DE WERELD – “KOSMOS” OF “OIKOUMENE”?

Deze twee woorden worden beide vertaald als “wereld”, maar ze verschillen in toepassing en betekenis. De betekenis van kosmos wordt bepaald door de context om vast te stellen over welke wereld het gaat, terwijl oikoumene de bewoonde of beschaafde aarde betekent, zoals die van het Middellandse Zeegebied in die tijd. We kunnen oikoumene gemakkelijk zien in verzen zoals Lucas 2:1 waar Caesar de hele wereld zou belasten en Handelingen 11:28 over een hongersnood in de hele wereld. In Handelingen 17:6 lezen we waar de discipelen de wereld op zijn kop zetten. In Handelingen 19:27 lezen we over heel Azië en de wereld die de godin Diana aanbidden en in Handelingen 24:5 over Paulus van wie gezegd wordt dat hij een opruier is over de hele wereld. In Openbaring 3:10 spreekt Jezus over de ure der verzoeking die over de hele wereld zal komen. In Romeinen 10:18 wordt ons verteld dat het Woord van God over de hele aarde is gegaan en tot aan de uiteinden van de wereld. Als we bedenken dat beide delen van Israël verstrooid waren onder de volkeren, is dit gemakkelijk te begrijpen. We zouden kunnen zeggen dat de kosmos van Israël verspreid was over de oikoumene. Jezus kwam naar de oikoumene [Heb 1:6] om de kosmos van Israël te bedienen.

Als we dit eenmaal begrijpen, kunnen we verzen corrigeren die de universalisten gebruiken, zoals 1 Johannes 2:2: En Hij is de verzoening voor onze zonden, en niet alleen voor de onze, maar voor [dat wil zeggen, de zonden van] de hele wereld. Hier is het woord voor “wereld” kosmos, niet oikoumene. Het “geheel” is holos, wat betekent elk beetje en elk beetje van de kosmos waar het naar verwijst. De context laat zien dat Johannes zegt dat de verzoening voor heel Israël geldt.

Het helpt ook bij Matt 24:14 waar Jezus spreekt over het evangelie dat in de hele wereld wordt verkondigd. Hier staat oikoumene voor “wereld”, niet kosmos. De uitdrukking in de wereld is niet naar de wereld. Hier richtte Jezus zich tot Israëlitische discipelen over het feit dat het evangelie een getuige zou zijn voor alle Israëlitische volken die op dat moment verspreid waren in de oikoumene. Dit geldt nog steeds.

HOUDT GOD VAN DEGENEN VAN WIE HIJ VERKLAART DAT HIJ ZE HAAT?

De Bijbel vertelt ons over Gods haat en Gods liefde. Dus als God ook maar één mens haatte, zou Hij de wereld niet zo liefhebben, zoals dit vers ten onrechte wordt opgevat. God zegt in beide Testamenten “Esau heb Ik gehaat”. Als God alleen Ezau haatte, dan kon Edom niet worden opgenomen in het “geheel” van Gaat heen in de gehele wereld of “de wereld” van God had de wereld zo lief. Als God er niet in slaagde om de hele mensheid te redden, dan is Hij niet almachtig en onveranderlijk. Hij moet machteloos zijn als De wereld de hele mensheid betekent. Alle mensen zijn niet gered. Zouden de dood van Jezus en de verlossende Liefde van God ooit tevergeefs kunnen zijn?

Citeren uit R.K. en R.N. Phillips in “Het Boek Openbaring”, deel twee:

Voor hen die er vast van overtuigd zijn dat degene die gekruisigd werd de Zachte Jezus is, zachtmoedig en mild, merk op dat Hij in staat is tot haat. Het Griekse woord is miseo, haten, met tegenzin bekijken, verafschuwen, gruwelen. Dit plaatst de volgelingen van de Nicolaïeten in dezelfde categorie als Esau [die God haatte voordat hij geboren was]. Als daden niets te maken hebben met opstanding, waarom doet Jezus dan zo’n uitspraak over de daden van de Nicolaieten? Als alle mensen gelijk zijn voor God, waarom haatte God Esau dan voordat hij geboren was?

Gods liefde voor de uitverkorenen is op geen enkele manier beperkt. Hij hield zo van deze “wereld” van Zijn Uitverkorenen. Dit is de orde van Israël die Hij liefhad en Zijn Zoon zond om te verlossen. Dit is voor wie Jezus stierf. Er wordt ons verteld dat Hij kwam “om ZIJN VOLK van hun zonden te verlossen”.

De Schrift zegt: Wie in Hem gelooft zal niet verloren gaan, maar eeuwig leven hebben. We moeten kijken naar welke “wereld” wordt aangesproken en zien dat de “wie” verwijst naar “allen” van dat deel waarover wordt gesproken en niet naar “allen” van alles. De context hier is Israël. De “wie dan ook” is een foute vertaling; het betekent letterlijk de hele, wat verwijst naar de hele natie Israël, zoals bepaald door de context.

Nu kunnen we met begrip teruggaan naar de Schriftteksten van het Oude Testament en zien waarom het zo belangrijk is om alle Schriftteksten op te merken, die laten zien dat de Wet en de Tien Geboden alleen aan Israël werden gegeven. Het is van vitaal belang om dit te begrijpen. Verlossende Liefde kan alleen verlossing van de vloek van een gebroken Wet betekenen. Dit Wet-Verbond was niet met alle rassen gesloten. Israël is de wereld die Jezus kwam redden. Hij kocht Israël terug of verloste het. Die verlossingsprijs kon volgens de Wet alleen door een bloedverwant worden betaald – volgens de Wet die God aan Israël had gegeven. Daarom is Jezus de bloedverwant van Israël (Hij is de grotere zoon van David). Jezus is niet de bloedverwant van een ander ras.

JOHANNES HOOFDSTUK DRIE

Laten we teruggaan naar Johannes 3, waar Jezus sprak met Nikodemus, een meester uit Israël. In de context is Israël de “wereld” waar ze het over hadden. Denk aan: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad”; het woord “want” verwijst naar de onmiddellijke, voorafgaande discussie. Dit biedt de context. Tegen wie spreekt Jezus? Dit vertelt ons over welke kosmos het gaat. Het hele onderwerp betreft Israëlieten en een meester in Israël, Nicodemus.

Vers 3 Ze moeten “van boven verwekt” zijn [niet wedergeboren zoals vertaald] om het Koninkrijk te kunnen waarnemen [in hun geestesoog].

Vers 5,7 Tenzij deze geest vanaf de conceptie wordt geërfd, kan niemand het Koninkrijk binnengaan [1 Johannes 3:9].

Vers 8 Zij die aldus uit de Geest geboren zijn (Israëlieten) beantwoorden de roep van de Geest.

Vers 14,15 En gelijk Mozes de slang in de woestijn heeft opgeheven, alzo moet de Zoon des mensen opgeheven worden.

Tot welk ras hief Mozes die slang op? Welk ras werd toen genezen en gereinigd van de slangenbeten? Het was alleen Israël.

Marcus 16:15 gaat over de discipelen die de hele kosmos ingaan en het evangelie “verkondigen” [dat wil zeggen: verkondigen] aan alle schepselen. Naar welke “wereld” moesten de discipelen gaan? Dit is een terechte vraag. Toen de discipelen naar de verloren schapen van het huis van ISRAËL werden gezonden, naar wie en naar welke “wereld” werden ze toen gezonden? Toen Jezus in Matteüs 15:24 zei: Ik ben slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls, naar welk ras was Hij dan gezonden? Moeten we zeggen dat Jezus het mis had en dat Hij naar elk ras gezonden was? Moeten we zeggen dat Jezus het fout had door Zijn discipelen alleen naar Israëlieten te sturen? Als hen gezegd werd: gaat heen in de hele wereld, waarom gingen ze dan niet naar de negers, de Chinezen of de Indianen? Waarom kozen ze maar één richting en gingen ze naar waar de Kinderen van Israël waren? De locatie van het Huis Israël in die tijd kan gemakkelijk historisch worden vastgesteld.

Matt 11:1 Hij vertrok vandaar om te prediken in hun [discipel]steden.

Matt 10:5-7 Gaat niet op den weg der heidenen, en gaat niet in enige stad der Samaritanen; maar gaat liever tot de verloren schapen van het huis Israëls. En predikt (verkondigt), terwijl gij gaat, zeggende: Het Koninkrijk der hemelen is nabij.

De discipelen kregen specifiek de opdracht om niet naar bepaalde volken te gaan. De discipelen van Jezus gingen uit Galilea en wisten precies waar ze deze “verloren” schapen konden vinden. Ze waren niet zo “verloren” dat ze niet gevonden konden worden! “Verloren” heeft te maken met Gods volk dat apart gezet is vanwege wetsovertredingen.

DE TWEE MEEST VERKEERD GEBRUIKTE VERZEN IN HET NIEUWE TESTAMENT

Van het ene Schriftgedeelte wordt gezegd dat het HET MEEST GELOOFDE Schriftgedeelte in de Bijbel is. Van het andere wordt gezegd dat het HET MEEST MOTIVATERENDE Schriftgedeelte in de Bijbel is.

Dit zijn de twee verzen:

Johannes 3:16-17 “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden om de wereld te veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden”.

Markus 16:15 “En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld en verkondigt het evangelie aan alle schepselen”.

[De woorden “de wereld” worden benadrukt omdat ze kritisch zijn].

Waarom zouden we zeggen dat dit de twee meest verkeerd gebruikte verzen in het Nieuwe Testament zijn? Waarom zouden we ze zelfs lastig kunnen noemen? Omdat ze de stroom van de hele Schrift doorkruisen en vandaag de dag worden gebruikt om te proberen de verschillen in ras en oorsprong, die al in Genesis 3:15 in de Heilige Schrift staan, te overschrijven: “En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad”. God plaatste deze vijandschap daar en er is nergens vastgelegd dat deze is verwijderd. Jezus herinnert ons aan een soortgelijke actie van God in de kwestie van het onkruid en de tarwe, waarvan de ene niet in de andere kan veranderen. Paulus vraagt wie de mens denkt dat hij is om God in twijfel te trekken: “Heeft de pottenbakker niet de macht over de klei, om uit dezelfde massa het ene vat tot eer en het andere tot oneer te maken? Paulus bevestigt de uitverkiezing in de woorden: “noch goed, noch kwaad gedaan hebbende, opdat het voornemen Gods, naar de uitverkiezing, zou staan, niet uit werken, maar uit Hem, die roept”. De verzen Johannes 3:16 en Marcus 16:15 en andere soortgelijke verzen worden gebruikt om God in twijfel te trekken. Maar als God de vijandschap tussen de partijen in Genesis 3:15 had weggenomen, dan had Paulus ons niet hoeven te vertellen over God die zegt: “Ik zal Mij ontfermen over wie Mij ontfermen wil, en Ik zal Mij ontfermen over wie Mij ontfermen wil. Het is dus niet van hem die wil, noch van hem die rent, maar van God die barmhartigheid betoont”. Het idee dat “alle volken Gods volk zijn” en dat Gods genade boven alles gaat is niet Bijbels.

Alle verzen zoals “Alleen de HEERE had een welgevallen in uw vaderen om hen lief te hebben, en Hij verkoos hun zaad na hen, zelfs u boven alle mensen, zoals het heden is”-[Deut.10:15], en “Want Gij hebt hen afgezonderd van alle volken op aarde, om U tot erfdeel te zijn”-[1 Koningen 8:52], laten daarin details zien die elke mogelijkheid van het multiraciale evangelie zoals dat vandaag de dag wordt gepresenteerd uitsluiten. Deze scheiding gaat door tot en in het Nieuwe Jeruzalem.

Voor de vooringenomen geest lijkt het misschien onmogelijk om Johannes 3:16 en Marcus 16:15 verkeerd te vertalen en toe te passen. Zelfs maar suggereren dat er een probleem zou kunnen zijn in deze twee verzen zou veel mensen van streek maken vanwege hun jarenlange vooringenomenheid.

DE TWEE VISIES OP “DE WERELD” ZIJN TWEE VERSCHILLENDE EVANGELIES

De twee visies die algemeen worden aangenomen zijn eigenlijk twee verschillende evangelies. Slechts één is het evangelie van het Koninkrijk van God over Israël. Een van beide moet dan “een ander evangelie” zijn, en zij die “een ander evangelie” geloven, zo stelt de apostel Paulus, zijn vervloekt!

Gal 1:8 “Maar indien wij of een engel(boodschapper) uit de hemel(hooggeplaatst) u een ander evangelie verkondigen dan gij ontvangen hebt, laat hem vervloekt zijn”.

Dit is echt heel zwaar, dus om niet vervloekt te worden moeten we goed naar beide evangeliën kijken! Beide kunnen niet juist zijn. Het ene is het evangelie van het universele. Het andere is het evangelie van het bijzondere. Denk hier dus goed over na. Of God houdt van alle mensen [inclusief degenen waarvan God zegt dat Hij ze haat], of Hij houdt alleen van Zijn uitverkorenen zoals de Bijbel bevestigt.

De Bijbel bevat Gods boodschap aan Zijn volk, zowel aan Zijn natie als aan de individuen in deze natie. Dit is zowel de belofte van persoonlijke verlossing als het Koninkrijk der Hemelen. Jezus gebood Zijn discipelen: “Predikt, terwijl gij gaat, zeggende Het Koninkrijk der hemelen is nabij”. Jezus en Johannes de Doper begonnen allebei hun bediening met dezelfde boodschap. Jezus eindigde met hetzelfde onderwerp aan dezelfde mensen. In Handelingen hoofdstuk één werd Jezus gevraagd: “Heer, wilt U op dit moment het Koninkrijk aan Israël teruggeven?” Hij ontkende dit niet. Deze boodschap was onveranderd en het Koninkrijk zal nog aan Israël worden teruggegeven. [Verwijs naar de gelijkenis van de wijngaard en anderen]. Het “herstellen” betekent niet het overbrengen naar een geestelijk koninkrijk!

In populaire evangelisatie is de boodschap veranderd van het “Evangelie van het Koninkrijk” naar “het Evangelie van Redding voor alle rassen”. Wat populaire evangelisatie heeft gedaan is het nemen van de eerste reeks van schriftteksten die aan het begin van dit artikel zijn opgesomd en deze dan verheven tot doctrine. Men heeft niet gezien dat de eerste groep niet kan passen in de tweede groep op de manier zoals de eerste groep gewoonlijk bedoeld wordt. Dan wordt er veel moeite gedaan om te proberen te zeggen dat er een geestelijk Israël is dat zij “de Kerk” noemen en een natuurlijk Israël dat zij “de Joden” noemen. Vervolgens proberen ze al het andere in dit concept te passen. Maar, zoals Paulus het zegt:

Rom. 15:8 Nu zeg ik, dat Jezus Christus een dienaar der besnijdenis was om de waarheid Gods,

OM DE BELOFTEN AAN DE VADEREN TE BEVESTIGEN.

Er is geen adem van profetie die het tegendeel beweert! Noch kan er een tegengestelde vervulling zijn! De beloften werden aan niemand anders gedaan dan aan de nakomelingen van “de vaderen”. Deze “heidenen” hadden de “vaders” Abraham, Izaäk en Jakob en konden dus alleen Israëlieten zijn. Ook de “heidenen” in 1 Kor. 10:1 waarover we lezen: “hoe al onze vaderen onder de wolk waren, en allen door de zee gingen; en allen tot Mozes gedoopt werden in de wolk en in de zee”, konden onmogelijk anders dan Israëlieten zijn. Jezus noemde de Galilese Israëlieten zelfs “heidenen” in Matteüs 4:15. Het woord “ethnos” dat zo vaak vertaald wordt als “heidenen” verwijst naar elke groep volkeren met een gemeenschappelijke oorsprong, waarbij de scheiding afhankelijk is van elke context. Het wordt vaak vertaald als “naties” of “volkeren”.

Er zijn geen afzonderlijke profetiestromen voor zowel “Joden als niet-Joden” in het populaire concept, maar wel voor “het huis van Juda” en voor “het huis van Israël”, evenals voor profetie voor Israël als geheel. Elk bezwaar dat kan worden gemaakt tegen de exclusiviteit van Israël kan gemakkelijk worden beantwoord op het fundament van de Wet, de Psalmen en de Profeten, en dit wordt bevestigd door Jezus en de Apostelen.

Dit alles laat het Christendom achter met twee verschillende evangelies, waarvan er slechts één consistent is door de hele Schrift heen. De lezer moet toegeven dat slechts één van deze twee het ware evangelie kan zijn en moet dan overwegen of wat tegenwoordig zo vaak gepredikt wordt juist of onjuist is in toepassing. Deze twee evangelies staan hieronder ter vergelijking.

Evangelie nummer één [het valse evangelie].

Dit is het evangelie dat niet gevonden kan worden in de Wet, de Psalmen, de Profeten of in het Nieuwe Testament. Dus moet het vals zijn. Het zegt in feite:

1. De Wet en de Tien Geboden werden aan elk ras gegeven, als een verbond.
2. Jezus gaf Zijn Leven zodat Hij de Verlosser van alle rassen werd, om hen te verlossen van de vloek van die gebroken wet, zelfs als de andere rassen die verbond-wet relatie niet hadden.
3. God houdt van alle mensen en van elk individueel lid van alle menselijke rassen, inclusief degenen waarvan God zegt dat hij ze haat.
4. Het evangelie is voor alle zondaars van elk ras, [niet “de zondaars van Mijn volk”-Amos 9:10 of voor de overtreding van Mijn volk werd Hij getroffen -Is.53:8].
5. Allen zijn geroepen. Er zijn geen Onkruid of Geiten, ondanks wat Jezus zegt over het tegendeel.
6. Allen zijn uitverkoren. Er zijn geen minderwaardige vaten, ondanks wat Paulus zegt over het tegendeel.
7. Er zijn geen Twaalf Stammen van Israël meer -[Ook al worden ze door het N.T. heen gevonden].
8. Alle volkeren worden verondersteld geloof te hebben. -De Bijbel zegt: “Alle volkeren hebben geen geloof”.
9. De Vader gaf Jezus aan “alle mensen” van alle rassen, niet aan “alle mensen” van Israël.
10. Alle rassen zijn voorbestemd met gelegenheid voor verlossing-[God moet verkeerd zijn geweest om te verwachten dat Israël bepaalde gemengde rassen zou vernietigen. Ze zijn nu allemaal hetzelfde, zo wordt gesuggereerd].
11. Er zijn geen uitverkoren mensen, noch een uitverkiezing naar genade.
12. God heeft barmhartigheid voor iedereen, niet alleen voor wie Hij kiest of uitverkiest.
13. Er zijn geen Bijbelse verschillen tussen mensen van verschillende afkomst.
14. Dat “mannen” en “mensen” altijd ook vrouwen omvatten.
15. Dat niet-Israëlische rassen in Israël kunnen worden “aangenomen”, waarbij wordt genegeerd: “Die Israëlieten zijn, aan wie de aanneming toekomt” – [Rom.9:4] en “van wie Christus naar het vlees is gekomen”.
16. God kan aanvaardbaar aanbeden worden binnen elke cultuur en religie; allen zijn wegen naar God.
17. Alle rassen zijn gelijk in Gods ogen.
18. Het is nu aan alle zondaars van alle rassen om de liefde van God te omarmen of niet te omarmen. Het is aan iedereen van elk ras om eeuwig leven te hebben of te vergaan.
    DIT EVANGELIE IS VALS OMDAT HET ZEGT DAT DE MENSHEID IN HET ALGEMEEN SOEVEREIN IS EN DE KEUZES MAAKT. Dit zou betekenen dat God niet soeverein is in het aangaan van een verbondsrelatie met Israël. Over dit valse evangelie lezen we in Galaten 1:9: “Indien iemand u een ander evangelie verkondigt dan gij ontvangen hebt, die zijt vervloekt”.

Evangelie NUMMER TWEE -[Het ware evangelie].

Dit is het eeuwige evangelie, het ware evangelie waarin we staan, als we in “het geloof” blijven dat eenmaal aan de heiligen is overgeleverd. “Heiligen” worden in de Bijbel gedefinieerd als Israël, Gods uitverkorenen, en het evangelie werd aan niemand anders overgeleverd. Het ware Evangelie zegt:

1. De Bijbel zegt nergens dat God van de hele mensheid houdt, maar alleen van de ‘wereld’ van Zijn uitverkoren natie. De uitverkiezing staat vast voordat iemand goed of kwaad heeft gedaan.
2. Jezus kwam voor de uitverkorenen van voor de “grondlegging van de wereld”-(Tien verwijzingen in het Nieuwe Testament).
3. Jezus is alleen de Herder van de schapen. Hij zei: “Ik geef mijn leven voor de schapen” – [Johannes 10:15]. Hij voegde er niet aan toe “voor de bokken en alle anderen ook”.
4. Jezus bad voor “hen die Gij Mij gegeven hebt”, niet voor alle anderen (Johannes 17:9).
5. Jezus kwam om Zijn volk van hun zonden te verlossen. Ze waren al Zijn volk voordat ze gered werden. Het evangelie is voor “de overtredingen van mijn volk”-[Jes.53:8].
6. Het is het evangelie van genade….”En Ik zal genadig zijn voor wie Ik wil…”-(Rom.9:18). God kiest.
7. De gave wordt alleen gegeven aan de uitverkorenen, door wedergeboorte en doeltreffende roeping van God.
8. Jezus is de Verlosser van Israël [alleen beide Huizen].

I.E. – HET WARE EVANGELIE ZEGT DAT GOD ABSOLUUT SOEVEREIN EN BIJZONDER IS!