Is de hel een Bijbelse waarheid of godslastering?
De brandende hel – is het een Bijbelse waarheid of is het godslastering? Dit is deel vier. In Noah Webster’s woordenboek uit 1828 wordt godslastering gedeeltelijk als volgt gedefinieerd: “Godslastering is elke belediging aan God, door het ontkennen van datgene wat Hem toekomt, of door Hem toe te schrijven wat niet in overeenstemming is met Zijn aard.” En zoals de meesten van jullie wel weten, wordt in het grootste deel van de christenheid onderwezen dat Gods schepping – de mens – levend blijft nadat zijn fysieke lichaam sterft. Dit wordt verkondigd door praktisch alle kerken: de hele Rooms-Katholieke Kerk en bijna alle protestantse kerken onderwijzen dit als een specifiek onderdeel van hun leer.
Nu verschillen ze enigszins in wat betreft de plaats en de omstandigheden. Katholieken hebben natuurlijk het vagevuur, een tussenliggende staat tussen het leven en de hel, waarin mensen eventueel omgeleid kunnen worden naar de hemel. De protestanten geloven daar niet in, zij plaatsen mensen direct in het één of het ander. En zij houden vol dat dit waar is: dat God op dit moment bezig is met het straffen – in pijn, in vlammen, vuur en foltering – van bijna de gehele mensheid die gestorven is in het fysieke lichaam. En ze zeggen dat die mensen zich bevinden in bewuste marteling. De meeste van hen onderwijzen dat ze daar voor eeuwig zullen blijven, levend gehouden in pijn en straf door de kracht van God.
Sommige mensen die naar eerdere delen van deze prediking of Bijbelstudie hebben geluisterd, vinden dit misschien herhaling en vragen zich af waarom er zoveel tijd aan wordt besteed. Maar ik weet uit mijn post dat zelfs onder de mensen die via opnames meeluisteren, velen nog steeds naar kerken gaan waar dit wordt onderwezen als onderdeel van de leer. Ze denken dat het niet zo belangrijk is, omdat het niet vaak benadrukt wordt, de voorganger er zelden over preekt, en ze hopen wellicht dat ze hun kinderen op het rechte pad kunnen houden in de waarheid van Gods Woord.
Maar ik geloof dat dit wél belangrijk is – vooral voor degenen die de boodschap van het Koninkrijk kennen – om te beseffen wat deze leer aanricht bij de rest van onze broeders in Israël. We hebben in de vorige keren enkele uitspraken gelezen van mannen uit het Oude Testament, en ik wil jullie geheugen daar even aan herinneren. Laten we kijken naar hoofdstuk 3 van Job. Job spreekt daar over de toestand van de doden.
Job 3:13 “Want dan zou ik nu liggen en stil zijn; ik zou slapen, dan zou ik rust hebben.”
Job 3:17-18 “Daar houden de goddelozen op met woelen, en daar rusten de vermoeiden. Daar zijn de gevangenen samen in rust, zij horen de stem van de drijver niet.”
Je hoeft niet naar de rest van de verzen op te zoeken, ik lees alleen enkele fragmenten voor. David zei in
Psalm 6:5 “Want in de dood is er geen gedachtenis aan U; wie zal U loven in het graf?”
Psalm 31:17 “Laat de goddelozen beschaamd worden, laat hen zwijgen in het graf (Sheol).”
Psalm 146:4 “Zijn geest gaat uit, hij keert terug tot zijn aarde; op die dag vergaan zijn gedachten.”
En Salomo zei in Prediker 3:20 “Allen gaan naar één plaats; allen zijn uit stof, en allen keren terug tot stof.”
Prediker 9:5 “Want de levenden weten dat zij sterven zullen; maar de doden weten niets.”
Prediker 9:10 “Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat met uw kracht; want er is geen werk, noch overleg, noch kennis, noch wijsheid in Sheol (het graf), waarheen u gaat.”
Dat is de visie van Job, David en Salomo over de toestand van de doden.
De boodschap uit de hel: leer voor kinderen?
Wat zeggen de baptistische predikers hierover? Ik richt me nu specifiek op de baptisten, omdat de publicaties die ik hier heb afkomstig zijn van baptistische kerken of baptistische schrijvers. Deze tractaat, waar ik het eerder over had, heet “Een boodschap uit de hel aan jou.” Ik lees het slotgedeelte van deze publicatie voor, waarin wordt samengevat wat je zou hebben gelezen als je de eerste twintig pagina’s had doorgenomen.
Deze boodschap werd geschreven door dr. Byram H. Glaze, 25 jaar lang predikant van de Calvary Baptist Church in Columbus, Georgia. Op een avond, nadat hij er niet in was geslaagd om zijn diakenen enthousiast te krijgen voor een zielenwinningsactie, ging hij zwaarmoedig naar huis. Hij kon niet slapen. Rond twee uur ‘s nachts begon hij te bidden en vroeg hij God om de rijke man uit de hel te sturen – met alle geur van vuur en zwavel – om een opwekkingsdienst te houden in zijn kerk, zodat de mensen zouden begrijpen wat de hel werkelijk is.
Lucas 16:19-31 “Er was een rijk man, die zich kleedde in purper en fijn linnen en elke dag uitbundig feestvierde. En er was een bedelaar, genaamd Lazarus, die vol zweren voor zijn poort lag…”
Terwijl hij bad, sprak de Heer tot hem in een stem die bijna hoorbaar klonk: “Je weet dat Ik de rijke man niet terug naar de aarde ga sturen. Je kent de Bijbel en weet wat Ik te zeggen heb over de hel. Sta op, schrijf het op en stuur het naar de mensen.” Hij stond op en gehoorzaamde. Terwijl God hem de boodschap gaf, schreef hij die op. Om vijf uur ‘s ochtends was hij klaar, voelde zich opgelucht, sliep nog twee uur en begon daarna zijn dag. Na korte tijd werd het tractaat gedrukt voor distributie.
God behaalde de overwinning in deze situatie. Als de diakenen wel hadden meegewerkt aan zijn suggesties, dan was de predikant zo opgetogen geweest dat God deze boodschap niet aan hem had kunnen geven. Miljoenen exemplaren zijn gedrukt in het Engels en vertaald in vijftien andere talen. Ze bidden dat God anderen zal opwekken die in staat en bereid zijn het te vertalen in nog meer talen, en dat er drukkers zullen zijn die het drukwerk kunnen verzorgen. Zij die van de Heer houden worden gevraagd om mee te bidden en op welke manier dan ook te helpen. In 1971 werden er een miljoen exemplaren gedrukt in Zuid-Korea, 150.000 in het Japans, 50.000 in het Chinees en 850.000 in de Koreaanse taal. Dr. Jonathan Kuhn schrijft dat hij in staat was om aan elk militair persoon in alle takken van het Zuid-Koreaanse leger – zo’n 600.000 mensen – een exemplaar te geven. Enkele maanden later schreef hij dat hij tijdens één dienst 3.473 Zuid-Koreaanse militairen heeft gedoopt die deze boodschap hadden gelezen. In een ander kamp, later, werden er 670 gedoopt, en nog later 1.570. Dit zijn inderdaad rijke vruchten van het zaaien van het woord. Het nieuws uit India is net zo opwindend. Overal in de wereld is het verhaal hetzelfde – zelfs hier in de Verenigde Staten.
Zult u ons helpen om deze traktaat te verspreiden onder de miljoenen mensen die het zelf niet kunnen betalen? Wat is nu deze zogenaamd opwindende boodschap die deze baptisten verspreiden onder jonge kinderen en heidenen, die volgens hen nu bij duizenden tot het christendom worden bekeerd? Ik heb er al een stukje uit voorgelezen, maar voor degenen die het nog moeilijk vinden om de baptistische kerken te verlaten: laat ik u voorlezen wat uw baptistenkerk doet met uw geld – wat zij aan de heidenen leren dat onze God doet met mensen.
De voorkant van het traktaat bevat een tekening, getiteld: “Een boodschap uit de hel aan jou”, gedrukt in rood, met afschrikwekkende afbeeldingen van mensen met donkere kringen onder hun ogen, bloed dat uit hun lichamen stroomt, ogen vol angst en geschreeuw. Het begint meteen op de eerste pagina met de titel: “Een boodschap uit de hel aan jou – Vallen door het vuur van de hel voorbij het punt van redding.” Het begint met: “Beste onwedergeboren ziel, mijn naam is Davies en ik leefde meer dan tweeduizend jaar geleden, maar ik weet dat je erg geïnteresseerd zult zijn in mijn levensverhaal en mijn huidige toestand.”
Met andere woorden, het is zogenaamd de rijke man die uit de hel schrijft en vertelt wat er daar gebeurt. Hij stelt zichzelf voor en zegt: “Ik werd geboren in Palestina uit rijke Joodse ouders, vijf jaar voor Christus werd geboren. Mijn vader en moeder hadden zes zonen. Ik was de oudste en stierf als eerste, in mijn midden dertiger jaren. Mijn vader was zeer rijk en besteedde zijn tijd aan zijn god: geld verdienen. Hij had geen tijd voor ons, zijn zonen.”
Daarna beschrijft hij anderhalve pagina lang hoe hij op vijftienjarige leeftijd begon af te glijden in zonde. Op pagina vier zegt hij: “Tegen de tijd dat ik twintig was, was ik goed op weg om een eersteklas dronkaard te worden. Mijn lichaam was ziek, ik bezocht wekelijks een dokter, maar ik ging door met mijn losbandige leven. Ik zaaide mijn wilde haver, bleef laat op en dacht niet aan de dood of oogsttijd. Ik begon drugs te gebruiken met de bende. Tegen de tijd dat ik vijfendertig was, kon ik nauwelijks nog lopen. Ik stierf in verschrikkelijke pijn, twee dagen na mijn zesendertigste verjaardag.”
Hier volgt de beschrijving van zijn dood: “De dood hield me niet tegen om bewust te zijn. Ik leek een ander lichaam binnen te gaan dat niet kon sterven, en vuur kon het niet vernietigen. Terwijl ik lag te sterven en zo’n afschuwelijke pijn voelde in mijn lichaam, kwamen de duivel en zijn demonen om mijn ziel te kwellen. Ik hoorde de demonen ruzie maken met de duivel over wie mij in de uiterste duisternis en de hel zou meenemen.”
Uiteindelijk gaf de duivel een demon toestemming om zijn ziel naar de plaats te brengen die als een vurige oven leek. En zodra hij klaar was met spreken, stopte ik met ademen. De demon greep mijn ziel en reisde met helse vreugde, sneller dan het licht, terwijl hij zich verheugde dat hij mijn ziel naar de vlammen mocht brengen. In enkele seconden, of nog minder, werd ik geworpen in een plaats zo donker dat ik niets kon zien, behalve in de verte.
Denk nu eens aan het effect van deze boodschap op jonge kinderen die dit lezen en werkelijk geloven dat het waar is. Denk aan een jong kind in een baptistische kerk of zondagschool, of een kind dat dit van iemand krijgt die zegt dat dit het verhaal van God is. Een brief uit de hel. U, als ouder of grootouder, weet dat kinderen van vier tot twaalf jaar alles geloven wat hen verteld wordt. Ze hebben geen reden om eraan te twijfelen. Als ze dit ontvangen van hun ouders, hun kerk of iemand met autoriteit, zullen ze ervan uitgaan dat het waar is.
Prediker 9:10 “Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat met uw kracht; want er is geen werk, noch overleg, noch kennis, noch wijsheid in Sheol (het graf), waarheen u gaat.”
En dit is dan wat de baptisten zeggen dat er wel in Sheol gebeurt: “Ik dacht dat de demon mij had geworpen in een grote, donkere oven van zwart vuur en rook. Er leken tientallen miljoenen andere mensen te zijn die schreeuwden in het vuur van de donkere put. Toen de demon me in de duisternis wierp, dacht ik zeker dat ik snel de bodem zou raken. Ik viel eerst met mijn hoofd naar beneden, dan met mijn voeten, dan achterwaarts, dan met mijn gezicht naar beneden. Ik leek te draaien als een windmolen. Ik val al die tijd door vuur en rook, botsend tegen andere miljoenen die ook vallen.”
Een bodemloze put van angst en valse leer
“Niet lang nadat ik aankwam in het vuur, passeerde ik de grote kloof die mij scheidde van de prachtig verlichte plaats aan de overkant, die ik had gezien toen ik in de duisternis werd geworpen. Ik zag de vader van ons volk aan de overkant, samen met miljoenen andere gelukkige mensen. Er was een man bij vader Abraham die ik van de aarde kende. Hij was een bedelaar en zat op straat voor onze deur. Elke keer dat ik langs hem kwam, bedelde hij om eten, maar ik had geen tijd om mij met hem bezig te houden. Toen ik hem zag, riep ik naar vader Abraham en vroeg hem of Lazarus over kon komen om slechts één druppel water op mijn uitgedroogde en verbrande tong te leggen, maar dat mocht hij niet doen.”
“Al tweeduizend jaar – die aanvoelen als miljoenen – ben ik in deze verschrikkelijke plaats zonder één slok water, zonder één ogenblik slaap, zonder één hap voedsel. Elke minuut hoor je het geschreeuw en gekerm van de verdoemden, als waanzinnige mensen die worden gefolterd.”
Dit gaat zo door, pagina na pagina, en dit is gedrukt met tienden van miljoenen dollars afkomstig van tienden uit de baptistenkerk, in vijftien talen, en verspreid onder de heidenen. Men vertelt hen dat dit het verhaal is van de God van de blanke man. Sommigen van u vinden dit misschien overdreven of belachelijk – dat is het niet. Dit is zeer ernstige zaak. Dit is hoe de baptistenkerk God afbeeldt: dat Hij dit zou hebben voorbereid voor het grootste deel van Zijn schepping.
“Hij zei verder dat vader Abraham hem had verteld – verwijzend naar Lukas 16 – dat prediking de enige methode was die God beschikbaar had gesteld om het plan van redding te kennen.”
Lucas 16:31 “En Abraham zei tot hem: Als zij Mozes en de profeten niet horen, zullen zij ook niet overtuigd worden, al stond er iemand op uit de doden.”
Met andere woorden: hoe kennen mensen Gods wil? Door Mozes en de profeten te lezen en te geloven. Maar deze man zegt dat prediking de enige manier is om het plan van redding te leren kennen. En dat laat het baptistische kind vervolgens denken dat alles wat vanaf de baptistenpreekstoel komt te maken heeft met het ontkomen aan deze verschrikkelijke plaats die hier wordt beschreven.
“Miljoenen jonge mensen uit alle naties komen hierheen in hun vroege tienerjaren en twintiger jaren – gewoon jongens en meisjes. Ze hadden op aarde geen tijd voor God. Ze leefden alsof ze nooit zouden sterven, en nu is het te laat. Ze komen uit goddeloze huizen waar de ouders goddeloos waren.”
“Ik ben tot de overtuiging gekomen dat wij hier opgesloten zijn in het hart van de aarde. En terwijl de aarde ronddraait in de ruimte, vallen wij voortdurend door vuur. Het is als een vat dat voor driekwart gevuld is met appels. Ze rollen over elkaar heen – en zo ook wij hier. Wij noemen deze plaats de bodemloze put.”
Zijn beschrijving gaat verder: deze plaats is in het binnenste van de aarde, en omdat de aarde ronddraait, blijven de mensen – miljoenen – voortdurend vallen, tuimelend, rollend, botsend. Op de volgende pagina, die ik grotendeels oversla, beschrijft hij dat er op een dag iemand verscheen die de Messias werd genoemd toen hij op aarde leefde. Hij kwam even bij Abraham, en toen verdween hij plotseling met al die gelukkige mensen aan zijn zijde. Dit ondersteunt zogenaamd het idee dat Jezus naar Hades ging en de “goede” mensen eruit haalde – want dit wordt gepresenteerd als een ooggetuigenverslag van iemand in de hel die dit zag.
Daarna beschrijft hij dat zijn longen gevuld zijn met vuur, zijn lichaam bedekt met vuur, en dat hij gemarteld wordt. Hij zegt: “Mijn zenuwen voelen alsof ze woedend razende paarden zijn die ‘s nachts door gekken worden opgejaagd.” En dan – geloof het of niet – zegt hij dat hij, tussen de verschrikkelijke ervaring van vallen, het grijpen naar iets stevigs en het gillen van pijn, sprak met een engel.
Hij zegt dat er een engel was en dat hij met hem sprak. Denk daar even over na: als deze man in zo’n vreselijke marteling is, stopt hij blijkbaar even met vallen om met een engel te praten. De engel, zo zegt hij, had de fout gemaakt Satan te helpen, en werd daardoor ook veroordeeld tot deze put van de hel.
Dan komt het gedeelte dat ik eerder voorlas over hoe hij zijn vader zag, hem sloeg en schopte en hem uitschreeuwde dat hij hem haatte. Hij zegt: “Ik roep: hoe lang moet ik nog gemarteld worden? In de verte hoor ik iemand – als een wild demonisch gehuil – zeggen: voor eeuwig, voor eeuwig. Ik roep: wanneer kan ik een glas koud water krijgen? Een andere stem, als een razende demon, schreeuwt: nooit, nooit. Elke vlam, elke vonk, elke rook in de hel lijkt te roepen: verdoemd, voor eeuwig en altijd.”
“Het geschreeuw van de verloren en verdoemde zielen klinkt zo definitief en hopeloos. Wat de Bijbel zegt over dat we geen rust hebben dag noch nacht in alle eeuwigheid, is zo waar.”
Openbaring 14:11 “En de rook van hun pijniging stijgt op in alle eeuwigheid, en zij hebben geen rust dag noch nacht, die het beest en zijn beeld aanbidden, en al wie het merkteken van zijn naam ontvangt.”
Dit alles wordt bevestigd in dit traktaat dat door de baptistenkerk in miljoenen exemplaren wordt verspreid, en waarmee men jonge kinderen en heidenen leert dat dit is wat God doet met Zijn schepping. Alles wat de prediker over eeuwige hel en pijn predikt, wordt hierin bevestigd als waar.
Angst, misleiding en het beeld van God
“Wanneer ik aan de eeuwigheid denk en aan mijn toekomst, word ik krankzinnig van angst. Maar er is niets wat ik kan doen, behalve de pijn verdragen, vloeken, en blijven vallen door het dichte vuur en de rook. Tussen het geschreeuw van miljoenen door hoor ik de dronkaard roepen om zijn fles. Hij wil zich bedwelmen en alles vergeten, maar er zijn geen drankwinkels in de hel. De drankverkopers, de eigenaars en fabrikanten van whisky, en alle dronkaards zijn hier.”
Hij gaat verder met het opsommen van koningen, profeten, presidenten, dictators, ongelovigen, professoren van universiteiten en seminaries – en ik denk dat hij misschien wel gelijk heeft over sommige van die seminariedocenten – en wereldlijke leiders in elke positie, corrupte politici en alle soorten mensen, inclusief kerkmensen met een goed lidmaatschap maar die Christus nooit beleden hebben. En al deze andere “verschrikkelijke schepsels van de mensheid” schreeuwen en vervloeken vanwege Gods hevige toorn over hun zonden.
Dus uiteindelijk, na deze lange en gruwelijke beschrijving, zegt hij dat dit Gods toorn is over deze mensen vanwege hun zonden. Maar ondertussen vallen zij, branden zij, schreeuwen zij – voor eeuwig en altijd, en dat staat er dan natuurlijk in grote hoofdletters.
“Ik zou meer willen voorlezen, maar ik denk dat ik u daarmee zou vervelen, want er zijn nog vijf of zes pagina’s over. Maar ik zal dit zeggen: als u een exemplaar van dit traktaat wilt aanvragen, of dit van mij wilt lenen, dan kan dat. En dan kunt u zien waar uw geld – als u het aan een baptistenkerk geeft – voor gebruikt wordt. En als u dit gelezen hebt, en u blijft alsnog in een baptistenkerk, dan vraag ik u vriendelijk: schrijf mij en laat mij weten dat u uw naam van mijn lijst en van mijn tapemailinglijst wilt laten verwijderen. Ik wil het evangelie van het Koninkrijk niet bezoedelen met dit soort godslastering. Want dat is wat het is.”
2 Korintiërs 6:14-18 “Vorm geen ongelijk span met ongelovigen; want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid? Of welke gemeenschap is er tussen licht en duisternis? En welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial? Of wat heeft de gelovige gemeen met de ongelovige? En welke eenheid is er tussen de tempel van God en de afgoden? Want wij zijn de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal onder hen wonen en wandelen, en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mijn volk zijn. Daarom, ga uit hun midden weg en zondert u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u aannemen. En Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige.”
Ik zou zelfs willen zeggen dat deze verzen feitelijk leren dat, tenzij u uit hun midden komt, God u niet zal aannemen, Hij zal niet uw Vader zijn, en u zult niet Zijn zonen en dochters zijn. En toch beweert dit traktaat dat wanneer iemand dit leest en gelooft, en vervolgens Christus belijdt, hij dan een zoon van God wordt. Vrienden, dit is godslastering volgens het woordenboek en volgens alles wat ik in de Bijbel lees.
1 Johannes 4:9-10 “Hierin is de liefde van God jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de liefde, niet dat wij God liefhadden, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon gezonden heeft als verzoening voor onze zonden.”
Dus de Bijbel zegt dat wij God moeten liefhebben omdat Hij Christus heeft gezonden als offer voor onze zonden. Deze mensen zeggen dat wij God moeten liefhebben omdat, als we dat niet doen, de Vader van Jezus Christus ons zal martelen en verbranden – voor eeuwig en altijd.
Hoe in de wereld – en in Gods Woord – kunnen kleine kinderen leren om Jezus Christus en de God van Abraham, Isaak en Jakob lief te hebben, als hen wordt verteld dat dit de aard is van God? Dat als je Jezus niet liefhebt, Zijn Vader je voor eeuwig zal martelen? En weet je wat er dan gebeurt? Miljoenen jonge mensen gaan naar zulke kerken. Ze worden dit soort goddeloze dingen geleerd. Uiteindelijk keren ze zich af, verlaten de kerk, en leren nooit iets over de Bijbel, Gods Woord of Gods liefde. Waarom? Omdat ze godslastering geleerd hebben. Ze verzetten zich ertegen, verlaten het, en deze mannen – in plaats van christenen te maken van Gods Israëlitisch volk – jagen Gods volk juist weg van de Bijbel en van het Woord van God.
Liefde zonder angst en de wortel van valse religie
1 Johannes 4:18 “Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit; want vrees houdt verband met straf, en wie vreest is niet volmaakt in de liefde.”
Denk daar goed over na. Hij zegt dat volmaakte liefde geen vrees kent. En toch leert de baptistische leer dat de enige manier om God lief te hebben is door angst voor Gods helse vuur in Hades, Sheol, Gehenna enzovoort. Ik heb het al eerder gezegd, en ik zeg het opnieuw: de leer van de meeste zogenaamde kerken vandaag is eigenlijk 180 graden verwijderd van de waarheid. Het is het tegenovergestelde van de waarheid. En toch geven sommige van jullie die zeggen dat jullie het Woord van God geloven en de boodschap van het Koninkrijk en de Israël-identiteit aanhangen, je geld aan het verspreiden van deze godslastering onder de heidenen en kleine kinderen.
Geen wonder dat God zegt dat wij gestraft zullen worden totdat wij ons tot Hem keren – niet door vuur en eeuwige hel, maar door nationale straf over het volk. In deze traktaten – en ik herinner je eraan, het zijn baptistische publicaties – wordt de toestand van de doden in de hel voorgesteld als een voortdurende val, rollend door vuur en brand, schreeuwend enzovoort.
Nu komt een andere baptist aan bod, zeer bekend binnen baptistische kringen, en ik wil jullie laten horen wat hij zegt over de hel, zogenaamd onderwezen vanuit het Woord van God. Dit is een traktaat van John R. Rice met als titel: “Hel – wat de Bijbel erover zegt.” Op een bladzijde uit het tijdschrift “The Sword of the Lord” – waarvan hij redacteur is – staat het volgende: Dr. John R. Rice, evangelist, redacteur, bijbelgeleerde, auteur en verdediger van het geloof. Als redacteur van “The Sword of the Lord”, Amerika’s belangrijkste herlevingstijdschrift, en als auteur van 150 boeken en pamfletten, met in totaal 40 miljoen exemplaren in omloop, kreeg hij de onderscheiding van de machtigste pen van de twintigste eeuw. Zo omschrijven de baptisten hem. Ze hebben onlangs nog een feest gehouden in alle baptistische kerken om zijn tachtigste verjaardag te vieren.
Hij is een spreekbuis van de baptistische leer, niet van de Bijbelse leer, maar van de baptistische leer. En hier is wat John R. Rice onder andere zegt over de hel en de toestand van de doden nadat zij hun fysieke lichaam verlaten hebben. Op pagina 14, na elf of twaalf pagina’s over de rijke man en Lazarus, schrijft hij:
“Of als een zondaar misschien maar een tijdje in de hel zou blijven, totdat zijn lijden het ondraaglijke overschreed, en dan genadig mocht ophouden te bestaan, ophield te weten, te voelen, te lijden en eenvoudigweg niet meer zou zijn – dat zou al een vreselijke hel zijn. Tien minuten in de hel zouden zo afschuwelijk zijn dat elke verstandige man dat met alles in hem zou willen vermijden. Maar het verschrikkelijke feit is dat de hel zoals in de Bijbel beschreven een eeuwige hel is.”
“Ik bedoel niet alleen dat de plaats zelf eeuwig is, maar dat mensen er voor altijd zullen zijn, voor eeuwig gepijnigd. Er is geen andere eerlijke uitleg mogelijk van de vele, vele Schriftgedeelten die over de hel spreken.”
En dan gaat hij verder, en ik lees slechts enkele van de subtitels:
“Zondaars moeten in de hel blijven tot aan het oordeel.”
“Fysieke marteling gaat door, voorbij het oordeel.”
“De rook van hun pijniging stijgt op in alle eeuwigheid.”
“Het voorbeeld van de antichrist en de valse profeet bewijst dat de pijniging in de hel eeuwig is.”
Pagina na pagina aan beschrijvingen, vergelijkbaar met wat de andere man heeft geschreven, alleen in een iets andere context. Maar denk daar eens over na. Dit is nog steeds baptistische leer, net als het andere traktaat.
Op pagina 23, tien pagina’s verder, onder de kop: “De zonde gaat door in de hel”, stelt hij de vraag: “Zou een kort leven van zonde op aarde een eeuwigheid van lijden verdienen? Is het eerlijk van God om iemand voor eeuwig in de hel te houden voor de zonden van zijn leven?”
“Dat is een intelligente vraag, en er is een intelligent antwoord,” zegt hij. “De reden dat zondaars in de hel moeten blijven, is omdat zij nog steeds zondaars zijn. De hel is niet alleen een plaats van straf voor zonde – het is een plaats waar de zonde doorgaat.”
Dan werkt hij dat verder uit, en zegt: “Er is alle reden om te geloven dat er in de hel een overgave aan slechtheid zal zijn zoals die op aarde niet mogelijk is. Hier op aarde zijn er vele remmende invloeden, vele heilige en gezegende impulsen, die in de hel nooit iemand zullen beïnvloeden. Hier zijn er overal christelijke mensen die de zondaar tegenhouden of waarschuwen. Daar zal men voor altijd omringd zijn door mensen die God haten. Daar zal men nooit een evangelieprediking horen. In de hel zal men nooit een geestelijk lied horen. Daar ontbreekt elke vorm van beschaving en respectabiliteit, en we mogen er zeker van zijn dat de mensen in de hel zich zullen overgeven aan ongecontroleerde zonde – voor eeuwig.”
En om duidelijk te maken wat hij bedoelt, zegt hij vervolgens:
“Duizenden en duizenden deugdzame vrouwen – kuise echtgenotes en moeders misschien – zullen in de hel zijn. Menselijke deugdzaamheid is niet genoeg om een ziel te redden. Maar we kunnen er gerust van uitgaan dat deugdzame vrouwen in de hel niet deugdzaam zullen blijven.”
Met andere woorden: volgens de toonaangevende schrijver binnen de baptistenkerk zal er verkrachting en ontucht plaatsvinden in de hel. Zijn boeken zijn gedrukt in vijftig miljoen exemplaren, gefinancierd met geld uit de baptistische kerken.
Ik herhaal nogmaals wat ik enkele minuten geleden zei: als iemand op mijn tapemailinglijst na het horen van deze boodschap blijft doorgaan met naar een baptistenkerk te gaan, dan verzoek ik u vriendelijk om mij te schrijven en uw naam te laten verwijderen. Ik wil niet prediken tot mensen die dit soort godslastering ondersteunen tegenover mijn God.
Stel je eens voor: deze mannen zijn beide gerespecteerd, beiden zijn baptisten, en beiden worden aan mensen gepresenteerd alsof zij het Woord van God prediken. En dan durft deze man het aan om te zeggen dat God zal toestaan dat de mensen al hun zonden blijven bedrijven – voor eeuwig.
Openbaring 22:15 “Maar buiten zijn de honden, de tovenaars, de ontuchtplegers, de moordenaars, de afgodendienaars en ieder die de leugen liefheeft en doet.”
Hij citeert dit om te bewijzen dat de leiders in de hel dezelfde zijn – en dan zegt hij dat wanneer alle invloed van respectabiliteit, voorbeeld, de Heilige Geest en goed advies weg is, er geen enkele deugd meer zal zijn in de hel. Geen eerlijkheid. Geen goedheid. En natuurlijk legt hij niet uit hoe moordenaars hun daden kunnen blijven plegen in de hel. Ik zal hem daar eens een brief over schrijven.
Maar dit is wat men doet: deze baptisten worden gepresenteerd aan de hele wereld, aan jonge mensen, en ze zeggen dat dit is wat de God van Israël doet met bijna al Zijn schepselen.
De leugen van de hel als fundament van een valse religie
Ik wil nu iets voorlezen dat is geschreven door de zoon van een predikant die precies dit soort leer verkondigde. Deze man is inmiddels overleden, maar hij groeide op in een huis waar zijn vader een hellevuurprediker was – hij predikte dezelfde leer die ik zojuist heb voorgelezen uit deze geschriften. Sommigen van jullie kennen zijn naam: Robert Ingersoll. Hij was op een bepaald moment de grootste woordvoerder voor atheïsme in Amerika. Hij beweerde dat de Bijbel een verzameling leugens was en dat God niet bestond, en een van de redenen waarom hij dat beweerde, was dat hij niet kon geloven dat God zou doen wat zijn vader – een christelijke predikant – beweerde dat God deed.
Ingersoll veroordeelde de leer van de hel als volgt: “Het is de giftige, afzichtelijke leer dat zielen zijn geschapen om het eeuwige vuur van Gods wraak te voeden.” Hij zei: “Deze leer is de schande en vernedering van de christelijke wereld. Ze heeft de wangen van goeden en zachtmoedigen met tranen overgoten. Het is het meest onwetende, het meest beruchte, het meest absurde idee dat ooit een plaats vond in het menselijk verstand. Alle gemeenheid, alle wraak, alle egoïsme, alle wreedheid, alle haat en verdorvenheid waartoe het menselijk hart in staat is, zijn tot bloei gekomen en hebben vrucht gedragen in dat ene woord: hel.”
“Dat woord maakt het Nieuwe Testament tot een schijnvertoning, verandert de Bergrede in huichelarij en holle praat, en verhardt het hart van Christus zelf. Verwijder deze angstaanjagende, vijandelijke, harteloze leugen – vergeleken waarmee alle andere leugens waar lijken – en het grote gewelf van de orthodoxe religie stort in.”
En hij had gelijk.
Als ik – en misschien lukt dat mij op een dag – als ik andere predikanten kon overtuigen die het evangelie van het Koninkrijk en de Israël-identiteit van het Anglo-Saksische volk verkondigen, om deze leer van het hellevuur bloot te leggen en te bestrijden, dan zou deze religie die zich voordoet als christendom instorten in Amerika. Want het wordt overeind gehouden door deze valse leer: dat mensen voor eeuwig branden in de hel.
Ik sprak een man in mijn kantoor, ongeveer een week geleden. Hij vertelde me dat hij ooit naar een kerk ging in Hammond, Indiana – de grootste baptistenkerk van Amerika. Hij zei dat de predikant van die kerk zo’n sterke persoonlijkheid heeft en zo geliefd is onder zijn mensen, dat als wij die predikant konden overtuigen dat de Anglo-Saksen Israël zijn, hij het zou onderwijzen, en de mensen zouden blijven en luisteren. In die kerk zijn er elke zondagochtend 35.000 mensen in de zondagschool. De grootste kerk van Amerika.
En deze jongeman zei: “Ik geloof dat, als die predikant het Israël-identiteitsboodschap zou onderwijzen, hij de kracht van zijn persoonlijkheid zou gebruiken om de gemeente vast te houden.”
En ik zei tegen hem: “Je zou gelijk kunnen hebben. Hij zou inderdaad zo’n man kunnen zijn. Maar ik zeg dit: als hij de waarheid over de hel zou onderwijzen, zouden er de volgende dag 34.900 mensen vertrekken.”
En weet je waarom?
De mens, in zijn zondige en wrede aard, wil dat er een hel is, omdat hij blij is als hij hoort dat anderen daarheen zullen gaan om te branden. Heb je daar ooit over nagedacht? De mens accepteert deze leer niet omdat hij zijn broeder liefheeft, maar omdat hij zijn broeder haat.
Dit heeft mij altijd verbaasd – jarenlang. Hoe zogenaamde christelijke mensen mij kunnen aankijken, met een voldane glimlach, en zeggen: “Ik ga naar de hemel, en de rest gaat door de grote verdrukking en eindigt uiteindelijk in het vuur van de hel.”
Weet je waarom ze dat zeggen? Omdat ze geen christenen zijn. Ze houden niet van hun broeders. Ze houden niet van Jezus Christus. Wat ze liefhebben is: de hel.
Denk daar eens even rustig over na.
Dat is wat deze vijandelijke, dodelijke leer heeft gedaan met ons volk. En ik geloof dat als wij de waarheid zouden onderwijzen over Gods Woord wat betreft de toestand van de doden en de leer over de hel, degenen die van de waarheid houden zich zouden verzamelen onder de banier van onze zaak – en degenen die dat haten, zouden zich afscheiden en in het kamp van de vijand belanden.
En ik geloof dat we daarmee het fundament zouden vernietigen van deze valse religie, die zich voordoet als het christendom maar in werkelijkheid een oude heidense religie is. Zij lasteren de God van Israël elke dag als ze vanaf hun kansels dit soort godslastering verspreiden.
Ik heb gelezen dat meneer Ingersoll, toen hij oud werd en op zijn sterfbed lag, begon met het lezen van het Nieuwe Testament. Zijn verpleegster zei later dat hij als een christen is gestorven. Hij begreep uiteindelijk dat de Bijbel niet onderwees wat hij altijd dacht dat het onderwees – wat hem een leven lang had doen vechten tegen een verdraaid beeld van God.
We gaan in de volgende hoofdstuk verder over dit onderwerp. Maar ik wil afsluiten met de woorden van een andere man die Ingersoll aanhaalde:
“Onder de slagen van Ingersolls vernietigende spot, kroop de leer van de hel terug naar haar rechtmatige plaats: het brein van domheid en huichelarij – waar zij langzaam haar einde vindt. De kerk heeft zich vastgeklampt aan de leer van de hel met het instinct van zelfbehoud. In die leer, hoe gemeen en harteloos ook, zag de kerk haar enige bestaansreden.”
“In de leer van de hel vindt elke doctrine van het christendom haar oorsprong en steun. De leer van de verzoening rust op het geloof in de hel. Denk daar eens over na.”
Deze man begreep de Bijbel niet, maar hij begreep wel dit: volgens de leer van de baptisten rust de leer van de verzoening op de hel. Waarvan word je gered? Van de hel, van het branden in de hel. Word je behouden? Kom je in het Koninkrijk omdat Jezus van je houdt en voor je stierf om je zonden weg te nemen? Nee. Je wordt behouden omdat je gelooft dat als je niet naar voren komt en Christus belijdt, je zult branden in de hel.
De reden dat mensen naar het altaar komen is gebaseerd op een valse reden.
Hij zegt: “Als er geen hel is, dan is Christus niet gestorven om ons te redden. Als er geen hel is, dan was er geen incarnatie. Als er geen hel is, dan kan er geen laatste oordeel zijn. Als er geen laatste oordeel is, dan zal er geen opstanding zijn. Elke vermeende reden voor het bestaan van de christelijke religie rust op de hel.”
Hier spreekt een man die ervan uitgaat dat elke christen gelooft dat iedereen die Christus niet belijdt brandt in de hel – voor eeuwig.
“Het hele systeem,” zegt hij, “geworden tot deze grote waanzin – dat God zichzelf liet doden om de mens te redden van straffen die Hij zelf had bedacht – dat hele systeem komt logisch voort uit de leer van de hel. Verwijder de hel, en het orthodoxe geloof verdwijnt – en dan zal het ware christendom zichtbaar worden.”
En ik zeg: Ingersoll had gelijk.
Verwijder de hel – en de orthodoxe religie verdwijnt. En dan zal het ware christendom geopenbaard worden in zijn waarheid.
