De waarheid over de Dode Zee Rollen
Er zijn verschillende denkwijzen over wie de Dode Zee Rollen heeft geschreven en waarom en hoe deze er gekomen zijn.
Veel van de gangbare gedachten waren gebaseerd op de ideeën van een Joods-Christelijke geleerden en Joden met wie zij samenwerkten. (Merk op dat ik hier Judeo-Christenen zei, want zij staan ver af van wat nodig is om als Christelijk te worden beschouwd).
Intussen zijn veel Identiteit Christenen (zij die weten dat de Saksen/Kelts de ware Israëlieten zijn) gaan geloven dat de Dode Zee Rollen aan ‘ons’ toebehoren en niet aan de Joden en dat wat bekend is gemaakt, hoogstwaarschijnlijk verdraaid is. Ik hoop hiermee duidelijk te maken, dat een dergelijk idee eenvoudigweg niet waar is…en dat er niets te vrezen valt, in die zin dat wij gekleineerd worden door het niet in handen hebben van het eigendom ervan.
Nu een korte samenvatting gebaseerd op wat de Edomitische gecontroleerde Wikipedia te zeggen heeft:
Bijbelteksten vormen 220 van de 972 (22,6%) Dode Zee Rollen documenten.
De Dode Zee Rollen zijn een verzameling van 972 teksten die bestaan uit bijbelse manuscripten van wat nu bekend staat als de Hebreeuwse Bijbel en buitenbijbelse documenten die gevonden zijn op de noordwestelijke oever van de Dode Zee, waaraan zij hun naam ontlenen. Zij werden specifiek gevonden in Khirbet Qumran in wat toen het Britse Mandaat Palestina was, en sinds 1947, wat bekend staat als de Westelijke Jordaanoever.
De teksten omvatten de vroegst bekende kopieën van bijbelse en buitenbijbelse documenten en getuigen van een grote verscheidenheid in het jodendom van de late tweede tempel. Ze zijn geschreven in het Hebreeuws, Aramees, Grieks en Nabatees, meestal op perkament, maar ook op papyrus en brons. Deze manuscripten zijn gedateerd op verschillende tijdvakken tussen 408 v.C. en 318 n.C. Bronzen munten die op de vindplaats zijn gevonden vormen een reeks die begint met Hyrcanus 1 (135-104 v. Chr.) en die zonder onderbreking doorloopt tot de eerste Joodse opstand (66-73 n. Chr.). De rollen worden traditioneel geïdentificeerd met de oude Joodse sekte genaamd de Essenen, hoewel sommige recente interpretaties deze associatie hebben betwist en beweren dat de rollen werden geschreven door priesters in Jeruzalem, Zadokieten, of andere onbekende Joodse groepen.
Wikipedia gaat vervolgens dieper in op vondsten en hoe deze werden onderzocht en door wie.
Maar er wordt geen echt licht geworpen op het echte probleem, namelijk of de DSS van enig belang zijn voor de Christenen? Wikipedia is nuttig tot op zekere hoogte en niet slecht over vele onderwerpen, maar het gebruikt de vermeende betrouwbaarheid die het biedt om bedrog te maskeren door het sluw negeren van feiten die Saksen de waarheid leren ontdekken, en zich maar al te vaak wenden tot Antichrist, Saksenhaters voor meningen.
Hoewel de DSS veel zeer oude documenten bezit, is het oudste volledige Bijbelse boek binnen de vondsten van de DSS dat van Jesaja, en dat dateert van rond 100 v. Chr.
De LXX is van 280 v. Chr., hoewel de oudste overgeleverde kopieën een paar honderden jaren jonger zijn, is niettemin bekend dat dit echte kopieën zijn van de toenmalige LXX boeken die door Jezus en zijn apostelen werden gebruikt en geciteerd. En zoals eerder gezegd, zijn delen van de Griekse LXX gevonden tussen de DSS.
Men moet ook heel voorzichtig zijn met beweringen dat iets in de DSS in het Hebreeuws is geschreven; de fragmenten die men aantreft zijn in het Assyrisch-schrift.
Elke tekst die gevonden is met het karakteristieke Babylonische vierkante schrift is dus duidelijk van valse oorsprong, omdat het een farizeïsch liturgisch schrift is en niet dat van de oorspronkelijke Hebreeërs. Het echte Hebreeuws stierf uit tegen de tijd dat de LXX werd geschreven, zoals eerder gezegd.
Alle zogenaamde Hebreeuwse teksten die vanaf die tijd werden geschreven werden gedaan door Babylonische nakomelingen Priesters (die het “Koninkrijk met geweld” hadden overgenomen als identiteitsdieven) en zij schreven deze manuscripten met gebruikmaking van hun Babylonisch liturgisch dialect. De meeste teksten waarvan men beweert dat ze Hebreeuws zijn binnen de verzameling van wat men de Dode Zee Rollen noemt, zijn geschreven in de Farizeïsche liturgische tekst. Deze zijn dus NIET in het zogenaamde, oorspronkelijke Hebreeuws. De oudste overgebleven Bijbeltekst in de verzameling is die van Jesaja, zoals hierboven vermeld, van 100 na Christus, lang nadat het echte Hebreeuws een dode taal was geworden, en deze is geschreven in het Babylonische liturgische dialect. Het is een tekst van de “schriftgeleerden en Farizeeën” wier mond en dus teksten moeten worden gestopt (lees het Boek Titus).
Jezus is onze Koning en Hij noemde hen adderengebroed en in Openbaring wordt het gezegde, “een adderengebroed”, omgevormd tot het gezegde, “een synagoge van satan”. Met andere woorden, een samenraapsel van usurpators en bedriegers die woorden van bedrog gebruiken om de erfenis van de ware erfgenamen te bemachtigen, wat wij vandaag de dag advocatenvallen noemen.
Alle andere teksten van de Dode Zee Rollen, die het grootste deel van de teksten vormen, bestaan uit rituelen en gemeenschapswijzen van hen die niets anders waren dan onder de heerschappij van of van, Judese culten en sekten. Sinds de Assyrische invasies van ongeveer 700 jaar vóór Christus, was het land Judea een smeltkroes van vele rassen. Het ware overblijfsel van Israëlieten dat in dat gebied woonde, leefde binnen en rond deze smeltkroes. Tegen de tijd van Johannes Hycanus (een Israëliet/Isaäk-zoon koning) veranderde de status van het smeltkroes gespuis. Rond 150 v. Chr. had Johannes Hycanus het gepeupel het recht gegeven om inwoner of burger te zijn bij de ware Israëlieten. En dus, in plaats van te worden beschouwd als Edomieten en een reeks andere ‘ites’, werden deze niet-Israëlieten burgemeesters van Judea en kregen alle Judeese rechten. Ook zij werden bekend als Judeeërs.
Toen Pontius Pilatus Jezus later vroeg of hij de koning van de Judeeërs was, ontkende Jezus deze bewering…logisch, hij is geen koning van een smeltkroes, is het nooit geweest en zal het ook nooit worden. Daarom zegt de Bijbel dat op zijn kruis de beschuldiging was geschreven dat hij de koning van de Judeeërs was. Hij werd erin geluisd voor hoogverraad door de Schriftgeleerden en Farizeeën (de Babylonische identiteitsdieven) dat hij een usurpator wilde zijn, heerser over een, toen, Romeinse provincie…alsof dat Jezus’ roeping was!
Het was dit gepeupel, vermengd met hoererende Israëlieten (en onze geschiedenis is vol hoererende Israëlieten, sterker nog, we kunnen gerust stellen dat meer dan 90% van onze verwanten hoereert met alles wat Babylonisch is) dat verklaarde, Jezus’ bloed zij op hun hoofden.
De bureaucratie en het politieke leven in Judea waren in handen van de sekten en culten, waarvan de wortels wortelden in de Babylonische Zoroastrische traditie. Die traditie vertakte zich in vele Judeese sekten, waarvan de bekendste de Sadduceeën, de Farizeeën, de Essenen, de Zadokieten waren, maar er waren vele anderen. Deze kunnen in veel opzichten worden vergeleken met de kerkgenootschappen, splintergroeperingen en sekten van vandaag. Het belangrijkste kenmerk is altijd het platform van de smeltkroes, maar onder hun eigen sekte manier. Daarom is alles wat zij schrijven bezoedeld met sekteleer. Echter, Gods woord is er een van scheiding, of segregatie of etno-staat apartheid… dus geen smeltkroes van rassen onder een of andere religieuze leiding. Elke hedendaagse Joodse aanspraak op behoud van het Joods-zijn is feitelijk niet gebaseerd op ras maar op religie.
Veel Judeese sekten waren in die tijd door de staat goedgekeurd en maakten dus deel uit van een staatsreligieus systeem. Koning Herodes, een begunstigde van Hycanus stommiteit, was zelf deels Edomiet. Herodes gaf de politieke/religieuze macht van de staat aan de sekte van de Farizeeën, vandaar het Sanhedrin, dat zo machtig was en geregeerd werd door het priesterambacht.
De Dode Zee-rollen zijn niet alleen geschreven door de Essenen, maar door de vele, en alle sekten, die als usurpators het Israëlitische Judea hadden overgenomen, “met geweld een koninkrijk”.
De laatste archeologische opgravingen hebben aangetoond dat Qumran, een oude stad in de buurt van de grotten, geen centrum van het schrift was, zoals eerder werd beweerd, maar eerder een centrum van pottenbakkerij. Hoewel wordt aangenomen dat sommige rollen in Qumran zijn geschreven, werd het grootste deel elders geschreven en een zeer groot deel in Jeruzalem, met name in de tempel van Jeruzalem die in handen was van het antichristelijke Babylonische priesterambacht dat door Herold gemachtigd was en gezag over Judea had gekregen. Archeologen hebben aangetoond dat veel documenten afkomstig waren van het Jeruzalemse priesterambacht dankzij een gecodeerde tekst in Babylonisch “Hebreeuws” die werd gevonden op priesterbekers met het woord “Adoni” (Heer) dat door hen werd gebruikt. Diezelfde gecodeerde tekst werd in 10% van de rollen gevonden. Het was een Jeruzalemse priestercode.
De 11 of 12 grotten waar de rollen werden gevonden kunnen worden gezien als een soort opslagplaats voor verschillende culten, en niet als één set van gemeenschappelijke rollen die gewoon over alle grotten verspreid waren. Bijvoorbeeld 33 rollen in grot 11 behoorden toe aan de Zeloten als een soort Zeloten bibliotheek.
Deze opslagplaats ontstond toen en nadat de Judeese smeltkroes vanaf 66 na Christus in opstand kwam tegen de Romeinen.
Het was dit gepeupel dat zo’n 30 jaar eerder vroeg om het bloed van Jezus over hen te laten komen. Pontius Pilatus scheen de oude wet begrepen te hebben om iemands handen te wassen van het bloed van een gedode man. De wet hield in dat de as van een rode vaars werd vermengd met water en dat de handen van de overpriesters werden gewassen om de nabijgelegen stad te beschermen tegen het bloed van een gedode man die in de buurt werd gevonden. Pontius toonde daarmee aan dat Rome (de nabije stad, als het ware) niet de schuldige was in de dood van Jezus, maar dat het gepeupel van die stad, Jeruzalem, schuldig was. In Ezechiël 35 lezen we dat de Edomieten van bloed houden, dus zal bloed hen volgen. De Joodse Encyclopedie geeft toe dat Edom in het moderne Jodendom is… zoals het destijds in hen was toen Johannes Hycanus hen Judeeërs had gemaakt “met de slag van een pen” rond 150 v. Chr.
Toen Jezus aan het kruis werd gedood, stelde zijn bloed de ware Israëlieten voor altijd veilig… maar als een tweesnijdend zwaard betekende het de dood van de identiteitsdieven. Rome werd dus Jezus’ instrument om de identiteitsdieven met bloed te laten bestraffen, en Jeruzalem, die schuldige stad, moest worden verdelgd (vernietigd).
Toen de Romeinen Jeruzalem plunderden, namen de sekteleiders, in hopeloosheid en angst, hun schriftteksten, de liturgische teksten van de Joods-Babylonische tempeldiensten die de tempel in Jeruzalem zo hadden besmeurd, en begonnen een wanhopige vlucht uit de belegerde stad.
De Romeinen voerden een grondige zuivering van de Judese cultusheerschappij door en lieten in Jeruzalem geen middel onbeproefd, zelfs de straatbestrating werd omvergeworpen en de aarde gezuiverd door behulp met zout.
Er liepen verschillende rattenlijnen door de riolen van die stad, en één rattenlijn leidde naar een tunnel naar Qumran, waarlangs de leiders van het antichristelijke gepeupel konden vluchten met hun boekrollen.
In een moderne context kunnen we deze bekijken als Bijbels van Jehova’s Getuigen en Uitkijktorens of De Mormoonse Bijbel en Het Boek der Mormonen… geen knip voor de neus waard voor de Christelijke Isaak-zoon waarheid en Jezus’ Koninkrijk… in plaats daarvan zijn ze het levensbloed van de sekten die ze gemaakt hebben en dus van de smeltkroes waar ze voor staan onder hun respectievelijke idealen.
In 70 na Christus was Jeruzalem volledig verwoest.
Na Jeruzalem te zijn ontvlucht via de riolen naar Qumran, vluchtten de Zeloten vervolgens naar het nabijgelegen Masada waar ook enkele boekrollen werden gevonden. De 960 verdedigers van de vesting van Masada kwamen er spoedig achter dat het Romeinse Tiende Legioen hen niet zou laten gaan…het Tiende Legioen was het instrument van Jezus, zij het een detail dat de Romeinen zelf niet kenden, om te bewerkstelligen waar het gepeupel van Judea om vroeg, zijn bloed zij over hen…want zij hielden zo van bloed, dat bloed hen zal volgen. In 73 na Christus was al het gepeupel in Masada dood, vermoedelijk vermoord door de scherpste der Zeloten en tenslotte pleegde een allerlaatste van het Edomitische gepeupel dat in Masada was overgebleven zelfmoord.
Tot slot:
De Dode Zee Rollen zijn voor Israëlitische Christenen van geen enkel nut voor de doctrine, hun enige waarde is die van een historisch verslag van hoe onze Jezus hatende vijanden leefden en wat die vijanden schreven. De Dode Zeerollen zijn op Babylonische gedachten gebaseerde geschriften, door op Babylonische traditie gebaseerde gepeupel priesters, van sekten die nooit deel uitmaakten van God’s gezegenden. In plaats daarvan behoorden zij tot hen die de vijanden zijn van Gods erfenis, zij die een adderengebroed zijn, een synagoge van satan in wie geen waarheid is en wier mond moet worden gesnoerd.
De boekrollen zijn geschreven door hen die haatten dat Gods Koninkrijk in handen zou zijn van de erfgenamen en die de Zoon van God trachtten te doden toen Hij kwam. Deze werden geschreven door hen die de identiteit hadden gestolen van de ware verloren schapen van de ware stammen der Israëlieten, die omgedoopt werden tot Zonen van Isaäk, of Saka Suni > Saksen. Zij stalen dus ook de erfenis van wat er over was van ware overblijfselen van Israëlieten in Judea in die tijd en in de buurt vóór de Joodse opstanden die Christenen te Antiochië werden genoemd. De Dode Zee Rollen waarvan beweerd wordt dat ze in het Hebreeuws geschreven zijn, zijn helemaal niet in het Hebreeuws, maar in een Babylonisch dialect dat de Farizeese tempelpriesters dierbaar was, een dialect dat gebruikt werd om de Masoritische tekst van 900 AD tot 1000 AD te creëren en dat de basis werd van het huidige Joodse Hebreeuws.
De Dode Zee Rollen behoren toe aan de Edomieten en het Babylonische gewortelde priesterambacht dat ze schreef. Zij mogen ze houden.
Een reactie van de vertaler van dit boek
Nu jullie hebben mogen leren wat die Heilige Namen omvat wil ik er een paar dingen aan toevoegen.
Als wij als Israëlieten spreken over onze God de Vader dan behoren wij in eerbied met Hem om te gaan. Ik noem mijn vader en moeder ook niet bij hun naam, zoiets is oneerbiedig. Tegenwoordig zie ik steeds meer jeugd die hun ouders bij hun naam noemen of die “Jij” zeggen tegen hun ouders. Dit heeft niets te maken met eerbied.
Ik zeg papa of mama en spreek ze aan met “U”. Dit noemen ze eerbied en respect! Vele Israël groepen zijn in verdeeldheid geraakt omtrent de heilige namen. Je wordt er daadwerkelijk strontziek van hoe deze groepen in feite Joodse vertalingen(benamingen) gebruiken. Ik noem dit letterlijk het verkrachten van Gods ware identiteit! En wat deze groepen ook vaak vergeten is dat wij niet voor niets zijn afgevoerd naar Assyrië en zo in Europa en elders in de wereld terecht zijn gekomen.
Israël zou bekend komen te staan onder nieuwe namen en nieuwe talen(tongen). Als God het nodig had geacht dat wij Hebreeuws gingen leren dan had hij ons die taal wel gegeven toen wij verstrooid werden via Assyrië. Zoals wij mochten leren hierboven was er niemand die Hebreeuws sprak, geen enkele apostel, profeet etc. En nog een mooie bijkomstigheid is dat toen de uitstorting van de Heilige Geest plaatsvond, er vele Israëlieten waren die allerlei verschillende talen spraken. Zei Jezus of enig van zijn apostelen dat zij daarmee moesten stoppen en de Hebreeuwse taal moesten gaan leren? Nee toch? Denk gewoon na met je verstand en laat je niet leiden door Joodse verdichtsels!
In de volgende studie, die ik reeds aan het vertalen ben, haal ik het onderwerp aan over de Sabbat. Ook daarin gaan jullie ontdekken dat de sabbat, zoals velen die kennen, een joodse traditie is. Zoals wij hierboven al hebben uitgelegd, zijn joden goed in het verdraaien van Gods waarachtige Woord. Joden hebben altijd hun tradities vermengt met die van de Bijbel, daarom dat je in het jodendom soms dingen tegenkomt die erg lijken op de dingen vanuit de Bijbel. Maar nogmaals; de joden zijn meesters in het verdraaien van de waarheid om zo zichzelf te kunnen beschermen.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Laat deze studie voor jou als een herleving zijn in jouw denken. Ons denken moet namelijk veranderen, niet ons gevoel. Jezus opende het verstand van de Emmaüsgangers en niet hun gevoel.
De grootste misleiders zijn de joden die beweren het nageslacht te zijn van Jakob. Dit doen ze om hun positie in de wereldmacht te behouden. Er is maar één manier om deze joden van hun macht te ontslaan en dat is door te laten zien wie zij werkelijk zijn en wat hun oorsprong is. Dingen zijn vaak anders dan wat ons altijd is geleerd. Maar omdat dit je hele ziening op de wereld zal veranderen is het vaak de luiheid der geest die zegt “Dus, wij zijn misleidt en God heeft niet ingegrepen? Ik moet dus alles los laten van wat ik heb geleerd? Snap je niet dat dit zelfs mijn gevoel kwetst en mijn veilige ondergrond weg haalt? Wat moet ik nog gaan geloven? Waarom laat God het toe dat wij zolang zijn misleid, dat kan toch niet?” Mijn antwoord daarop is: op een zekere en juiste moment zullen er mensen zijn, wel in minderheid en veracht door alles en iedereen, die de waarheid zal ontdekken en verkondigen. Want de tijd dat de sluier van ons volk zal worden gehaald is nu reeds aangebroken. Dit gaat niet in één jaar tijd, dit is een proces dat langzaam gaat en al heel lang in werking is getreden. Luister naar deze mensen die in minderheid zijn, die door de massa, zelfs de kerken, worden veracht.
Jezus zocht nooit de massa op. Jezus koos geen geleerden(zoals de schriftgeleerden, want hun kennis was gebaseerd op babylonische leerstellingen). Onze tegenwoordige theologen hebben hun opleiding ook gedaan op scholen die besmet zijn met joodse leringen. Jezus zoekt geen geleerden op. En wat mensen vaak ook niet begrijpen is dat Jezus mensen uitzoekt met opvallende gebreken(en dan heb ik het niet over mongolen of zwaar gehandicapten),. Wat zijn deze opvallende gebreken? Ze komen soms bij de hand uit de hoek, kunnen enorm lomp zijn, zij hechten weinig waarde aan hun uiterlijk en zij zijn altijd tegendraads tegen de samenleving. Want onze huidige samenleving is gebaseerd op babylonische invloeden. Dit zijn mensen die door de maatschappij worden onderschat.
