:16 met ”de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven”. Wij hebben dezelfde keuzes: “Laat de zonde daarom niet heersen in uw sterfelijke lichaam, zodat u aan de begeerten daarvan gehoorzaamt”, en ook: “Zorg niet voor het vlees, om de begeerten daarvan te vervullen”. In deze passage lezen we: “Er is één wetgever, die in staat is te redden en te vernietigen”. Ongeacht de interpretaties van uitdrukkingen als “de duivel”, is het God, de ENIGE wetgever, die bepaalt wat het gevolg is van het kiezen voor gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid aan Zijn wet. Wat betekent dan “weersta de duivel”? Het is gewoon het tegenovergestelde van “onderwerpt u daarom aan God”. Het is verkeerd om externe wezens de schuld te geven van verkeerd gedrag, in plaats van de keuze zelf. Waar werkt het “vlees”? In de geest. Van daaruit beïnvloedt de geest het lichaam. Waar zouden demonen werken? In het lichaam en in de geest.

“Duivels” zijn degenen die het vlees manifesteren in ongehoorzaamheid; degenen die een verkeerde keuze hebben gemaakt in de kwestie van “zonde tot de dood” en “gehoorzaamheid tot gerechtigheid” – [Romeinen 6:16]. De ‘slang’ vertegenwoordigt de valse aanklager, en degenen die het vlees en de zonde manifesteren zijn “van de duivel”, of “het zaad van de slang” . Evenzo worden groepen mensen die zonde manifesteren ‘de duivel’ of ‘satan’ genoemd. De termen worden gebruikt voor regeringen, bijvoorbeeld de Romeinse regering in Openbaring 2:10 en 2:13. (Velen zijn het erover eens dat moderne politici ‘duivels’ zijn)!

RELIGIES EN HUN DUIVELS

De belangrijkste religies van de wereld houden vast aan het idee dat er ‘demonen’ zijn die ongeluk, ziekte en ellende brengen, en het traditionele christendom is daar geen uitzondering op. Noch Freudiaanse concepten, noch genetische aanleg houden zich bezig met, of houden rekening met, wat gewoonlijk maar ten onrechte ‘bezetenheid door demonen’ wordt genoemd en hoe dit verband houdt met gedrag.

Dit is een onderwerp dat zo gekleurd is door religieuze vertalingen op basis van tradities dat het moeilijk is om er objectief over te zijn zonder de Griekse Geschriften nauwkeurig te bestuderen. Dat ‘bezetenheid door demonen’ een affectatie van de geest is, is duidelijk, aangezien nadat Jezus de ziekte had behandeld, die persoon daarna ‘gekleed en bij zijn volle verstand’ werd aangetroffen. Strong’s Concordance, referentie 1139, heeft een opmerking over ‘demonen’ en waar de concepten van de vertalers vandaan komen.

“In het Nieuwe Testament zijn dit personen die lijden aan bijzonder ernstige lichamelijke of geestelijke ziekten (zoals verlamming, blindheid, doofheid, spraakverlies, epilepsie, melancholie, krankzinnigheid, enz.), van wie de Joden dachten dat er demonen in hun lichaam waren binnengedrongen en hen niet alleen met kwalen hadden getroffen, maar ook hun verstand hadden ontnomen en zelf de plaats daarvan hadden ingenomen; daarom waren de bezetenen geneigd om de gedachten en het bewustzijn van de demonen die in hen woonden te uiten; en men dacht dat hun genezing de verdrijving van de demonen vereiste”.

Thayer’s lexicon is het eens met “de mening van de Joden”, net als anderen. We zullen deze oorsprong verderop ook terugzien in het klassieke Grieks. We moeten ons afvragen waarom de heer Strong op deze manier over demonen (duivels) schreef, aangezien de Bijbel hun bestaan lijkt te veronderstellen, dat wil zeggen, gezien de manier waarop geloofsovertuigingen in vertalingen zijn vastgelegd. Wat de heer Strong “de mening van de Joden” noemde, die de denominaties zo lang heeft gebonden, hoeft ons niet te binden. Het Nieuwe Testament zegt ons in Titus 1:14 dat we op onze hoede moeten zijn voor dergelijke Joodse mythen. De rooms-katholieke kerk hanteert dezelfde leer om angst te zaaien en mensen te kunnen controleren. Zij is de ‘moeder van gruwelen’ in de leer, dus we moeten oppassen dat we niet gebonden raken aan haar doctrines. Zij is degene die leert: ‘Gehoorzaam de kerk… de kerk heeft de macht om de voorschriften van Christus te veranderen’!

De traditionele doctrines lijken alleen maar goed onderbouwd en onbetwistbaar. Mensen zullen zeggen: ‘Kijk, het staat in mijn Bijbel’. Nou, het staat er inderdaad, maar alleen als we geen rekening houden met bijbelse symboliek of personalisatie, zoals vertalers vaak hebben gedaan en hebben geschreven in een verzonnen verwijt voor verkeerd gedrag. Er is veel meer aan de hand, en misschien moeten we eens kijken naar vertalingen en zien of dit echt goed onderbouwd is. Misschien was de heer Strong zich bewust van iets anders dan de traditionele betekenissen die aan woorden uit Joodse Talmoedische mythen worden gegeven. We zullen een paar punten bekijken voordat we de personalisering van demonen onderzoeken.

Demonen zouden grote kracht hebben. De meeste mensen hebben wel eens een gebeurtenis meegemaakt waarbij ze ongewone kracht hebben ervaren. Denk bijvoorbeeld aan een auto die is gekanteld en iemand onder zich heeft bedolven. Een man tilt de auto op, iets wat hij normaal gesproken niet zou kunnen. Was hij dan bezeten door een demon, of heeft de noodsituatie iets in zijn geest teweeggebracht waardoor hij die kracht kon opbrengen? Was pneuma op dezelfde manier actief als toen ruwach de sterke Samson ertoe bracht uitzonderlijke dingen te doen, toen hij van streek was of in gevaar verkeerde?

Nu moeten we kijken naar passages die gelijkenissen zijn, want in Matt. 13:33 “Al deze dingen sprak Jezus tot de menigte IN GELIJKSPRAKEN; en zonder een gelijkenspraak sprak hij niet tot hen”, en ook in Marcus 3:23 “En hij riep hen bij zich en sprak tot hen IN GELIJKSPRAKEN: Hoe kan Satan Satan uitwerpen?” . Het is ‘normaal’ om deze passages te gebruiken om het bestaan van demonen te bewijzen. Jezus gebruikte het woord “Satan” in de vorm van een gelijkenis.

Mattheüs 12:27-29 En als ik door Beëlzebub duivelen uitdrijf, door wie drijven uw kinderen ze dan uit? Daarom zullen zij uw rechters zijn. Maar als ik duivelen uitdrijf door de Geest van God, dan is het koninkrijk van God tot u gekomen. Of hoe kan iemand het huis van een sterke man binnengaan en zijn goederen roven, tenzij hij eerst de sterke man bindt? En dan zal hij zijn huis roven.

Lukas 11:15-26 Maar sommigen van hen zeiden: Hij drijft duivels uit door Beëlzebub, de vorst der duivels. En anderen, die hem op de proef stelden, vroegen hem om een teken uit de hemel. Maar Hij, die hun gedachten kende, zei tegen hen: Elk koninkrijk dat tegen zichzelf verdeeld is, wordt verwoest, en een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, valt. Als ook Satan tegen zichzelf verdeeld is, hoe kan zijn koninkrijk dan standhouden? Want jullie zeggen dat Ik duivels uitdrijf door Beëlzebub. En als Ik door Beëlzebub duivels uitdrijf, door wie drijven jullie zonen ze dan uit? Daarom zullen zij jullie rechters zijn. Maar als ik met de vinger van God duivels uitdrijf, dan is het koninkrijk van God ongetwijfeld tot u gekomen. Wanneer een sterke man, gewapend, zijn paleis bewaakt, zijn zijn bezittingen veilig. Maar wanneer iemand sterker dan hij komt en hem overwint, neemt hij hem al zijn wapens af waarop hij vertrouwde, en verdeelt hij zijn buit. Wie niet met mij is, is tegen mij, en wie niet met mij verzamelt, verspreidt. Wanneer de onreine geest uit een mens is verdwenen, dwaalt hij door dorre plaatsen, op zoek naar rust, en vindt die niet. Dan zegt hij: Ik zal terugkeren naar mijn huis, vanwaar ik ben gekomen. En wanneer hij komt, vindt hij het geveegd en versierd. Dan gaat hij heen en neemt zeven andere geesten met zich mee, die nog boosaardiger zijn dan hijzelf; en zij gaan naar binnen en wonen daar; en de laatste toestand van die mens is erger dan de eerste.

Het idee van een vorst over duivels was een idee uit het jodendom (en de meeste religies). Als we dat zouden willen, zouden we kunnen zeggen dat Jezus dit bevestigde, maar dat deed Hij niet, omdat het een gelijkenis is. We kunnen onze eigen overtuigingen in deze passages lezen als we de status van gelijkenis niet accepteren, maar dan hebben we het mis. Ongetwijfeld zijn alle ‘als’-en in deze passages te zien.

Elk ‘als’ gaat niet over een letterlijk feit. De passages gaan over alles wat in tegenstelling staat tot Gods woord. Het gaat om ‘wie niet met mij is, is tegen mij’. Merk op dat dit volledig in het enkelvoud staat, terwijl de veronderstelde ‘duivels’ in het meervoud staan. We hebben eerder de betekenis van ‘onreine geest’ besproken, omdat het verband houdt met ‘slechte adem’, wat verwijst naar verkeerde leerstellingen of uitspraken. Merk op dat ook dit in het enkelvoud staat. De waarheid van Gods woord is sterker dan elk pantser van leugens en is in staat degene die dat pantser gebruikt te binden. In de woorden van Luthers hymne: “Een woord zal hem snel doden” (waarbij ‘hem’ een personificatie is). Het huis van de sterke man is het toevluchtsoord van leugens. De sterkere (man) is de Waarheid. Maar als de waarheid niet wordt voortgezet, zal het bedrog zeven keer zo diep terugkeren, en de ergste situatie is dat die persoon “zonder remedie” wordt . De zeven andere, nog ergere geesten symboliseren dit in de gelijkenis.

In de passages in Lucas 8 en Marcus 8 over “Legion” moeten we opmerken hoe personificatie vaak wordt gebruikt in de Schrift. Bijvoorbeeld: de dood wordt gepersonifieerd als “regerend” (Rom. 5:14), zonde als een ‘persoon’ (Rom. 7:11) en rijkdom als een ‘meester’ (Matt. 6:24). Evenzo zijn demonen een dergelijke personificatie of vertegenwoordiging. Jezus kende het geloof van de Joden in demonen en wat hen betreft gingen de duivels in de varkens toen de varkens de zee in renden. De varkens, als onreine dieren, hadden niet gehouden mogen worden, en Jezus heeft ze weggehaald. De vele verkeerde gedachten in het hoofd van Legion verdwenen volgens het woord van Jezus, en na de wonderbaarlijke genezing door Jezus wordt Legion beschreven als ‘gekleed en bij zijn volle verstand’ (Marcus 5:15). “Bij zijn volle verstand” = sophroneo, een woord dat we later zullen bespreken. Dit impliceert dat zijn aandoening krankzinnigheid was en niet de invloed van duivels als wezens. (Het verzoek dat de onreine geesten in de varkens mogen gaan, is kenmerkend voor mensen die een soort waanzin hebben meegemaakt en die bang zijn dat de krankzinnigheid terugkomt, omdat ze geloven dat ze eerder door iets externs zijn aangevallen – ze zijn bang voor de gedachten in hun hoofd). Waanzin heeft vele uitingen, zoals “stemmen horen”, geesten zien en ‘dingen die ‘s nachts knallen’, met verschillende stemmen spreken, met denkbeeldige personen praten, meervoudige persoonlijkheden en dergelijke. Dit wordt meestal weggeredeneerd door het toe te schrijven aan persoonlijke demonen. Waanzin komt voort uit zonde en zonde is waanzin! Het vermogen van de geest(gedachte) om illusies te creëren mag niet worden onderschat; zie onze vreemde dromen! Overweeg deze punten:

1. Als een chirurg een tumor wegsnijdt, snijdt hij dan een demon weg?
2. Kunnen pillen, manipulatie of chirurgische ingrepen demonen uitdrijven?
3. Als iemand een placebo neemt en van een ziekte geneest, verdrijft de placebo dan een demon?
4. Als iemand begeleid wordt en daardoor van zijn angst verlost raakt, heeft een demon hem dan verlaten?
5. Als iemand een aandoening heeft die te wijten is aan de omgeving, en die persoon wordt beter wanneer hij in een schone omgeving wordt geplaatst, was de oorspronkelijke omgeving dan demonisch?

Het laatste toont de rol van de geest bij genezing, of de oorzaak nu psychosomatisch is of niet. Deze zaken zijn belangrijk, want als de aandoeningen inderdaad te wijten waren aan demonische bezetenheid, zoals sommigen suggereren, hoe kan dan het herstel van de patiënt door middel van medicijnen, operaties en therapie worden verklaard?

Hoewel de verhalen lijken aan te geven dat de “geesten” schreeuwden, is het duidelijk dat de geluiden afkomstig waren van de bezetene. Dit wordt gesuggereerd door de verandering van voornaamwoorden in Marcus 5:7, 9: “Wat heb ik met u te maken?” “Ik bezweer u bij God dat u mij niet kwelt”. “Mijn naam is Legion, want wij zijn met velen”. Mensen proberen dingen letterlijk te nemen die God misschien nooit zo bedoeld heeft. Er is een diepere symbolische en spirituele betekenis aanwezig. Veel passages in de Schrift hebben een andere context dan wat veel mensen in de Bijbel zoeken. God heeft misschien een heel ander beeld voor ogen, iets dat veel groter en oneindig veel kostbaarder is dan wat veel gelovigen proberen te begrijpen. Wat het moeilijk maakt om dingen te begrijpen, zijn de overtuigingen die vertalers in hun vertalingen hebben geschreven, waardoor ze grote groepen mensen beïnvloeden. Laten we eens kijken naar één geval waarin de oplossing gewoon een kwestie van grammatica is. In 1 Johannes 3:12 lezen we over een gebeurtenis in Genesis: “Niet zoals Kaïn, die van de boze was en zijn broer doodde”. In navolging van de Talmoedische-Joodse tradities gebruiken sommigen deze vers graag om ten onrechte te zeggen dat “de duivel seksuele gemeenschap had met Eva”, maar dit is gewoon weer een vers waarin vertalers een bijvoeglijk naamwoord tot een zelfstandig naamwoord hebben gemaakt.

Het woord dat vertaald wordt met “de boze” is een bijvoeglijk naamwoord, dat ons vertelt dat het Kaïn zelf was die slecht was. Waarom? Er wordt ons verteld dat het was “omdat zijn eigen werken slecht waren”. Het waren de werken van Kaïn, niet het werk van “de duivel”. Waar kwam het kwaad vandaan? Het zat in Kaïns geest. Dit is hetzelfde beeld als dat in het Nieuwe Testament.
Kol. 1:20 En u, die eens vervreemd en vijanden in uw gedachten door boosaardige werken was, heeft Hij nu verzoend.

Titus 1:15-16 Voor de reinen is alles rein, maar voor de onreinen en ongelovigen is niets rein, zelfs hun geest en geweten zijn onrein. Zij belijden dat zij God kennen, maar in hun werken verloochenen zij Hem, omdat zij verfoeilijk en ongehoorzaam zijn en voor elk goed werk ongeschikt.

Een lexicon geeft als betekenis van ‘geweten’: ‘onderscheid maken tussen wat moreel goed en slecht is, aanzetten tot het eerste en het laatste mijden, het ene prijzen en het andere veroordelen’. Opnieuw komen we terug bij de geest. Dit is hetzelfde verhaal als in Filippenzen 3:15-19 over ‘zo gezind zijn’. We maken onze gedragskeuzes met onze geest.

PNEUMA (GEEST)

Een korte opmerking is nodig om dit onderwerp te introduceren. Hoewel het een populaire leerstelling is dat “demonen gevallen engelen zijn”, moeten we letten op wat de Bijbel zegt over hun verblijfplaats:

2 Petrus 2:4 Want als God de engelen die gezondigd hebben niet heeft gespaard, maar hen in de hel heeft geworpen en hen in ketenen van duisternis heeft overgeleverd, om bewaard te worden voor het oordeel;

De juiste grammatica van deze passage vertelt ons dat engelen, zodra ze zondigen, worden geketend! Dus gevallen engelen kunnen geen demonen zijn! Engelen zijn nooit demonen.

In het volgende vers is daimonizomai (“bezeten door duivels” – mannelijk) een werkwoord en wat wordt uitgedreven zijn ‘geesten’ = pneuma, wat een onzijdig zelfstandig naamwoord is. Pneuma is wat Jezus uit mensen uitdreef, zegt dit vers, niet “duivels”.

Matt. 8:14-16 En toen Jezus in het huis van Petrus kwam, zag hij de moeder van zijn vrouw liggen, die koorts had. Hij raakte haar hand aan en de koorts verdween; zij stond op en diende hen. Toen de avond kwam, brachten zij velen die door duivels bezeten waren bij hem; en hij dreef de geesten uit met zijn woord en genas allen die ziek waren.

Pneuma komt 385 keer voor in de ontvangen tekst en wordt op veel verschillende manieren vertaald en gebruikt.Pneuma is een dubbel symbool dat afhankelijk is van de context en het is onzijdig (noch mannelijk, noch vrouwelijk) in geslacht. Omdat het onzijdig is in geslacht, kan het niet verwijzen naar een persoonlijkheid als een ‘hij’.

Pneuma komt overeen met het Hebreeuwse ruach, en dit woord heeft in de originele teksten geen connotatie van een leven buiten het lichaam. Toen Paulus zei: “Want God is mijn getuige, die ik in mijn geest dien”, had hij het over zijn levensfuncties. In symbolische vorm gaat ‘geest’ over doctrines, goed of slecht. In de eerste zin van het onderstaande vers is ‘geest’ bijvoorbeeld wat valse profeten onderwijzen.

1 Johannes 4:1, Geliefden, gelooft niet elke geest, maar beproeft de geesten of zij uit God zijn, want vele valse profeten zijn de wereld ingegaan. Hieraan zult gij de Geest van God kennen: Elke geest die belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en elke geest die niet belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is niet uit God; en dit is de geest van de antichrist, waarvan u gehoord hebt dat hij komen zou, en hij is nu al in de wereld.

Waarmee worden mensen onderwezen? Met woorden. Wat bewerkstelligen woorden? Ze beïnvloeden de geest. Mattheüs 8 hierboven gaat vervolgens verder met het in verband brengen van “geesten” met ziekten of zwakheden – “Opdat vervuld zou worden wat door de profeet Jesaja gezegd is, die zei: Hij heeft onze zwakheden op zich genomen en onze ziekten gedragen”. In het Grieks van deze passage betekent “zwakheden” = astheneia. De betekenis van het zelfstandig naamwoord asthenema, waarnaar in Romeinen 15:1 wordt verwezen (“Wij die sterk zijn, moeten de zwakheden van de zwakken dragen en niet onszelf behagen”), heeft betrekking op “fouten die voortkomen uit zwakheid van geest” –[Thayer]. We moeten ons afvragen hoe de “geest” hierin een rol speelt en of er sprake is van keuze. Als we teruggaan naar de passage uit Jesaja waaruit dit is geciteerd, zien we dat in het Hebreeuws waaruit het is geciteerd, choliy is vertaald als “ziekte” en mak’ob als mentale pijn. Hier hebben we weer de geest. In Hebreeën 4:15 lezen we dat Jezus “geraakt werd door het gevoel van onze zwakheden”. Werd Jezus geraakt door asthenia = zwakheden of door duivels? Of voelde Hij wat mensen leden? Paulus zei dat hij zich verheugde in zwakheden (astheneia), maar verheugde Paulus zich ook in duivels?

In de evangeliën zijn er elf verwijzingen naar ‘onreine geesten’. Wat betekent deze uitdrukking? We weten dat ‘geest’ ‘adem’ betekent, dus ‘onreine geest’ betekent ‘slechte adem’, en daaruit volgt dat dit eigenlijk verwijst naar valse leerstellingen. ‘ Slechte adem’ symboliseert woorden die in strijd zijn met Gods adem. Het uitdrijven van onreine geesten staat symbool voor het verwijderen van het geloof in valse leerstellingen die de persoon die verkeerde overtuigingen heeft, ‘verscheuren’ of ‘kwellen’. Het is valse leer die mensen gek maakt, in tegenstelling tot de vrede en geestelijke gezondheid die het resultaat zijn van Gods leer (woorden) . Legion en anderen waren ‘bezeten’, dat wil zeggen dat ze ‘eigendom’ waren van de bedrieglijke principes van de leer van de antichrist. Legion’s geest was vol verkeerde gedachten die leidden tot gewelddadige acties. Nadat Jezus hem had genezen, was hij bij zijn volle verstand, waarbij ‘volledig verstand’ = sophroneo = ‘zelfbeheersing met het vermogen om keuzes te maken over het beteugelen van iemands hartstochten’.

We kunnen de kracht zien van leugenachtige (vervalste) woorden die ons in onderwerping brengen aan de woorden van mensen, in plaats van aan de woorden van God. Toen Jezus met Zijn woorden genas, corrigeerde Hij verkeerde overtuigingen die de geest bezighielden. Alleen door Zijn Woord te horen en te begrijpen kunnen we bevrijd worden van de invloed van verkeerde woorden (overtuigingen en doctrines). In de symboliek van de spraak van de onreine geesten zien we dat valse doctrines met God Zelf debatteren over de waarheid van Zijn Woord, net zoals vandaag de dag degenen die in dwaling zijn zich verzetten tegen Gods waarheid.

We kunnen zien dat “onreine geesten” symbolisch zijn in verzen als:

Openbaring 16:13 En ik zag drie onreine geesten, als kikkers, uit de mond van de draak komen, en uit de mond van het beest, en uit de mond van de valse profeet. Want het zijn geesten van duivels, die wonderen verrichten…”.

Ze komen uit de mond; het zijn woorden! Het woord ‘profeet’ laat zien dat de woorden te maken hebben met leerstellingen. Ze verrichten wonderen (semeion) – woorden hebben een krachtig effect op de geest, en wat in de geest is, beïnvloedt het gedrag. Dit is zo bepalend dat het in Efeziërs 2:2 wordt gesymboliseerd als ‘de vorst van de macht in de lucht’, en het vers kwalificeert deze uitdrukking als ‘de geest’ = pneuma, “die nu werkzaam is in de kinderen der ongehoorzaamheid.” Kunnen we echt “demonen” de schuld geven, of moeten we de woorden van valse profeten de schuld geven? In de tijd van Elia was de verhouding tussen ware profeten en valse profeten 1:450, waaraan we de profeten van Izebel kunnen toevoegen. In de dagen van 1 Koningen 22 was het 1: alle anderen. In het Oude Testament zien we opnieuw de relatie tussen de woorden van profeten en het symbool “onreine geest”. Zach. 13:2 En het zal geschieden op die dag, zegt de HEERE der heerscharen, dat Ik de namen van de afgoden uit het land zal uitroeien, en zij zullen niet meer worden herdacht; en ook zal Ik de profeten en de onreine geest uit het land doen verdwijnen. Wat “werkt” in zulke mensen? Het is pneuma, de “geest die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid”. Het vervult de “begeerten van het vlees en de gedachten”. De gedachten zijn waar dit werkt.

Ef. 2:1-3 En Hij heeft u, die dood was door uw overtredingen en zonden, levend gemaakt. waarin u vroeger wandelde volgens de loop van deze wereld, volgens de vorst van de macht in de lucht, de geest die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid: onder wie ook wij allen vroeger ons leven leidden in de begeerten van ons vlees, de begeerten van het vlees en van de gedachten vervullende, en van nature kinderen des toorns waren, evenals de anderen.

In het begin van het boek Genesis, in de hof van Eden, ging het om “Woord” tegen ‘woord’. Het was Gods Woord tegen het woord van de slang. Of anders gezegd, het was leer tegen leer. In de bovenstaande passage uit Mattheüs lezen we: “Hij genas hen met Zijn woord”. In de genezingspassage in Lucas 4:32 lezen we: “En zij waren verbaasd over zijn leer, want zijn woord was met kracht.” Keer op keer heeft genezing te maken met de juiste leer. ‘Zijn Woord’ is de juiste leer. Dit is precies het patroon van het Oude Testament:

Ps 107:19 Dan roepen zij tot de HEERE in hun nood, en Hij redt hen uit hun benauwdheden. Hij zond zijn woord en geneesde hen en redde hen uit hun vernietiging.

Zodra iemand zich uitspreekt tegen ‘Joodse (Talmudische) mythen’ , ontstaat er verzet tegen wat vertalers hebben geschreven. Een van de bezwaren is de bewering dat de etymologie van het woord diamonion uit het klassieke Grieks daar werd gebruikt om geestelijke wezens van een hogere orde dan mensen te beschrijven, en dat het woord beschrijft wat de schrijvers van het Nieuwe Testament zagen, tegenkwamen en bestreden. Als dit inderdaad uit het klassieke Griekse taalgebruik komt, is er dan enige reden waarom we ons zouden moeten laten beïnvloeden door de religieuze overtuigingen van het oude Griekenland? Als het concept van demonen uit een dergelijke bron voortkomt, dan moet het verdacht zijn.

We hebben ook nog geen centauren gezien! De volgende wordt ervan beschuldigd een Sadduceeër te zijn, en Handelingen 23 wordt als volgt geciteerd:

Handelingen 23:8 Want de Sadduceeën zeggen dat er geen opstanding is, noch een engel, noch een geest (NASB, die duidelijker leest dan de KJV).

Maar in deze passage gaat het eigenlijk om “een engel” en “een geest”, die beide mannelijk en enkelvoudig zijn, dus de passage gaat over iets anders dan het lijkt, namelijk over mannelijke geesten als een idee uit de oude Griekse tijd. ‘Geest’ en “geesten” zijn in de Bijbel normaal gesproken onzijdig, niet mannelijk! Bovendien maakt ‘geest’ als onzijdig zelfstandig naamwoord deel uit van het onzijdige bijvoeglijk naamwoord waarmee het wordt geassocieerd. Zelfs ‘heilige geest’ is nooit een ‘Hij’, omdat het zowel in het bijvoeglijk naamwoord als in het zelfstandig naamwoord onzijdig is. Ongetwijfeld zullen de meeste mensen deze uitspraak moeilijk vinden, omdat hun is geleerd wat ‘de leer van de Heilige Geest’ wordt genoemd . Maar we moeten onder ogen zien dat de uitdrukking “De Heilige Geest” slechts twee keer voorkomt in het Nieuwe Testament (KJV). Evenzo heeft “De Geest van de waarheid” (4 keer) geen lidwoord in het Grieks, evenmin als “De Geest van God” (12 keer). Geen enkele verwijzing in het Grieks is mannelijk! Elke verwijzing naar ‘geest’ is onzijdig en kan dus niet verwijzen naar een “hij” als persoon. Wat we dus hebben is een valse leerstelling die door vertalers is gecreëerd door woorden te schrijven die er niet staan. Als we zeggen dat ‘heilige geest’ verwijst naar een persoon, dan moet ‘berouwvolle geest’ ook verwijzen naar een persoon, en ‘nederige geest’ moet verwijzen naar een persoon, omdat het taalgebruik identiek is. We kunnen dus zien dat er wordt verwezen naar wat een persoon is qua karakter en persoonlijkheid. Als we de zin ‘let daarom op uw geest’ uit Maleachi 2:15 bekijken, beginnen we het te begrijpen.

Er zijn tal van verzen, zoals Amos 3:6 (“Zal er onheil zijn in een stad, zonder dat de HEERE dat gedaan heeft?”), die een heel ander verhaal vertellen dan dat demonen de veroorzakers zijn van ziekte en rampspoed. God is altijd soeverein! Hij zegt in Jesaja 45:7: “Ik vorm het licht en schep de duisternis, Ik maak vrede en schep het kwaad, Ik, de HEERE, doe al deze dingen”. Ja, al deze dingen.