DE KERK

Al vroeg in het christelijke leven wordt de bekeerling iets verteld over “De Kerk”. Het woord ekklesia kan worden gebruikt en er kan juist over worden gesproken als dat wat wordt vanuit geroepen . Tot zover goed, maar dan begint het probleem. Waaruit word geroepen? De gebruikelijke uitleg die wordt gegeven, is uit de wereld geroepen . Eerlijk genoeg, maar wat is de betekenis van de wereld ? Het hoofdstuk getiteld Welke wereld heeft God “zo liefgehad “, werd geschreven om te laten zien dat er in de Schrift verschillende “werelden” zijn, niet alleen de ene wereld, die zogenaamd bestaat uit iedereen van elk ras, die niet bekeerd is.

Toen keken we naar “adoptie”/aanneming, om te laten zien wie van waar werd geadopteerd/aangenomen, waarbij we besloten dat de kinderen van God werden geplaatst als zonen (niet geadopteerd) uit het genetische zaad van Abraham, via Izak.

We keken ook naar “vreemden”, waarbij werd overwogen of een andere genetische stam, dan het zaad van Abraham, zich bij Israël kon voegen en als Israël zou kunnen worden door de Wet, de Besnijdenis en het Pascha te houden. We ontdekten dat er verschillende woorden waren voor “vreemden” en toonden aan dat deze stelling in wezen ongeldig was. Door de kwestie van “zaden” te beschouwen, bleek dat er niet zoiets bestaat als een geestelijk zaad , zoals gewoonlijk wordt gepresenteerd, en dat het geslachts zaad van Abraham niet kan worden vergeestelijkd. We zullen nu zien dat “de Kerk” uit Israël wordt geroepen.

In dit hoofdstuk wordt ‘De Kerk’ tussen aanhalingstekens geplaatst omdat het gewoonlijk wordt gebruikt op een manier die onbijbels is. Het Griekse woord dat met “kerk” is vertaald, betekent een geroepen vergadering . Het wordt soms vertaald als samenkomst, of bijeenkomst .

Thayer Een bijeenkomst van burgers, uitgeroepen vanuit hun huizen naar een openbare plaats, als samenkomst.

ENKELE VRAGEN OVER “DE KERK”

Om erachter te komen waar we het over hebben, moeten we enkele vragen stellen:

1. Kan de kerk echt gescheiden worden van Israël?
2. Wordt het uit elk ras geroepen?
3. Kunnen alle mensen van alle rassen mogelijk erfgenamen zijn van het Koninkrijk van God?
4. Is er in profetie om de huidige algemene theorie te ondersteunen dat De Kerk Israël heeft vervangen?
5. Zou de “vrouw/echtgenoot” anders kunnen zijn dan Israël?
6. Wat was de kerk in de woestijn ?
7. Wat is de kerk van de eerstgeborene ?
8. Hoe zit het met de beloften die aan David en Davids eeuwige troon zijn gedaan?
9. Verandert van uw broeders zoals gevonden in het Nieuwe Testament plotseling op de een of andere manier in geestelijke broeders?
10. Waarom zijn er zoveel verwijzingen naar de vaders in het Nieuwe Testament wanneer de vaders geen verbinding hebben met niet-Israëlietische rassen?
11. Waarom staat het nationale Israël nog steeds gescheiden in het boek Openbaring?

Als we deze vragen beschouwen, zullen we ontdekken dat onze normale religieuze opvoeding ons begrip belemmert en dat wat hier wordt gepresenteerd, in strijd is met de populaire leringen.

DE OORSPRONG VAN HET WOORD “KERK”

Het woord is afkomstig van het Griekse woord kuriakos wat behorend tot de Heer betekent. Uit dit woord is het Duits kirche , het Nederlands kerk het Schotse kirk en het Engelse church ontstaan. Het woord is voor het eerst gevonden in de Grote Bijbel van 1570. Het woord komt op geen enkele manier uit ekklesia , zelfs niet als de traditie zou willen zeggen dat het dat wel doet.

In The book of Revelation /Openbaring door RK en RN Phillips, 1992:

De uitdrukking ekklesia is de combinatie van twee Griekse woorden , ek – uit, of vanaf, en klesis – om aan te roepen. Ekklisea betekent simpelweg een verzameling mensen die uit andere mensen worden geroepen en waarvan alle vreemdelingen en slaven zijn uitgesloten [zie Ellicott’s commentaar op Matt 16:18]. Daarom wordt het gebruikt alleen voor het hele volk Israël, in tegenstelling tot andere naties. Voor degenen die beweren dat het proberen om ekklesia tot Israël te beperken een bevooroordeelde mening is, lees Dr. E.W. Bullinger [De Apocalyps van de Dag des Heren] waaruit deze aantekeningen zijn samengevat.

Het oudtestamentische gelijkwaardige is het Hebreeuwse woord cahal [of qahal ] dat bijeenroepen of samenkomen betekent, maar er is niet één plaats waar het met “kerk” wordt weergegeven. Cabal wordt zeventig keer gebruikt en wordt meestal vertaald als “gemeente”, dit is de gemeente van Israël. Een interessant kenmerk is dat dit woord wordt gebruikt voor degenen die uit Israël worden geroepen om samen te komen voor de Tabernakel en de Tempel en het ontkent of sluit uit, de “gemengde menigte” ( edab – die ook wordt vertaald als gemeente ) die bestaat uit diegene van andere rassen die zich bij Israël hadden aangesloten.

In het Nieuwe Testament was er een evenwijdige situatie van een “gemengde menigte” in de Judese natie.

DE STICHTING VAN “DE KERK”

Het woord kerk wordt traditioneel gezien als een nieuwtestamentisch woord, omdat het verondersteld wordt een gemeenschap van vele rassen te zijn, terwijl in het Oude Testament Israël een enkel ras was. Laten we eens kijken naar de stichting van de kerk zoals het door Jezus is gegeven.

Matt 16:18 En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.

Dit is nadat Jezus twee vragen had gesteld: Wie zeggen de mensen dat ik ben? en Wie zegt u dat ik ben ? Petrus antwoordde, U bent de Zoon van de levende God . Jezus zei toen tegen Petrus, U bent petros [mannelijk] en op dit petra [vrouwelijk] zal ik mijn bijeenkomst bouwen . Daarom kunnen petra en petros niet naar hetzelfde verwijzen. Het laatste woord moet verwijzen naar iets in het voorgaande gesprek. De twee traditionele opvattingen zijn echter:

[a] De rooms-katholieke opvatting – dat “de kerk” is gebouwd op de apostel Petrus.

[b] De protestantse opvatting – dat “de kerk” op de rots zelf is gebouwd. De vertalers van de KJV gaven het woord rots geen hoofdletter “R” zoals te verwachten was. De traditionele leerstelling uit dit vers is dat Jezus de rots is waarop Hij zijn kerk bouwt. Dit klinkt redelijk totdat we de woorden in het vers onderzoeken. [Houd er rekening mee dat er niet wordt gezegd dat Jezus niet de hoeksteen van de grondslag/stichting is].

Het woord petros is gewoon een kleine rots die uit een grotere rots kwam. Het tweede woord voor rots is petra , het vrouwelijke van hetzelfde woord, maar het verwijst naar een enorme, onwrikbare rotsmassa. Als Jezus de rots in kwestie is waarop de kerk is gegrondvest, dan zou Jezus ook vrouwelijk moeten zijn! We kunnen dus maar beter verder kijken naar enkele petra verzen om erachter te komen in welke zin de rots wordt gebruikt.

Vine zegt: Petra duidt een rotsmassa aan, in tegenstelling tot petros een vrijstaande steen of kei, of een steen die gemakkelijk kan worden gegooid.

Bijvoorbeeld:

Matt 7:24 Daarom, ieder die deze woorden van Mij hoort en ze doet, die zal Ik vergelijken met een verstandig man, die zijn huis op de rots [petra] gebouwd heeft;

Rom 9:33 zoals geschreven staat: Zie, Ik leg in Sion een steen [petra] des aanstoots en een struikelblok [lithos]: En Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.

Jezus’ woorden zijn de struikelsteen waarop Israël zou kunnen struikelen. Dit is nooit van toepassing op andere volkeren dan Israël . Maar de steen in Romeinen 9 is niet petros ; het is lithos . De struikelsteen en de rots zijn niet dezelfde woorden. Jezus zei dat degenen die hun huizen bouwen in reactie op deze uitspraken van mij , degenen zijn die bouwen op het vrouwelijke petra . Jezus sprak toen tot zijn discipelen [die alle Israëliet waren] en niet tot de schriftgeleerden en farizeeën in de gemengde menigte.

Van de mensen die in beide verzen het onderwerp van de discussie zijn, wordt gezegd dat ze Israël zijn [ en alleen zij, zijn Israël ].

Petrus gebruikt ook de twee heel verschillende woorden voor steen of rots op dezelfde manier en in de ene samenhang.

1 Petrus 2:7,8 Voor u dan, die gelooft, is Hij kostbaar; maar voor de ongehoorzamen geldt: De steen [lithos] die de bouwers verworpen hebben, die is de hoeksteen geworden, en een steen [lithos] des aanstoots en een struikelblok [petra]; voor hen namelijk die zich aan het Woord stoten, door ongehoorzaam te zijn, waartoe zij ook bestemd zijn.

Lithos is een steen of rots die is gevormd of bewerkt, bijvoorbeeld een hoeksteen, een grafsteen of een molensteen. Er kan dus geen misverstand over bestaan. In deze verzen zien we drie verschillende uitdrukkingen:

petros een ruwe, onafgewerkte, ongekunstelde steen die een afbrokkeling is van een grote klomp rots – zoals het puin op de bodem van een rotswand.

lithos een bewerkt stuk steen dat voor een bepaald doel is gemaakt.

petra een enorme, onbeweegklijke rotsmassa – zoals Ayer’s Rock in Australië. Het is meer dan een funderingssteen – het is ontzagwekkend in zijn onmetelijkheid.

De grote onwrikbare rots van Matt 16:18 was de verklaring: U bent de Zoon van de levende God . Voor een mens, zoals Petrus, is het een gedenkwaardige gelegenheid om een punt te bereiken waarop deze verklaring kan worden afgelegd. Het is het doorbreken van het besef dat Jezus geen gewone man is. Het is de actie die is ondernomen naar aanleiding van deze ontdekking die laat zien wat we geloven. Dit is de reden waarom de geroepenen die deze rotsvaste verklaring geloven en erop voortbouwen.

Om wijs te zijn, moeten we goed nadenken over Jezus’ woorden.

KAN “DE KERK” DE AAN ISRAËL GEDRAGEN BELOFTEN OVERNEMEN?

In het laatste hoofdstuk van het boek Romeinen wordt soms beweerd dat de verstrooide Israëlieten de redding van God verwierpen en Paulus zich toen tot de “heidenen” wendde [v28], werd verondersteld dat hij zich tot niet-Israëlietische mensen zou wenden. “De Kerk” zou dus niet-Israëlieten bevatten en alle beloften die aan Israël waren gedaan, hebben overgenomen. We moeten drie kwesties in verband met die verzen overwegen:

1. Paulus sprak met Judeeërs die toen in Rome waren. Hij wendde zich tot het Huis van Israël omdat zij het zullen horen . In alle brieven van Paulus schrijft hij aan Israëlieten [zie het hoofdstuk, Dat ongelukkige woord ” heiden “].
2. Er is slechts één reeks beloften in de profetieën en deze worden aan Israël gedaan. Er zijn geen aparte beloften gemaakt voor een niet-Israëlietische kerk. De vervulling kan alleen worden gemaakt in dezelfde mensen, of zoals Paulus het zegt, in ons, hun kinderen .

De leer van de Bloedverwant-Verlosser zou genegeerd moeten worden. God is getrouw om Zijn eigen wetten niet te overtreden. Jezus is de Bloedverwant-Verlosser van Israël , niet van anderen die geen bloedverwanten zijn. De geroepenen zijn degenen van Israël die Hem geloven en hun leven dienovereenkomstig veranderen. Ze waren eerder onder de Wet . Deze, uit Israël, zijn de leden van de ekklesia , de gemeente en (niet de kerk!).

WIE IS “DE SAMENKOMST”?

Toen Stefanus de Judese leiders toesprak, vertelde hij aan hen, de geschiedenis van Israël. Dit is wat ze op gang heeft gebracht. Deze leiders waren een mengeling van mannen en broeders , die beiden gezamenlijk optraden als oudsten . Stefanus herinnerde hen aan de profetie die Mozes had gemaakt over een profeet die tot Israël zou worden opgewekt zoals ik en dat hem zult gij horen . Jezus zou worden opgewekt tot dezelfde [soortgelijke] rassen groep mensen. Stefanus gaat dan verder met te zeggen:

Handelingen 7:38 Hij is het die tijdens de samenkomst [kerk] in de woestijn van het volk bij de Engel was Die tot hem sprak op de berg Sinaï, en bij onze vaderen, en Hij was het die de levende woorden ontving om die aan ons door te geven.

Hier vinden we vermelding van de kerk [ ekklesia ] die ook in het Oude Testament bestond. Dit betekent dat het dezelfde eenheid is. Stefanus isoleert de kerk als een die onze vaders op een geslachts manier heb. Dit wordt niet geleerd in onze Bijbelscholen en kerken, omdat het niet past in de vele-rassen opvatting van “De Kerk”. De Israëlieten waren alleen, gescheiden van de andere rassen, in de woestijn. Stefanus vertelt over de levendige godsspraken die aan ons werden gegeven. Dat deze godsspraken alleen aan Israël werden gegeven, is uit veel Schrift teksten gebleken.

Laten we verder kijken naar andere plaatsen waar we het woord ekklesia vinden.

Handelingen 20:28 Zie dan toe op uzelf en op heel de kudde, te midden waarvan de Heilige Geest u tot opzieners aangesteld heeft om de gemeente [ekklesia] van God te weiden, die Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

We zouden later naar deze ‘kudde’ kunnen kijken omdat het bijdraagt aan wat er wordt gezegd. Israël als schaap in profetie verbindt zich met schapen in het Nieuwe Testament. Het isoleerde Israël als hetzelfde volk in beide Testamenten. In dit vers richt Paulus zich tot de kerk van God . De kerk is gekocht of teruggekocht door Jezus’ bloed. Teruggekocht geeft aan dat ze voorheen een bezit van God waren. Zonder hier als onderwerp op in te gaan, kan worden gesteld dat dit alleen van toepassing kan zijn op de natie Israël. Zoals Zacharias profeteerde, Gezegend zij de Heer God van Israël, want hij heeft zijn volk bezocht en verlost … om zijn heilige verbond te gedenken, en de eed die hij zwoer aan onze vader Abraham [Lucas 1:67,73]. Al deze identificatie kan onmogelijk van toepassing zijn op andere rassen. De vergadering (ekklesia ) is van Israël, en alleen van Israël, en dit zijn degenen die hij heeft gekocht met zijn eigen bloed zoals hierboven wordt geciteerd.

Er zijn een aantal verwijzingen naar de plaatselijke vergaderingen [ ekklesia ] in verschillende steden en zelfs in huizen, maar het is niet nodig om deze verzen te citeren. Maar er zijn dingen over deze vergaderingen die belangrijk zijn.

1 Kor 1:2 aan de gemeente [ekklesia] van God die in Korinthe is, aan de geheiligden in Christus [een gazalft volk van] Jezus, genaamd heiligen,

Dit geeft aan wie de leden van de vergaderingen zijn. De roeping is onmisbaar. Zowel Hij die heiligt als zij die geheiligd zijn, zijn allen één , waarvoor Hij zich niet schaamt hen broeders te noemen [Heb 2:11-13]. Gods naam wordt onder de broeders bekendgemaakt … in het midden van de kerk (ekklesia) zal ik u loven … ik en de kinderen die God mij heeft gegeven.

Deze bijeenkomst kan nooit verder worden uitgebreid tot iedereen op aarde.

1 Kor 14:34 Laten uw vrouwen in de gemeenten [ekklesia] zwijgen. Het is hun immers niet toegestaan te spreken, maar bevolen onderdanig te zijn, zoals ook de wet zegt.

Hier zien we een verband tussen de wet die aan Israël is gegeven en de personen die worden aangesproken. De vergaderingen bestaan uit dezelfde mensen die de wet kenden. Daarom moeten zij het Israëlietische volk zijn.

WAT IS DE VERGADERING ?

Zijn lichaam , is het enige woord dat de vergadering in de Schrift beschrijft.

Ef 1:22,23 . . . . en heeft Hem als hoofd over alle dingen gegeven aan de gemeente [ekklesia], die Zijn lichaam is . . .

Kol 1:18 En Hij is het hoofd van het lichaam , namelijk van de gemeente [ekklesia],

Kol 1:24 . . . . ten behoeve van Zijn lichaam , dat is de gemeente [ekklesia].

Ef 5:23 want de man is hoofd van de vrouw, zoals ook Christus Hoofd van de gemeente [ ekklesia] is; en Hij is de Behouder van het lichaam .

Het woord soma (lichaam) heeft een soortgelijke betekenis als het menselijk lichaam in veel verzen waar het wordt gebruikt, volgens woordenboeken en lexicons:

Vine soma Het woord wordt ook gebruikt voor fysieke aard, in tegenstelling tot pneuma ; de geestelijke aard.

Strong G4983 soma Vanaf 4982; het lichaam [als een gezond geheel], gebruikt in een zeer brede toepassing, verlicht. of afb. lichamelijk, lichaam, slaaf.

In Ef. 5:23 zijn er de mannelijke aspecten, de “echtgenoot”, “hoofd” en “Christus” met de vrouwelijke aspecten de “vrouw”, “kerk” en het onzijdige zelfstandig naamwoord “lichaam”. De gemeente heeft een hoofd en een lichaam. De gesproken stem komt alleen uit het hoofd, vanuit het echtgenoot-aspect. Het vrouwelijke aspect, het lichaam, heeft geen eigen woorden, het is in alle dingen onderworpen aan het hoofd. Het hoofd beheert het lichaam. Waar dit niet het geval is, wordt niet de ware bijeenkomst gevonden.

Paulus zegt dat Israël in die duisternis zou blijven totdat zij door Zijn Bloed nabij Christus Jezus zouden worden gemaakt [Ef 2:13]. Maar er wordt niet over hen gesproken als zijnde het lichaam totdat ze nabij zijn . Deze die nabij zijn gemaakt, zijn de bijeenkomst. Ze komen alleen uit Israël, en niet uit alle anderen. Israël was dood in hun overtredingen en zonden door de gebroken wet en had volgens de loop van deze wereld gelopen, maar sommigen werden nu levend [of levend gemaakt] en gered door genade. Dit is niet anders dan wat er is geschreven in het hoofdstuk getiteld Adoptie . Het verhaal is hetzelfde.

Tot dusver hebben we het ene lichaam dat is de ekklesia . Dit is een enkel lichaam. In het Nieuwe Testament vertaalden de KJV-vertalers het enkelvoudige woord ekklesia 37 keer met “kerken”. Het zou beter zijn geweest als de vertalers het woord “gemeente” of “vergadering” hadden gebruikt. Gemeente wordt door de vertalers niet gebruikt als een nieuwtestamentisch woord, behalve in Handelingen 13:43 . Hier hebben we het begin van een probleem met het woord kerk . Vanwege de vertalingen, vergelijken we het woord kerk [als een plaats] met gemeente [als mensen]. Dit geeft problemen bij het doorlezen van Het Woord. Soms is onze opvatting van de kerk als een plaats waar we naartoe gaan voldoende, hoewel in werkelijkheid elke persoon daar een uitgeroepen persoon moet zijn . Ze moeten allemaal van de ekklesia zijn, ze moeten allemaal van Israël zijn. De plaats van de bijeenkomst is de synagoge [en wordt 58 keer gebruikt].

In het Oude Testament zijn er drie belangrijke woorden die te maken hebben met de vergadering. Deze woorden zijn:

Mowed Verwijst naar de ontmoetingsplaats of de bijeenkomst zelf. De vertalers hadden “veel plezier” met het vertalen van dit woord, waardoor het de betekenis kreeg van vergadering, aangesteld, seizoenen, bijeenkomst en plechtig . Er zijn 24 verwijzingen. Al deze vertalingen helpen het begrip niet gemakkelijk te maken. Het betekent een afgesproken vergadering of hun samenkomen. Dit woord omvat iedereen binnen het Israëlietische kamp, zowel Israëlietisch als niet-Israëlietisch.

Cahal Een samenkomst bijeengeroepen – uitgenodigd uit de hele gemeente . Het woord heeft alleen betrekking op rasechte Israëlieten , en omvat dus geen van de gemengde menigte binnen het Israëlietische kamp. Dit zijn de geroepen degenen die alleen het bloed van het Paaslam hebben aangebracht.

Edah De hele vergadering inclusief zowel Israëlieten als de gemengde menigte. Helaas worden zowel edah als qahal vertaald als “bijeenkomst” en dit geeft aanleiding tot de misvatting dat de gemengde menigte dezelfde totale positie had als de Israëlietische bloedlijn. Een parallelle situatie van vermenging toegepast in Judea in de tijd van Jezus en een vergelijkbare positie wordt aangetroffen onder onze vergaderingen vandaag.

In beide Testamenten worden de cahal en ekklesia uitsluitend gebruikt voor het zaad van Abraham.

1 Tim 3:15 Maar voor het geval dat ik langer wegblijf, weet u nu hoe men zich moet gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God,

zuil en fundament van de waarheid.

De grond of hedraioma van de waarheid, betekent om stabiel te maken, stevig te vestigen, een verblijf of ondersteuning [Thayer].

DE VERGADERING VAN GOD

1 Kor 10:32 Geef geen aanstoot, niet aan de Joden [Judeeërs] en de Grieken [Hellen: Grieks], en ook niet aan de gemeente [bijeenkomst] van God,

In dit vers worden drie groepen genoemd:

1. Onbekeerde “Joden”, of de Judeeërs van Israël.
2. Onbekeerde “heidenen” van de verstrooiing van Israël.
3. De bekeerden van deze twee die de vergadering van God zijn .

De populaire redenering uit dit vers is dat de vergadering bestaat uit bekeerde mensen uit de “Joden en heidenen”. Aangenomen wordt dus dat dit elk ras op aarde omvat. Maar aangezien deze “heidenen” het huis van Israël zijn, moet de vergadering bestaan uit degenen die afkomstig zijn uit het huis van Juda, plus het huis van Israël, die verlost zijn volgens de voorwaarden van het nieuwe testament dat aan Israël is gericht. De Bijbel zegt dat het Nieuwe Testament alleen met deze twee Huizen is gemaakt [Heb 8:8]. Dit bevestigt wat we zagen onder het hoofdstuk Adoptie / Aanneming. In het bovenstaande vers, mag er dan ook geen aanstoot worden gegeven aan het Israëlietische geslacht van beide Huizen, of ze nu bekeerd of onbekeerd zijn. De samenhang zoals gegeven in de verzen 1 en 2 van dit hoofdstuk in Korintiërs, is Israël. Degenen die in het eerste vers van hoofdstuk 10 werden aangesproken, hadden “vaders” die met Mozes verbonden waren, dit betekent dat ze Israëlieten waren.

DE KERK DIE DE SYNAGOGE VAN SATAN IS

Hoewel we vandaag de dag open, onbeschaamde, zogenaamde “kerken” van Satan hebben, zijn deze hier niet onze zorg. De Synagoge van Satan is een navolging en een vervalsing van het echte werk. Jezus sprak over de synagoge van Satan in Openbaring 2:9 en 3:9. Deze synagoge van Satan bestaat naast wat wordt vertaald als de “kerken”. Als we durven te zeggen dat de leden van Satans synagoge zo zijn omdat ze niet van het zaad van Abraham zijn, kunnen sommigen misschien luidruchtig bezwaar maken. Jezus zegt dat deze, van Satans synagoge, zichzelf Judeeërs noemen en dat niet zijn . Zij belijden van Gods volk te zijn, maar dat zijn ze niet. Jezus zegt het, en in de evangeliën wijst Hij ook op de kinderen van de goddelozen . Dit geeft aan dat ze van een ander zaad zijn. Dit onderscheid moet in gedachten worden gehouden.

Matt 13:38 De akker is de wereld, het goede zaad zijn de kinderen van het Koninkrijk en het onkruid zijn de kinderen van de boze.

Hier zien we twee verschillende ‘kinderen’. Jezus zegt dat een verdorven boom geen goede vruchten kan voortbrengen. Het is absoluut onmogelijk . Petrus vertelt over twee verschillende zaden, het vergankelijke en het onvergankelijke. Dit vergelijkt de natuurlijke mens van Genesis 1 met de geest dragende mens, van Genesis 2. Het goede zaad is het enige zaad dat kan worden opgewekt door het Woord van God. Dus, is er een vergankelijk zaad en een onvergankelijk zaad, of niet? Petrus schrijft naar de “uitverkoren” (gekozen) natie en hij vertelt over de redding die zou komen naar dit volk . De profeten van Israël zochten naar de genade die zou komen naar Israël [1 Peter 1:10}. Mag God zulke keuzes niet maken? Mag God niet genadig zijn jegens degenen die Hij wil? Moet God niet verharden wie Hij wil? Ja, maar ons wordt geleerd dat dit niet zo is en dat elke verwant hetzelfde is en dezelfde kans heeft. Het onkruid heeft, net als de bomen van verdorven zaad, de bestemming om in het vuur te worden geworpen .

Onder Israël waren en zijn nog steeds:

[a] De valse profeten die in schaapskleren tot u komen [Matt 7:15].

[b] Mensen met een verdorven geest, tegenstanders van de waarheid [2 Tim. 3:8].

[c] Degenen die op de loer liggen om te misleiden [Ef 4:14].

[d] Mensen die verkeerde dingen spreken om discipelen af te leiden [Hand. 20:28-31].

Dit zijn de valse leraren die kunnen worden herkend door:

[a] Hun wind van leer . [Eph 4:14].

[b] Hun christelijke leringen van het verleiden van geesten met leringen van duivels [1 Tim. 4:1].(of over duivels)

[c] Hun verdraaiing van de juiste wegen van de Heer [Handelingen 13:10]

Deze zien er allemaal uit als het echte werk in het uiterlijke beroep. Ze gebruiken Gods woord op de manier van tegenstanders. Ze zeggen Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam duivels uitgeworpen en vele wonderbare werken gedaan ? Dit zou genoeg zijn om de gemiddelde kerkganger ervan te overtuigen dat deze zogenaamd, geestelijk-gevult [tegenwoordige tijd] en wedergeboren christenen [negeer beide uitdrukkingen]. Uiterlijk zijn ze één ding, maar innerlijk zijn het roofzuchtige wolven. De uiterlijke prachtige werken , zijn werken en zijn niet ‘genade’. Werken zijn geen vrucht; alleen het goede zaad kan dat voortbrengen. Vrucht wordt door God voortgebracht, zoals het goede zaad in de wijnstok verblijft. Het zaad wordt gemanifesteerd door daden; aan hun vrucht zult gij ze kennen . 

Wonderbaarlijke werken bewijzen op zichzelf absoluut niets. Jezus zegt over hen, ik heb je nooit gekend . Nooit is oudepote .

Vine oudepote van oude , zelfs niet, en pote , op elk moment en wordt in duidelijke negatieve uitspraken gebruikt.

Hij heeft ze nooit gekend. Maar wie zal het vandaag met Jezus eens zijn? Laten we nu dus eens kijken hoe de synagoge van Satan ook prachtige werken heeft.

Zoals gezegd is, zouden deze dingen, zoals het profeteren in de naam van Jesus, het uitwerpen van duivels en de wonderbaarlijke werken, zelfs de uitverkorenen kunnen misleiden.

Markus 13:22 Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan en zij zullen tekenen en wonderen doen om – als het mogelijk zou zijn – ook de uitverkorenen te misleiden.

Johannes 4:48 Jezus dan zei tegen hem: Als u geen tekenen en wonderen ziet, zult u beslist niet geloven.

Matteüs 12:39 Een verdorven en overspelig geslacht verlangt een teken, . . . .

De laatste twee verzen waren gericht aan de Farizeeën. De valse christussen en de valse profeten die niet tot de uitverkorenen behoren, zoeken door middel van tekenen en wonderen, de uitverkorenen te misleiden.

Waar komt de gemiddelde kerkganger vandaag naartoe? Waar zoeken ze naar? Hoe zouden ze weten en onderscheiden wat bedrog en verleiding is? Zijn ze onderwezen? Of bidden zij en hun dominees zeggende: Heer, geef ons wonderen ; Heer, toon ons uw kracht; Heer, stort uw geest uit; Heer, zend ons uit . Luister naar kerkgangers tijdens gebedsbijeenkomsten. Wat willen veel mensen het liefst? Ze willen tekenen en wonderen! Hun acties en gedrag kunnen indrukwekkend zijn! Maar deze kunnen worden gezien als mechanismen van misleiding.

Openbaring 13:13 En het doet grote tekenen, zodat het zelfs vuur uit de hemel laat neerkomen op de aarde, voor de ogen van de mensen.

Hoeveel dichter bij de waarheid zou hij kunnen lijken te zijn? Er wordt aangetoond dat tegenstanders wonderen verrichten voor de ogen van mensen! Kijk naar de volgorde van dienst op veel moderne bijeenkomsten van het pinkstertype. Er is een techniek die vergelijkbaar is met die in delen van de entertainmentwereld om een sfeer te creëren. De oude natuur wordt versneld. Eerst hebben we de luide muziek en het geklap op het ritme van drums. Er worden koren gezongen die verkondigen wat we zijn; hoe we een machtig leger zijn en al deze dingen. De liedjes zijn wat ze affirmaties noemen; zoals: Wij zijn een machtig volk . Welnu, wat is de gedachte die in de geest van de gemeente wordt ingeprent? Wat wordt er opgewekt? Wat is de ambitie? Is het niet genoeg vurigheid op te wekken om te profeteren, en dan om duivels uit te werpen [verlost] en dan machtige werken te doen? Dan roepen ze zogenaamd om demonen te binden, maar er is geen verandering. Dit doen ze al jaren. Het klinkt allemaal zo goed. Het klinkt levendig, maar nogmaals, er zijn geen veranderingen. Ze willen een naam dat ze leven, maar ze zijn dood ? Het nettoresultaat van deze activiteit is ontgoocheling, nederlaag en apathie. De plaatselijke vergaderingen bevatten een meerderheid van ontgoochelde en onverschillige mensen.

Deze drie dingen, de kracht, de tekenen en de wonderen, zijn wat sommige mensen boven alles zoeken. Ons wordt verteld dat in de ogen van de mensen, valse profeten het vuur uit de hemel kunnen laten neerdalen, [Openb. 13:13, letterlijk genomen]. Dus ze zingen: Ik roep het vuur om de vergadering helemaal in vuur en vlam te zetten. Hun vuur moet van buiten komen. Ze hebben het nog niet van binnen. Gods volk, de uitverkorenen, kunnen op dit gebied gemakkelijk op een dwaalspoor worden gebracht.

Een ding zou nog kunnen worden gezegd. Overweeg de eredienst op de berg Carmel [1 Koningen 18]. Bestudeer de eredienst van de profeten van Baal. Het Woord van de Heer deed er niet toe voor hen. Ze schreeuwden het uit; ze sneden zichzelf, ze profeteerden, maar er was geen vuur voor hen. Elia deed wat hij deed, omdat Gods Woord het hem had opgedragen. Hij bad gewoon een eenvoudig gebed en het vuur viel. En de verhouding was, er was één ware profeet tot 450 valse profeten. Kunnen we vandaag een soortgelijke verhouding krijgen? Hoewel ze allemaal beweerden een god te aanbidden, spraken de profeten van (Ba’al) hun god niet op dezelfde manier aan als Elia zijn God aansprak. Elia kende zijn God als de Heer God van Abraham, Izak en Jakob , niet de Ba’al van alle rassen . Is dit hetzelfde in de luidruchtige, zogenaamde christelijke wereld van vandaag? Bijna altijd is het Christus dit, en Christus dat , het is Heer dit, en Heer dat . Ze zeggen altijd de Heer, Heer , maar ze doen nooit de wil van God. Hun acties ondersteunen hun woorden niet. De dierbare naam van Jezus wordt zelden gehoord in hun aanbidding, behalve dat ze proberen de naam van Jezus te gebruiken om boze geesten uit te werpen [zie Handelingen 8:9:24]. Dat ze wonderbaarlijke werken doen in Mijn Naam bewijst niets!

De grootse oude liederen van de Kerk, de Psalmen, de liederen van de Verlossing, de liederen van de Kruisweg en de liederen van de Liefde van de Heer zijn niet populair. Nee, macht, tekenen en wonderen staan bij hen voorop. Dit zijn waar ze graag over zingen. Ze hebben veel gemeen met de New Age !

We lezen over een “valse Jood” in Handelingen 13:10 die niet ophield, om de juiste wegen van de Heer te verdraaien . Hij kon er niets aan doen.

Judas 12:13 Deze mensen zijn schandvlekken bij uw liefdemaaltijden. Als zij met u de maaltijd gebruiken, doen zij zichzelf onbeschroomd te goed. Zij zijn wolken zonder water, . . . voor wie de diepste duisternis tot in eeuwigheid bewaard wordt .

Ontkent onze naastenliefde het Woord van God dat zegt aan wie de zwartheid van de duisternis voor altijd is voorbehouden . Duisternis is voor hen weggelegd, net zo zeker als de erfenis van Israël is weggelegd voor Israël [1 Petrus 1:4]. Er is één groot ding mis met deze mensen, zelfs als ze belijden christenen te zijn. Ja, ze scheiden zichzelf af, maar ze hebben de Geest niet [Judas 19].

TEKENEN EN WONDEREN IN DE VERGADERING

Het valt niet te ontkennen dat tekenen en wonderen deel uitmaken van wat er verwacht wordt tijdens de bijeenkomst. Het valt niet te ontkennen dat mensen Jezus geloofden na het zien en ervaren van wonderen. Het punt dat benadrukt wordt, is dat met dit te geloven, ook andere aanblikken had dan alleen de wonderen, namelijk:

1. de voorafgaande verkondiging van het evangelie.
2. de verkondiging van het Koninkrijk.
3. de Heer werkt met hen samen.

Vandaar:

Markus 16:20 maar zij gingen overal heen om te prediken, en de Heere werkte mee en bevestigde het Woord door de tekenen die erop volgden.

De wonderen die van God zijn, volgen de leer van het Woord en de oproep tot bekering in Israël. Jezus en Johannes de Doper leerden over bekering en het koninkrijk van de hemelen en van God. Jezus verrichtte wonderen, maar Johannes deed geen wonder . De oproep van Johannes de Doper tot bekering werd gevolgd door berouw van enkele toehoorders. Maar waar is tegenwoording, de oproep tot bekering en de leer van het Koninkrijk der hemelen?

In wat tegenwoordig de vroege kerk wordt genoemd, leerden ze over bekering en de herrijzenis uit de dood [Handelingen 4:1]. Er was ook vervolging, maar ook was er het getuigenis van de herrijzenis van Jezus, vergezeld van grote genade en grote kracht.

Vóór Jezus’ dood en herrijzenis was het principe precies hetzelfde.

Lukas 16:30,31 Hij echter zei: Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe zou gaan, zouden zij zich bekeren. Maar hij [Jesus] zei tegen hem : Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.

Iemand die uit de dooden wordt opgewekt, zou door velen wel eens als het grootste wonder kunnen worden aangemerkt, maar dat alleen zou niemand ertoe brengen zich te bekeren. Jezus zegt het! Hij wees er ook op dat als ze de overtuiging van Mozes en de Profeten niet zouden aannemen, dat ze ook niet de overtuiging van Eén uit de dooden zouden aannemen. Dus vandaag is het nodig om Mozes en de Profeten te horen, en het is geschreven als de basis van juist onderwijs. Maar de kerken verwerpen tegenwoordig vaak dit gezegde met te zeggen: dat is het Oude Testament .

In de dagen van Ezra was er de leer van het Woord aan Israëlieten. Het begrip werd gegeven en er was berouw dat werd gevolgd door God die Zijn heerlijkheid manifesteerde. De mensen van Judea weenden van vreugde omdat ze de woorden begrepen die werden gesproken. [Maar we moeten hier opmerken dat de Israëlieten moesten scheiden van hun buitenlandse vrouwen en ook van hun kinderen van gemengd bloed ]. Er was geen poging om te stimuleren zonder enig begrip en onderwijs over bekering.

Er zijn andere voorbeelden van deze volgorde in de Schrift en we moeten ook letten op:

1. Dat wonderen op zich, mensen niet laten geloven.
2. Om bekeerde mensen te leren om hen te inspireren tot een nieuw niveau van geloof, zal hen niet noodzakelijk in

staat stellen om in het bovennatuurlijke te bewegen. Berouw, gehoorzaamheid, liefde en juiste toepassing maken

deel uit van het pakket.

1. Wonderen kunnen ervoor zorgen dat de “verkeerde” mensen zich bij Israël willen verzamelen. Deze buitenlanders

worden een groot probleem voor Israël en Petrus vertelt ons dat ze in dit tijdperk nog steeds onder het volk van

God zullen zijn. Ze zijn nog steeds een probleem dat niet wordt aangepakt omdat er geen scheiding word gemaakt.

Toen de kinderen van Israël uit Egypte kwamen, was er een gemengde menigte die met hen meeging. De reden wordt niet vermeld, maar het kan zijn dat ze de wonderen hadden gezien. Waarschijnlijk bevatten ze de nakomelingen van de dienaren van Abrahams familie die met de Israëlieten door Egypte trokken. Universalisten zeggen graag dat dit een soort “heidenen” zijn die zich bij Israël voegen. Het was deze gemengde menigte die viel tot begeerte in de woestijn . Ezra leerde het woord aan Israël en het volk bekeerde zich, door de hele gemengde menigte, af te scheiden van Israël. We zullen dit zien in het hoofdstuk, Wat is Bileams Doctrine / Leer . Het is de gemengde menigte in het midden van Israël die het zo moeilijk maakt om de exclusieve aard van Israël aan te nemen, en wordt verergerd doordat regeringen rassen-scheiding illegaal maken onder de mensenrechtenwetgeving. Niet-afscheiding moedigt de aanvaarding van de leer van Bileam aan.

WAT ZEGGEN WIJ?

De vergadering in de Schrift is geen vele-rassen eenheid, zelfs als het wordt aangenomen alsof het een feit is in de (geloofs) belijdenis van de kerken van vandaag. Het enige vele-natie-oogpunt is dat van zijnde van de naties [meervoud] van Israël . Ze zijn absoluut niet wat we tegenwoordig algemeen kennen als “De Joden”. Gods volk zijn de enigen die de Schrift vermeldt als de twee partijen bij zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament. Te zijner tijd zullen enkele van hun vele kenmerken worden getoond. Ze zijn klaar om geopenbaard te worden in de laatste tijden [Petrus 1:5]. Petrus zegt dat deze genade tot u zal worden gebracht [dat wil zeggen, degenen waarnaar geschreven wordt] bij de openbaring van Jezus Christus . Dit is alleen de tijd van de gezegende hoop van de vergadering. Deze hoop kan niet de gezegende hoop van iemand anders zijn.

Het is onze keuze om al dan niet aandachtig te zijn van de woorden die eerder door de heilige profeten zijn gesproken, en van de geboden van ons, de apostelen van de Heer en Redder [1 Petrus 2:3]. We kunnen natuurlijk de heilige profeten van Israël negeren en de valse profeten volgen die toen aanwezig waren, en nu aanwezig zijn.

2 Petrus 2:1 Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, zoals er ook onder u valse leraars zullen zijn.. . .

Deze leraren zijn nu onder ons, zoals geprofeteerd. Deze verbreden Gods poort om elk ras te omvatten, volgens de weg van Bileam .