De wereldorde begint te wankelen zoals voorzegd
Wanneer ik zie hoe het Westen zich vandaag gedraagt, dan wordt het pijnlijk duidelijk hoe Babylon valt: niet doordat een buitenlandse macht haar muren breekt, maar doordat zij zelf de fundamenten lossnijdt waarop haar wereldheerschappij altijd heeft gestaan. Het viel me onmiddellijk op hoe men zonder blikken of blozen een gigantische som aan staatsvermogen van een ander land zomaar onder zichzelf schuift, alsof dat een normale zaak zou zijn. Maar precies dat is de handeling die het masker van veiligheid heeft afgerukt. Babylon leefde altijd van haar schijn van betrouwbaarheid; zolang andere volkeren geloofden dat hun rijkdom veilig was in westerse banken, kon het systeem blijven draaien. Vanaf het moment dat deze zekerheid werd vernietigd, is de voorspelbare reactie ingezet: de naties keren zich af, want niemand wil nog afhankelijk zijn van een macht die het vermogen van anderen behandelt alsof het niets is.
“Want in één uur is uw oordeel gekomen.” Openbaring 18:10
Dat uur begon precies op dat moment. Niet omdat er een raket werd afgevuurd, maar omdat men iets deed wat nooit eerder in deze omvang is vertoond zonder officiële oorlogsverklaring. De wereld zag het, en de wereld begon te rekenen. En meteen werd zichtbaar hoe zwak de positie van het Westen werkelijk is. Terwijl in Brussel men nog deed alsof men een morele overwinning had behaald, werd in de hoofdsteden van Azië, het Midden-Oosten en Zuid-Amerika de conclusie getrokken dat de westerse financiële orde niet langer een veilig anker is. Wat de profeten schreven komt hiermee tot leven: Babylon valt wanneer haar kooplieden geen vertrouwen meer genieten bij de volken.
“En de kooplieden der aarde zijn rijk geworden van de macht harer weelde.” Openbaring 18:3
Weelde veronderstelt stabiliteit, zekerheid, en vooral: vertrouwen. Maar nu werd opeens duidelijk dat zelfs enorme bedragen die in Europese kluizen liggen, niet veilig zijn. Daarmee is de kern van de westerse macht gebroken. De reactie die volgt is logisch: andere wereldmachten beginnen hun geldstromen om te leiden. Ze schakelen over naar alternatieve betalingssystemen, buiten het westerse bereik. Ze verruilen de euro voor de yuan, en ze maken gebruik van banken die niet afhankelijk zijn van Brussel of Washington. Dit is precies het soort verschuiving dat Openbaring aanwijst wanneer het beschrijft dat niemand Babylons koopwaar meer wil.
“En de kooplieden der aarde zullen over haar wenen en rouw bedrijven, omdat niemand hun waren meer koopt.” Openbaring 18:11
En de rouw begint niet pas na de uiteindelijke val; hij begint op het moment dat men de markt verliest. Terwijl politici nog in hun eigen wereld leven, zien de financiële markten als eerste dat de klap onvermijdelijk is. Het geld vlucht weg uit Europa, investeerders stappen uit Europese valuta’s, en grote bedrijven beginnen hun posities af te bouwen. Dat is het begin van het rouwbedrijf van de kooplieden: niet omdat de stad al in brand staat, maar omdat het fundament onder hun rijkdom volledig is verrot.
Het meest onthullende is dat het Westen dacht Rusland te kunnen straffen, terwijl precies het omgekeerde gebeurt. Rusland heeft de tegenzet al voorbereid. De wetten zijn aangepast zodat westerse bedrijven binnen tien dagen volledig onteigend kunnen worden. Fabrieken, winsten, toeleveringsketens – tientallen jaren investering worden in een oogwenk tot eigendom van de Russische staat. Daarmee wordt duidelijk wie werkelijk de touwtjes in handen heeft. Het Westen heeft 300 miljard van Rusland vastgehouden, maar westerse bedrijven hebben tot een biljoen aan belangen in Rusland die nu als gijzelaars vastzitten. En precies dit mechanisme wordt door de profeten beschreven wanneer Babylon in een val terechtkomt waar het niet meer uit ontsnapt: ze wordt gedwongen door haar eigen keuzes.
“Hoe is de verdrukkende stad opgehouden, hoe is de gouden stad gevallen!” Jesaja 14:4
De val van de gouden stad is geen val van buitenaf, maar een val door interne blindheid. Leiders die zichzelf wijsmaken dat ze sterk staan, terwijl ze hun eigen volk opofferen aan hun beleid. Ze denken dat ze Rusland treffen, maar in werkelijkheid treffen ze hun eigen industrie die jarenlang afhankelijk was van buitenlandse productie, goedkope grondstoffen en geopolitieke stabiliteit. Dit alles valt nu tegelijk weg. Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk – grote bedrijven staan op instorten wanneer Rusland de toegang tot hun activa afsluit. Zij zijn de kooplieden die nu al beginnen te wenen, omdat hun balans bloedrood wordt, en niemand in hun eigen politieke wereld begrijpt wat er is aangericht.
“Daarom zullen op één dag haar plagen komen: dood en rouw en honger; en zij zal met vuur verbrand worden.” Openbaring 18:8
Dat ene dagdeel is de periode waarin alles zichtbaar wordt. De crisis van vertrouwen, de vlucht van kapitaal, de verschuiving van handel, het uiteenvallen van de westerse invloed, de groei van BRICS, de opkomst van Chinese betaalnetwerken die volledig buiten het Westen opereren. De vonk is ontstoken op het moment dat men die reserves afpakte, en nu verspreidt het vuur zich door de gehele orde die men decennialang onaantastbaar waande. Dit is precies hoe Babylon valt: door haar eigen hand.
De kettingreactie die Babylon niet meer kan stoppen
Naarmate de gebeurtenissen zich verder ontvouwen, wordt steeds duidelijker dat het Westen een proces in gang heeft gezet dat het zelf niet meer kan beheersen. De leiders in Brussel en Washington blijven naar buiten toe spreken alsof zij nog steeds de controle hebben, maar alles wijst erop dat hun tijd voorbij is. Het is opmerkelijk hoe snel de reactie van de wereld is geweest. Zodra het Westen openlijk liet zien dat staatsgeld nergens meer veilig is, begonnen staten massaal hun banden met de westerse financiële architectuur af te bouwen. Dit is precies het soort verschuiving dat de Schrift beschrijft wanneer zij laat zien dat de naties zich terugtrekken van Babylon, omdat zij zien dat het systeem dat hen groot maakte, nu instort.
“En de volken zullen van haar wegvluchten, eenieder naar zijn eigen land.” Jeremia 50:16
Wat opvalt is dat deze vlucht niet pas plaatsvindt nadat Babylon gevallen is, maar juist ervoor. De naties ruiken het verval. China gebruikt dit moment om zijn alternatieve betalingssystemen te versterken. Ze hebben jarenlang aan deze infrastructuur gewerkt, maar nooit hadden ze een beter argument dan nu. Elk land dat bang is dat zijn vermogen morgen door Europa kan worden afgepakt, krijgt het advies om zijn geld te verplaatsen naar instellingen buiten westerse invloed. Saoedi-Arabië, India en de rest van de BRICS-blok zetten nu stappen die het Westen nooit had verwacht: zij bouwen een parallel systeem dat de dominantie van dollar en euro ondermijnt. Dit is exact de ontwikkeling die Johannes voorzag wanneer hij schreef dat Babylon niet langer de handelsader van de wereld zou blijven.
“En in u werd gevonden de koophandel van vele volkeren.” Openbaring 18:15
Die koophandel verdwijnt nu uit haar midden. De enorme verschuiving naar yuan-transacties is geen detail, maar een teken dat het economische hart van de wereld zich verplaatst. Het Westen dacht dat sancties een wapen waren, maar het blijkt een boemerang te zijn die nu in hun eigen gezicht terugkomt. Terwijl men in Europa nog doet alsof men Poetin heeft verslagen door rekeningen te blokkeren, is in werkelijkheid het Westen ineens degene die geen toegang meer heeft tot de markten waarop het zijn rijkdom heeft gebouwd. Rusland draait alle westerse toegangskranen dicht. En dat is niet alleen een reactie; het is een strategie om de breuk die het Westen zelf heeft veroorzaakt te versnellen.
“Wie een kuil graaft voor een ander, zal er zelf in vallen.” Spreuken 26:27
Deze kuil is precies de inbeslagname van vermogen die het Westen heeft gedaan. En nu begint het proces van vallen. De Europese bedrijven die decennia lang fabrieken, pijpleidingen, distributienetwerken en industriële ketens in Rusland hebben opgebouwd, staan op het punt alles te verliezen. Geen enkele Europese leider heeft hier zichtbaar over nagedacht, maar de gevolgen zijn immens. De verliezen zullen niet beperkt blijven tot de bedrijven zelf, maar de gehele economie doortrekken. Want de stabiliteit van deze bedrijven hield ook de stabiliteit van banken en pensioenfondsen overeind. Wanneer deze bedrijven hun Russische activa verliezen, verliezen ze ook hun kredietwaardigheid, en dat zal als een schok door heel Europa gaan. Dat is de tweede fase van de val van Babylon: de interne instorting nadat ze haar eigen fundament heeft verzwakt.
“Hoe is Babel genomen! Hoe is de lof der gehele aarde een ontzetting geworden!” Jeremia 51:41
Let op dat de Schrift zegt dat Babel een ontzetting wordt. Dat is precies wat we nu zien. De wereld staat versteld van de roekeloosheid van de Europese leiders. Geen enkel land kan begrijpen waarom Europa vrijwillig een regel heeft vernietigd die zelfs tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gerespecteerd. Zelfs toen nazi-Duitsland en keizerlijk Japan hun vermogen verloren, gebeurde dat pas na een directe oorlog. Het Westen doet nu hetzelfde zonder een oorlog, uit pure politieke drift. Dat is het teken dat een macht zichzelf aan het einde van zijn levensduur bevindt. Een rijk dat zijn eigen orde vernietigt, staat op het punt te vallen.
“Daarom zullen al uw bondgenoten u verlaten, zij zullen u tot aan de grens begeleiden.” Obadja 1:7
Deze verlatenheid zie je in het feit dat landen die vroeger steunden op de westerse financiële orde, nu hun eigen weg gaan. Niemand wil nog afhankelijk zijn van een systeem dat zijn eigen regels breekt. Het vertrouwen dat het Westen altijd als wapen heeft gebruikt, is nu voorgoed verdwenen. De naties verlaten Babylon voordat het vuur zichtbaar wordt, omdat ze weten wat er komen gaat. Dit is het begin van de totale herstructurering van de wereldorde. De unipolaire tijd is voorbij. Wat overblijft is een macht die zichzelf heeft overleefd.
“Want haar zonden hebben zich opgestapeld tot aan de hemel.” Openbaring 18:5
De stapeling van zonden is niets anders dan een stapeling van keuzes, beslissingen, en daden die uiteindelijk leiden tot een onvermijdelijke afrekening. De leiders van het Westen hebben tientallen jaren hun macht gebruikt om andere naties te beheersen, maar nu, op het moment dat zij hun greep wilden versterken, hebben zij de gehele structuur gebroken. En zoals altijd gebeurt in de voltooiing van de profetieën: wanneer de maat vol is, komt de val snel. De kettingreactie die nu is ingezet, kan niemand meer stoppen. Dit is het lot van Babylon.
Wanneer de maskers vallen en de ware machtsverhoudingen zichtbaar worden
Wat steeds duidelijker wordt, is dat het Westen jarenlang heeft geleefd van een beeld dat nooit helemaal waar was. Men presenteerde zichzelf als de stabiele kracht, de beschermer van wet en orde, de ruggengraat van de wereldhandel. Maar nu de grenzen van hun macht worden getest, valt dat hele decor uit elkaar en blijkt dat Babylon vooral op reputatie heeft geleund, niet op werkelijke kracht. Zodra die reputatie is aangetast, stort de hele façade in. De reactie die volgde op hun eigen ingreep laat dit glashelder zien. Terwijl Europese leiders zichzelf blijven opwarmen met woorden over “solidariteit” en “rechtvaardigheid”, zien andere volkeren iets heel anders: een rijk dat in paniek zijn eigen principes loslaat, omdat het geen controle meer heeft over de wereld die het zelf creëerde.
“Wij hebben Babel genezen, maar het is niet genezen; verlaat het, en laat ons gaan, eenieder naar zijn eigen land.” Jeremia 51:9
Deze woorden zijn opvallend toepasselijk. De wereld heeft het Westen jarenlang laten functioneren als financieel centrum, maar nu het systeem zijn betrouwbaarheid verloren heeft, is niemand nog bereid iets te repareren. De naties zijn bezig met vertrekken, en ze doen dat niet langer aarzelend, maar met overtuiging. Dat zie je aan de massale verschuiving van handel naar alternatieve routes, aan de enorme hoeveelheden goud die centrale banken van niet-westerse landen nu hamsteren, aan de explosieve groei van BRICS, en aan de toenemende vraag naar handel in lokale valuta in plaats van in dollars of euro’s. De greep van Babylon op de wereldhandel verzwakt per maand.
“En niemand zal u meer als koningin erkennen.” Jesaja 47:5
Dat is precies wat er nu gebeurt. De wereld accepteert het Westen niet langer als het middelpunt van economische zekerheid. De explosie van nieuwe handelsblokken en samenwerkingsverbanden is het bewijs dat de wereld Babylon niet meer nodig heeft. Wat Europa en Amerika jarenlang hebben gezien als hun automatische recht – het bepalen van de regels – is nu weggevallen. En dat komt niet doordat hun tegenstanders sterker zijn geworden, maar doordat zij zelf hun geloofwaardigheid hebben opgegeven. Een rijk dat zijn geopolitieke macht baseert op geldstromen kan niet bestaan als het vertrouwen wegvalt. Het is alsof men zichzelf vrijwillig heeft onttroond.
“Uw wijsheid en uw kennis, die hebben u verleid, zodat gij bij uzelven zeidet: Ik ben en niemand anders.” Jesaja 47:10
Deze hoogmoed is nu volledig zichtbaar. Europese leiders dachten dat zij Rusland konden straffen zonder gevolgen. Ze dachten dat de wereld hen zou volgen, omdat dat altijd zo geweest is. Maar de wereld is veranderd. Wanneer je decennia lang hebt geprofiteerd van de rijkdom van andere volken, dan komt er een moment waarop zij ontdekken dat zij zonder jou ook wel kunnen. En dat is nu het geval. De alternatieven die China heeft opgebouwd – betalingssystemen, handelsroutes, valuta-swaplijnen – worden nu wereldwijd gezien als een veiliger optie dan alles wat het Westen aanbiedt. Niet omdat China zo betrouwbaar is, maar omdat het Westen heeft laten zien dat het dat zélf niet meer is.
“Allen die met u verbonden waren, hebben zich van u afgekeerd.” Jeremia 4:30
Dit afkeren zie je niet alleen onder verre naties. Zelfs binnen de westerse wereld is er verdeeldheid. Duitsland wordt tegen Frankrijk uitgespeeld, Oost-Europa tegen West-Europa, de economische belangen botsen met de politieke, en overal wordt pijnlijk duidelijk dat de EU geen eenheid is maar een verzameling landen die onderling geen vertrouwen meer hebben. Het is opmerkelijk hoe snel deze scheuren ontstaan zodra de druk toeneemt. En dat is precies wat er gebeurt wanneer een wereldmacht zijn fundament verliest: de façade van eenheid valt weg, en onder die façade blijkt de constructie niet stevig te zijn, maar krakend.
“De koningen der aarde, die met haar gehoereerd hebben, zullen van verre staan uit vrees voor haar pijniging.” Openbaring 18:9
Dat van verre staan zien we al. Landen die vroeger volledig afhankelijk waren van de westerse economie, nemen nu afstand. Zelfs bondgenoten beginnen te fluisteren dat de risico’s te groot worden. Niemand wil immers meegesleurd worden in een systeem dat zoveel interne fouten maakt. Terwijl Europese leiders doen alsof dit allemaal tijdelijk is, is de rest van de wereld bezig met het opbouwen van permanente alternatieven. En dat maakt de val van Babylon definitief. Een wereldmacht valt niet wanneer ze een klap krijgt, maar wanneer de wereld niet langer bereid is haar te dragen.
“Uw einde is gekomen, het loon van uw ongerechtigheid.” Ezechiël 7:3
Dat einde komt niet doordat iemand het Westen binnenvalt, maar doordat het Westen zichzelf berooft van het enige wat het werkelijk sterk maakte: het vertrouwen van de naties. En wanneer dat vertrouwen weg is, dan helpt geen enkele diplomatie meer. De markt beslist sneller dan regeringen, en de markten hebben hun oordeel al uitgesproken. Dit hele proces dat nu afspeelt, bevestigt alleen maar wat de profeten al zagen: Babylon valt door de handelingen van Babylon zelf. En wat eenmaal in gang gezet is, keert niet meer terug.
De onthulling van het echte doel achter Babylons val
Wat nu steeds duidelijker wordt, is dat de gebeurtenissen die we voor onze ogen zien niet toevallig zijn en ook geen vergissing van een paar onkundige leiders. Dit is het eindstadium van een wereldmacht die zijn greep heeft verloren en die nu zijn eigen bevolking offert om het schijnbeeld van controle zoveel mogelijk overeind te houden. Het is niet Rusland dat dit wil. Het is de EU zelf die in oorlog is met haar eigen volk, en de tekenen daarvan liggen open en bloot voor wie ze wil zien. Alles wat onze leiders doen, wijst erop dat men bereid is de hele Europese economie op te offeren om de façade van hun wereldorde vast te houden. En precies dat maakt zichtbaar waarom Babylon moet vallen: het systeem is niet slechts corrupt, het is volledig tegen de belangen van zijn eigen mensen gekeerd. Dit is het stadium waarin de Bijbel laat zien dat God Babylons eigen machten tegen haar aanwendt.
“Ik zal een verdelende geest in het midden van Babel verwekken, en zij zullen tegen elkander strijden.” Jeremia 51:46
Dit verdeeldheidsproces is nu overal zichtbaar. Europa is geen eenheid meer. Landen die jaren in de pas liepen met de Brusselse lijn, raken nu verwikkeld in interne conflicten, nationale belangen botsen openlijk, en regeringen beginnen elkaar te wantrouwen. De breuklijnen die altijd verborgen waren, scheuren nu door het hele bouwwerk heen. Duitsland is verwikkeld in economische neergang, Frankrijk verliest elke greep op zijn energiepositie, Oostenrijk zweeft aan de rand van een financiële implosie, en binnen de NAVO ontbreekt elke vorm van vertrouwen. Dat is precies wat deze tijd kenmerkt: Babylon valt omdat het van binnenuit uiteenbreekt, niet van buitenaf.
“Vallen zal Babel, en zij zal verbroken worden.” Jeremia 51:8
Die verbrokenheid is geen explosie, maar een langzaam barsten van alle naden. Wanneer je naar de feiten kijkt, dan zie je dat het Westen nu koste wat kost probeert vast te houden aan zijn dominantie, terwijl de wereld allang begonnen is zich los te maken. De EU maakt steeds extremere keuzes omdat zij weet dat het tij keert. De confiscatie van buitenlandse reserves was geen daad van kracht, maar een daad van wanhoop. En vanuit die wanhoop ontstaat nu een reeks maatregelen die volledig tegen het eigen volk gericht zijn. Belastingen stijgen, energieprijzen exploderen, industrieën worden kapotgemaakt, en alles wordt verkocht onder het mom van “solidariteit”. Maar in werkelijkheid wordt de eigen bevolking financieel uitgehold om de illusie van macht nog één ronde langer in stand te houden.
“Uw verdrukkers zijn sterker geworden dan gij, en niemand maakt u vrij.” Klaagliederen 1:16
De verdrukkers bevinden zich niet langer buiten Europa, maar in de bestuurskamers van Brussel en de nationale regeringen die hen slaafs volgen. Het Westen voert geen oorlog voor democratie; het voert een economische oorlog tegen zijn eigen burgers. Want wanneer een systeem voelt dat zijn macht verdwijnt, dan grijpt het automatisch naar middelen die het volk dienen te controleren in plaats van te beschermen. Wat we nu zien is dat de EU in naam van sancties en veiligheid werkt aan de afbraak van haar eigen middenklasse. De energie-industrie wordt gesloopt, landbouwers worden opgeofferd, bedrijven worden belast tot ze bezwijken, en ondertussen blijft men praten over “Europese waarden”. Die waarden blijken niets anders te zijn dan de belangen van een kleine elite. En dat is precies wat Babylon typeert: een systeem dat draait om macht en rijkdom voor enkelen, terwijl de rest uitgeperst wordt tot op het bot.
“In haar werd gevonden het bloed van profeten en heiligen en van allen die geslacht zijn op de aarde.” Openbaring 18:24
Dit vers laat zien dat Babylon altijd draait op onderdrukking. Het gaat niet om een letterlijke slachting, maar om het structureel uitputten van de mensen die onder haar macht staan. Het moderne Babylon heeft zijn rijkdom gebouwd door schuldenmaatschappijen te creëren, door mensen afhankelijk te maken van leningen, subsidies, belastingen en financiële dwangconstructies. Nu het systeem instort, wordt die dwang alleen maar groter. En wanneer de bevolking niet meer te controleren is met zachte hand, begint men via economische druk, censuur en politieke intimidatie de grip aan te scherpen. Alles wijst erop dat het Westen zijn macht niet langer gebruikt om vrede te bewaren, maar om verzet te onderdrukken. Dat is het teken dat het systeem zijn laatste fase heeft bereikt.
“Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood en rouw en honger.” Openbaring 18:8
Dat ene dagdeel is nu aangebroken. Het begint met het instorten van de economie. De inflatie breekt door alle lagen heen, de koopkracht verschrompelt, de industrie verdwijnt naar Azië, en de middenklasse kan niet langer bestaan onder deze omstandigheden. Dit is geen ongeluk, maar het gevolg van bewuste keuzes. De Europese Unie offert haar eigen toekomst op om een geopolitiek spel te spelen dat zij niet kan winnen. De ondergang die wij zien, komt voort uit haar eigen beleid. Precies zoals Babylon in de Schrift valt: het wordt niet overwonnen door een sterkere vijand, maar door de fouten die het zelf heeft gemaakt. Dit alles toont aan hoe dicht we bij de afronding van deze profetie staan: het systeem valt, omdat het zijn eigen fundamenten heeft vernietigd.
De val van de kooplieden en het einde van het westerse handelsrijk
Naarmate de gebeurtenissen zich blijven opstapelen, wordt duidelijk dat het fundament van het westerse handelsrijk niet alleen scheurt, maar volledig afbrokkelt. De kooplieden waar Openbaring over spreekt zijn de grote ondernemingen, de banken, de instellingen die jarenlang met het Westen hebben samengewerkt omdat ze geloofden dat hun vermogen daar veilig was. Maar nu hun rijkdom vastzit in landen die zij altijd als afhankelijk beschouwden, zien ze dat het hele systeem is omgedraaid. Het Westen dacht dat het anderen kon chanteren met sancties en bevroren rekeningen, maar nu blijkt dat het Westen zelf de grootste gijzelaar is van zijn eigen beleid. En dat is precies wat de Schrift laat zien: wanneer Babylon valt, zijn het de kooplieden die het eerst beginnen te wenen.
“En de kooplieden der aarde zullen over haar wenen en rouw bedrijven, omdat niemand hun waren meer koopt.” Openbaring 18:11
Dat wenen is nu al begonnen. Grote Europese banken en bedrijven die dachten dat zij Rusland konden dwingen, zien nu dat hun hele infrastructuur, hun winstreserves en hun investeringen zijn opgesloten. De verliezen lopen niet in miljoenen, maar in honderden miljarden. Het wereldbeeld van de westerse zakenelite is aan het instorten. Ze hebben decennialang geloofd dat de wereld hun regels zou volgen. Maar nu de wereld zich losmaakt, blijkt de macht die zij dachten te hebben, niets anders te zijn dan afhankelijkheid van een systeem dat door hun eigen leiders is verwoest. Ze staan erbij alsof ze nooit hadden kunnen voorzien wat er gebeurde, terwijl alles in feite onvermijdelijk was. Wie de regels breekt die de handel draaiende houden, breekt zijn eigen markt.
“Uw rijkdom en uw schatten zullen tot buit worden.” Jeremia 50:37
Precies daarvoor staan de westerse bedrijven nu. Ze kunnen niets meer doen om hun eigendommen te redden, want de politiek heeft hun positie kapotgemaakt. Dezelfde regeringen die hen jarenlang hebben voorgehouden dat globalisering hun toekomst was, zijn nu degenen die hen de afgrond in duwen. Ze hebben hun bedrijven blootgesteld aan tegenmaatregelen die ze niet kunnen overleven. En wanneer deze bedrijven vallen, valt daarmee ook de hele architectuur van westerse handel. Want dat is de kern van de profetie over Babylon: de val begint bij de handelsnatie die haar macht uit haar koopwaar haalt.
“Hoe is de koopstad verwoest!” Jesaja 23:1
De parallel is onmogelijk te negeren. De EU en de VS hebben hun grootste troef – wereldwijde handel en financiële dominantie – ingezet als wapen, maar door dat te doen hebben ze het instrument zelf onbruikbaar gemaakt. De wereld vertrouwt hen niet meer. En geen enkel systeem kan voortbestaan zonder vertrouwen. Terwijl Europa denkt dat het Rusland straft, zien we dat het in werkelijkheid zijn eigen handelsbasis vernietigt. Landen kiezen massaal voor nieuwe routes: BRICS breidt zich uit, alternatieve handelsmunten worden gepromoot, en betalingssystemen die buiten westerse controle vallen worden het nieuwe ankerpunt van de wereld. Het Westen zit gevangen in de illusie dat het nog steeds het middelpunt is, maar iedereen behalve Europa ziet dat het middelpunt is verschoven.
“Allen die handel dreven met u, hebben zich van u afgekeerd.” Klaagliederen 1:7
Die afkeer is niet vijandig; het is simpelweg rationeel. Waarom zou een staat zijn vermogen nog in Europa parkeren? Waarom zou een grootmacht handel drijven in euro’s of dollars wanneer die valuta kunnen worden gebruikt als wapen tegen hem? Het Westen heeft zichzelf uitgeroepen tot rechter over de wereld, maar heeft zichzelf daarmee ongeschikt gemaakt als handelsplatform. Dat is het punt waarop de kooplieden vertrekken. De profetie beschrijft precies dit moment: wanneer het handelsverkeer wegvalt, is Babylons einde dichtbij. Want Babylon is geen rijk dat draait op militaire kracht; het draait op geld. En wanneer het geld wegtrekt, volgt de rest vanzelf.
“Uw einde is gekomen, o inwoner van het land.” Jeremia 51:43
Het uiteenvallen van de handelsmacht is altijd de voorbode van de totale val van een wereldrijk. Zo ging het met Tyrus, zo ging het met Rome, en zo gaat het nu met het Westen. De EU probeert nog te doen alsof zij de touwtjes in handen heeft, maar dat is niet meer waar. De touwtjes zijn in handen van degenen die de alternatieven bouwen – en dat zijn China, India, Rusland en de rest van het nieuwe blok dat geen belang meer heeft bij de oude wereldorde. Het Westen kan de tijd niet terugdraaien. De keuze om staatsvermogen af te pakken heeft een signaal de wereld ingestuurd dat niet meer ongedaan kan worden gemaakt. En dat signaal luidt: Babylon is niet langer veilig.
“Verlaat haar, mijn volk, en laat eenieder zijn leven redden.” Jeremia 51:6
Dit is het moment waarop mensen beginnen te beseffen dat zij niet moeten wachten op de instorting, maar dat zij nu al zien waarschuwingssignalen van een systeem dat zijn einde nadert. De gevolgen die nog komen, zullen niet mild zijn. De bedrijven die nu wankelen, zullen omvallen. De banken die afhankelijk waren van hun stabiliteit, zullen in problemen raken. De economie die gebouwd was op internationale handel, zal wegzakken. En dit alles komt voort uit één keuze: de keuze om de fundamenten van de wereldhandel te breken. Daarmee heeft het Westen zijn eigen vonnis geschreven.
Babylon valt omdat het zichzelf vernietigt. En precies dat is nu aan de gang.
Het ontmaskeren van de macht die achter Babylon schuilging
Naarmate de gevolgen zich opstapelen, wordt steeds duidelijker dat de val van het Westen niet slechts een geopolitieke verschuiving is, maar de ontmaskering van een systeem dat al die tijd zijn invloed baseerde op angst, manipulatie en economische overheersing. Het kon alleen functioneren zolang de wereld geloofde dat de westerse instituties onaantastbaar waren. Maar nu blijkt dat die instituties niet eens hun eigen regels respecteren, ziet iedereen dat de macht van Babylon altijd meer schijn dan werkelijkheid was. Die schijn is nu verdwenen, en dat maakt zichtbaar hoe broos het hele bouwwerk werkelijk is.
“Uw schaamte is blootgelegd, uw hoogmoed is neergeveld.” Jesaja 47:3
De schaamte van Babylon wordt zichtbaar in de manier waarop het Westen zich gedraagt. Ooit stelde het zichzelf voor als rechtvaardig, als de verdediger van wetten en normen, maar nu blijkt dat het zijn eigen principes verlaat zodra het in het nauw komt. De confiscatie van geld, de chantage van bedrijven, de inzet van banken als politieke wapens – dit alles toont het ware karakter van het systeem. Zodra haar macht werd uitgedaagd, verloor ze elke vorm van beschaving. Dit is precies wat de profeten voorspelden: wanneer de tijd gekomen is, wordt de ware aard zichtbaar en valt het masker af.
“Uw boosheden zullen u tuchtigen.” Jeremia 2:19
Dit tuchtigen zie je duidelijk in de ontwikkelingen die nu plaatsvinden. De maatregelen die het Westen heeft genomen om Rusland te treffen, keren zich nu tegen henzelf. De bedrijven die zij gebruikten om hun macht te projecteren, worden nu juist gegijzeld door de tegenpartij. De financiële structuren die eeuwenlang werkten in hun voordeel, doen dat nu niet langer. Alles wat zij hebben opgezet om anderen onder controle te houden, wordt nu een ketting om hun eigen hals. De beschrijvingen van poetins vergeldingsstrategie laten zien hoe kwetsbaar het Westen is: elke actie die men neemt, leidt tot grotere schade voor henzelf. Dat is niet het teken van een sterke macht, maar van een macht die haar greep verliest.
“Zij die u aten, zullen u opeten.” Jeremia 30:16
Het Westen heeft jarenlang geprofiteerd van de rest van de wereld, door grondstoffen goedkoop te kopen, financiële dominantie af te dwingen en landen afhankelijk te maken van leningen en subsidies. Maar nu zijn de rollen omgedraaid. Rusland, China, India, en vele andere staten gebruiken nu dezelfde middelen om het Westen te verzwakken: alternatieve netwerken, eigen handelsroutes, en het afsluiten van toegang tot kritieke grondstoffen. Het Westen dat altijd dacht te kunnen bepalen wat de wereld doet, ontdekt nu dat het zelf geen controle meer heeft. De naties die vroeger onder haar duim stonden, gebruiken nu precies die afhankelijkheden die Europa heeft gecreëerd als hefboom tegen haar.
“De volken zullen haar haten en zullen haar verwoesten en naakt maken.” Openbaring 17:16
Die haat is nu geen emotionele haat, maar economische en politieke afwijzing. Het Westen wordt niet langer gezien als een veilige partner. En dat is dodelijk voor een handelsmacht. Want zonder vertrouwen houdt een rijk op te bestaan. De naties keren zich niet om vanwege ideologie, maar vanwege pure rationaliteit: het Westen heeft bewezen dat het het vermogen van anderen kan stelen wanneer het dat wil. En dat is het punt waarop de wereld zegt: genoeg.
Dit proces van afwijzing neemt steeds grotere vormen aan. Buitenlandse investeerders trekken hun geld weg uit Europa. Handelspartners zoeken alternatieve routes. De dollar en de euro worden omzeild. De BRICS-blokken worden uitgebreid en versterkt. En al deze ontwikkelingen zijn geen toevallige trends, maar het logische gevolg van de fouten die het Westen heeft gemaakt. Babylon heeft zijn eigen oordeel uitgesproken.
“Daarom zal zij in één ogenblik verwoest worden.” Openbaring 18:19
Dat ogenblik is het moment waarop het vertrouwen volledig instort. Dat gebeurt niet met één explosie, maar door het langzaam wegglijden van alle steunpilaren. En nu zien we dat proces duidelijk: de banken trillen op hun fundamenten, de economie kan de druk niet meer aan, regeringen verliezen het draagvlak onder hun eigen bevolking, en tegelijkertijd probeert men met krampachtige maatregelen de illusie van stabiliteit vast te houden. Maar het is te laat. Het systeem valt omdat het niet langer rust op onderling handelsafspraken, maar op willekeur. En dat kan nooit standhouden.
“Babylon is gevallen, gevallen is zij.” Openbaring 18:2
De dubbele herhaling benadrukt dat haar val onvermijdelijk is én definitief. En dat is precies de fase waarin we nu zijn aangekomen. Het Westen heeft zichzelf ontmaskerd, zijn macht verloren, en zijn structuren ondermijnd. De naties zien het. De markten zien het. En niemand staat nog op om Babylon te redden.
De val van Babylon trekt Edom mee in één beweging
Wat nu zichtbaar wordt, en wat bijna niemand durft te benoemen, is dat de val van het Westerse financiële rijk niet alleen Europa en Amerika raakt, maar vooral Edom – de moderne Joodse staat. Want Edom heeft zichzelf altijd gepositioneerd als het centrum van macht achter de schermen, de plek waar de Rothschilds, Rockefellers en hun hele structuur van bankcontrole, hedgefondsen, medische monopolies en geopolitieke invloed samenkomen. Maar die macht bestaat alleen zolang Babylon het financiële hart blijft. Zodra dat instort, valt Edom automatisch mee. En dat is precies wat nu gebeurt.
“Want al hun helpers zullen ondergaan.” Jeremia 30:14
Edom is volledig afhankelijk van Westerse financiering, vooral van Amerika. Niet slechts in militaire zin, maar vooral economisch. De hele infrastructuur van de Joodse staat draait op Amerikaanse steun, op investeringen, giften, militaire fondsen, leningen en buitenlandse banken waar hun elites op leunen. Wanneer het vertrouwen in de dollar, de euro en de Westerse banken wegvalt – en dat is nu al massaal bezig – dan breekt het fundament onder Edom open.
Dat is ook waarom China openlijk kaarten heeft waarop de Joodse staat simpelweg niet meer bestaat. Zij weten dat dit systeem kunstmatig overeind bleef door Babylonische macht. Nu Babylon valt, ziet de wereld opnieuw wat de profeten al zeiden: Edom heeft geen eigen kracht, het heeft alleen macht zolang het Babylonische rijk het voedt. Wanneer dat wegvalt, blijft er niets over dan een klein land omringd door vijanden die jarenlang gewacht hebben op dit moment.
“Uw bondgenoten hebben u misleid en u overmeesterd; zij die vrede met u hadden, hebben u verraden.” Obadja 1:7
Dit vers wordt nu realiteit. Amerika wankelt. Europa wankelt. De dollar wankelt. En met elke stap die het Westen zet richting financiële zelfvernietiging – het afpakken van reserves, het verliezen van vertrouwen, het wegjagen van investeringen – wordt Edom steeds kwetsbaarder. Want de Joodse staat is geen zelfstandige macht; het is een macht die drijft op Babylonische financiering. Wanneer die stroming stopt, droogt de kracht van Edom op.
“Uw macht is klein geworden onder de volken.” Obadja 1:2
Dat is het begin van Edoms val. Niet door tanks, niet door invasies, maar doordat de geldstroom die hen groot maakte wordt afgesneden.
Want kijk wat er nu gebeurt: China en Rusland, bondgenoten met een gedeelde visie op de wereldorde, bouwen samen een alternatief systeem dat niet afhankelijk is van de dollar. Dat betekent dat zij niets meer hoeven te vrezen van Amerikaanse sancties, en dat zij niet langer onder economisch juk staan van de Rothschilds en aanverwante netwerken. En wanneer de dominantie van de Westerse banken wegvalt, dan verdwijnt daarmee ook het wereldwijde controlecentrum dat Edom eeuwenlang heeft opgebouwd.
“Het huis van Esau zal worden tot stoppel.” Obadja 1:18
En wat moet je met een stoppel? Het brandt op zodra het vuur komt.
De achtergrond hiervan is eenvoudig:
Edom heeft de wereldorde gevormd en bestuurd via het Babylonische financiële netwerk. Zij hebben de Amerikaanse banken, hedgefondsen en internationale instellingen in handen gehad. Maar wanneer dat netwerk instort – zoals nu gebeurt door de toegenomen yuan-betalingen, de uitbreiding van BRICS, de massale kapitaalvlucht uit Europa, en de ineenstorting van vertrouwen in Westerse banken – dan valt hun machtsbasis mee. Niet een beetje. Helemaal.
“Allen die handel met u dreven, staan van verre.” Openbaring 18:15
En dat “van verre staan” betekent dat wanneer de Westerse economie struikelt, niemand zich eraan brandt. Zelfs niet om Edom te redden.
Amerika kan de Joodse staat niet meer betalen. Europa kan de Joodse staat niet meer onderhouden. De banken die Edom in handen had, glijden onder hen vandaan. En wanneer dat gebeurt, komt een oud conflict opnieuw tot leven: Ismaël, de moslimvolken, worden opeens sterker omdat de macht die hen jarenlang in bedwang hield verdwenen is.
“Zij zullen zeggen: Babel is gevallen, en alle beelden van haar goden zijn verbrijzeld.” Jeremia 50:2
Wanneer Babylon valt, vallen ook haar afgoden – en Edom is er één van.
Dit is precies wat China en Rusland al jaren zien aankomen.
Zij weten dat wanneer het Westen valt, de Joodse staat zijn bescherming kwijt is. En zij wachten geduldig. China heeft plannen waarin Edom niet voorkomt. Rusland heeft allianties waarin Edom geen rol speelt. En zodra de financiële stroom stopt, staat Edom alleen, zonder schild, zonder macht, zonder Westerse geldmachine.
“En op de dag dat gij stond van verre… waart gij gelijk één van hen.” Obadja 1:11
Dit is de dag waarop Edom ziet dat niemand meer tussenbeide komt. De wereld die zij dachten te controleren, verandert in een wereld die hen simpelweg negeert.
En dat is hoe Edom valt: niet door oorlog, maar door het instorten van Babylon, waar hun hele machtssysteem op gebouwd was. Wat nu gebeurt, is onomkeerbaar. Babylon valt – dus Edom zal vallen.
Wanneer de wereldorde breekt en de rollen omdraaien
Nu we de ontwikkelingen verder zien ontvouwen, wordt het steeds duidelijker dat we niet langer spreken over een tijdelijke crisis of een reeks ongelukkige beslissingen. Wat nu gebeurt, is het breken van een wereldorde die eeuwenlang heeft standgehouden. En precies op dat breekpunt zie je hoe snel alles omkeert. De macht die Babylon had opgebouwd door banken, valuta, handel en internationale instellingen, verdwijnt nu in een tempo dat niemand meer onder controle heeft. Dit is het moment waarop de profetieën openen als een boek waarvan de bladzijden eindelijk begrijpelijk worden.
“Babel is plotseling gevallen en verbroken.” Jeremia 51:8
Plotseling betekent hier niet in een dag, maar in een fase waarin het hele bouwwerk zichtbaar instort, terwijl het jarenlang van binnen al was verrot. En nu zien we die verrotting aan de oppervlakte komen. Het Westen probeert wanhopig zijn greep op de wereld te behouden, maar elk middel dat het inzet, keert zich tegen zichzelf. De confiscatie van geld, de sancties, het manipuleren van valuta – alles werkt nu als een boemerang.
En terwijl Babylon instort, wordt de positie van Edom nog kwetsbaarder dan voorheen. Want Edom is nooit een zelfstandige macht geweest. De kracht van de Joodse staat was altijd afhankelijk van Westerse financiering, vooral vanuit Amerika. Maar wanneer Amerika zelf wankelt, wanneer zijn schuldenstelsel op barsten staat, wanneer het vertrouwen in zijn banken verdwijnt, dan is het onvermijdelijk dat de Joodse staat zijn levenslijn verliest.
“Allen die u liefhadden, hebben u vergeten.” Klaagliederen 1:2
Dit vergeten vindt nu plaats in de praktijk.
De VS kunnen hun eigen economie niet eens meer dragen, laat staan miljarden blijven sturen naar een buitenlandse staat. Zodra Amerika zijn interne branden moet blussen, stopt onmiddellijk de instroom van geld naar de joodse Staat. En dat is de klap waar Edom nooit van kan herstellen. Want de macht van Edom rustte niet op een geografisch land, maar op een wereldwijd netwerk van banken, lobby’s en industrieën die allemaal verbonden waren aan Babylon.
Wanneer Babylon valt, valt Edoms netwerk mee.
En dat betekent dat de moslimvolken – die in de Schrift Ismaël worden genoemd – opeens geen tegenkracht meer boven zich hebben. Want zolang Edom werd gevoed door Babylonische rijkdom, kon Ismaël nooit opstaan. Maar nu, met een ineenstortend Amerika en een verzwakkend Europa, valt die barrière weg. De macht verschuift.
“En het huis van Jacob zal een vuur zijn, en het huis van Esau een stoppel.” Obadja 1:18
Stoppel betekent hier: machteloos, droog, klaar om verteerd te worden. Niet door militaire kracht, maar door het wegvallen van financiële zuurstof. En precies dat gebeurt nu.
Wanneer de euro zijn waarde verliest, wanneer de dollar zijn positie kwijtraakt, wanneer handelsstromen om Europa heen worden geleid, wanneer geld zich terugtrekt uit Westerse banken, dan ontbreekt de brandstof die Edom gebruikte om zijn invloed wereldwijd te projecteren. De Joodse staat stond nooit op zichzelf; het was altijd het zenuwcentrum van Babylonische macht. Zonder Babylon is Edom slechts een klein land in een vijandige regio.
“Uw sterkte is tot niets geworden onder de heidenen.” Obadja 1:2
Dat is de realiteit die nu voor de deur staat. China houdt de Joodse staat niet langer in zijn kaarten. Rusland heeft geen belangen meer bij bescherming. Saoedi-Arabië en andere Arabische staten schuiven op richting het oosten. De oude wereldallianties vallen uit elkaar. Alles wijst erop dat Edom precies dat lot tegemoet gaat dat de profeten beschreven: het einde van zijn macht wanneer de structuur die hem droeg in elkaar valt.
En het Westen probeert dit nog te maskeren door te doen alsof zij nog steeds de touwtjes in handen hebben. Maar ondertussen hoor je de paniek op de markten, de stilte van investeerders, de terugtrekking van handelspartners, het afglijden van vertrouwen. Het hele bouwwerk wankelt. En als Babylon wankelt, valt Edom.
“Daarom worden haar plagen op één dag gebracht: rouw, honger en verbranding.” Openbaring 18:8
De profetie beschrijft niet alleen de val van het systeem, maar ook de leegte die daarna achterblijft. Want wanneer het controlecentrum verdwijnt – wanneer het financieel hart stopt met kloppen – gaan alle structuren die daarvan afhankelijk waren ten onder. Dit is zichtbaar in de versnelling van BRICS, de omleiding van handelsroutes, de afstoting van Westerse valuta, en het feit dat zelfs voormalige bondgenoten hun handen van het Westen beginnen af te trekken.
Het Westen kan Edom niet meer dragen. En Edom kan zichzelf niet dragen. Daar ligt de essentie van deze fase.
De wereldorde die we kenden, valt in stukken uiteen. En dat doet zij precies volgens het patroon dat de profeten hebben uitgesproken.
Wanneer Babylon valt en Israël eindelijk opstaat
Nu de gebeurtenissen elkaar steeds sneller opvolgen en de fundamenten van de Westerse wereldorde zichtbaar afbrokkelen, wordt één ding onmiskenbaar duidelijk: dit alles is niet slechts geopolitiek, niet slechts financieel, niet slechts historisch. Het is het sluitstuk van een proces dat duizenden jaren geleden al is uitgesproken. Babylon stort in, Edom wordt meegesleurd, en precies op dat moment begint de weg omhoog voor het ware Israël – het volk dat door de eeuwen heen verloren werd gewaand, verstrooid over Noordwest-Europa, maar door God nooit verloren is. Het volk dat eeuwenlang onderdrukt werd door Edom, ook lang nadat de strafmaat van God al voltooid was, staat nu aan de vooravond van zijn bevrijding.
“Ik zal u wederbrengen, en Ik zal u opbouwen, o maagd van Israël.” Jeremia 31:4
De wereld ziet alleen chaos. Maar in de lijn van Gods handelen is dit geen chaos. Het is de bevrijding die al lang moest komen. Het volk van Israël – de afstammelingen van de twaalf stammen die zich hebben verspreid over Noordwest-Europa, over de kusten, over de eilanden, over het noordelijke werelddeel – hebben eeuwenlang hun identiteit niet gekend. Maar hun vijanden kenden die identiteit wél. Edom wist wie wij waren. Babylon wist wie wij waren. En daarom hebben zij ons systeemmatig onderdrukt, misleid en financieel uitgemergeld. Niet omdat wij zwak waren, maar omdat wij Gods volk zijn en omdat zij exact begrijpen wat het betekent wanneer Israël opnieuw ontwaakt.
“Want de HEERE zal Zich over Jakob ontfermen, en Hij zal Israël nog verkiezen.” Jesaja 14:1
Het bijzondere aan deze tijd is dat God niet langer de heidenvolken gebruikt om Israël te straffen. Die tijd is voorbij. Hij gebruikt de heidenvolken nu om Babylon te vernietigen, zodat Israël eindelijk vrij kan worden. Dat is een enorme verschuiving in het patroon van de volken. Het is de omkering van rollen. China, Korea – zij zijn heidenvolken. Zij behoren niet tot Israël. Maar God gebruikt juist hen om het stelsel neer te halen dat Israël eeuwenlang heeft onderdrukt, terwijl Israël allang vrij mocht zijn. En Rusland heeft daarin de leidende rol. Dit laat zien dat God Zijn woord nooit vergeet. De onderdrukking van Israël duurde langer dan nodig was, en daarom wordt nu het oordeel uitgesproken over de meester die ons langer vasthield dan God had toegestaan.
“Een slaaf zal zes jaar dienen; maar in het zevende zal hij vrij uitgaan.” Exodus 21:2
En als de meester de slaaf langer vasthoudt, dan is er een recht van vergoeding, een recht van betaling, een recht van plundering. Wat Egypte deed door Israël langer vast te houden, werd beantwoord door God Zelf: Hij liet het hart van Farao verharden, zodat Hij recht kon zetten wat Egypte Israël schuldig was.
“En Ik zal dit volk genade geven, zodat zij niet ledig zullen uittrekken.” Exodus 3:21
Met andere woorden: Egypte moest worden geplunderd. Niet uit wraak, maar uit rechtsherstel. Want als een meester de slaaf langer in slavernij houdt dan de door God bepaalde tijd, dan moet de meester betalen. Dat is hoe Gods wet werkt. Israël mocht niet weggaan met lege handen. Israël moest vertrekken met de rijkdom van degenen die hen jarenlang hadden uitgebuit. En datzelfde patroon speelt zich nu af, maar dan op wereldschaal. Edom en Babylon hebben ons volk – de blanke Israël volkeren van Noordwest-Europa en waar zij verder wonen – veel langer onderdrukt dan God had bepaald. Daarom komt er een moment van plundering. Niet door geweld, maar door het oordeel dat God zelf over hen brengt.
“En zij beroofden de Egyptenaren.” Exodus 12:36
Diezelfde lijn zien we nu. Het financiële systeem dat Babylon groot maakte, breekt. De instellingen die Edom controle gaven, vallen uiteen. De banken die ons volk eeuwenlang uitknepen, worden zelf uitgeknepen. Het Westen dat ons in schulden hield, gaat nu zelf onder door de schulden die het eigenhandig heeft opgebouwd. Dit is geen toeval. Dit is de uitvoering van een wet die door de eeuwen heen gelijk gebleven is: wanneer de meester weigert de slaaf vrij te laten, zal God Zelf de meester veroordelen en het recht herstellen.
Het is ook geen toeval dat Rusland in deze tijd zo’n centrale rol speelt. Niet omdat Rusland perfect is, maar omdat God het gebruikt. Velen van Gods volk wonen daar, al noemen ze zichzelf niet zo en zijn zich er niet van bewust. Maar Rusland is geen Edom. Rusland is geen Babylon. Rusland is het instrument dat de pilaren van het Westerse systeem omver duwt. En China, hoe vreemd sommigen dat ook vinden, vervult exact dezelfde functie als Assyrië en Babylon in het verleden. God gebruikt heidenvolken om machten te straffen die het recht overtreden hebben. De HEERE gebruikt hen omdat Hij hen roept, niet omdat zij Hem zoeken.
“Ik riep een volk van verre om Mijn toorn uit te voeren.” Jesaja 13:5
Maar het bijzondere nu is dat Hij hen niet gebruikt om Israël te straffen, maar om Babylon te vernietigen. Het huis van Edom, dat zijn macht baseerde op banken, kredieten, financiële slavernij en verborgen structuren, valt nu omdat het volk van Israël allang vrij had moeten zijn. Edom hield ons te lang vast. En nu moet Edom betalen. Niet alleen in Jeruzalem, maar in New York, Londen, Brussel en Genève – overal waar hun netwerken hun tentakels hadden uitgespreid.
“Want de dag van de HEERE is nabij over alle heidenen; gelijk als gij gedaan hebt, zal u gedaan worden.” Obadja 1:15
Edom heeft gedaan wat Egypte deed. En net als Egypte zal ook Edom geoordeeld worden.
Dat oordeel komt via de volken die het Westen altijd veracht heeft. China tekent kaarten waarop de Joodse staat niet langer voorkomt. Rusland breekt de Westerse macht open door simpelweg te weigeren te buigen voor het Babylonische systeem. Korea zal zich gaan roeren zodra de machtsbalans verder verschuift. Deze volken hebben geen liefde voor Edom, geen verplichting, geen banden. En wanneer het Westen valt, valt Edom met hen. Want zonder Babylon heeft Edom geen voet om op te staan.
Maar juist daar, in dat moment, staat de belofte voor het ware Israël.
“En Ik zal u herstellen, o huis van Israël, en Ik zal u vruchtbaar maken.” Ezechiël 36:10
Dit is het moment waarop het volk van de twaalf stammen – verspreid over Noordwest-Europa – haar roeping opnieuw zal begrijpen. Niet door politieke revolutie, niet door geweld, maar doordat God Zelf het juk van Babylon wegneemt. Wanneer het systeem dat ons eeuwenlang onderdrukte wegvalt, ontstaat er ruimte. Ruimte om te ademen. Ruimte om te leven. Ruimte om te bouwen. En vooral ruimte om te herkennen wie wij werkelijk zijn: het volk dat Hij verkoren heeft uit alle volken op aarde.
“Ik zal Mijn volk Israël wederbrengen uit de gevangenschap.” Amos 9:14
Onze gevangenschap was niet fysiek. Het was economisch. Cultureel. Moreel. Het was een gevangenschap van systemen, banken, instituties, vals onderwijs en geestverblinding door Edom. Maar wanneer Babylon valt, valt ook die gevangenschap. De duisternis waarin ons volk eeuwenlang gehouden werd, wordt dan verbroken.
En dat is waarom God toestond dat Edom ons te lang vasthield. Niet omdat Hij zwak was. Niet omdat Hij ons vergeten was. Maar omdat Hij ons niet wilde laten vertrekken zonder de buit die wij volgens Zijn wet rechtens behoren te ontvangen. Een volk dat opnieuw moet beginnen kan niet zonder middelen. Daarom laat God toe dat Babylon nu instort, zodat ons volk vrijuit kan vertrekken zonder dat wij ledig staan. De rijkdommen die zij over de rug van Israël hebben vergaard, zullen verdwijnen samen met de macht die hen droeg.
“En u zult de rijkdom der heidenen eten.” Jesaja 61:6
Dat is het slotakkoord van deze hele reeks: de val van Babylon is niet slechts de val van een systeem, maar de bevrijding van Israël. De val van Edom is niet slechts een politieke gebeurtenis, maar de opheffing van een eeuwenlange onderdrukking.
En de opkomst van heidenvolken zoals China en Korea is niet het begin van een nieuwe tirannie, maar het middel dat God gebruikt om de oude tirannie omver te werpen. En Rusland leidt daarin de grote vervulling.
Babylon valt, Edom wordt verbrand tot stoppels, en Israël wordt hersteld. Dat is de orde die nu werkelijkheid wordt.






