Voorwoord
Veel mensen, die in kerken zitten, beweren christen te zijn. Als je hun vraagt of God de enige God is die alle macht heeft, dan zeggen ze volmondig dat Hij de enige ware God is. Maar o wee als je komt aan bepaalde doctrines, waar zij zo vertrouwd mee zijn geraakt, dan raak je een gevoelige snaar.
Ik heb afgelopen tijd nogal wat discussies op gang gezet toen ik enkele boeken van Sheldon Emry heb vertaald over de satan/duivel hoax. Ik heb deze boeken met verschillende mensen gedeeld. Sommige waren verrast maar wel opgelucht en blij en anderen stonden op en werden zo kwaad op mij. Het leek alsof zij gewoon kwaad waren omdat ik ontken dat er een satan/duivel in engel vorm bestaat. Wat mij gelijk op viel is dat deze mensen veel bozer zijn als je het bestaan van een duivel demon ontkent dan wanneer je Gods bestaan ontkent. Hier zouden al vraagtekens moeten worden gezet wat hun geloof in God inhoudt.
Dit boek sluit heel netjes aan op het boek “Geef de duivel zijn verdiende loon”. Ik krijg van steeds meer mensen de vraag hoe het dan zit met de “hel”. Hierbij dus het boek over wat de “hel – sheol” precies inhoudt. Dit boek legt ook uit waar het idee van een “eeuwigdurende brandende hel” vandaan komt. Laat ik het zo zeggen; de Egyptenaren zijn ermee begonnen en andere rijken, waaronder het Griekse Rijk, namen de Egyptische heidense bijgeloof klakkeloos over. Op deze manier is die leer ook in het christelijk geloof belandt. Dat is nogal een ernstige zaak!
Nu wij de Bijbelse satan/duivel gedefinieerd hebben, is het nu tijd geworden om de hel van de kerken te ontleden en natuurlijk zullen wij met zekerheid de hel van kerk ook ontkrachten. Want dat is wat wij graag doen. De Bijbel leert ons, “beproef elke geest of deze wel van God komt”. Het gaat niet om een bovennatuurlijke geest. Nee, “beproef elke geest” heeft gewoon te maken met leringen, “beproef elke lering”.
Door de eeuwen heen zijn mensen behoorlijk dom gehouden omtrent het idee van een “brandende, eeuwigdurende hel”. De Rooms Katholieke kerk heeft zich rijk kunnen maken met dit soort dogma’s. Mensen gingen uit angst naar de kerk om maar niet in die “brandende hel” terecht te komen. Wij laten, aan de hand van Bijbelteksten en grondteksten, zien wat die hel werkelijk omvat. Mensen hebben zich onnodig bang laten praten voor een “eeuwigdurende brandende hel” wat in feite één grote hoax is. De Bijbel leert zelfs dat God Israël verbood om hun kinderen, met behulp van vuur, te laten op offeren. Want dit gebeurde voornamelijk onder de joden. God verbied dus het verbranden van mensen, hoe zou God Zijn eigen wetten daarin overtreden?
Ik weet dat ik hiermee vele boze reacties uit zal lokken. Vele kerkmensen kunnen gewoon weg niet zonder een “eeuwigdurende brandende hel”. Dit geldt ook voor hun bovennatuurlijke satan/duivel. Op de één of andere manier zijn ze ermee vertrouwd geraakt en kunnen ze niet meer zonder. Dat is iets wat ik maar niet kan begrijpen. Je moet toch blij zijn als dit soort openbaringen aan de mensen worden getoond? Maar goed, mensen die blijven volharden in die heidense onzin, zullen uiteindelijk deze onzin geloven omdat God hun een leugengeest(geest staat voor lering) stuurt opdat zij deze zullen geloven. Dus God geeft mensen opzettelijk over aan leugens!
Laat dit boek ter opbouw zijn voor het geloof en geef het door!
De vuurzee
“HEL”
[Hebreeuws: sheol vertaald-“put” en “graf”].
Het woord “hel” komt in de meeste moderne Bijbels voor. Dit was niet altijd zo. Er zijn talloze vertalingen waarin het woord “hel” niet één keer voorkomt. Hoe komt dat? Bovendien laten nieuwe vertalingen het woord “hel” uit hun versies vallen. Weet je waarom dit gebeurt?
De leer dat goddeloze mensen naar een plaats van eeuwige marteling in het vuur gaan als ze sterven is een heidens bijgeloof en leer. Deze leer dateert van ver voor de christelijke jaartelling en het Oude Testament kent niets over een plaats van eeuwige marteling in vuur na de dood. En dus is het onmogelijk om te geloven dat de oude heidenen het concept van een “eeuwige hel van bestraffing door vuur” aan de Christelijke Bijbel hebben ontleend? Is dat waar de heidenen dit veronderstelde lot van de goddelozen leerden? Of hebben sommige christelijke vertalers deze verdoemelijke doctrine van de heidenen geleend en geprobeerd om het Bijbels te laten klinken?
Het is verbazingwekkend hoeveel van de Christelijke theologie van heidense oorsprong is. Job werd geïnspireerd door Gods Geest om te schrijven: “Zal de menselijke dood rechtvaardiger zijn dan God?” Job 4:17). Het zijn dode mensen die in de opstanding worden opgewekt, geen kadavers die ooit aan levende mensen toebehoorden (I Kor. 15:51-54). Geloofden de oudtestamentische patriarchen in de “onsterfelijkheid van de ziel?”? Nee. Geloofde Paulus in de “onsterfelijkheid van de ziel?” Nee.
Geloofden de heidense Egyptenaren in de “onsterfelijkheid van de ziel?”. Dah! Heb je ooit gehoord van de piramides? De piramides waren de veronderstelde lanceerplatforms voor de onsterfelijke zielen van de farao’s om naar de hemel getransporteerd te worden! Christenen uit de eerste eeuw geloofden nooit dat hun zielen bij hun dood naar het firmament van de sterrenhemel gingen – het waren de Magiërs en Heidenen die in zulke mythologische onzin geloofden. God bracht Israël uit Egypte, maar het lijkt er niet op dat het heidendom van Egypte ooit uit Israël is gekomen.
ZIJN DE DODEN DOOD?
Hoe is het mogelijk om christelijke geïndoctrineerde mensen de Waarheden van God te leren? Nou, zonder de geest van God is het natuurlijk volkomen onmogelijk voor hen om het te begrijpen. Wanneer mensen niet eens de waarheid kunnen bevatten dat “dode mensen echt DOOD zijn”, dan is er weinig wat men kan doen om hen te helpen. Dode mensen “gaan” nergens naartoe. Goede dode mensen gaan niet naar de hemel om op wolken te zweven en over straten van goud te lopen, en slechte dode mensen gaan niet naar een plek die hel heet om voor eeuwig in vuur gemarteld te worden. Dode mensen zijn dood en zullen dood blijven tot de “Opstanding uit de DODEN”, en die opstanding is nog TOEKOMSTIG.
Nog één Schriftwoord van God zelf en we gaan verder. Als mensen sterven, zijn ze dan dood?
“Nadat nu Mozes, de knecht des Heren, gestorven was, geschiedde het, dat de Here tot Jozua, de zoon van Nun, Mozes’ dienaar, sprak, zeggende: Mozes, MIJN Knecht, IS DOOD…” (Jozua 1:1-2).
Toen Mozes stierf, zei God zelf dat Mozes dood was. God zei niet dat Mozes’ “lichaam” stierf, maar dat Mozes nog leefde bij de Heer, aan Zijn zijde. NEE. De Heer zei: “Mozes Mijn dienaar is DOOD.” Toen de hond “Rover” stierf, stierf hij helemaal. En toen Mozes stierf, stierf hij ook HELEMAAL. Fysiek levende mensen kunnen geestelijk dood zijn, maar fysiek dode mensen kunnen niet geestelijk levend zijn!
Als ik mensen vertel dat we DOOD zijn als we sterven, noemen ze me een ketter. Als ik met theologen praat over de “opstanding van de DODEN”, weten ze niet waar ik het over heb. De “Wederopstanding van de DODEN” heeft absoluut geen plaats in de Christelijke theologie. Verbazingwekkend… absoluut verbazingwekkend. Het hele 15e hoofdstuk van I Korintiërs gaat over de opstanding van de doden!
Paulus vertelt ons dat als er geen opstanding van de doden is, ons geloof ijdel is en we geen Verlosser hebben. Toch leert de kerk door haar heidense doctrines dat de opstanding van de doden minder dan ONNODIG is als het gaat om voor eeuwig leven op een plek die zij de hemel noemen. Ze vertellen ons dat alle gelovigen naar de hemel gaan (LEVEN) bij hun DOOD en dat deze “opstanding van de DODEN” waar Paulus het over had totaal overbodig is voor het eeuwige leven in de hemel. Nou, wat kan ik zeggen – ze liegen.
En er zijn honderden en nog eens honderden Schriftteksten die over “oordeel” spreken, maar toch leert de kerk dat mensen bij duizenden naar een eeuwige hel van vuur worden gestuurd en niet eens worden beoordeeld voordat ze daar naartoe gaan. Nog een Schriftuurlijke doctrine (oordeel) bijt in het stof van de christelijke ketterij.
Wie heeft er ooit gehoord van levenslange gevangenisstraf zonder ook maar ergens schuldig aan te zijn bevonden? Maar volgens het Christendom gebeurt dit duizenden keren per dag over de hele wereld, en het vonnis is niet voor een kort aantal jaren, maar voor eeuwig.
Wanneer we weigeren om de Schriftteksten te geloven, raken we hopeloos verdwaald in een doolhof van theologische verwarring waar geen einde aan komt.
Is er een Schriftgedeelte waarin staat dat de mens “onsterfelijk” is of een “onsterfelijke ziel” heeft, zoals de Egyptenaren leerden en geloofden? Nee. Gelooft het Christendom dat de mens een “onsterfelijke ziel” heeft? Ja, absoluut.
Is er een Schrift die zegt dat wanneer een mens sterft, hij DOOD is? Ja. Gelooft het Christendom dat wanneer een mens sterft, hij DOOD is? Nee, natuurlijk niet.
Is er een Schrift die zegt dat wanneer een mens sterft, hij nog leeft? Nee. Geloven christenen dat wanneer we sterven, we nog steeds leven, zij het op een andere geografische locatie (hemel of hel)? Ja, natuurlijk.
Zijn de fundamentele doctrines van het Christendom gebaseerd op de Schrift? Ik zal geen domme vragen meer stellen – lees de rest van deze serie!
