Merk op dat Zacharias, die een priester in Israël was, zei dat de komst van Jezus Christus rechtstreeks verband hield met Gods belofte om Zijn verbond te houden dat Hij aan vader Abraham had gezworen. Als jij gelooft dat Galaten 3:29 jou, als Christen, een erfgenaam maakt van die beloften aan Abraham, lees dan naar wat de belofte of het verbond waar Zacharias naar verwees feitelijk was: “…dat Hij ons zou geven, dat wij, verlost uit de hand van onze vijanden, Hem zouden dienen zonder vrees, in heiligheid en gerechtigheid voor Zijn aangezicht, al de dagen van ons leven.” (Lucas 1:75)
Hoe zit dat? Deze grote profetie van Jezus Christus zegt dat Hij kwam om de belofte na te komen dat Hij Abrahams zaad zou bevrijden uit de hand van hun vijanden, zodat zij God zouden dienen. “Oh, ik dacht dat Jezus kwam zodat we na onze dood naar de hemel zouden gaan en nog lang en gelukkig zouden leven.” Dat is tenminste wat de evangelisten en theologen ons de hele tijd vertellen. En toch verbindt een priester in Israël hier de komst van Jezus Christus met Gods beloften aan Abraham, dat Abrahams nakomelingen verlost zouden worden van hun vijanden. Er wordt niets gezegd over het verlossen van zogenaamde ‘heidenen’ in de hemel, alleen over het verlossen van Israël van haar vijanden.
Het laatste vers in Lucas 1 bevestigt dat Johannes de Doper naar de Israëlieten kwam om de weg van Jezus Christus voor te bereiden. “En het kind groeide, en werd sterk van geest, en was in de woestijn tot op de dag van zijn verkondiging aan Israël.” (Lucas 1:80). In Lucas 2 werd Jezus na zijn geboorte door zijn ouders naar de tempel gebracht om daar volgens de Mozaïsche Wet te worden ingewijd. “En zie, er was een man in Jeruzalem, wiens naam Simeon was; en dezelfde man was rechtvaardig en vroom, wachtend op de vertroosting van Israël; en de Heilige Geest was op hem. En hem werd geopenbaard door de Heilige Geest, dat hij de dood niet zou zien, voordat hij de Christus des Heren zou hebben gezien”. (Lucas 2:25-26).
Christus betekent ‘Messias’ of ‘Verlosser’. In Lucas 1:68 zei Zacharias dat God Zijn volk had bezocht en verlost. Nu wordt Jezus Christus hier door Simeon geïdentificeerd als die Verlosser, Israëls Christus. “En hij kwam door de Geest in de tempel, en toen de ouders het kind Jezus binnenbrachten, om voor hem te doen naar de gewoonte der wet, nam hij hem op in zijn armen en zegende God en zei: Heer, laat Gij nu uw knecht in vrede vertrekken, naar uw woord: Want mijn ogen hebben Uw heil gezien, dat Gij bereid hebt voor het aangezicht van alle mensen: Een licht om de heidenen te verlichten, en de heerlijkheid van Uw volk Israël”. (Lucas 2:27-32).
Het woord ‘heidenen’ in vers 32 komt van het Griekse woord ‘ethnos’ en dat betekent ‘volken’. Simeon zei dus dat Jezus via Israël een licht moest zijn dat de volken verlichtte. En door de geschiedenis heen zijn het de christenen uit Europa en Noord-Amerika geweest die het evangelie van Jezus Christus hebben gedrukt en naar elk volk hebben gebracht. Door hen, deze zogenaamde ‘heidense’ christenen, is Jezus een licht geweest om de naties te verlichten. Deze Christenen uit Europa en Amerika zijn Abrahams zaad, vanwege Galaten 3:29 waar we lezen “…indien gij Christus zijt, zo zijt gij Abrahams zaad en erfgenamen naar de belofte.” Als zij Abrahams zaad zijn, dan zijn zij het Israël door wie in vervulling is gegaan dat Jezus een licht voor de volken moest zijn. Datzelfde vers in Lucas 2:32 zegt dat Jezus “…de heerlijkheid van uw volk Israël” zou zijn. De vervulling van die zin wordt ook gevonden in het Christendom. Jezus Christus is de glorie van de christelijke volken in Europa, Amerika, Australië, Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland. Nog een belofte of profetie aan Israël vervuld in christenen. Kunnen zij Israël zijn?
Laten we verder gaan met onze studie om te bewijzen dat het Nieuwe Testament aan Israël is gericht. Jezus verwees in Zijn lessen voortdurend naar Abraham, Isaak en Jakob en citeerde vaak passages uit het Oude Testament terwijl Hij onderwees. In het laatste hoofdstuk van Lucas, na Zijn opstanding, verscheen Jezus aan de mannen op de weg naar Emmaüs. Ze herkenden Hem niet. Toen Hij hen vroeg waarom ze bedroefd waren, vertelden ze Hem over de Jezus van wie ze nu dachten dat Hij dood was. “Maar wij vertrouwden, dat Hij het was, die Israël verlossen zou; en bovendien, heden is het de derde dag, sinds deze dingen geschied zijn.” (Lucas 24:21).
Hun verklaring is het bewijs dat zij Jezus zagen als de verlosser van Israël, zoals Hij natuurlijk vele malen wordt genoemd. Nadat Jezus Zich aan de rest van de mannen had geopenbaard, maakte Hij hen duidelijk dat Hij, Jezus, de vervulling was van de profetieën die aan Israël waren gedaan. “En Hij zeide tot hen: Dit zijn de woorden, die Ik tot u gesproken heb, toen Ik nog bij u was, dat alles in vervulling moest gaan, wat in de wet van Mozes en in de profeten en in de psalmen over Mij geschreven staat. (Lucas 24:44).
Jezus spreekt dan over de toekomst en over de missie die Zijn Israëlitische discipelen moesten volbrengen: “…en dat in zijn naam bekering en vergeving van zonden gepredikt zou worden onder alle volken, te beginnen bij Jeruzalem. En gij zijt getuigen van deze dingen. En zie, Ik zend de belofte van mijn Vader over u uit; maar blijft in de stad Jeruzalem, totdat u kracht van boven hebt ontvangen.” (Lucas 24:47-49)
Dus in het weinige dat we hebben gelezen vertelt het evangelie van Lucas ons dat Jezus Christus naar Israël kwam; dat Hij kwam als gevolg van profetieën aan Israël; dat Hij kwam om beloften en verbonden te houden die God met Abraham en met Israël had gesloten; dat Jezus Christus vervolgens aan alle volken zou worden verkondigd, door deze Israëlieten die in Hem zouden geloven. In Handelingen 1 zei Jezus tegen diezelfde Israëlitische discipelen: “…maar gij zult kracht ontvangen, nadat de Heilige Geest over u gekomen is; en gij zult van Mij getuigen zijn zowel in Jeruzalem als in geheel Judea en in Samaria en tot het uiterste der aarde.” (Handelingen 1:8).
In Marcus 16:15 werd aan deze Israëlitische discipelen gezegd: “Gaat heen in de gehele wereld en verkondigt het evangelie aan alle schepselen. Deze profetieën zijn allemaal uitgekomen. Ze zijn volbracht door christelijke Europeanen en Amerikanen. Ze hebben niet alleen de Bijbel, zowel het Oude als het Nieuwe Testament, opgeëist als het boek van hun religieuze geloof, ze hebben het ook in bijna elke bekende taal vertaald. Ze hebben er tientallen miljoenen exemplaren van gedrukt en ze naar alle volken en stammen van de aarde gebracht, zelfs naar de verste uithoeken van de aarde.
Toch wordt ons door de geestelijken verteld dat deze Europeanen en Amerikanen geen Israëlieten zijn. Heeft God een fout gemaakt door deze profetieën tot Israël te richten? Was Jezus Christus een mislukking in Zijn missie naar Israël? Werden Zijn bevelen alleen opgevolgd door het toeval dat een ander ras deed wat Jezus Israël had opgedragen te doen?
OF…
Zijn deze mensen precies wat Galaten 3:29 zegt dat ze zijn? “Abrahams zaad en erfgenamen volgens de belofte!
We vergelijken de geschiedenis van de Christelijke mensen in Europa, Noord-Amerika, Australië en Zuid-Afrika met de Bijbelse profetieën over de nakomelingen van Abraham. God vertelde Abraham in Genesis 17:4: “…wat Mij betreft, zie, mijn verbond {is} met u, en gij zult een vader van vele volken zijn.” Is het mogelijk dat de naties van het Christendom, die Abrahams God aanbidden, feitelijk die naties zijn die beloofd waren om van vader Abraham te komen? We lezen Galaten 3:29 waarin staat: “…en indien gij Christus zijt, zo zijt gij Abraham. Christus, dan zijt gij Abrahams zaad en erfgenamen volgens de belofte.” Dit vers lijkt een direct verband te leggen tussen degenen die beweren Christenen te zijn en de erfenis van iets dat hier “de belofte” wordt genoemd.
Tijdens deze studie zullen we passages uit zowel het Oude als het Nieuwe Testament onderzoeken om erachter te komen wat die belofte is, maar eerst wil ik vanuit het Nieuwe Testament (dat is dat deel van de Schrift dat door de meeste christelijke kerken wordt geclaimd als hun speciale religieuze boek) aantonen dat het Nieuwe Testament is gericht aan de nakomelingen van Abraham, die Israëlieten of het huis van Israël worden genoemd. En ik zal bewijzen dat, of ze het nu weten of niet, die naties waar het christendom de overheersende religie is, profetieën vervullen die aan het zaad van Abraham zijn gedaan.
