DE NIET-ISRAËLIETISCHE RASSEN
Mensen die met een religieuze overtuiging zijn opgevoed, kunnen een strijd hebben tussen het staat geschreven en wat hen is geleerd. Velen zijn opgegroeid in de zondagsschool en zongen het lied (Red and yellow, Black and Whites, all are precious in His sight) Rood en geel , zwart en wit ; ze zijn allemaal kostbaar in Zijn ogen . Dit heeft ons de gedachte gegeven dat onze God iedereen van elk ras precies hetzelfde behandelt. (Dit word ook genoemd, Gezangboek Theologie) De Bijbel ondersteunt de broederschap van de mens niet in de zin dat alle mensen bloedbroeders zijn. In dit boek is erop gewezen dat er bepaalde manieren zijn waarop God niet iedereen hetzelfde behandelt – zelfs onder de stammen van Israël zelf zijn er verschillen, dus zullen we enkele van deze behandelingen opnieuw overwegen.
DE GRONDSLAG VAN GODS OORDEEL OVER NIET-ISRAËLIetische NATIES
Als we in Johannes 1:17 lezen, want de wet is gegeven door Mozes, maar genade en waarheid zijn door Jezus Christus gekomen , dan hebben we een probleem omdat de wet in verband met Abraham wordt gesproken, lang voordat Mozes werd geboren. Het is ook duidelijk dat God de andere niet-Israëlietische volken oordeelde – dus wat was de grondslag van het oordeel? Sommige naties werden geoordeeld vóór wat sommigen het geven van de wet noemen, [bijvoorbeeld Sodom] en sommige werden daarna geoordeeld [bijvoorbeeld Damascus, Gaza, Tyrus, Ammon, Moab en Edom]. We zien dat Jona wordt gestuurd om bekering te verkondigen aan Nineve. We vinden wet en oordeel met betrekking tot Adam en Eva en de offers die Kaïn en Abel brachten. Voor bijna alle christenen is er een strijd over wat De Wet betekent.
In verband met Abraham wordt ons gezegd:
Gen 26:5 omdat Abraham Mijn stem gehoorzaamd heeft en Mijn voorschriften, Mijn geboden, Mijn verordeningen en Mijn wetten in acht genomen heeft.
In het begin van dit boek werden veel van de texten opgesomd om aan te tonen dat de totale wet, namelijk de geboden, statuten en oordelen, exclusief aan Israël werd gegeven als onderdeel van een verbond. Er werden beloften gedaan en verantwoordelijkheden aan Israël gegeven die niet aan andere rassen werden gedaan. Vóór de toevoeging van de Wet aan Israël [Gal 3:19], waren er de beloften gedaan aan het zaad van Abraham via Izak, waarbij de erfenis werd gedaan op grond van de belofte en niet het houden van “De Wet”.
Ps 147:19,20 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israël Zijn verordeningen en Zijn bepalingen. Zo heeft Hij voor geen enkel ander volk gedaan; die kennen Zijn bepalingen niet.
Dit vers is zowel beperkend als specifiek en heeft uitsluitend betrekking op Israël als ras .
[a] Het “woord” is dabar of het gesproken woord.
[b] “Statuten” is choq dat betrekking heeft op bevelen in de zin van specifieke richting, verordering, instructie, grens of beperking.
[c] “Oordelen” is mishpat dat betrekking heeft op een rechterlijke uitspraak die door God is uitgesproken. Het is sterk verbonden met gerechtigheid.
De Tien Geboden die aan Israël werden gegeven als onderdeel van een verbond, zijn dabar of gesproken door God tot het behandelde onderwerp.
Deut 4:13 Hij maakte u Zijn verbond bekend, dat Hij u [dat is, Israël] beval te doen, de Tien Woorden, en Hij schreef ze op twee stenen tafelen.
In vers 14 werd Mozes geboden om inzettingen en oordelen te leren opdat gij ze zoudt doen in het land waarheen gij gaat om het in bezit te nemen . Er wordt ons verteld dat het houden hiervan de reden is waarom andere naties zouden denken en weten dat Israël een groot en wijs volk was. Hier wordt de rassen scheiding gedemonstreerd!
Het is een algemene opvatting dat geen van de Wet bestond voordat deze door Mozes op de berg Horeb werd gegeven, maar we hebben gezien dat God wist dat Abram de Wet zou gehoorzamen. De verwijzing naar de eis om de gesproken woorden van God te gehoorzamen, begint al in Genesis. De Schrift vermeldt dat God andere rassen oordeelde en dat gehoorzaamheid van hen werd geëist. Toen hun ongerechtigheid vol was, vernietigde God hen.
Avon , ongerechtigheid/straf, wordt voor het eerst gevonden met betrekking tot Kaïn in Genesis 4:13 en het komt 236 keer voor in het Oude Testament, waarvan de meeste naar Israël verwijzen.
Een van de steden die God voor de goddeloosheid verwoestte, was Sodom. We lezen in Genesis 13:13 dat de mensen van Sodom buitengewoon slecht en zondaars waren voor het aangezicht van de Heer . Om goddeloos te zijn, moet er een wet zijn geweest die ze konden gehoorzamen. De wet van God werd overtreden op een manier die open, weloverwogen en openbaar was. Jesaja 3:9 zegt het zo; ze verklaren hun zonde … ze verbergen het niet . Jeremia 23:14 bevestigt deze houding met betrekking tot degenen in Israël, die openlijk profeteerden in Baäl/Bileam. Dit is de nationale houding die we vandaag in Israël aantreffen, die leidt tot een oordeel dat groter zal zijn dan dat tegen Sodom [Klaagl 4:6 en Matt 10:15]. Ezechiël 16:49 beschrijft de zonde van Sodom als zijnde, trots, volheid van brood en overvloed van ledigheid … noch versterkte ze de hand van de armen en behoeftigen en was ze hooghartig en beging ze een gruwel voor Mij . Dit is een ander beeld van onze samenleving waar openlijke gruwelen ook breken gij zult niet liggen bij mensheid, zoals bij de vrouw: het is een gruwel . Tegenwoordig is deze daad publiekelijk aangenomen, legaal en open zoals het was in Sodom. 2 Petrus 2:6 en Judas 1:7 stellen dit voor en zeggen dat soortgelijke openlijke gruwelen het eeuwige vuur waardig zijn. Bovendien negeert Angelsaksisch Israël openlijk het woord dat God tot hen sprak, namelijk de Tien Geboden.
Sodom moest dus onderworpen zijn aan Gods wetten en het wordt duidelijk dat die wet bestond vóór de tijd van Mozes. Wat betreft oordelen tegen diverse niet-Israëlietische volken, als we kijken naar de taal van Amos, zijn uitdrukking, voor drie overtredingen … en voor vier, zal ik de straf niet intrekken is hetzelfde in bewoordingen en is hetzelfde voor Israëlieten als voor niet-Israëlieten.
Het verschil tussen Israël en de andere rassen is het eeuwige verbond dat God met Zijn uitverkorenen sloot. Voor Israël zegt God:
Ez 16:60-63 Toch zal Ík denken aan Mijn verbond met u in de dagen van uw jeugd. Ik zal met u een eeuwig verbond maken. Dan zult u zich uw wegen herinneren en te schande worden, . . . Want Ík zal met u Mijn verbond maken. Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben, opdat u eraan denkt, u schaamt en uw mond niet meer opendoet vanwege uw smaad, wanneer Ik voor u verzoening doe over alles wat u gedaan hebt, spreekt de Heere HEERE.
Er zijn geen dergelijke woorden gericht tot iemand anders dan Israël/Israëlieten.
RACIALE VERSCHILLEN
Vanwege wetenschappelijke ontdekkingen in de genetica kan niemand beweren dat er geen ras verschillen tussen rassen zijn. In feite meldt de krant, de The Sydney Morning Herald van 12 juli 1997 dat het laatste nummer van het tijdschrift Cell een belangrijke doorbraak bevat die aantoont dat analyse van DNA van de skeletresten van de Neanderthaler aantoont, dat er geen genetisch verband is tussen de Neanderthaler mens en de moderne Mens! Waarheen nu voor de evolutionisten en de bloedbroederschap?
Citerend uit Time Magazine van 7 februari 1994 pagina 49 van genetica en The Human Genome Diversity Project:
Wat we doen, is het mogelijk maken voor Saddam Hoessein om bloedmonsters te verzamelen van etnische groepen in Irak die zich tegen hem verzetten, zodat ze later met biologische wapens kunnen worden aangevallen.
Subtiele variaties tussen rassen in typen witte bloedcellen mediëren specifieke immuunreacties op ziekte.
RACISME
Een van de dingen die kenmerkend zijn voor de westerse samenleving (in tegenstelling tot alle andere) is de leer dat racisme totaal verkeerd is. Toch zullen degenen die antidiscriminatiewetten willen handhaven [waaronder ras, raciaal, nationale of etnische afkomst en religie] onmiddellijk de steun van het moderne jodendom als een speciale religieus-raciale groepering inroepen, zelfs als het moderne jodendom bestaat uit van mensen van veel verschillende rassen.
In Nieuw-Zeeland worden mensen actief ontmoedigd om zelfs maar vragen te stellen over gebeurtenissen in de geschiedenis die de vastberadenheid van de handhavers van de geschiedenis met betrekking tot ‘de joden’ zouden kunnen ondermijnen. Hun vastberadenheid is erg belangrijk voor hen en is als zodanig op zichzelf racistisch. Wat is het dat ze zo nodig proberen te beschermen of te bevorderen? Zou het hun valse voorstelling kunnen zijn dat de Joden Israël zijn? Zou dit niet een mechanisme kunnen zijn waarmee de prins van deze wereld de juiste boodschap van de Bijbel probeert te vernietegen? In een eerder hoofdstuk werd dit beschreven als het meesterlijke bedrog van leugenaars die de hele wereld bedriegen.
Zijn het niet tegenstanders die zeggen dat de Pottenbakker niet het ene vat tot eer maakt en het andere tot oneer, zoals de Schrift zegt? Antiracisme is zeggen dat elke persoon van elk ras hetzelfde is in de ogen van de mens en in de religieuze leringen van tegenstanders, dit is hetzelfde als te zeggen, in de ogen van God.
De kwestie is veel-cultuurisme en dit komt niet gunstig naar voren in de bijbelpagina’s. Vermenging van culturen is een bron van strijd, zowel in religie als in gewoonten. Israël werd met een doel gescheiden van de andere rassen. Voor Israël is de Bijbelse boodschap nog steeds, komt uit hun midden en scheidt u af, zegt de Heer in het Nieuwe Testament. Het volk dat in Korinthiërs werd aangesproken, had de “vaders” en werd gedoopt tot Mozes [1 Kor 4:1]. Het waren Israëlieten!
Jer 10:2,3 Zo zegt de HEERE: U mag u de weg van de heidenvolken niet aanleren, . . .
De weg is derek die Strong geeft als levenswijze of werkwijze . We zouden geen inheemse cultuur op onze scholen moeten onderwijzen.
IS GOD RACISTISCH?
Niet één persoon kan het Oude Testament lezen zonder het ermee eens te zijn dat God totaal racistisch blijkt te zijn. God discrimineerde op grond van ras en God behandelde rassen duidelijk anders en maakte zelfs verschillen tussen de stammen van Israël zelf.
De kinderen van Israël hadden een zending om de Kanaänitische rassen uit te roeien, tot en met vrouwen, kinderen en zelfs hun dieren. Er zijn mensen van wie God zegt dat Hij ze zal uitschakelen wanneer Jezus terugkeert door de helderheid van Zijn komst . De zaak moet onder ogen worden gezien; God was totaal racistisch in het Oude Testament en we begrijpen dat Hij voor altijd onveranderlijk is. Een heel ander begrip van “zending.”
Jezus vertelt ons over degenen die de “wijngaard” bezetten en die vernietigd zullen worden wanneer Hij komt om Zijn Koninkrijk op te nemen. We lezen over de legers van de Hemel:
Opb 19:15,19 En uit Zijn mond kwam een scherp zwaard, opdat Hij daarmee de heidenvolken zou slaan. En Hij zal hen hoeden met een ijzeren staf. . . . En ik zag het beest en de koningen van de aarde en hun legers bijeenverzameld om oorlog te voeren tegen Hem Die op het paard zat, en tegen Zijn leger.
We lezen over nationale legers en in wezen racistische zaken, hier tegen het einde van de nieuwtestamentische pagina’s.
Joël 3:2 zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren,
vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld.
In dit late stadium in de geschiedenis is Israël een apart ras onder de andere rassen. God is hier en in deze tijd nog steeds racistisch. De samenhang geeft de tijd en dus is Israël uiteindelijk nog steeds het individuele ras die het altijd is geweest.
RACIALE OORSPRONG
Vanaf Genesis hebben we dit feit van de verschillende zaden van de mensheid (zie het hoofdstuk getiteld; Zaden, Natuurlijk en Geestelijk ) en het is een onderwerp in beide Testamenten. Er is geen eenvoudig, schriftuurlijk mechanisme om te bepalen wie welk zaad is vandaag de dag. Maar, Jezus zegt, aan hun vrucht zult gij hen kennen . Jezus leerde ons dat het de vrucht is die het zaad draagt. Jezus leerde dat een slechte boom nooit goede vruchten kan voortbrengen. Het is onmogelijk voor degenen van het slechte zaad om het Woord van God te horen en erop te reageren. De apostel Johannes spreekt van degenen wiens zaad in hem blijft … omdat hij uit God is geboren [1 Johannes 3:9]. Omdat de Schrift bomen gebruikt als symbolen van rassen, kunnen bomen worden gezien als stambomen of geslachts stromen.
De reactie op het Woord van de Heer is een aanwijzing voor zaad – het goede zaad heeft de keuze om te gehoorzamen of niet te gehoorzamen. Het is pas in de volwassenheid dat het type fruit duidelijk wordt. Een voorbeeld zien we in de gelijkenis van het onkruid en de tarwe.
Door het hele Oude Testament heen vinden we verwijzingen naar bepaalde volkeren, zoals Kanaänieten die door Israël zou worden vernietigd. We vinden verschillen tussen de mensen, geschapen in Genesis 1 en degenen die werden gevormd in Genesis 2. Er zijn verschillende profetieën als bestemming voor verschillende volkeren. Zoals eerder in dit boek is opgemerkt, heeft zelfs elke individuele stam van Israël verschillende profetieën voor de laatste dagen.
Het is in de mode om te zeggen dat Christus als Verlosser voor de hele mensheid kwam; omdat alle rassen afstammen van de eerste geschapen mens , en dat rassen begonnen ten tijde van de toren van Babel . Maar na Babel vinden we een ander beeld, bijvoorbeeld:
Gen 19:37 . . . Hij is de vader van de Moabieten, tot op deze dag.
Gen 19:38 . . . . Hij is de vader van de Ammonieten, tot op deze dag.
Gen 36:9 . . . Dit zijn de afstammelingen van Ezau, de vader van Edom (ieten).. . . .
Vanaf dit punt wordt door de Schrift elke groep met zo’n “vader” behandeld als een ander ras met een andere bestemming. Elk wordt dan behandeld als zijnde van verschillende “afstamming”.
IS ER EEN DERDE GROEP?
We moeten ons afvragen: Hoe zit het met die – niet-Israëlieten/Israëlietische – mensen die noch Kanaänitisch, Moabitisch of Edomiet zijn, enz.? Wat zegt de Schrift over deze ? Het is veilig om te zeggen dat de Bijbel niets zegt. Maar één ding is zeker en dat is dat ze niet de geboden, statuten en oordelen kregen die aan Israël waren gegeven. Omdat ze de wet van Mozes niet hadden om te breken, waarom zouden ze dan verlost moeten worden van de vloek van die gebroken wet? Door de Schrift wordt alleen gesproken over verlossing met betrekking tot Israël. Allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God , verwijst alleen naar de allen binnen degenen aan wie de Wet werd gegeven [Rom 3:19].
MOET HET WOORD VAN GOD AAN DEZE ANDEREN GELEERD WORDEN?
Hoewel Jezus met de Israëlieten sprak toen Hij zei dat de regen op de goeden en de slechten valt, is het duidelijk dat de wetten van de wetenschap in gelijke mate van toepassing zijn op alle rassen, ongeacht raciale afkomst of rassen-vermenging. Deze wetten van de wetenschap zijn “wetten van God” en daarom heeft iedereen van welk ras dan ook het fysieke en mentale voordeel om ze te gehoorzamen. Ons wordt duidelijk verteld in Romeinen 3:19 nu weten we dat alles wat de wet zegt tot hen wordt gezegd die onder de wet zijn , dat wil zeggen dat ze alleen tegen Israël worden gezegd als degenen aan wie de wet is gegeven.
Maar er is meer aan de hand dan dat het op het eerste gezicht lijkt. De woorden van God kunnen verkeerd worden toegepast en verkeerd worden gericht als ze bekend zijn. Zou het onderwijzen van het Woord van God helpen om een juiste richting te geven? Maar in welke mate kon het Woord gehoord worden? Er wordt ons verteld dat de Edomieten niet kunnen ‘horen’ en dat de Kanaänitische rassen moeten worden uitgeroeid of volledig gescheiden. Als ons niets specifieks wordt verteld over de niet-Israëlieten/Israëlietische – rassen als een totale groep, hoe kan iemand dan iets veronderstellen? Eén ding wordt ons verteld, dat het goede zaad Zijn Woord kan ‘horen’.
We horen verhalen over zendingsactiviteiten waarbij er grote verlossingen zijn onder niet-Israëlietische – rassen nadat we hen verteld hebben over de wonderen die Jezus deed. Alleen al door een beroep te doen op emoties, wordt ons verteld over personen die genezen en verlost zijn van onderdrukking, maar die geen verandering in geweten hebben en die zich niet schamen voor hun misdaden uit het verleden. Het lijkt erop dat er iets niet in hun hart is geschreven. Ze lijken door te gaan zolang de zendeling of de helper bij hen is, maar als ze niet langer worden bijgestaan, vallen ze ofwel terug tot het heidendom of gaan ze over op een katholiek soort geloof dat gemengd is met heidendom of bijgeloof.
De zending activiteit van de kerken is gebaseerd op hun behoefte om van hun religie te ‘getuigen’. Maar zo’n vereiste staat niet in de Bijbel. God zei bijvoorbeeld dat Israël altijd een volk voor Hem zal zijn. De mensen van dat volk hoeven niets te doen om “getuige te zijn” van wat God zei – het feit dat ze blijven leven en sterven, is genoeg getuigenis. De openbaring van Israël aan het einde van dit tijdperk zal getuigen van de waarheidsgetrouwheid van Gods woord. Tijd, geld en moeite besteden aan religieus “getuigenis” en zending activiteit voor andere rassen, past bij de religieuze opvattingen van de mens, maar is in strijd met de Bijbelse zienswijze omdat het in strijd is met het thema van de exclusiviteit van Israël.
We weten dat er mensen zijn van wie de Bijbel zegt dat ze nooit zullen opstaan.
Jer 51:57 Ik zal zijn vorsten, zijn wijzen, zijn landvoogden, zijn machthebbers en zijn helden dronken maken, en zij zullen een eeuwige slaap slapen en niet ontwaken , spreekt de Koning, van Wie de Naam HEERE van de legermachten is.
Heb 4:3 Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan ! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn.
De eerste verwijzing heeft betrekking op iedereen die onder het opschrift Babel staan, wat we in verband met Openbaring zien, allen die tegen Israël zijn. De tweede verwijzing heeft betrekking op al die Israëlieten die God de woestijn in stuurde om voor altijd om te komen vanwege hun weigering om Hem te geloven.
We weten ook uit de bijbelse verklaring dat niemand het Koninkrijk van God kan binnengaan, tenzij ze van Israël zijn. Daarom betekent het dat mensen van andere rassen geen eeuwig leven in het Koninkrijk hebben en als er geen eeuwig leven in het Koninkrijk is, is er geen eeuwig leven van welke aard dan ook voor hen. Het is niet zo dat ze “veroordeeld” worden; het is gewoon een kwestie van dat ze geen eeuwig leven hebben. Onwaardige Israëlieten zullen sterven, worden opgewekt, veroordeeld en hun geest zal van hen worden weggenomen (dit is de boodschap van de gelijkenis van de tien talenten). Hun levenloze lichamen zullen vernietigd worden in de Poel van Vuur. Dit zou een punt van zorg moeten zijn voor elke individuele Israëliet. Maar als iemand van een ander ras moet sterven en nooit meer zal opstaan, wat maakt het hem dan uit als hij eenmaal dood is? Er is geen bewustzijn in het graf, alleen corruptie van het lichaam. Als je gaat slapen en morgen pas met de middag wakker wordt, weet je niet hoe laat de zon opkwam. Als je in je slaap sterft, weet je niet dat je dood bent.
Leven na de dood is een mystieke visie voor de meeste rassen en houdt veronderstellingen in over een fantastische harem voor Arabieren enerzijds en reïncarnatie voor de hindoes anderzijds. De Bijbel vertelt ons niets over het herrezen leven, behalve dat we ons er niet eens een voorstelling van kunnen maken. Als we er als Israëlieten om geven, zullen we ernaar streven het te bereiken en zullen we het ook ontvangen. Als het ons niet kan schelen, zullen we het even zien en zullen we absoluut wroeging, paniek en terreur kennen als we worden geconfronteerd met vergetelheid in de Poel des Vuurs. Maar als dat eenmaal gebeurt, zullen we niets weten en zullen we hetzelfde zijn als elke – niet-Israëliet – die sterft. Er bestaat niet zoiets als de hel en eeuwige straf – alleen leven en vergetelheid (zie het artikel van Phillips en Phillips getiteld What Leaves the Body at Death? (Wat verlaat het lichaam bij de dood?)
Deze dingen worden in de Bijbel niet zwart op wit beschreven, maar ze zijn de uitvloeisels van wat voor Israël en alleen Israël wordt beschreven.
HOE BEOORDELEN WE ONZE OVERTUIGINGEN/GELOOF?
Dit kan worden samengevat door te zeggen dat we objectief kritisch moeten zijn en dat we precies moeten waarderen wat de bijbel over welk onderwerp dan ook, zegt. Evenzo moeten we waarderen wat de Bijbel niet zegt en we mogen niets veronderstellen of aannemen, vooral als dit gebaseerd is op religieuze traditie. De Schrift zegt dat we kunnen worden weggeleid, wegvallen of wegglippen van de waarheid van het Woord van God. De meeste mensen zijn een kloon van hun leraren in hun overtuigingen en dit kan slecht zijn. We moeten ons eigen onderzoek doen naar wat er wordt gezegd en zijn zoals degenen in Berea [Handelingen 17:11] die de Schriften dagelijks onderzochten of die dingen zo waren . Als we zouden zeggen dat de mensen in Berea edelmoedig waren omdat ze, wat de apostel tegen hen zei vergeleken met de oudtestamentische geschriften, zouden de meesten het daarmee eens zijn. Het is veilig om te zeggen dat maar heel weinig mensen objectief zijn. Het is ook veilig om te zeggen dat weinig religieuze kerkgangers grondig nagaan wat hen wordt geleerd en dat de meesten dit niet dagelijks doen.
Vanuit de geschiedenis moeten we het erover eens zijn dat mensen in staat zijn om alles te geloven en het komt vaker voor dat mensen geloven wat ze willen geloven. Soms geloven en handelen ze uit angst voor emotionaliteit; er zijn veel motieven om te geloven. Er is cultuur, indoctrinatie, groepsdruk en dergelijke, maar wat de Bijbel betreft misschien wel het ergste is traditie, vanwege de leringen. De Schriftgeleerden en Farizeeën maakten het Woord van God krachteloos vanwege hun traditie [traditionele vertalingen – Matt 15:6]. We hebben vandaag traditionele leringen, en ook hebben zulke dingen als charismatische leiders; ze proberen mensen te overtuigen, net zoals Jim Jones, Maarten Luther King, of Hitler deden.
We kunnen dus begrijpen waarom ons wordt verteld om alle dingen te beoordelen. Maar met welke maatstaf maken we deze oordelen? We moeten het Woord onderzoeken om te zien of deze dingen zo zijn en om ze dienovereenkomstig te geloven. We moeten diep graven , zoeken en zoeken. Dit geeft de noodzaak aan om onderzoek te doen, Schrift met Schrift te vergelijken en zo nodig vertalingen te onderzoeken. Elke opgroeiende Israëliet zal tijdens deze activiteiten over God worden onderwezen. Hij zal zijn overtuigingen voortdurend verfijnen en soms zal hij vrijelijk toegeven dat hij het soms bij het verkeerde eind heeft gehad, voornamelijk vanwege wat hem heeft doen geloven. Zoals Salomo zei: En ik gaf mijn hart om wijsheid te zoeken en te onderzoeken met betrekking tot alle dingen die onder de hemel gebeuren [Pred. 1:13]. Dit toont de houding die nodig is.
Het probleem met veel leraren is dat ze te trots worden om ooit terug te komen. Herziening is inderdaad zeer zeldzaam en door trots, worden ze naar een plek gebracht waar ze zelf nooit kunnen worden onderwezen. Dus ze blijven dezelfde oude lijn door te rammen en zeggen: We kunnen het niet anders zien . De waarheid van God is er altijd geweest, maar niemand van ons weet het allemaal. Tegenwoordig zouden sommige leraren kunnen worden vergeleken met chirurgen die nog steeds aderlatingen deden op dezelfde manier als in eerdere jaren en die niets wilden horen van enige toename van kennis, zelfs als er bewijzen waren die in strijd waren met hun medische opleiding.
ORTHODOX CHRISTENDOM
We moeten kijken naar iets dat in eerste instantie voor velen als ‘ketters’ klinkt. Zou het orthodoxe christendom cultisch kunnen zijn?
[a] Zou het orthodoxe christendom iets kunnen zijn dat weigert het hele Woord van God aan te nemen? [Voornamelijk vanwege leringen van traditie, niet noodzakelijk uit onoprechtheid]. Is de ga de hele wereld in het onderwijs zoals algemeen wordt onderwezen, werkelijk gebaseerd op de Wet, de Psalmen en de Profeten of op geldige vertolking van het Nieuwe Testament?
[b] Heeft het orthodoxe christendom een verkeerde inslag omdat zij de profetische woorden van Jakob en Mozes, voor Israël in de “laatste dagen”, niet willen geloven?
[c] Is het populaire symbool van het christendom, namelijk het “Kruis”, eigenlijk het symbool van de
antichrist?/anti-Christus.
Volgens Lexicons is het woord dat vertaald is als “Kruis”, stauros (een rechtopstaande stok of paal). Er is geen “Kruis” in het Grieks. De vorm van het kruis met twee balken was het symbool van de god Tammuz van Chaldea. De Chi of X, dat zoals naar verluidt door Constantijn werd gezien, had niets te maken met xulon dat gebruikt wordt voor de stauros en is een andere uitvinding en ketterij van Rome, de moeder van het algemeene. (Denk er eens over na – als Jezus niet aan een kruis werd gekruisigd, wat zag Constantijn dan? Wat het ook was of werd gezegd te zijn, als hij inderdaad iets zag, zou het geen goddelijk visioen kunnen zijn!)
Als de – de hele wereld leringen [wat een fundamentele lering is die bijna algemeen wordt geloofd] verkeerd is, dan is dat geloof cultisch. Dit is zo, zelfs als Maarten Luther bevestigde dat hij was opgevoed om te geloven en het in het protestantisme voorstelde en de meesten het sindsdien hebben gevolgd. Dit ene geloof is de bron van een strijd dat het geloof ondermijnt, maar er wordt gezegd dat het is wat elke christen moet geloven of hij is geen christen .
De verkeerde leer wordt samengevat in het algemene geloof dat Jezus stierf om de wereld te redden , en het komt voort uit, ga de hele wereld in en predik het evangelie aan elk schepsel en God had de wereld zo lief [zie het hoofdstuk getiteld ( Welke wereld heeft God zo liefgehad ). Er wordt gezegd dat dit de bekendste en meest geliefde verzen in het christendom zijn, maar als de all en wereld verkeerd worden opgevat, dan heeft Rome de grootste bedrog aller tijden veroorzaakt.
Op sommige gebieden zijn we afgeweken van de leringen van Rome, maar op andere volgen de protestanten nog steeds (zoals de zogenaamde Drie-eenheid, CIM). Sta gewoon even stil om terug te denken en te zien hoe St. Francis deze Schrift texten gebruikte om tot de vogels en de dieren te prediken. Hij beschouwde de vogels als onderdeel van elk schepsel . In dit boek hebben we geleerd wat elk schepsel werkelijk betekent, door ons begrip te verfijnen om ons onderwijs te beperken tot alleen mensen. In dit boek zijn we een stap verder gegaan en hebben we ons begrip verfijnd om de leer te beperken tot alle kosmos (orde) van Israël in de ktizo (steden) of woningen van de Israëlieten. We ontdekten ook dat kosmos verwees naar de ordelijke opstelling van het doel in kwestie, niet naar de bewoonde aarde [waarvoor oukomene zou worden gebruikt].
Het was voor ons noodzakelijk om op alle probleemverzen zorgvuldig in te gaan om de betekenis van de woorden te laten zien en we zullen hier niets herhalen behalve twee verzen die de bijbelse positie samenvatten. De populaire opvatting is dat elk persoon een van Gods volk wordt wanneer die persoon ‘gered’ wordt. Dit is niet de manier waarop de Schrift het zegt. Het is “Zijn volk” [Israël] die Jezus kwam redden, dat oorspronkelijk Zijn volk was, maar dat in een staat van veroordeling verkeerde.
Matt 1:21 . . . u zult Hem de naam JEZUS geven, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden.
Lukas 1:68 Geprezen zij de Heere, de God van Israël , want Hij heeft naar Zijn volk omgezien . . . .
Deze verzen vatten iets samen dat niet wordt geloofd door het orthodoxe christendom.
Een ander ding dat niet wordt geloofd, is het verschil tussen “alle” en “veel”.
Mat 20:28 zoals ook de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en zijn ziel te geven als losprijs voor velen
Dit voor velen wordt veranderd in voor allen , waarbij “allen” wordt opgevat als elk ras, buiten Israël . Er is geen basis in de grammatica van de Griekse tekst voor een dergelijk geloof dat veel betekent als alle en diverse . Evenmin is er enige grond gevonden door het fundament van de Wet, de Psalmen en de Profeten. In het bekende Jesaja 53:11,12 vinden we, door zijn kennis zal mijn rechtvaardige dienaar vele rechtvaardigen … en hij droeg de zonde van vele . Deze verzen worden niet meer aangenomen net zoals vers 8 niet wordt aangenomen waar we lezen, voor de overtreding van MIJN VOLK werd hij getroffen . Waarom neem je deze beperking van Mijn volk niet aan?
Er zijn gewoon zoveel dingen die in kerken worden onderwezen die gewoon niet waar zijn. Veel van wat de meeste mensen geloven, is gebaseerd op halve waarheden en sentimentaliteit die in de loop der jaren zijn doorgegeven. Toch is de oorsprong van veel leerstellige problemen terug te voeren op Rome. Babel wordt in de Schrift beschreven als de moeder van hoeren die proberen de hele aarde te misleiden. Geloof moet juist geloof zijn. De verleider verleidde Jezus om te buigen en Hem te aanbidden door het Woord van God verkeerd toe te passen of te citeren. Rome gelooft dat ze het recht heeft om niet alleen “De Kerk” op dezelfde manier te regeren, maar ook om te heersen over alle tijdelijke autoriteit. Het is Israël, als het zaad van Abraham via Izak en Jakob, die met God zullen regeren, niet de kerk van Rome.
Met de huidige gedachte aan wat – de hele wereld – betekent en ingebakken is in de geest, kunnen mensen de Schrift lezen zonder te zien wat er in tegendeel staat. Denk eens terug aan enkele dingen die in dit boek naar voren zijn gebracht. Alle voorwendsels in de wereld dat ze er niet zijn als thema’s door de Schrift, zullen ze niet uit de Heilige Schrift verwijderen. Hoewel geen enkele persoon of groep de hele reikwijdte van de Schrift tot hun beschikking heeft, zouden alle christenen baat hebben bij gehoorzaamheid om zich dag en nacht in het Woord van God te verdiepen. Weinigen doen dat en daarom worden ze zo gemakkelijk op een dwaalspoor gebracht.
Omdat de Bijbel niet precies zegt wat er met de rassen buiten Israël gebeurt, hebben we niet het recht om erover te peinzen. We kunnen ook niet zeggen dat elk ras hetzelfde is als Israël, omdat verschillen voortdurend door de Schrift worden aangetoond. Zelfs de individuele stammen hebben onderlinge verschillen tot en met in de laatste dagen . Men kan gerust zeggen dat deze dingen bijna nergens door het orthodoxe christendom worden geleerd. In plaats van waarheid is universalisme de algemene leerstelling.
Eén ding dat we met zekerheid kunnen zeggen, is wat de Bijbel zegt over het ras van Israël. Dit is waar de Bijbel over gaat. God sloot verbonden met Israël; Hij gaf wetten aan Israël; Hij houdt van Israël en is de Bloedverwant die beide huizen van Israël heeft verlost.
Lukas 1:16,33 . . en hij zal velen van de Israëlieten bekeren tot de Heere, hun God. en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid . . . .
Deze velen uit het Huis van Jakob waarover Jezus regeert in Zijn – voor eeuwig Koninkrijk -, zijn totaal beperkend en onmogelijk te generaliseren. Hoe kan het Huis van Jakob verwijzen naar alle rassen van de wereld? De uitspraken van de Schrift die zijn getoond, zijn over het Koninkrijk van God dat is gereserveerd voor degenen die in aanmerking komen uit degenen die van bovenaf zijn verwekt bij de conceptie, en zijn duidelijk en nauwkeurig.
GOD ZAL GENADig ZIJN VOOR WIE HIJ GENADE ZAL ZIJN
Romeinen 9:18 Dus Hij ontfermt Zich over wie Hij wil, en Hij verhardt wie Hij wil.
Dan wordt ons verteld over de Pottenbakker, die het ene vat ter ere maakt en het andere tot oneer en over vaten geschikt voor vernietiging . Het is de Pottenbakker, die de vaten maakt van de grondstoffen voordat ze goed of kwaad hebben gedaan.
Voor diegenen die zeggen, alles is nu van genade voor iedereen van elk ras , luisteren naar de geliefde geschriften van de bekende auteur Selwyn Hughes in Every Day With Jesus / Elke Dag met Jesus , in de dagelijkse lezingen voor 17 februari, 1994:
Maar het moet meteen duidelijk zijn dat genade een eigenschap van God is die alleen wordt uitgeoefend jegens hen die worden gezien als iemand die een speciale relatie met Hem heeft. Nergens in de Bijbel wordt de genade van God ooit genoemd in verband met de mensheid in het algemeen, hoewel sommige theologen vaak de uitdrukking ‘gewone genade’ gebruiken (een uitdrukking die niet in de Bijbel wordt genoemd) – het idee dat God een speciale vorm van genade geeft aan het geheel van de mensheid, die hen ervan weerhoudt zo slecht te zijn als ze zouden kunnen zijn.
Laatst kwam ik een schrijver tegen die zei: De schepping van het universum was een oefening van genade. Ik begrijp dat hij het woord ‘genade’ misschien heeft gebruikt als synoniem voor liefde, [een fout die vaak wordt gemaakt door christelijke schrijvers], maar streng genomen is het tonen van genade voorbehouden aan de uitverkorenen .
Selwyn Hughes citeert vervolgens Arthur W Pink als volgt:
Genade is de enige bron waaruit de goede wil, liefde en redding van God naar Zijn uitverkoren volk vloeit.
CONCLUSIE
Deze serie heeft alleen geprobeerd aan te tonen wat in de hele Bijbel staat geschreven. Alle problemen of strijden die door dit boek zijn veroorzaakt, moeten worden opgelost door de kwestie in de Schrift te onderzoeken, voortbouwend op de Hoeksteen, samen met het beginsel van de profeten en de apostelen. Israël, als raszaad, is een belangrijk thema in de Schrift.
Wat uit Rome en het Jodendom is voortgekomen, met de valse leer over de Joden zijn Israël , samen met de leer van Bileam, moet worden verworpen. Jezus zegt in de boodschappen aan de zogenaamde kerken in het boek Openbaring dat Hij deze en enkele andere leringen “tegen” de vergaderingen houdt en berouw eist. Het is Jezus die de waarschuwing geeft!
Door dit hele boek heen is het exclusieve karakter van Israël vanuit de Schrift aangegeven met enig onderzoek van de tegengestelde opvattingen. De afwijking begint echt in Genesis 1 en 2. Als iemand zegt dat hij gelooft dat de Bijbel waar is, en het Woord van God is, dan moet hij daar beginnen. Om tegemoet te komen aan de populaire opvatting, zou het tweede hoofdstuk een herhaling zijn van het eerste hoofdstuk. De verschillen zijn inderdaad erg groot en dit kan dus niet waar zijn. Mannen en vrouwen zijn geschapen door Elohim [een meervoudswoord] in Genesis 1 voordat Adam werd gevormd uit wat bestond door Javeh Elohim [enkelvoud] in Genesis 2. Adam had dus tijdgenoten, maar deze tijdgenoten ontvingen niet de adem van leven en werd niet een levende ziel zoals Adam. Zonder in te gaan op de vele verschillen in deze twee hoofdstukken, kunnen we zeggen dat er vanaf die tijd twee stromen mensen bestonden. Toen God de levensadem in Adams neusgaten blies, vormde God een dynastie en uit dit ras kwam het Hebreeuwse volk. De Schrift laat zien dat deze bijzondere mensen anders zijn dan alle andere rassen en Zijn volk zijn, de mensen waarvan de evangeliën en profeten zeggen dat Jezus kwam om te redden.
Jezus zei dat de tijd zou komen dat Zijn volgelingen uit de synagogen [samenkomsten] zouden worden gezet en gedood zouden worden, omdat ze geloofden wat Hij zegt. Ons wordt verteld dat we moeten vasthouden tot het einde, 13 – 1 Kor. 1:7; Filipp. 3:20; terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Jezus Christus. 14Gal. 1:4; 2:20; Efez. 5:2; Hebr. 9:14; Hij heeft Zichzelf voor ons gegeven, opdat Hij ons zou vrijkopen van alle wetteloosheid en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen, Efez. 2:10; ijverig in goede werken. SPREEK DIT EN VERMAAN. EN BESTRAF MET ALLE ERNST. DAT NIEMAND U VERACHTE [Titus 2:13,14].
Deze “eigenaardige mensen” zijn de verbinding en iets waar zeker met alle autoriteit over moet worden gesproken.
