De EU staat op het punt financiële zelfmoord te plegen en heeft zichzelf ervan overtuigd dat dit een daad van morele moed is, maar de fout is te denken dat het alleen gaat om het verlies van de status van reservevaluta voor de euro. Nee. Dit is de gecontroleerde vernietiging van wat er nog over is van de financiële orde van na 1945.

En het tragische is: Rusland is niet de beul. Dat is de EU.

De inbeslagname van bevroren Russische staatsactiva is geen sanctie. Het is geen “druk”. Het is geen moraliteit. Het is de meest catastrofale aanval op de fundamenten van de mondiale financiën sinds 1944 en Europa voert deze uit tegen zichzelf.

De EU noemt dit “herstelbetalingen”. De geschiedenis zal het economische euthanasie noemen.

Zodra je de reserves van de centrale bank van een grootmacht steelt, heb je het concept van veilige staatsactiva overal ter wereld vernietigd. Staatsimmuniteit verdwijnt. Neutraal beheer verdwijnt. De geloofwaardigheid van de euro verdwijnt. De naoorlogse orde verdwijnt. En daarmee ook de laatste overgebleven pijler van de Europese macht.

De symmetrische en wettige tegenmaatregelen van Rusland, namelijk het nationaliseren van westerse bedrijfsactiva en het liquideren van EU-belangen, zullen pijnlijk zijn. Maar de echte doodsteek is niet de reactie van Rusland. Het is de onomkeerbare ineenstorting van het wereldwijde vertrouwen in westerse beheerders.

Eén confiscatie. Eén precedent. Eén vernieling van de kluisdeur.

En elke centrale bankdirecteur, van Riyad tot Jakarta, mompelt dezelfde zin: “Als ze het vandaag bij Rusland kunnen doen, kunnen ze het morgen bij ons doen.”

Dit is geen speculatie. Zo werkt systemisch vertrouwen, en zo sterft het ook.

Euroclear heeft al gewaarschuwd voor een lawine van wereldwijde opnames als Europa de lont in het kruitvat steekt. Fondsen uit het Midden-Oosten, Aziatische staatsfondsen, pensioenfondsen, allemaal herpositioneren ze zich stilletjes, stappen ze uit de euro en stappen ze over op goud, yuan of andere activa die niet gegijzeld worden door de politieke spasmen van een mislukt imperium.

En binnen de EU zijn de enige twee leiders die de omvang van de ramp lijken te begrijpen, degenen waar Brussel graag op neerkijkt: Bart De Wever uit België en Viktor Orbán uit Hongarije.

De Wever ziet wat Von der Leyen niet wil zien, namelijk dat België voor de rekening zou moeten opdraaien. Maar wat nog belangrijker is, hij weet dat de rechtszaak niet te winnen is.

Volgens het internationaal gewoonterecht, het VN-Handvest, het Verdrag van Wenen en de hele architectuur van soevereine immuniteiten zijn de activa van centrale banken onschendbaar, behalve onder een mandaat van de Veiligheidsraad op grond van hoofdstuk VII. Punt uit. Zonder dat is dit diefstal. En in de mondiale financiële wereld is diefstal geen beleidsinstrument. Het is het einde van het (€ fiat ponzi) systeem.

Orban begrijpt dat zodra de EU het plunderen van een centrale bank normaliseert, dit een permanente doctrine wordt, een wapen dat keer op keer kan worden gebruikt wanneer de EU geld of morele theater nodig heeft.

Vandaag Rusland. Morgen de Golf aan de beurt? China.

De gevolgen zullen niet beperkt blijven tot Moskou. Alle westerse activa in het buitenland, alle raffinaderijen, alle joint ventures, alle soevereine investeringen worden vrij spel voor wederzijdse inbeslagname.

De EU heeft de deur geopend naar een wereld waarin de wet optioneel is en vergelding verplicht.

Europa doet dit allemaal terwijl het de oorlog verliest die het probeert te financieren. Het front stort in.
Oekraïne is insolvent. Washington heeft de vernedering al doorgegeven aan Europa.

En Europa, in plaats van de realiteit onder ogen te zien, bereidt zich voor om zijn financiële systeem, zijn geloofwaardigheid en zijn juridische grondslagen op te offeren voor een oorlog die al lang geleden is geëindigd, behalve dan in een formele capitulatie. Dit is pathologisch.

België helpt Rusland niet. België probeert Europa te redden van Europa.

Rusland hoeft geen schot te lossen, het hoeft alleen maar toe te kijken. Europa brandt zijn eigen huis af voor het plezier om er rechtvaardig uit te zien terwijl het in de vlammen staat.

Wanneer de rook is opgetrokken, wanneer het kapitaal is gevlucht, wanneer de euro is ingestort, wanneer Europa naar het oosten kijkt en zich afvraagt hoe het allemaal zo snel is ingestort, zal het antwoord hetzelfde zijn als datgene wat het vandaag weigert onder ogen te zien…

De EU heeft Rusland niet gestraft. De EU heeft Europa zelfmoord laten plegen.

En de geschiedenis zal met kille precisie het moment vastleggen waarop de lucifer werd aangestoken.