Religieuze zionisten denken nu dat ze een oorlog met Iran gaan winnen, net zoals de oude leiders van Juda dachten dat ze Babylon zouden verslaan. Hetzelfde geldt voor de leiders van Juda in 70 n. Chr., toen Rome het land, Jeruzalem en de tempel verwoestte. In al deze gevallen hoopten ze op het laatste moment op goddelijke hulp. In alle gevallen hadden ze het mis.
Christelijke zionisten hebben een soortgelijke misvatting, gebaseerd op een verkeerde interpretatie van Ezechiël 38 en 39, waar wordt gesproken over een invasie door Gog en Magog. Ze verwachten nog steeds dat deze invasie in de nabije toekomst zal plaatsvinden en interpreteren dit als een invasie door Rusland. Meer recentelijk hebben ze China, Turkije en Iran aan de indringers toegevoegd, hoewel geen van deze landen in Ezechiël wordt genoemd.
De indringers die zich aansluiten bij de Magog-coalitie in Ezechiël 38:5, 6 komen uit:
Perzië (komt grotendeels overeen met het huidige Iran).
Kush (het oude Nubië, over het algemeen de regio Soedan/Ethiopië).
Put (meestal geïdentificeerd met Libië of Noord-Afrika).
Gomer (soms in verband gebracht met volkeren in Anatolië (Turkije) uit het Zwarte Zeegebied).
Beth-Togarma uit het noorden (Oekraïne).
Veel volken met jou (suggereert een grotere groep).
De belangrijkste familie die deel uitmaakt van deze invasie wordt genoemd in Genesis 10:2, 3,
2 De zonen van Jafeth waren Gomer en Magog en Madai en Javan en Tubal en Meshech en Tiras. 3 De zonen van Gomer waren Ashkenaz, Riphath en Togarma.
Veel van deze families vestigden zich oorspronkelijk in het gebied van het huidige Turkije, maar na verloop van tijd emigreerden velen naar het noorden van de Zwarte Zee of naar het noordoosten langs de Kaspische Zee. Eén groep in het bijzonder werd erg machtig en stichtte het Khazaarse Rijk (of Chazaren), met als centrum het huidige Oekraïne. In 740 n.Chr. bekeerden zij zich tot het jodendom, en in 960 n.Chr. schreef koning Jozef van de Chazaren een brief (nu te vinden in het Spaanse museum) waarin hij de Chazaren identificeerde als de afstammelingen van Togarma.
De Jewish Encylopedia (online) zegt:
Het was waarschijnlijk rond die tijd dat de chaghan van de Chazaren en zijn edelen, samen met een groot aantal van zijn heidense volk, het joodse geloof omarmden. Volgens A. Harkavy (“Meassef Nidda im,” i.) vond de bekering plaats in 620; volgens anderen in 740. Koning Jozef geeft in zijn brief aan asdai ibn Shaprut (rond 960) het volgende verslag van de bekering:
(zie Harkavy, “Soobshchenija o Chazarakh,” in “Yevreiskaya Biblioteka,” vii. 153)
“Enkele eeuwen geleden regeerde koning Bulan over de Chazaren. God verscheen hem in een droom en beloofde hem macht en glorie. Aangemoedigd door deze droom trok Bulan via de weg van Darlan naar het land Ardebil, waar hij grote overwinningen behaalde [op de Arabieren]. De Byzantijnse keizer en de kalief van de Ismaëlieten stuurden gezanten met geschenken naar hem toe, evenals wijzen om hem tot hun respectievelijke religies te bekeren. Bulan nodigde ook wijzen uit Israël uit en ondervroeg hen allemaal. Omdat elk van de kampioenen geloofde dat zijn religie de beste was, vroeg Bulan de mohammedanen en de christenen afzonderlijk welke van de andere twee religies zij als de betere beschouwden. Toen beiden de voorkeur gaven aan die van de joden, besefte de koning dat dit de ware religie moest zijn. Hij nam deze daarom aan.”
https://www.jewishencyclopedia.com/articles/4279-chazars
Wie waren deze joodse bekeerlingen? De brief van koning Jozef wordt beschreven door de joodse auteur Arthur Koestler in zijn boek The Thirteenth Tribe, pagina 72
“Jozef geeft vervolgens een genealogie van zijn volk. Hoewel hij een fervent Joods nationalist was, trots op het hanteren van de ‘scepter van Juda’, kan en wil hij niet beweren dat zij van Semitische afkomst zijn; hij voert hun afkomst niet terug op Sem, maar op Noachs derde zoon, Jafeth, of beter gezegd op Jafeths kleinzoon, Togarma, de voorvader van alle Turkse stammen. ‘We hebben in de familie registers van onze vaders gevonden’, zegt Joseph stellig, ‘dat Togarma tien zonen had, en de namen van hun nakomelingen zijn als volgt: Oeigoeren, Dursu, Avaren, Hunnen, Basilii, Tarniakh, Khazaren, Zagora, Bulgaren, Sabir. Wij zijn de zonen van Khazar, de zevende’…”
Ik heb dit uitgebreid besproken in mijn boek, The Struggle for the Birthright, hoofdstuk 15.
https://godskingdom.org/studies/books/the-struggle-for-the-birthright/chapter-15-gogs-invasion/
Het punt is dat de Khazaren, die rond 740 n.Chr. tot het jodendom bekeerden, tot de familie van Togarma behoren, een van de indringers van “de bergen van Israël” in Ezechiël 38. De Khazaren werden later veroverd en opgenomen in het grondgebied van Rusland, maar dat maakt hen nog geen etnische Russen. Het zijn joden uit Rusland, die tegenwoordig bekend staan als de Asjkenazim.
https://en.wikipedia.org/wiki/Ashkenazi_Jews
Bedenk dat Ashkenaz de broer was van Togarma (Genesis 10:3) en de neef van Magog.
Ik concludeer dus dat de invasie van de bergen van Israël werd geleid door Ashkenai-joden, met medewerking van joden uit Perzië, Libië en andere landen waar joden zich hadden gevestigd. Tegenwoordig is Libië een mislukte staat. Niemand zou verwachten dat Libië als natie de zionistische staat zou binnenvallen. Toch vielen veel Joden Palestina binnen door immigratie, samen met Joden uit Perzië, Iran en vele andere landen.
Met andere woorden, de invasie vond meer dan een eeuw geleden plaats onder de vlag van het zionisme. Leraars in profetie hebben dit over het hoofd gezien omdat de invasie niet plaatsvond door middel van conventionele oorlogsvoering of door geüniformeerde troepen. Het was een verovering door immigratie – hetzelfde soort verovering dat vandaag de dag plaatsvindt met de Israëlische kolonistenbeweging op de Westelijke Jordaanoever.
Zelf wist ik niets van deze geschiedenis voordat Koestlers boek The Thirteenth Tribe werd gepubliceerd. Koestler zelf werd kort na het schrijven van dit boek vermoord. Toch was hij niet de enige historicus die hierover schreef. Ik heb ooit een lijst samengesteld van ongeveer drie dozijn geschiedenisboeken die over dit onderwerp gaan. Ik had er veel in mijn persoonlijke bibliotheek, totdat die in 1983 bij een huisbrand verbrandde.
Christelijke zionisten van vandaag zijn grotendeels onbekend met deze geschiedenis. Blijkbaar lezen ze The Jewish Encyclopedia niet, omdat die in strijd is met hun vooropgezette ideeën over zionisme.
Met dit in gedachten blijkt de betekenis van Ezechiël 38, 39 het tegenovergestelde te zijn van wat de christelijke zionisten ons vertellen.
De zionisten zijn degenen die aan het einde der tijden vernietigd zullen worden – NIET de Palestijnen, NIET de Iraniërs, NIET de Russen, NIET de Chinezen. Alleen al door de spelers in Ezechiël 38 te identificeren, samen met een beetje kennis van de geschiedenis, wordt ons begrip van de profetie op zijn kop gezet. Christelijke zionisten die de Israëli’s aansporen om Armageddon te veroorzaken, lokken hen in feite in een totale ramp.
Ze denken dat Jezus gedwongen zal worden om terug te keren om de situatie te redden, terwijl Ezechiël juist duidelijk maakt dat de zionisten de indringers zijn die gedoemd zijn tot vernietiging. Wanneer Edom wordt vernietigd, samen met Jeruzalem (“Ariel”) zelf, zoals Jesaja 29:1-4 voorspelt, zal dat het einde van Ezechiëls profetie over de val van Magog, Togarma en Ashkenaz vervullen.
Omdat Juda Gods verbond had geschonden, vertelde Jeremia 27:4 het volk dat God “Nebukadnezar, Mijn dienaar” had opgewekt om Juda in een 70-jarige ballingschap te brengen. Hij zei hen zich aan deze ballingschap te onderwerpen in Jeremia 29:1-7. Later werd Daniël verteld dat deze ballingschap ook zou worden uitgebreid naar Perzië, Griekenland en Rome. Het volk moest zich dus ook aan die rijken onderwerpen.
Juda besloot tegen Nebukadnezar te vechten, en velen werden gedood. Juda was des tijds al grotendeels vermengt met Edom. In 70 n. Chr. besloten de Judeeërs opnieuw in opstand te komen tegen Rome en ondergingen hetzelfde lot. In beide gevallen geloofden ze dat God hen op het laatste moment zou redden, maar ze hadden het mis. Ze hadden de profetie verkeerd geïnterpreteerd.
Vandaag de dag bevinden ze zich in een vergelijkbare situatie. Het zionisme ontstond toen bepaalde Joden besloten dat ze niet langer op de Messias konden wachten. Ze gebruikten terrorisme om Groot-Brittannië te dwingen hen in 1948 onafhankelijkheid te geven. God stond dit toe vanwege Zijn belofte aan Esau-Edom, die door de zionisten wordt vertegenwoordigd. Het wereldwijde jodendom bestaat uit drie takken: het overblijfsel van Juda, Edom en Togarma. Deze hebben het invasieleger gevormd. Maar uiteindelijk zal, zoals we lezen in Maleachi 1:4, wat zij bouwen worden vernietigd.
Wat zullen de christelijke zionisten doen wanneer deze definitieve vernietiging plaatsvindt? Zullen ze hun geloof in de Schrift verliezen? Zullen ze hun geloof in Christus verliezen? Zullen ze erop aandringen dat Amerika wraak neemt op Iran of Rusland? Zullen ze zich tegen hun leiders keren omdat die hen hebben misleid? Zullen ze John Hagee ophangen?
Wat ze ook doen, het is aan ons om getuigenis af te leggen van de waarheid. Bereid je nu voor door deze zaken te bestuderen, zodat je deel kunt uitmaken van de oplossing in plaats van het probleem.
