De twee zaden
Voor diegene onder u, die onze verhandelingen tot dusver gevolgd heeft, moet het nu duidelijk zijn, dat Abraham, Isaäk en Jakob geen joden waren. Dit onweerlegbare feit heeft geweldige en verrijkende ontwikkelingen tot gevolg, die door de eeuwen heen en voor ons, in de voleinding van deze tijd, van het allergrootste belang zijn. Wij moeten naar de Bijbel kijken, voor de oplossing van de grote problemen van onze tijd. Één van de grootste hiervan is het rassenprobleem.
Het is voor elke Bijbellezer duidelijk, dat Israël de hoofdrol speelt onder de natiën, in de eindtijd. Als staatslieden en geestelijke leiders voortgaan, om naar het moderne jodendom als geheel Israël te kijken, zullen zij nooit een goed begrip krijgen, van wat aan de woelingen van onze tijd ten grondslag ligt. Ziet men echter in, wat het ware Israël is en wie de ware heidenen zijn, zoals de Bijbel ze identificeert, dan heeft men de sleutel tot het hele probleem gevonden. Dan kunnen zij hun volk leiden in deze tijd, waarin de “wolkkolom” bij dag en de “vuurkolom” bij nacht, meer dan ooit tevoren nodig zijn.
Onze ontdekkingsparade
Niets wat leeft is statisch. De levende geschiedenis van de Levende God en Zijn plan met Zijn Volk, vloeit zoals een machtige stroom door de eeuwen, soms stil en vreedzaam over platte uitgestrekte vlakten, dan weer bruisend, dreunend door de kloven. Maar met de kracht van een Eeuwige bestemming vloeit hij voort, totdat hij zal uitmonden in het Eeuwige Koninkrijk, wanneer Jezus zal heersen als Koning der koningen en Heer der heren.
Mattheüs 6:1:
” …Uw koninkrijk kome; Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde”.
Jesaja 2:2-5:
“En het zal geschieden in het laatste der dagen: dan zal de berg (in de profetie betekent een berg altijd een koninkrijk en een heuvel een kleiner koninkrijk op aarde) van het huis des Heren als hoogste der bergen, en hij zal verheven zijn boven de heuvelen. En alle volken zullen derwaarts heenstromen en vele natiën zullen optrekken en zeggen: Komt, laten wij opgaan naar de berg des Heren, naar het huis van de God Jakobs opdat Hij ons lere aangaande zijn wegen en opdat wij zijn paden bewandelen.(VN neem hier kennis van) Want uit Sion zal de wet uitgaan en des Heren woord uit Jeruzalem. En Hij zal richten tussen volk en volk en rechtspreken over machtige natiën. Dan zullen zij hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden en hun speren tot snoeimessen; geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen, en zij zullen de oorlog niet meer leren. Huis van Jakob,(de letterlijke Twaalf Stammen van Israël) komt, laten wij wandelen in het licht des Heren”.
Jesaja 11:6-8:
“Dan zal de wolf bij het schaap verkeren en de panter zich nederleggen bij het bokje; en het kalf, de jonge leeuw en het mestvee zullen tezamen zijn, en een kleine jongen zal ze hoeden; de koe en de berin zullen samen weiden, haar jongen zullen zich tezamen nederleggen, en de leeuw zal stro eten als het rund; dan zal een zuigeling bij het hol van een adder spelen en naar het nest van een giftige slang zal een gespeend kind zijn hand uitstrekken”.
*Lees onze brochure: “De nieuwe hemel en de Nieuwe aarde”.
Dit is de bestemming van het Volk van God, het letterlijke Israël, alle Twaalf Stammen. Wij gaan terug naar onze vorige studie, om te zien of wij niet nog meer punten kunnen ontdekken, waarmee wij de hoofdkarakters van het begin van ons verhaal en aan het einde daarvan kunnen herkennen als één en dezelfde persoon.
Aan Abraham heeft de Here ook de volgende belofte gedaan in:
Genesis 13:14-17:
“Sla toch uw ogen op, en zie van de plaats, waar gij zijt, naar het noorden, zuiden, oosten en westen, want het gehele land, dat gij ziet.
Zal Ik u en uw nageslacht voor altoos geven. En Ik zal uw nageslacht maken als het stof der aarde, zodat, iemand het stof der aarde zou kunnen tellen, ook uw nageslacht te tellen zou zijn. Sta op, doorwandel het land in zijn lengte en breedte, want u zal Ik het geven”.
De joden zijn met ongeveer zestien miljoen, de Westelijke Protestantse natiën tellen velen meer.
Lees ook Genesis 15:18:
“Te dien dage sloot de Here een verbond met Abram, zeggende: Aan uw nageslacht zal Ik dit land geven, van de rivier van Egypte tot de rivier, de rivier de Eufraat”.
Wanneer wij naar de landkaart kijken, dan zien wij dat dit het hele Midden Oosten omvat. Dit gebied is het strategisch middelpunt van de aarde, geologen zullen het beamen, dat het middelpunt van de aarde in dit gebied ligt. Daarom zal de eindstrijd tussen Oost en West op dit terrein plaatsvinden, het zal bekend staan als “de slag van Armageddon”. *Hieromtrent raden wij u aan onze studie “Rusland in de Profetie” te lezen.
Als u nog verder hierop wilt ingaan, geven we u de volgende Schriftgedeelten op, waarin u kunt lezen dat God, dit land aan Abraham, Isaäk en Jakob als een eeuwigdurende erfenis gegeven heeft. Genesis 12:7; 15:18; 24:7; 26:3, 13; 35:12; 48:4; Exodus 33:1; Deuteronomium 34:4; 30:20; Jozua 1:4; 2 Kronieken 20:7. Zoals u verder zult zien, is het hierom, dat de heidenen zo hard strijd leveren om de Protestantse natiën uit te roeien, want over hen gaat Christus regeren, wanneer Hij Zijn Troon in Jeruzalem vestigt. Abraham, Isaäk en Jakob, waren geen joden, zoals wij dit op overtuigende wijze hebben aangetoond. Houdt het Midden Oosten in de gaten! Dit zal het middelpunt zijn, waarheen de maalstroom van volkeren zich zullen bewegen, voor de LAATSTE SLAG!. *Lees onze brochure: “Het Boek Joël, zijn profetische boodschap en waarschuwing”.
Volgens Genesis 17:4, zou Abraham de vader van een menigte volken worden. De joden kunnen niet als vele natiën beschouwd worden, maar de Westerse Protestantse natiën wel.
Genesis 17:4:
”Wat Mij aangaat, zie, mijn verbond is met u, en gij zult de vader van een menigte volken worden”.
Want door Isaäk zal men van uw nageslacht spreken (Genesis 21:12)
Wanneer wij naar de menigten van Gods Verbondsvolk kijken, waarnaar wij in het begin van deze studie hebben verwezen, is het opvallend om te zien, hoe God voortdurend selecteert en steeds weer een bepaalde spruit uit deze menigte behoudt. Hiermee voldoet Hij aan Zijn Verbond en verwerpt bepaalde vertakkingen, voor zover dit het uitdragen van Zijn Verbond betreft. Het is de “uitverkiezing” die de waarborg is van eeuwig nationaal behoud, met al de voorrechten die daarmee samenhangen, afgezien van enige persoonlijke verdienste.
Het is een Volk dat uitverkoren is, om bepaalde taken te verrichten. De enkeling uit dat Volk moet, net zoals de enkeling uit elk ander volk, tot persoonlijk geloof in de Eeuwige God en in Jezus Christus komen, voor behoud van zijn ziel. Maar God zou over Zijn Volk waken en binnen dat Volk zou het zaad van de komende Christus altijd bewaard blijven en dat Volk zal altijd de neiging tot en een verwantschap met het Evangelie hebben. Daarom heeft God aan Israël ten strengste bevolen geen huwelijksverbintenis aan te gaan met andere volken. *Leest u onze brochure: “Apartheid, wat zegt de Schrift”.
Lees de volgende Schriftgedeelten over dit onderwerp (afscheiding, heiligheid). Één schriftgedeelte schrijven wij hier neer.
Jozua 23:11-13:
“Neemt u zorgvuldig in acht en hebt de Here, uw God, lief; want indien gij u afkeert en het overschot van deze volken, die nog bij u overgebleven zijn, aanhangt, u met hen verzwagert en u met hen inlaat en zij met u, weet dan voorzeker, dat de Here, uw God, deze volken niet verder voor u verdrijven zal; dan zullen zij u worden tot een strik en een val, tot een gesel op uw zijden en dorens in uw ogen, totdat gij vergaan zult uit dit goede land, dat de Here, uw God, u gegeven heeft”.
Genesis 9:25-27; 11:6-9; 24:1-9; 24 37-40; 28:6-8; 34:25-27; Exodus 33:16; 34:12-16; Leviticus 20:24-26; 19:19; Deuteronomium 7:1-6; 22:10; 23:12-13; Ezra 9:1-2, 12; 10:1-44; Nehemia 10:30; 13:1-3, 23-30; I Koningen 11:1-4; 8:53.
De Heer heeft tegen Abraham gezegd in:
Genesis 21:10:
”Jaag de slavin met haar zoon weg, want de zoon van deze slavin zal niet erven met mijn zoon Isaäk…want door Isaäk zal men van uw nageslacht spreken”.
Wij kunnen de waarheid hiervan door de eeuwen heen, ook vandaag in de Arabieren zien. Zij zijn de afstammelingen van Ismaël, de zoon van Abraham en Hagar. De deur van genade staat voor de Arabier als persoon open, als hij de Here Jezus wil aannemen als zijn Zaligmaker, maar het feit blijft bestaan, dat de Arabieren als natie geen christenen zijn. De belofte zou via Isaäk gaan.
Genesis 17:19-21:
“Toen wierp Abraham zich op zijn aangezicht, lachte en zeide bij zichzelf: Zal dan aan een honderdjarige een kind geboren worden, en Sara, een negentig jarige, baren? En Abraham zeide tot God: Och, mocht Ismaël voor uw aangezicht leven! Maar God zeide: Neen, maar uw vrouw Sara zal u een zoon baren, en gij zult hem Isaäk noemen, en Ik zal mijn verbond met hem oprichten tot een eeuwig verbond, voor zijn nageslacht. En wat Ismaël betreft, Ik heb u verhoord; zie, Ik zal hem zegenen, hen vruchtbaar doen zijn en uitermate talrijk maken; twaalf vorsten zal hij verwekken, en Ik zal hem tot een groot volk stellen. Maar mijn verbond zal Ik oprichten met Isaäk, die Sara u op deze zelfde tijd in het volgende jaar baren zal”.
God heeft Sara haar jeugd teruggegeven, zodat zij als een oude vrouw weer jong en begeerlijk werd. Ook Abrahams jeugd werd zo hersteld, dat hij na de dood van Sara, bij Ketura nog zes zonen kreeg. Isaäk was dus een wonderkind, de vrucht van een wonderwerk en uit hem kwam een wonderras voort. Ik geloof dat “Het Zaad van de Vrouw” wat God in het paradijs aan Eva beloofd heeft (Genesis 3:15), in Abraham en Sara terechtgekomen is en dat satan dit geblokkeerd heeft, door Sara onvruchtbaar te maken.
Het was eerst nadat Sara door geloof, kracht ontvangen had om bevrucht te worden (Hebreeën 11:11) en Abrahams geloof het juiste peil bereikt had (Romeinen 4:13-22), dat Isaäk geboren kon worden. Het zaad was in hun lendenen verscholen gebleven, totdat het door geloof te voorschijn kon komen. Isaäk, het wonderkind uit geloof, zou de vader worden van een wonderras, waarin het zaad zou voortgaan en waarin de geneigdheid zou zijn tot het geloof in de enige waarachtige God.
Maar in Isaäk’s aderen vloeiden ook andere onzichtbare stromen, die daar samengekomen waren door echtverbintenissen over de geslachten en die afgescheiden zouden moeten worden, zodra ze aan de oppervlakte komen. Wij zullen dit zo zien in Ezau en Jakob. Wees daarop bedacht, wanneer weldra voor uw ogen de aard van het conflict van de eeuwen, zich begint te ontplooien. Wie had nu ooit kunnen dromen, dat de vijand zich binnen het Zaad der Belofte zou verschuilen? Was Judas niet één van de Twaalf? En alle Twaalf waren door Jezus uitverkoren, na een nacht van gebed ( Johannes 6:70).
Een toegewijd ras
In Genesis 22 lezen wij, het wonderverhaal van de offerande op de berg Moria. Hier moest Abraham, Isaäk offeren. Boeken vol zijn hierover geschreven en de betekenis ervan zal zeker nooit uitgeput raken. Maar zover het ons onderwerp betreft, willen wij er de nadruk op leggen, dat in Isaäk het Ras aan God geofferd is. Uit hem zou een volk voortkomen dat Gods dienstvolk zou zijn, om het hele mensdom te verlossen. Uit hem zou het Lam van God (het zaad aan Eva beloofd) geboren worden, die de zonde van de wereld wegneemt, maar ook de natiën, die dit aan de wereld zouden gaan vertellen.
Lucas 2:11:
“U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David”.
Ga de geschiedenis maar eens na en let op de feiten. Hebben de joden als natie dit gedaan? Nee! Integendeel, zij hebben altijd geprobeerd, om het Zaad uit te wissen. Alleen de Protestantse Westerse natiën hebben dit gedaan. Lees wat de Engel des Heren uit de hemel zegt aan Abraham:
Genesis 22:15-18:
”Toen riep de Engel des Heren ten tweeden male van de hemel tot Abraham en zeide: Ik zweer bij Mijzelf, luidt het woord des Heren: omdat gij dit gedaan hebt, en uw zoon, uw enige, Mij niet onthouden hebt, zal Ik u rijkelijk zegenen, en uw nageslacht zeer talrijk maken, als de sterren des hemels en als het zand aan de oever der zee, en uw nageslacht zal de poort zijner vijanden in bezit nemen. En met uw nageslacht zullen alle volken der aarde gezegend worden, omdat gij naar mijn stem gehoord hebt”.
Niet één van deze beloften kunnen toegepast worden op de joden, maar wel op de Protestantse natiën van West Europa. Om de waarheid te zeggen: de Schrift zegt het volgende aangaande een gedeelte van Juda:
Jeremia 24:9:
”Ik zal hen overgeven ter mishandeling, ten verderve, aan alle koninkrijken der aarde, tot een smaad en een spreekwoord, tot spot en vloek op alle plaatsen waarheen Ik hen zal verstrooien”.
Ook dit betreft weer het jodendom. Als wij behouden willen worden, zullen wij deze waarheid aan het licht moeten brengen, al zullen sommigen daarvoor moeten sterven.
De poorten van een stad, waren in de dagen van de Bijbel, de toegang tot de stad. Daar waren ook de voornaamste raadslieden bij elkaar om recht te spreken. Vele jaren hebben de Westerse natiën, de voornaamste strategische punten van de wereld beheerst, de “poorten” van de wereld. Het is pas na de Tweede wereldoorlog, dat er een onheilige, dwaze opvatting is ontstaan, bij een gehersenspoeld in verval geraakt Westers Leiderschap, om alles aan de heidenen te geven, om ze tevreden te stellen. *In onze brochures, zoals bijvoorbeeld: “De grote verdrukking”, wijzen wij erop, dat de vrede van de wereld met het uitbreken van WO I weggenomen is, er is nadien nooit meer vrede op aarde geweest, maar juist een voorbereiding voor WO II en hierna voor WO III. Dit wordt de koude oorlog genoemd. Op vele plaatsen zijn er voortdurend lokale oorlogen aan de gang, die eigenlijk deel uitmaken van een globaal strategisch schermgevecht, ter voorbereiding van WO III.
Die zal eindigen met “de Slag van Armageddon” en de Wederkomst van Christus. In zijn geheel genomen, is Armageddon reeds in 1914 begonnen. Sindsdien leven wij in een overgangsstadium. Dit is de laatste eeuw, van het laatste millennium voor het Duizendjarig Vrederijk, wanneer deze zieke, oude wereld tot rust zal komen, onder het zalige bestuur van de Verlosser van die wereld en Israëls Messias, Jezus van Nazareth.
Maleachi 4:2:
“Maar voor u, die mijn naam vreest, zal de zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder haar vleugelen”.
Jeremia 23:6:
“In zijn dagen zal Juda behouden worden en Israël veilig wonen; en dit is zijn naam, waarmede men hem zal noemen: de Here onze gerechtigheid”.
In Genesis 22:17, herhaalt de Heer Zijn beloften van vermenigvuldiging aan Abraham, door Isaäk, net als in Genesis 15:5. In Genesis 15:18, wordt beloofd dat in zijn zaad, al de geslachten van de aarde gezegend zou worden. Dat wil zeggen: dat zijn zaad de dragers van het Evangelie en al de beschavingsinvloeden, die daarmee samengaan, zouden zijn. En dit is precies wat de Westerse Protestantse natiën gedaan hebben en nog steeds doen. Dit kan niet van de joden als natie gezegd worden.
Geen van de beloften van Genesis 22:15, die God aan Abraham deed, omdat hij bereid was Isaäk te offeren, is op de joden van toepassing, maar wel op de Westerse natiën. Wij zijn het nageslacht van Isaäk, een volk aan de Dienst van de Allerhoogste gewijd. Zo’n grote onthulling als van onze eigen identiteit, stemt tot diepe ootmoed en algehele overgave.
Jesaja 2:5:
“Huis van Jakob komt, laten wij wandelen in het licht des Heren”.
Isaäk wordt ten strengste bevolen
om zijn bloed zuiver te houden
Het moet nu al duidelijk voor u zijn, waarom God erop stond dat Isaäk zijn bloed zuiver zou houden.
Volgens Leviticus 17:11 en aanverwante Schriftgedeelten zit het leven in het bloed.
Leviticus 17:11:
”Want de ziel van het vlees is in uw bloed en Ik heb u op het altaar gegeven om verzoening over uw zielen te doen, want het bloed bewerkt verzoening door middel van de ziel”.
Houdt het bloed zuiver en het zaad wordt behouden, iemands aard en karakter, vertroebel het bloed en men verliest zijn identiteit. Het bloed is de draad, die een geslacht verbindt en laat voortbestaan. Jezus moest Zijn bloed storten, om aan ons het Eeuwig Leven terug te geven, dat Adam verloren had (Handelingen 20:28). Is er iets gebeurd met het bloed van Adam en Eva, toen de zonde zijn intrede deed? Er wordt op dat moment gesproken van het zaad van de slang en dat van de vrouw in:
Genesis 3:15:
”En IK zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad.”
Kaïn, de eerstgeboren mens, was een moordenaar en wordt een kind (letterlijk) van de duivel genoemd.
1 Johannes 3:12:
”Niet gelijk Kaïn: hij was uit de boze en vermoordde zijn broeder”.
Door de hele Bijbel heen, komen wij dit letterlijke addergeslacht tegen. Het is tegen God en tegen de vrouw, door wie het Zaad moest komen. Wij zullen er nog vaker op terugkomen. Abraham verzekert zich ervan, dat Isaäk geen vrouw neemt uit de heidense Kanaänitische natiën rondom hen. Hij heeft zijn hoofddienaar een plechtige eed laten afleggen, dat hij naar zijn land en naar zijn familie zou gaan, om voor zijn zoon een vrouw te halen. Genesis 24, waarin het verhaal wordt verteld, dat hij de trouwe dienstknecht Rebekka is gaan halen, om Isaäk’s vrouw te worden, is één van de mooiste gedeelten van de Bijbel.
Rebekka was de kleindochter van Nahor, de broeder van Abraham, die in Ur der Chaldeeën was achtergebleven, nadat Abraham samen met zijn vader, daar was weggetrokken. Rebekka was dus een Hebreeuwse.
Toen haar familie van haar afscheid had genomen, spraken zij de volgende zegen over haar uit:
Genesis 24:60:
“En zij zegenden Rebekka en zeiden tot haar: Onze zuster moogt gij tot duizenden van tienduizenden worden, en uw nageslacht bezitte de poort van zijn haters”.
De twee zaden
Zoals Sara, zijn moeder, was Isaäk’s vrouw ook onvruchtbaar. Dit moet voor Isaäk een grote zorg geweest zijn. Het leidt geen twijfel, dat Isaäk het verlossingsplan van God gekend heeft, want Abraham heeft het ook gekend en zou het aan Isaäk overdragen. Maar Isaäk heeft ook geweten, wat God voor zijn moeder gedaan heeft, toen Hij hem geboren liet worden. Isaäk bad tot God (Genesis 25:21) en Rebekka werd zwanger. Satan heeft zijn uiterste best gedaan, om net zoals bij Sara, ook bij Rebekka het Zaad te laten uitsterven, door onvruchtbaarheid. Maar dank God, satan heeft niet de grootste macht, al is hij ook een machtige vijand.
Maar nu vindt er een eigenaardig verschijnsel plaats, dat enig is in zijn soort en van ontzaglijke betekenis. Het spreekt boekdelen als er wordt gezegd: “En de kinderen stieten in haar binnenste tegen elkaar”.
Genesis 25:22-23:
“En de kinderen stieten in haar binnenste tegen elkaar. Toen zeide zij: Indien het aldus gesteld is, waarom overkomt mij dat? Daarop ging zij om de Here te vragen. En de Here zeide tot haar: Twee volken zijn in uw schoot, en twee natiën zullen zich scheiden uit uw lichaam; en ene natie zal sterker zijn dan de andere, en de oudste zal de jongste dienstbaar wezen”.
Zo heftig was de strijd, tussen deze nog ongeboren tweeling, dat toen zij geboren werden, Ezau als eerste, Jakob, die Ezau’s hiel vasthield. En wij lezen verder in
Genesis 25:24-26:
“Toen nu haar dagen vervuld waren, dat zij baren zou, waren er dan ook tweelingen in haar schoot. En de eerste kwam te voorschijn, rossig, geheel als een haren mantel; en men gaf hem de naam Ezau. En daarna kwam zijn broeder te voorschijn wiens hand Ezau’s hiel vasthield; en hem noemde men Jakob, En Isaäk was zestig jaar oud bij hun geboorte”.
Hier is het gebeurd, wat wij u al verteld hebben, dat het zaad van de slang en de drager van het zaad van de vrouw samen, binnenin dezelfde baarmoeder terecht gekomen zijn. Het leidt niet de minste twijfel, dat Ezau één van de spruiten van het zaad van de slang was, zoals is gebleken uit zijn geaardheid, zijn levensopvatting, zijn karakter en zijn nageslacht. Hij was de woeste man, van het zwaard, hij heeft het eerstgeboorterecht (iets verderop een verduidelijking), veracht en hij was de voorvader van de Edomieten en Amalekieten, de vijanden van Israël en van God, door het hele Bijbelverhaal heen.
Op een sluwe manier, door onbedachtzame, onkundigheid of ongehoorzame vermenging van bloed, moest dit satanszaad in één van de voorgeslachten van Isaäk en Rebekka zijn binnengekomen. Tijdens de verwekking is een tweeling ontstaan en die twee zijn tot zo’n openlijke scheiding gekomen, dat zij al in hun ongeboren toestand, met elkaar begonnen te vechten. Hier is sprake van iets bovennatuurlijks. Geen wonder, dat God tegen Rebekka gezegd heeft, dat er twee natiën in haar schoot waren en twee volken van haar lichaam zouden uitgaan.
De Edomieten waren nazaten van Ezau. In het jaar 125 voor Christus, hebben de joden, onder leiding van hun hogepriester Johannes Hyrcanus, de Edomieten verslagen en met geweld de gehele natie (Edom) bij hun ingelijfd. Toen Jezus geboren werd, was er dus een sterk element van dit Ezau zaad in Juda. Dit heeft tezamen met andere vreemde stromingen, die in Juda gekomen zijn, aan het “zaad van de slang” een sterke vertegenwoordiging, binnen de stam van Juda gegeven.
Zo was Herodus een Idumeeër, een afstammeling van Ezau en dus van het zaad van de slang. Het is dan ook duidelijk, waarom hij zo wreed al de jongetjes van twee jaar oud en jonger, heeft laten vermoorden. De slang moest het Zaad verslinden. Dit wordt voor ons op een aangrijpende manier uitgebeeld en gesymboliseerd in:
Openbaring 12:1-5:
”En er werd een groot teken in de hemel gezien: een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd; en zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren. En er werd een ander teken in de hemel gezien, en zie, een grote rossige draak met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven kronen. En zijn staart sleepte een derde van de sterren des hemels mede en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, om, zodra zij haar kind gebaard had, dit te verslinden. En zij baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf; en haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn troon”.
Dit duidt duidelijk op de geboorte van Jezus en satans aanslag op Zijn leven, die begonnen is met de poging van Herodus (een nazaat van Ezau) en is geëindigd met de kruisdood (de beet aan de hiel: Genesis 3:15) en de heerlijke opstanding drie dagen later, de vermorzeling van de kop van de slang. Wij zullen de aanslagen van Ezau en zijn afstammelingen, door de hele Bijbel heen aantreffen en altijd in vijandschap tegen Israël.
Ezau was rood (Genesis 25:25). Het communisme is gekoppeld aan de kleur rood, zoals het Rode Leger, Rood China, Rood Rusland. De Rode draak, is ook het nationale embleem van China. Rood is de kleur van bloed en dit betekent: oordeel. Wij leven in het laatste oordeel.
Het eerstgeboorterecht
Wij lezen in Genesis 25:27-34, dat de tweeling Ezau en Jakob samen zijn opgegroeid en dat hun verschillende naturen en geaardheden erg snel tot uiting zijn gekomen.
Genesis 25:27 zegt:
“Toen de jongens opgroeiden, werd Ezau een man, ervaren in de jacht, een man van het veld, maar Jakob was een huiselijk man, die in tenten woonde”.
Ezau was van dezelfde geaardheid als Nimrod, die ook een machtig jager was en in opstand kwam tegen God (Genesis 10:9) en die het Babylonische systeem gesticht heeft. Dit was dus satans rijk op aarde.
Ezau’s naam was ook Edom, wat rood betekent volgens Genesis 25:30. Omdat hij de eerstgeborene was, behoorde het eerstgeboorterecht volgens gebruik aan hem toe. Hij heeft het echter veracht, maar Jakob heeft het begeert. Dit eerstgeboorterecht was geen klein voorrecht, voor wie de betekenis daarvan begrijpt. Abraham heeft de betekenis ervan aan Isaäk overgedragen en Isaäk weer aan zijn zonen Ezau en Jakob, zoals het gebruikelijk was in die dagen, om stam en familiegeschiedenissen door te geven en wat vandaag nog zo gaat onder primitieve volkeren.
Niet alleen heeft het eerstgeboorterecht het Eeuwigdurend, Onvoorwaardelijk en Onherroepelijk Verbond van God met Abraham en Isaäk bevat, maar het ging veel dieper. Het ging ook samen met de verantwoordelijkheid voor het Zaad van de vrouw en het Verlossingsplan van God. Niet alleen bevat het grote zegeningen, maar het houdt ook de verplichting in, tot Dienst en Offerande. Diegene die dit heeft ontvangen en zijn nageslacht, zouden zich moeten opstellen als Gods Dienstvolk, om een zegen te zijn voor al de geslachten van de aarde en bereid moeten zijn, om de offers die dit zou vergen, op te brengen. Dit zou uitlopen op Golgotha en vandaar verder om de boodschap te brengen van de Verlosser en Zaligmaker, Jezus Christus.
Ezau heeft dit niet geloofd en aanvaard, hij heeft het veracht (Genesis 25:34) omdat niet het Zaad met een hoofdletter in hem was, maar het zaad van de slang, het “uw zaad” van Genesis 3:15. Het is van dit zaad, waarvan uiteindelijk ook een deel in Juda is terechtgekomen, zoals wij al hebben laten zien en nog herhaaldelijk zullen bewijzen in deze verhandeling. Veel Overpriesters, Farizeeërs, Sadduceeërs en Schriftgeleerden in de tijd van Jezus, waren van het “addergeslacht” en het is daarom, dat zij het Zaad van de Vrouw, Jezus, verwierpen en aangedrongen hebben op Zijn dood. De draad loopt vanaf de tuin van Eden, door Ezau, tot bij Annas en Kajafas. Ziet u het? Bloed is dikker dan water.
En nog vloeit die stroom voort, naar zijn eindbestemming, nog brengt dat zaad voort volgens zijn soort, zoals God bepaald heeft, vanaf het begin van Zijn Schepping. Het is daarom, dat de joden van vandaag nog zo prominent voorkomen in alle anti christelijke bewegingen.
Wij zullen verderop zien, dat Ezau later besefte wat hij verloren had, voorzover het eerstgeboorterecht ook rijkdom en de uiteindelijke heerschappij van de wereld insloot. Hij heeft gezworen, dat hij het met geweld terug zal nemen van Jakob. Dit is wat nu voor de deur staat, met Ezau aan het hoofd van het Rode gevaar, hoe blind is Gods Volk toch om dit niet te zien. Deze strijd is de benauwdheid van Jakob waar Jeremia over gesproken heeft en waar wij op zullen ingaan wanneer wij bij Genesis 32 komen.
Ezau zou niet alleen met geweld, maar ook met list het eerstgeboorterecht proberen terug te winnen. Dit gebeurt nu in Palestina. Zoals wij al herhaaldelijk in deze reeks en in veel van onze andere brochures aangetoond hebben: de joodse natie is niet zuiver. Om de waarheid te zeggen, voor negentig procent zijn zij Ashkenazim, die van Ezau afstammen. Zo heeft Ezau zichzelf in Juda ingelijfd en zit vandaag in het land, dat door de Almachtige God met een eed aan Abraham, Isaäk en Jakob (die geen joden waren) beloofd is. Het zaad van de slang, denkt dat hij het zaad van de Vrouw, Jezus Christus, heeft verdrongen, zodat Hij niet kan komen, om over het “Huis van Jakob” te regeren, zoals de engel van God (Lucas 1:31-33) aan Maria heeft beloofd. De wereld spreekt zijn zegen uit, over de huidige zogenaamde Israëli Staat in Palestina. Hun tegenwoordigheid daar is echter een vervulling van de woorden van Jezus toen Hij zei:
Lucas 19:27:
“Doch die vijanden van mij, die niet wilden, dat Ik over hen koning werd, breng hen hier en slacht ze voor mijn ogen”.
Johannes 19:15:
“Zij dan schreeuwden: Weg met Hem! Weg met hem! Kruisigt Hem! Pilatus zeide tot hen: Moet ik uw koning kruisingen? de overspriesters antwoordden: Wij hebben geen koning, alleen de keizer!”
Kijk goed naar het Midden-Oosten. Het bloed zal nog tot de tomen der paarden komen (Openbaring 14:20). In deze smeltkroes zal het ware Juda tot bekering komen, nadat Ezau vanuit haar midden zal zijn uitgeroeid. (vgl. Joël 3:20-21; Zacharia 12:10).