LONDEN – In een scherpzinnig en explosief interview met GB News Originals heeft de voormalige Amerikaanse kolonel en Witte Huis-adviseur Douglas Macgregor stevige kritiek geuit op de staat van de wereldpolitiek, het moreel failliet van Westerse leiders en het ontbreken van werkelijke vredesinspanningen wereldwijd. Volgens Macgregor is er geen enkel serieus diplomatiek proces gaande in conflictgebieden zoals Oekraïne, Gaza of Iran, en speelt de Amerikaanse president enkel “op effect”.

“Wat ik zie als Amerikaan, is een soort verlengde reality-tv-show,” zei Macgregor. “Er is veel lawaai en licht, maar weinig inhoud. Er liggen geen akkoorden op tafel, er zijn geen onderhandelingsteams. We bewegen gewoon van het ene media-moment naar het volgende.”

Macgregor verwees onder meer naar een ontmoeting in Alaska, die volgens hem louter bedoeld was om de populariteit van voormalig president Trump binnenlands te versterken. “Trump is gevoelig voor beeldvorming. Mensen zagen die ontmoeting en dachten: ‘Geweldig’. Maar ondertussen negeert hij Gaza volledig. Hij noemt het nauwelijks en als hij het al benoemt, zegt hij: ‘Ze moeten het zo snel mogelijk afmaken’. Dat is een angstaanjagende uitspraak als je bedenkt dat het potentieel over miljoenen doden gaat.”

Volgens Macgregor is er wereldwijd “geen enkele rationele beweging richting vrede of begrip”. Hij stelde dat de officiële communicatie van de VS volkomen losstaat van de realiteit op de grond. “We bereiden een nieuwe oorlog met Iran voor. Militaire middelen worden verplaatst naar de regio, raketsystemen, troepen, alles wordt richting Israël gestuurd. Dat is een duidelijke indicatie dat we ons voorbereiden op iets.”

Over Oekraïne is hij eveneens pessimistisch. De bereidheid om te onderhandelen ontbreekt volledig aan westerse zijde, stelt hij. Trump probeert zich er volgens Macgregor geruisloos van los te maken, in de hoop dat het conflict vanzelf oplost. “Dat zal waarschijnlijk ook gebeuren. De Russen zullen dit op enig moment beëindigen, of daar een akkoord met Europa aan voorafgaat of niet.”

De kolonel voegde daaraan toe dat grenslanden zoals Polen, Slowakije, Hongarije en Roemenië structureel genegeerd worden in internationale besprekingen. “Zij zijn de directe buren van Oekraïne, zij zouden de eersten moeten zijn die je betrekt bij diplomatie, maar niemand spreekt met ze.”

Een nieuwe zorg is volgens Macgregor de plotselinge militaire aanwezigheid van de VS bij Venezuela, waar onder meer drie tot vier torpedobootjagers en meer dan duizend mariniers naartoe zijn gestuurd. “We sturen daar nu acht schepen heen. Is dit sabelgerammel of een serieuze poging tot interventie? En ondertussen wordt er paniek gezaaid over twee Russische bommenwerpers die in Caracas zijn geland. We hebben jarenlang mensen in het oosten bedreigd. Waarom zouden we dan verbaasd zijn over een reactie in het westelijk halfrond?”

Volgens Macgregor zijn deze geopolitieke bewegingen geen strategisch beleid, maar eerder tekenen van chaos en politieke zelfverheerlijking, zonder enige verantwoordelijkheid voor de consequenties. “Er is geen vooruitzicht op vrede. Er is geen richting. Alleen beeldvorming. En miljoenen mensenlevens staan op het spel.”

Europese leiders zijn globalistische overlevingsmachines zonder steun van hun volk”

Kolonel Douglas Macgregor, voormalig militair strateeg en Witte Huis-adviseur, heeft in een interview met GB News Originals keiharde uitspraken gedaan over de staat van het Europese leiderschap. Volgens hem bevinden landen als het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland zich in een diepe crisis, geleid door ongekozen elites die “zichzelf in leven houden met angstpropaganda en onderdrukking van de bevolking”.

Macgregor stelt dat Europese leiders als Keir Starmer, Emmanuel Macron en Friedrich Merz door hun eigen bevolking worden verafschuwd en zich aan de macht vastklampen met behulp van een gecreëerd gevoel van permanente oorlogsdreiging. “Deze leiders zijn globalisten. Ze houden zich staande door het creëren van een gevoel van urgentie: ‘Rusland staat op het punt ons aan te vallen, we moeten ons voorbereiden op oorlog’. Zonder dat fictieve gevaar zijn ze hun legitimiteit kwijt,” aldus Macgregor.

Hij verwijst naar het economisch wankele Verenigd Koninkrijk, dat volgens hem al aan de rand van een depressie stond tijdens het korte premierschap van Liz Truss. “De Britse economie is in ernstige problemen. De markt voor staatsobligaties (‘gilts’) stond op instorten. Het had niet veel gescheeld of Groot-Brittannië was volledig in een economische depressie beland.”

Volgens Macgregor is het huidige beleid van militarisering een wanhoopsdaad van leiders die zich realiseren dat hun politieke overleving afhangt van het in stand houden van vijandbeelden. “Normaal gesproken zouden deze mensen geen cent aan defensie uitgeven. Nu willen ze hele bbp’s opofferen aan militaire uitgaven, alleen om hun positie te behouden.”

De voormalige kolonel waarschuwde bovendien voor een sluipende autoritaire trend in West-Europa. Volgens hem grijpen overheden in toenemende mate naar politiegeweld en juridische maatregelen om kritiek te onderdrukken. “Ze gebruiken zogenaamde Europese of globalistische waarden om dingen als vrije meningsuiting en eerlijke verkiezingen te onderdrukken. In Duitsland wordt gesproken over het verbieden van de AfD, terwijl die partij niets radicaals voorstelt.”

Hij noemde de opkomst van de AfD juist een gematigde reactie op een fundamenteel probleem dat door veel West-Europeanen wordt gedeeld. “Zij zeggen gewoon wat iedereen weet: we hebben te veel mensen in onze landen die geen Europeanen zijn, en die niet gekomen zijn om zich aan te passen. Zij willen ons assimileren. Wij — Duitsers, Fransen, Britten — willen dat niet. Wij hebben een cultuur, een identiteit, religie. De meeste van deze mensen zouden terug moeten naar waar ze vandaan kwamen.”

Macgregor betoogde dat deze opvattingen lijnrecht tegenover de agenda van globalisten staan, die volgens hem gericht is op het uitwissen van nationale identiteiten en grenzen. “Ze haten religie, vooral het christendom. Ze willen van Schotten, Ieren, Engelsen en Welshmen een amorf massa maken, zonder geschiedenis of betekenis. Ze willen niets minder dan het uitwissen van alles wat deze volkeren kenmerkt.”

Volgens hem zullen Europese leiders uiteindelijk gedwongen worden te vertrekken. “Deze mensen zullen niet vrijwillig het podium verlaten. Als het volk hen niet vreedzaam verwijdert, zal het op een andere manier moeten gebeuren. De elites zijn niet aan de kant van het volk. De kloof tussen de politieke klasse en de gewone burger is gigantisch.”

Macgregor sluit af met een verwijzing naar historische voorbeelden van leiders die blind bleven voor de dreiging van volkswoede: “Kijk naar Mussolini. Kijk naar Ceau escu. Als je mensen lang genoeg in een hoek drijft, als ze het gevoel hebben niets meer te verliezen, dan gaan ze zich verzetten. En dat moment komt eraan in Europa.”

Macgregor waarschuwt voor culturele erosie en interne opstand in Europa”

In een vlammend betoog heeft de Amerikaanse kolonel b.d. Douglas Macgregor uitgehaald naar wat hij beschouwt als een frontale aanval op de Europese beschaving. In zijn gesprek met GB News Originals stelde hij dat Europese samenlevingen worden ondermijnd door massale immigratie, een globalistische ideologie die “nationale identiteit wil vernietigen”, en regeringen die de eigen bevolking tot vijand hebben gemaakt. Volgens hem is de spanningsboog zó ver overspannen, dat een opstand onvermijdelijk is geworden.

Macgregor betoogt dat immigranten die de afgelopen decennia naar Europa zijn gekomen, niet zijn gekomen om zich te integreren, maar om de gastlanden te veranderen. “Deze mensen willen niet assimileren; ze willen óns assimileren. Wij – Duitsers, Fransen, Britten – willen dat niet. Wij hebben landen, een identiteit, een cultuur, een religie. De meesten zouden terug moeten naar waar ze vandaan kwamen.”

De kolonel ziet dit als een fundamentele botsing tussen volk en elite. Hij stelt dat globalisten binnen Europese regeringen zich doelbewust inzetten om grenzen af te breken, religie uit te wissen (vooral het christendom), en nationale culturen op te lossen in een grenzeloze, uniforme massa. “Wat je ziet is wanhoop aan de top. Ze willen koste wat kost de macht behouden. En hoe meer ze terugduwen, hoe meer ze vrije meningsuiting onderdrukken en het volk tot zwijgen proberen te brengen, hoe groter de kans wordt op een interne opstand.”

Macgregor schetst een explosieve situatie. Hij verwijst naar de recente politieke ontwikkelingen in landen als Hongarije, Slowakije en Polen, waar volgens hem een tegentrend zichtbaar is. “Orban weigert om honderdduizenden niet-Europeanen op te nemen. Hij verzet zich tegen de EU, blijft buiten de oorlog in Oekraïne, en zijn bevolking voelt zich veilig. De Slowaken volgen dat voorbeeld. Polen is nog verdeeld, maar ook daar wordt de impact van deze oorlog steeds duidelijker. Men wil dat de miljoenen Oekraïners die er verblijven terugkeren.”

Tegelijkertijd beschuldigt hij westerse inlichtingendiensten als de CIA en MI6 van inmenging in Oost-Europese verkiezingen. Zo stelt hij dat zij betrokken waren bij het blokkeren van de verkiezing van een nationalistische kandidaat in Roemenië. “Ze konden hem niet verslaan via de stembus, dus hebben ze het via de rechtbank gedaan.”

Over het Westen is hij somber. Hij gelooft niet dat een eenvoudige machtswisseling, zoals het vertrek van Labour-leider Keir Starmer, voldoende zal zijn. “Starmer is slechts een symptoom van een veel dieper liggende ziekte. Die ziekte heet de Britse elite. Het hele systeem is doordrenkt van een afkeer van de gewone burger.”

Macgregor waarschuwt dat de geschiedenis zich kan herhalen, en dat elites die blind zijn voor de woede van het volk een tragisch lot kunnen tegemoetzien. Hij verwijst naar het lot van dictatoriale leiders in de twintigste eeuw, en ziet de tekenen van escalatie overal in Europa. “Je hoeft niet ver terug te kijken om te zien hoe snel het mis kan gaan aan de top. Mensen zijn woedend, en die woede wordt existentieel voor leiders. Ze voelen het aankomen, en terecht.”

Hij benadrukt dat de enige vreedzame uitweg een radicale politieke omwenteling is. “Als het volk geen kans krijgt om dit via de stembus op te lossen, zal het andere middelen zoeken. Niemand wil dat, maar het is de logica van onderdrukking. Je kunt een bevolking maar zo lang vernederen.”

NAVO en EU zijn stervende systemen — Europa moet zich bevrijden van Amerikaanse greep”

Kolonel b.d. Douglas Macgregor heeft in een diepgaand gesprek met GB News Originals gesteld dat zowel de NAVO als de Europese Unie hun houdbaarheidsdatum overschreden hebben. Volgens de voormalige Amerikaanse legerofficier en beleidsadviseur zijn beide instituten “terminale patiënten aan de beademing” en vormen ze een obstakel voor het herstel van de Europese soevereiniteit.

Macgregor blikt terug op een interview uit januari 2022, vlak voor de Russische invasie in Oekraïne. Toen voorspelde hij dat de oorlog het begin zou zijn van het einde van NAVO. Nu, ruim drie jaar later, houdt hij voet bij stuk: “Ik wacht al vier jaar op de ineenstorting van NAVO. Het is een race tussen de NAVO en de EU: wie gaat er het eerst onder?”

Volgens Macgregor is de Europese Unie afgeweken van haar oorspronkelijke doel – grensoverschrijdende handel – en verworden tot een autoritaire machine die nationale soevereiniteit ondermijnt. “Wat begon als een handelsblok is nu een dictatuur geworden, geleid door globalistische ideologen die niets anders doen dan dwangmatige, ongewenste globalisering opleggen. De WEF-agenda is diep in het EU-beleid verweven.”

Hij stelt dat, zodra de oorlog in Oekraïne eindigt — volgens hem onvermijdelijk op Russische voorwaarden — NAVO als structuurelement zal wegvallen. “Zonder de Sovjet-Unie had NAVO al geen bestaansreden meer. Toen zijn we gewoon doorgegaan uit gewoonte. Maar zodra deze oorlog stopt, zullen landen afhaken. Iedereen ziet dat NAVO geen defensieve alliantie meer is, maar een offensief instrument van globalistisch imperialisme.”

De ex-kolonel haalt daarbij fel uit naar westerse interventies in het verleden, waaronder Kosovo, en trekt een lijn naar het begin van het huidige conflict in Oekraïne. “Als je teruggaat naar de Balkanoorlog zie je hoe de VS en Groot-Brittannië begonnen met het testen van de globalistische agenda. Tony Blair stond klaar om 40.000 troepen te sturen naar Kosovo, terwijl het Verenigd Koninkrijk die capaciteit niet eens had. Waarom? Omdat ze dachten dat dit de laboratoriumsetting was voor een nieuwe wereldorde.”

Macgregor beschuldigt de NAVO ervan een façade te zijn geworden, een schijnorgaan dat kunstmatig in leven wordt gehouden. “Het is een terminale patiënt, aangesloten op machines. En zodra de oorlog in Oekraïne stopt, gaan die stekkers eruit.”

Toch ziet hij een mogelijke toekomst voor Europa – als het zich losmaakt van Washington. “De Amerikaanse greep op Europa is niet alleen militair, maar ook financieel. Eurodollars houden Europa gegijzeld. Wat er in de VS gebeurt, zal zich onmiddellijk in Europa manifesteren. Daarom is onafhankelijkheid cruciaal. De eerste stap: beëindig deze destructieve oorlog met Rusland.”

Volgens Macgregor heeft Rusland geen enkele interesse in westwaartse expansie, en al helemaal niet in het overnemen van Europa. “Waarom zou Poetin Europa willen beheersen? De toestand van Europa is een ramp. Niemand in zijn volle verstand wil het runnen. Rusland wil handel, geen oorlog.”

In zijn ogen ligt de sleutel voor Europees herstel in het loslaten van de oorlogsdynamiek en het aangaan van pragmatische relaties met zowel Rusland als China. “Als je stopt met het blokkeren van One Belt One Road, en het ziet als kans in plaats van bedreiging, ontstaat er ruimte voor herstel. Maar zolang je blijft geloven in fictieve dreigingen, blijf je jezelf vernietigen.”

Balkan wordt opnieuw misbruikt als vonk voor oorlog — Westen exporteert chaos”

De Amerikaanse kolonel b.d. Douglas Macgregor waarschuwt voor een hernieuwde destabilisatie van de Balkanregio, aangedreven door westerse inmenging, globalistische NGO’s en geheime diensten. Volgens Macgregor probeert het Westen actief een tweede front te creëren om de oorlogsdynamiek in stand te houden, met gevaarlijke gevolgen voor de gehele regio. “Overal waar wij ons mee bemoeien, volgt corruptie, chaos en instabiliteit.”

Macgregor ziet parallellen met het begin van de Eerste Wereldoorlog, toen de Balkan de lont in het kruitvat werd. Hij stelt dat de spanningen tussen moslims in Bosnië, katholieken in Kroatië en Serviërs opnieuw worden opgevoerd, onder meer via Britse NGO’s en buitenlandse inmenging. “Niemand in Europa wil een moslimstaat in de Balkan. Toch hebben wij – de VS en Groot-Brittannië – er bewust een gecreëerd. Niemand wilde het. Maar we deden het toch.”

Hij spreekt over eigen ervaringen in de regio, vanaf Bosnië in 1995 tot aan de NAVO-bombardementen op Servië in de Kosovo-oorlog. Volgens Macgregor was het beleid vanaf het begin fundamenteel verkeerd. “We vochten aan de kant van jihadisten, van Osama Bin Laden en zijn mensen. Ze zaten daar. En toen we de kans hadden om hem uit te schakelen in Tropojë, Albanië, kregen we te horen: ‘Nee, nee, ze zijn aan onze kant’.”

Volgens Macgregor wordt Servië vandaag geleid door een corrupte regering onder president Vučić, die herhaaldelijk heeft geprobeerd de nationale belangen van het land te verkopen. Hij verwijst naar een voorstel om 100.000 arbeiders uit Centraal-Afrika naar Servië te halen, wat volgens hem leidde tot massaal volksverzet. “Waarom zou je Afrikaanse arbeiders importeren als je eigen mensen geen werk hebben? Dit is goedkope arbeidskrachtenpolitiek die tegen het volk ingaat.”

Daarnaast uitte hij zorgen over buitenlandse investeringen, met name pogingen vanuit de Trump-kring – onder meer de familie Kushner – om economisch voet aan de grond te krijgen in de regio. Volgens Macgregor stuitte dat op weerstand omdat de bevolking “geen controle over hun land wil verliezen aan buitenlandse investeerders”.

Hij stelt dat zowel MI6 als Amerikaanse diensten betrokken zijn bij pogingen om nationalistische bewegingen te ondermijnen, onder meer door het aanwakkeren van extreemrechtse groeperingen, vergelijkbaar met die in Oekraïne. “We proberen opnieuw dezelfde neo-nazistische krachten op te bouwen. Maar het werkt niet. De Kroaten en de Serviërs haten elkaar niet meer. Die oorlog is voorbij.”

Macgregor beschrijft Bosnië en Kosovo als corrupte bolwerken van islamistische netwerken en illegale handel. Hij stelt dat er een corridor bestaat — de zogenoemde Sanjak — die islamitische gebieden met elkaar verbindt en dient als route voor wapens, drugs en mensenhandel. “Wil je weten waar Mexicaanse drugskartels Javelin-raketten gekocht hebben uit Oekraïne? Op de zwarte markt in Kosovo. En dat is nog maar het begin.”

Volgens Macgregor is het Westen de echte aanjager van conflicten in de regio. “Overal waar wij tussenkomen – of het nu in de Balkan is, of elders – exporteren we chaos. En zolang we financieel niet instorten, zal dat doorgaan. Pas als we echt bankroet zijn, stopt dit waanzinnige beleid.”

Westen staat aan financiële afgrond, gestolen Russische miljarden veranderen daar niets aan”

De Verenigde Staten en Europa bevinden zich volgens kolonel b.d. Douglas Macgregor op de rand van een financiële implosie, en de plannen om bevroren Russische staatsgelden te gebruiken als ‘herstelpot’ zijn volgens hem niets anders dan georganiseerde diefstal. In het interview met GB News Originals waarschuwt Macgregor voor wat hij noemt een collectieve “ontkenningspolitiek” onder Westerse leiders, die weigeren de realiteit van economische ondergang onder ogen te zien.

“Dat geld – die 350 miljard dollar aan Russische activa – behoort toe aan het Russische volk en de Russische staat. Punt. Dat moet gewoon teruggegeven worden,” stelt Macgregor onomwonden. “Het is niet meer dan ordinaire roof.”

De kolonel haalt scherp uit naar Europese leiders die mogelijk hoopten op een ‘oorlogsdividend’ uit Russische staatsfondsen. Volgens hem is het financiële probleem van het Westen fundamenteel: structureel onhoudbaar en alleen op te lossen via een publieke schuldsanering. “Iedereen zegt: ‘de VS heeft nog nooit gefaald op haar schuldverplichtingen.’ Dat is onzin. We zijn al twee keer in gebreke gebleven, onder Roosevelt tijdens de Grote Depressie. Toen heette het ‘herstructurering van de schuld’, maar het kwam neer op hetzelfde.”

Macgregor beschrijft hoe de situatie destijds totaal anders was. In de jaren ’30 had Amerika nog ’s werelds grootste industrie, een goudvoorraad en een technisch geschoolde beroepsbevolking. “We zwommen in goud. De Britten en Fransen betaalden hun oorlogsschulden aan ons terug met goud. Dat hielp ons erbovenop. Vandaag de dag is dat allemaal weg. De grootste industrie is nu Chinees.”

Hij zet ook vraagtekens bij de werkelijke goudreserves van de VS. “Elke keer dat iemand probeert te achterhalen hoeveel goud er écht ligt, krijgen ze te horen: ‘Maak je geen zorgen, er is genoeg.’ Maar zelfs Duitsland en Italië kregen hun eigen goud niet volledig terug. Dus we weten het gewoon niet.”

De gevolgen van dit beleid noemt hij catastrofaal. “We kunnen de rentelasten niet meer betalen. Een stijging in de rente op 10-jaars obligaties naar 5 procent zou ons al breken. Maar in plaats van eerlijk te zijn, kiezen onze regeringen voor diefstal en monetaire trucs. Ze blijven de munt ondermijnen. En dat is precies wat er in het interbellum met Duitsland is gebeurd.”

Macgregor stelt dat een ‘valutahervorming’ onvermijdelijk is, en dat landen hun schulden zullen moeten afschrijven. “De Duitsers kwamen sneller uit de depressie dan wij, omdat ze gewoon zeiden: dit werkt niet meer. Ze zetten een streep door de schulden. Frankrijk deed hetzelfde. Italië ook. Dat is de enige uitweg.”

Volgens hem had de VS onder Trump de kans om met China tot een nieuwe mondiale financiële regeling te komen, maar die werd genegeerd. “De Chinezen wilden helemaal geen wereldreservemunt zijn. Ze zouden liever hebben dat de dollar die rol houdt – maar dan eerlijk. In plaats daarvan hebben wij iedereen bedreigd en gesanctioneerd, en zo het BRICS-systeem juist sterker gemaakt.”

Macgregor trekt de parallel met de val van het Britse financiële imperium en ziet daarin het toekomstbeeld voor de VS. “Wij zijn de nieuwe Britten geworden. Bretton Woods was onze opvolging van de Rothschilds en het oude imperiale systeem. Maar ook dat is nu failliet. Niet alleen financieel, maar ook ideologisch. Alles is entropisch geworden. De energie is eruit. Maar niemand wil dat toegeven – want dan is het spel voorbij.”

We leven in een optisch rijk van illusie – BRICS groeit, Europa verliest elke relevantie”

Terwijl Westerse leiders zich vastklampen aan illusies van wereldmacht en economische controle, groeit er volgens kolonel b.d. Douglas Macgregor een alternatieve wereldorde die wél gebaseerd is op realiteit. In zijn gesprek met GB News Originals stelt hij dat de BRICS-landen – aangedreven door sanctiebeleid en zelfdestructie in het Westen – zich ontwikkelen tot een geloofwaardig alternatief voor de zieltogende westerse alliantie. “Europa is in deze nieuwe wereldorde gewoon overbodig geworden.”

Volgens Macgregor hebben de Verenigde Staten zichzelf in de voet geschoten met hun sanctiepolitiek. “Amerikaanse sancties hebben BRICS juist bijeengedreven. Wat ooit los zand was, is nu een kristalliserende macht. Ze praten over gouddekking, over handel in binnenlandse valuta, en ze hebben niets met ons nodig.”

Hij bekritiseert de oppervlakkigheid van het huidige westerse leiderschap en noemt een recent internationaal optreden van Europese leiders “de zeven dwergen” – een term die hij leende van politicus George Galloway. “Wat je daar zag was een verzameling figuren zonder gezag, zonder visie, zonder ruggegraat. De Starmer’s, de Macron’s, de Von der Leyen’s van deze wereld… ze hebben niets meer te zeggen. En dat was voor iedereen zichtbaar.”

Toch spreekt Macgregor het idee tegen dat Europa waardeloos is geworden. Integendeel, hij beschouwt het continent als essentieel, maar verlamd door afhankelijkheid. “Europa doet ertoe – of het kán ertoe doen. Maar alleen als het zichzelf bevrijdt van de Amerikaanse greep. Zowel militair als financieel. Want wat wij doen in de VS, dat voelen jullie direct via de eurodollar-markt.”

Zijn boodschap aan Europeanen is duidelijk: “Loskomen van Amerika is de enige route naar herstel. En dat begint bij het beëindigen van deze suïcidale oorlog tegen Rusland. Poetin wil Europa niet bezetten. Niemand in Rusland wil deze rommel overnemen. Ze willen handel. Ze willen stabiliteit.”

Volgens Macgregor heeft Europa jarenlang geleund op het idee dat de NAVO en de EU stabiliteit en veiligheid zouden garanderen, maar is het tegendeel werkelijkheid geworden. “Wat hebben jullie nog als deze oorlog in Oekraïne stopt? Hele landen zijn economisch ingestort. Duitsland is op de knieën gebracht. Groot-Brittannië is postindustrieel geworden. En ondertussen dendert men door richting de Agenda 2030-hel alsof dat het plan is dat ons gaat redden.”

Hij stelt dat de Europese elite een directe existentiële dreiging voelt bij het wegvallen van het conflict. “Hun hele bestaansrecht hangt af van die oorlog. Als je toegeeft dat Rusland geen bedreiging is, stort het hele kaartenhuis in. Dan blijkt dat jullie jaren hebben gelogen, economieën hebben gesloopt, en bevolkingen hebben genegeerd.”

Macgregor noemt het verzet tegen projecten als China’s ‘One Belt, One Road’ illustratief voor de Westerse dwangneurose. “In plaats van samen te werken, saboteren we alles wat we niet zelf hebben verzonnen. We behandelen elke samenwerking buiten ons eigen bereik als bedreiging, in plaats van als kans. Het is krankzinnig.”

Volgens hem willen noch Rusland, noch China, noch Iran oorlog. “De Chinezen hebben al moeite genoeg om hun eigen land te besturen. Er zijn vier versies van de Verenigde Staten binnen hun landsgrenzen. Ze zijn niet uit op conflict. Het zijn wij die overal oorlog aanwakkeren – wij zijn het probleem.”

Macgregor stelt dat het Westen zich in een stadium van entropie bevindt: de energie is op, de structuur is versleten, de ideeën zijn dood. “En onze leiders blijven maar lachen in het licht, zolang de camera draait. Maar het decor valt al uit elkaar.”

Europese regeringen zijn een auto-immuunziekte geworden die het eigen volk aanvalt”

Volgens kolonel b.d. Douglas Macgregor hebben de regeringen van West-Europa zich ontwikkeld tot wat hij omschrijft als een “auto-immuunziekte”. In plaats van hun bevolking te beschermen, vallen ze die actief aan – cultureel, economisch en demografisch. In zijn gesprek met GB News Originals stelt hij dat deze elites doelbewust de nationale identiteit proberen te ondermijnen, en dat het resetbeleid van het World Economic Forum de ontmanteling van de Europese beschaving heeft versneld.

“Wat je ziet, is dat het immuunsysteem van de natie – de regering – zich tegen het lichaam keert. Dat is wat een auto-immuunziekte is,” aldus Macgregor. “Deze globalistische overheden hebben zich gekeerd tegen hun eigen bevolking. Ze onderdrukken vrijheid, criminaliseren oppositie, importeren miljoenen mensen die nooit omarmd zijn door de bevolking, en proberen alles wat deze landen definieert – taal, cultuur, religie – uit te wissen.”

Volgens Macgregor is het dan ook geen verrassing dat het nationalisme in Europa oplaait. Hij noemt het “de slapende hond die blaft als de samenleving zich bedreigd voelt.” In een gezonde samenleving is nationalisme onzichtbaar. “Maar als je het volk structureel vernederd, als je zijn identiteit vernietigt en zijn toekomst steelt, dan komt het nationalisme vanzelf terug.”

Hij noemt de recente protesten in Oostenrijk als voorbeeld. In Wenen scandeerde men massaal: “Stop met importeren, begin met deporteren.” Volgens Macgregor is dat geen extremisme, maar een teken van diepe maatschappelijke uitputting. “De Oostenrijkers zijn niet radicaal. Het zijn normale, tolerante mensen. Maar het is nu gewoon té erg geworden.”

Volgens Macgregor heeft het beleid van massale immigratie, opgelegd door de elites, nooit draagvlak gehad. “Wanneer is er een referendum gehouden over immigratie in Groot-Brittannië of de VS? Als je dat 20 of 30 jaar geleden had gedaan, zou de overgrote meerderheid voor een immigratiestop hebben gestemd. We hadden toen nog de Extraordinary Skills Act – daar haalden we mensen als Einstein mee binnen. Maar dat is allang weg. Nu halen we niemand met uitzonderlijke kwaliteiten, maar miljoenen mensen die het systeem belasten.”

Hij stelt dat deze immigratiegolf geen toeval is, maar doelbewust beleid. “Het is een poging om het nationale weefsel te breken. Om Britten, Fransen, Duitsers, Oostenrijkers te veranderen in een amorfe, grenzeloze massa. Ze willen geen Britten meer. Geen Engelsen, Schotten of Ieren. Alleen nog Europese consumenten, loyaal aan de agenda van bovenaf.”

Macgregor stelt dat de globalistische ‘Great Reset’ – zoals gepropageerd door het World Economic Forum – ironisch genoeg exact het tegenovergestelde heeft veroorzaakt van wat het beloofde. “We hebben inderdaad een reset nodig. Maar niet die van Klaus Schwab. We hebben een reset nodig die déze ideologie vernietigt. Een reset die ons bevrijdt van het globalisme zelf.”

Hij waarschuwt dat als deze koers niet wordt gekeerd, de bevolking uiteindelijk radicaal zal ingrijpen. “Als het volk niet via de stembus gehoord wordt, dan zal het op andere manieren reageren. Je kunt een bevolking maar zó lang kleineren. Ooit staat ze op.”

Volgens Macgregor is de vraag die elites zichzelf moeten stellen fundamenteel en confronterend: “Wil je dat deze reset via het stemhokje gebeurt, of via het patroonmagazijn?”

Groot-Brittannië balanceert op rand van burgeroorlog – elites hebben het volk verraden”

Kolonel b.d. Douglas Macgregor heeft in zijn gesprek met GB News Originals de situatie in Groot-Brittannië omschreven als “diep instabiel, mogelijk explosief”. Volgens hem is het Verenigd Koninkrijk door decennia van massa-immigratie, economische verloedering en ideologisch beleid in een existentiële crisis beland, waarbij het eigen volk zich steeds meer bedreigd voelt — niet van buitenaf, maar van binnenuit. “Het volk is het doelwit geworden van de eigen regering.”

Macgregor haalt aan dat er in Groot-Brittannië al openlijk wordt gesproken over burgeroorlog, onder anderen door voormalig parlementslid David Betts. “En hij heeft gelijk,” zegt Macgregor. “Het is geen loze dreiging. Het gaat terug op alles waar we het hier over hebben gehad: een regering die het volk behandelt als een lastpost. Een elite die haar eigen bevolking minacht en tegelijk miljoenen mensen binnenlaat zonder enige legitimatie.”

Hij noemt het beeld van het Verenigd Koninkrijk als ‘een lekkend schip’. Volgens hem is het niet langer voldoende om de gaten te dichten — het hele schip moet worden herbouwd. “Je kunt het niet redden met pleisters. Dit is een structurele crisis. Er is moed nodig, visie, en een harde reset van het systeem. De vraag is: is het daarvoor al te laat?”

Macgregor richt zijn pijlen opnieuw op Labour-leider Keir Starmer, maar benadrukt dat het probleem veel groter is dan één politicus. “Starmer is slechts een symptoom. De echte ziekte is de heersende klasse in Groot-Brittannië. Die leeft in een gesloten wereld, vol zelfverrijking, ideologie, en minachting voor de natiestaat.”

Volgens hem zien steeds meer Britten in dat de staat niet langer hun belangen dient, maar hen juist actief ondermijnt. “De overheid heeft de rol van hoeder van het nationale immuunsysteem losgelaten. Ze is zelf het virus geworden. Alles wat de natie gezond hoort te houden — cultuur, grenzen, gemeenschapsgevoel — wordt afgebroken.”

Macgregor stelt dat de kloof tussen elite en bevolking zó diep is geworden, dat normale democratische correctie vrijwel onmogelijk lijkt. “Als de mensen geen vreedzaam pad krijgen om verandering af te dwingen, dan zal het onvermijdelijk escaleren. Zo werkt geschiedenis. Je kunt een volk vernederen, maar niet tot in het oneindige. En als het opstaat, dan is het niet meer te stoppen.”

Hij benadrukt dat Groot-Brittannië geen uitzondering is: heel West-Europa worstelt met dezelfde symptomen van politieke vervreemding, sociale instabiliteit en culturele verwarring. “Overal zie je dezelfde patroonherkenning: regeringen die hun bevolking negeren, bestraffen, verdelen en vervangen.”

Toch ziet hij in het Verenigd Koninkrijk een bijzonder gevaarlijke cocktail ontstaan, omdat er “geen institutionele buffer meer is tussen het volk en de elite”. Volgens Macgregor is het de opgave van leiders als Nigel Farage om het tij nog te keren — maar hij twijfelt of de tijd daarvoor nog aanwezig is. “Ik vrees dat het al te laat is. Er is te veel vernietigd. Te veel weggegeven. Wat overblijft is woede. En die zoekt uitweg.”

Amerika leeft van illusies – zonder strategie, zonder vrede, zonder toekomstvisie”

In het slot van zijn lange interview met GB News Originals keert kolonel b.d. Douglas Macgregor terug naar de Verenigde Staten en maakt hij de balans op. Wat hij ziet is een supermacht zonder plan, zonder moreel kompas en zonder strategie. Een natie die zich verliest in beeldvorming, spektakel en kortetermijndenken, terwijl de wereldorde rondom haar instort.

“Het is brood en spelen. ‘Bread and circuses’, zoals de Romeinen het noemden. Houd het volk vermaakt, dan merken ze niet hoe alles uit elkaar valt,” zegt Macgregor. “Maar je kunt mensen niet eindeloos vermaken. Ooit moet er een inhoudelijk resultaat komen. En dat ontbreekt volledig.”

Hij haalt het bezoek van Trump aan Alaska aan als schoolvoorbeeld van deze beeldpolitiek. “Iedereen was blij dat hij Poetin ontmoette. Maar wat kwam eruit? Niets. Geen overeenkomst. Geen vervolg. Geen diplomatiek proces. Alleen beeldvorming.”

Volgens Macgregor is dat precies de kern van het probleem. Politieke actie is vervangen door spektakel. Strategie is vervangen door sentiment. “Washington is een nationale schande. De luchthaven, de criminaliteit, de infrastructuur — alles straalt verval uit. En toch lopen onze leiders erbij alsof ze een wereldrijk besturen.”

Terwijl Trump zich presenteert als vredesstichter, worden ondertussen Amerikaanse troepen verplaatst naar Venezuela, blijft de NAVO-operatie in Oekraïne doorlopen en wordt het Midden-Oosten verder gemilitariseerd. “We hebben 100.000 troepen rond Oekraïne. 60.000 in het Midden-Oosten en Oost-Afrika. En dan zeggen we: ‘de oorlog is opgelost’. Dat is absurd.”

Volgens Macgregor ondermijnt de VS tegelijkertijd de regio’s waarmee het vreedzaam zegt te willen samenwerken. “We destabiliseren Armenië. We proberen via Azerbeidzjan de Iraniërs te raken. We willen ‘One Belt One Road’ saboteren, omdat wij het niet bedacht hebben. Alles wat buiten ons systeem valt, moet kapot. En dat is een zieke mentaliteit.”

Hij noemt het idee dat de wereld een zero-sum game is — dat als een ander wint, wij verliezen — een intellectuele vergissing van historische proporties. “Dat denken is wat ons vernietigt. We kunnen het succes van anderen niet verdragen. We haten het als iemand anders een visie heeft.”

Volgens hem is het huidige Amerikaanse establishment niets minder dan een georganiseerde belemmering voor wereldvrede. “De mensen die de zogenaamde ‘deep state’ vormen — wij weten wie ze zijn. Ze zijn permanent, ideologisch, fanatiek globalistisch. Ze zullen alles doen om hun agenda door te drukken, zelfs als dat betekent dat ze de wereld in brand moeten steken.”

Macgregor eindigt met een harde waarschuwing: zolang deze elites aan de macht blijven — in Washington, Londen, Brussel of Berlijn — zal er geen vrede zijn. Geen herstel. Geen terugkeer naar normaliteit.

“Ze laten niet los. Ze hebben de wereld kapotgemaakt en ze weten het. Maar ze gaan zichzelf niet corrigeren. Dat moet van buitenaf gebeuren. Door het volk. Of we kiezen voor de pijn van een reset, of we krijgen decennia van armoede, onrust en totale desintegratie.”