Blogserie

Home / serie / De hellevuur, een heidense doctrine – Deel 11

< Terug naar blogoverzicht

Rubrieken

Algemeen

Duivel & Satan

Israël

Geschiedenis & Oorsprong

Nieuws

Joden & Edom

Kerkhoaxes

Wetten

De hellevuur, een heidense doctrine – Deel 11

DE CHRISTELIJKE HEL IS “DE WEG VAN DE HEIDENEN” DIE GOD ISRAËL VERBOOD TE LEREN KENNEN

Het is duidelijk dat de Grieken het idee van een hel van pijn, ellende en straf bij de dood niet hebben uitgevonden – dat deden de Egyptenaren. De Griekse hel van hades was geplagieerd van de Egyptische hel van amenti. En dus als je het Engelse woord “hell” leest in een King James Bijbel waar het vertaald is van het Griekse woord voor hel, hades, dan lees je eigenlijk over de Egyptische hel van amenti, aangezien de Grieken hun hel plagieerden van Egypte. Beide hellen zijn in veel opzichten hetzelfde, plus we hebben de bekentenis van historici dat de Grieken de Egyptische hel van amenti leenden (plagieerden) en aanpasten aan hun religie en regering.”

“Het Amenti van de Egyptenaren was de oorsprong van de klassieke fabels van Hades en Tartarus [de ‘hel’ van de Grieken].” (Uit: Doctrine of Eternal Punishment, Hoofdstuk 3, P. 7).

HET HOF VAN OSIRIS IN DE EGYPTISCHE ONDERWERELD

Genaamd: “Het eiland van vuur”.

De overledene komt van links binnen geleid door Anubis. Zijn hart wordt op de weegschaal gelegd en het resultaat wordt genoteerd door Thoth. Dan brengt Horus hem voor de rechter Osiris voor het eindoordeel. Achter de troon staan Isis en Nephtys.

“Voordat de dode in de rechtszaal kwam, moest hij een labyrint van poorten en deuren passeren en vragen juist beantwoorden om erdoor te komen. De leeuwengod Aker liet hem door de laatste poort en hij stond tegenover de veertien juryleden in de tribunaalzaal. Daar mocht hij spreken over zijn gedrag op Aarde. (Linksboven in de afbeelding hierboven). Toen nam god Anubis hem mee de rechtszaal in en presenteerde hem de weegschaal waarop zijn hart in balans zou worden gebracht met de veer van de godin Mat, beschermvrouwe van waarheid en harmonie. De procedure werd vastgelegd door Thoth – de god van het schrift en de wijsheid. Soms zat het dier van Thoth (een baviaan) bovenop de weegschaal, klaar om het resultaat bij te stellen met behulp van een schuifgewicht.

Als het hart van de overledene niet te zwaar was met zonden uit zijn leven op Aarde, ging hij er doorheen en kon hij zijn reis naar het hiernamaals voortzetten en kreeg hij een stuk land in het “Rietveld”. Dit was het paradijs voor de oude Egyptenaren – om voor eeuwig gewassen te verbouwen in een land dat het evenbeeld was van de Nijlvallei die ze net verlaten hadden. Faalde hij daarentegen voor de test, dan werd zijn hart onmiddellijk verslonden door het beest Ammut dat onder de weegschaal zat. In dat geval ging de dode de meest afschuwelijke toekomst tegemoet die de Egyptenaren zich konden voorstellen – hem werd een eeuwig leven in het land in het Westen ontzegd en zijn ziel zou voor altijd rusteloos zijn.”

Het bovenstaande is een sterk vereenvoudigde uitleg van de Egyptische onderwereld. Het was aanzienlijk ingewikkelder en gecompliceerder en ingewikkelder en tegenstrijdig.

Ik heb hele boeken gelezen over de verbazingwekkende complexiteit van de Egyptische onderwereld.

Het volstaat te zeggen dat de Egyptenaren en de Grieken honderd keer meer wisten over hun hel en oordeelprocedures dan de Christenen over die van hen. De fundamenten van het Egyptische hiernamaals zijn identiek aan die van het Christendom. Alleen de fantasievolle goden die zich bezighouden met het oordeel over de doden verschillen van dat van het christendom, maar de belangrijkste concepten van wat de mens is en wat er met hem gebeurt bij de dood zijn vrijwel hetzelfde.

  1. We zien dat de DODEN nog LEVEN (Alles is mogelijk in fabels).
  2. De dode Egyptenaren hadden onsterfelijke zielen.
  3. Op het moment van overlijden vond er onmiddellijk een OORDEEL plaats.
  4. Goede mensen werden bij hun dood naar een plaats van Gelukzaligheid geleid.
  5. Slechte mensen werden: (a) veroordeeld om doelloos te LIJDEN, (b) werden volledig VERNIETIGD door te worden opgegeten door Ammut, of (c) ze konden worden GESTRAFT zoals in vuur.

Geen van deze vijf aspecten van de Egyptische onderwereld heeft een Bijbelse ondersteuning, maar toch heeft vrijwel elk van hen een plaats in de Christelijke doctrine. Sommigen zullen zeker zeggen: “Wie zou ooit zulke absurde heidense onzin geloven?” Wie? Miljoenen en honderden miljoenen en miljarden Christenen. Hier zijn meer bewijzen uit de geschiedenis dat de christelijke hel werd uitgevonden door de heidense Egyptenaren:

Sint Augustinus uit zijn boek Stad van God:

“Dit schijnt om geen andere reden gedaan te zijn, dan omdat het de zaak van vorsten was, uit hun wijsheid en burgerlijke voorzichtigheid, om het volk te misleiden in hun religie; vorsten, onder de naam van religie, overtuigden het volk om die dingen waar te geloven, waarvan ze zelf wisten dat het dwaze fabels waren; door dit middel, voor hun eigen gemak in de regering, bonden ze hen des te nauwer aan de burgerlijke samenleving.” (Alle nadruk in HOOFDLETTERS is van mij).

Geloven theologen dat de heilige Augustinus heeft gelogen? Of denken ze dat hij verkeerd geïnformeerd was? Denken ze dat hij deze uitspraak deed zonder enige onderbouwing? Want als Augustinus’ bewering waar is, dan is er geen christelijke hel, want deze is gebaseerd op bekend bedrog van de kant van de “prinsen” die de burgers overhaalden om deze monsterlijke leugen te geloven en te vrezen. Wat denk je dat de twee miljard Christenen zullen denken en doen als ze erachter komen dat hun leiders al die tijd al wisten dat de doctrine van het Christelijke oordeel gebaseerd is op heidense leugens die rechtstreeks uit Egypte komen?

*De Joden leenden van de heidenen de doctrine van transmigratie [reïncarnatie], met alles wat daarbij hoort aan toekomstige vergelding en eindeloze STRAF. En zij rechtvaardigen overvloedig de uitspraak van Enfield, dat ‘de zuiverheid van de goddelijke leer bedorven was onder de Joden in Egypte, die, onder de vermomming van allegorieën, doctrines toelieten die NOOIT DOOR HUN WETGEVER [God door Mozes] en profeten BEDOELD waren; en een mystieke interpretatie van de wet aannamen, die de duidelijke betekenis ervan in duizend ijdele GEVOLGEN veranderde’ (Doctrine of Eternal Punishment door Dr. Thomas B. Thayer. De hoofdletters zijn van mij).

*Egypte wordt de ‘Moeder van het Bijgeloof’ genoemd en haar hele religieuze geschiedenis toont de juistheid van deze benaming aan [haar doctrines zijn aantoonbaar bijgeloof]. Grieken en Romeinen, wetgevers en filosofen, erkennen hun schatplichtigheid aan haar in dit opzicht en schrijven haar vrijelijk DE OORSPRONKELIJKE UITVINDING VAN DE FABELS EN ANGSTEN VAN DE ONZICHTBARE WERELD toe”, (Thayer, Hfdst. 3, p. 4).

“Het is duidelijk genoeg, uit hun gezamenlijke getuigenis [die van de Griekse schrijvers, Herodotus, Diodorus Siculus, Plutarch, en anderen], dat de hele zaak van het oordeel na de dood, de beloningen van een goed leven, en de straffen van een slecht leven, met alle formele plechtigheden van berechting en veroordeling, OORSPRONG EN WAS GEPERFECTEERD ONDER DE EGYPTENAREN, volgens het eigenaardige karakter van de mythologie. Van hen werd het ontleend aan de Grieken, die het systeem zo veranderden en toevoegden dat het paste bij het genie en de omstandigheden van dat volk. (Thayer, Hoofdstuk 3, p. 4).

*”Aangezien de menigte altijd wispelturig is, vol van wetteloze verlangens, irrationele hartstochten en geweld, is er geen andere manier om hen in toom te houden dan door de angst en terreur van de onzichtbare wereld; daarom lijken onze voorouders mij verstandig te hebben gehandeld, toen zij zich inspanden om deze ideeën over de goden en de innerlijke gebieden in het geloof van de mensen te brengen.” (Polybius, B. vi 56).

*De menigte wordt van ondeugd weerhouden door de straffen die de goden de overtreders zouden opleggen, en door de verschrikkingen en dreigementen die bepaalde vreselijke woorden en monsterlijke vormen in hun geest inprenten… Want het is onmogelijk om de menigte vrouwen en het gewone gepeupel te besturen door filosofische redeneringen, en hen te leiden tot vroomheid, heiligheid en deugd maar dit moet gedaan worden door bijgeloof, OF DE ANGST voor de goden, door middel van fabels en wonderen; want de donder, de aegis, de drietand, de fakkels (van de Furiën), de draken, enz, zijn allemaal fabels, net als ALLE oude theologie. Deze dingen gebruikten de wetgevers als vogelverschrikkers om de kinderlijke menigte angst aan te jagen.” (Strabo, Geografie, B. I).

*”Want zoals we soms het lichaam genezen met onheilzame middelen, terwijl de meest heilzame middelen geen effect hebben, zo beteugelen we die geesten met VALSE BETREKKINGEN, die niet overtuigd willen worden door de waarheid. Daarom is het noodzakelijk om de vrees in te boezemen voor die vreemde kwellingen ….[het woord ‘vreemd’ impliceert gewoonlijk Egyptisch]” (Timaeus Locrus, de Pythagoreeër).

Dr. Thayer geeft ons citaten (Hoofdstuk 3, p. 6) van de volgende filosofen uit de oudheid:
Seneca–Romeinse stoïcijnse filosoof die leefde ten tijde van Christus: “Die dingen die de inwendige regionen verschrikkelijk maken, de duisternis, de gevangenis, de rivier van vlammend vuur, de rechterstoel, enzovoort, zijn ALLEMAAL een FABEL waarmee de dichters zichzelf vermaken en ons daardoor met ijdele angsten opzadelen.”

Sextus Empiricus noemt de leerstellingen “poëtische fabels van de hel”.

Cicero – Romeins staatsman, redenaar en filosoof noemt ze “dwaze absurditeiten en fabels”.

En deze zelfde “dwaze absurditeiten en fabels” worden op dit moment nog steeds geschreven:

Ik kwam terug op deze paragraaf om een fragment over de hel op te nemen, dat ik uit een boek haalde dat iemand me vandaag per e-mail stuurde:

OPENBARINGEN VAN HEMEL EN HEL DOOR ZEVEN JONGELINGEN

“Samen als groep werden deze zeven jongeren door Jezus Christus meegenomen en werden de hemel en de hel getoond. Hoor hun verhaal over de heerlijkheden van de hemel en de ellende van de hel.”

“Toen de Heer mijn hand nam…vroeg ik de Heer: “Heer, waar is de engel? Waarom is hij niet meer hier?” De Heer zei: “Hij kan niet gaan waar wij naartoe gaan.”

Ik zag verschillende tunnels en we gingen door de tunnel waar mijn zus Sandra het over had. De tunnel waar mensen aan haken aan hun hoofd hingen [dit is een van de favoriete martelingen van het christendom, vergelijkbaar met die van Uday en Qusay Hoessein], met boeien om hun polsen. Miljoenen mensen hingen eraan. Ze hadden wormen over hun hele lichaam. De Heer zei tegen me: “Hel en Sheol hebben altijd honger.”

We vertrokken daar en kwamen al snel aan op een plaats die we “De Vallei van de Ketels” noemden. Deze ketels waren gevuld met kokende modder… de eerste persoon die ik zag was een vrouw. Haar lichaam dreef en zonk met de kokende modder… de Heer vroeg: “Vrouw, wat is uw naam?” [De Jezus van het christendom kent zogenaamd alle tien miljard triljoen sterren bij naam, maar hij kent de naam van zijn eigen dochter niet? – Alzheimer denk ik]. Ze antwoordde: “Mijn naam is Rubella.”

Haar haar zat vol kokende modder en vlees hing aan haar botten, die zwart verkoold waren van het vuur. Wormen drongen binnen door de gaten van haar ogen, kwamen uit haar mond, drongen weer binnen door haar neus en gingen haar oren uit. Als de wormen niet naar binnen konden, maakten ze gewoon een gaatje om de andere lichaamsdelen binnen te dringen, wat onbeschrijfelijke pijn veroorzaakte [dat zou ik denken].

Ze schreeuwde: “Heer, alstublieft! Haal me hier weg. Wees me genadig! Ik kan zo niet langer doorgaan! Laat het ophouden Heer! Ik kan er niet meer tegen! Wees mij genadig!” De Heer vroeg haar waarom ze daar was [Jezus is de Rechter van de hele wereld en Hij weet niet eens waarom Hij haar veroordeelde tot deze kokende hel van modder? Ik weet zeker dat het allemaal is uitgeschreven door een rechtbankverslaggever ergens, maar we kunnen niet verwachten dat hun heer alles onthoudt]. Ze zei dat ze daar was vanwege ijdelheid… in haar hand had ze een normaal uitziende fles… het bleek een heel duur parfum te zijn. Rubella moest het flesje, dat vol zuur zat, pakken en over haar hele lichaam spuiten [OUCH!]. Hierdoor smolt al het gespoten vlees, wat haar veel pijn bezorgde [dat verbaast me niets].

Ze schreeuwde naar de Heer: “Heer, heb medelijden met me! Ik kan hier niet langer blijven! Nog een enkele seconde Heer.” Ze was daar omdat haar schoonheid, parfums en ijdelheid op de eerste plaats stonden in haar leven. Met droefheid keek de Heer haar aan en zei: “Rubella, het is te laat voor jou [is het te laat om medelijden te hebben met je eigen dochter? Ik vraag me af hoe mijn dochter zich zou voelen als ik zo’n houding tegenover haar had? Stel je voor dat ik op een dag tegen mijn eigen dochter zeg: ‘Het is te laat voor papa om van je te houden, ik zal je vanaf nu tot in de eeuwigheid alleen maar haten’], wormen zullen je bed zijn en wormen zullen je bedekken.” Toen de Heer dat zei, bedekte een deken van vuur haar helemaal [Wat een christelijke liefde. Is Hij niet geweldig?]. Terwijl haar lichaam in die ketel werd verteerd, leed ze vreselijke pijn [kun je je voorstellen hoe geweldig het zal zijn als alle christenen in de hemel dezelfde tochten in diezelfde ketels kunnen maken? Hoe geweldig zal het zijn als ze echt hun eigen kinderen of misschien hun eigen oma en opa op en neer zien dobberen in deze kokende slijmput van de hel? Misschien wordt de christelijke hel wel een gigantisch christelijk themapark van eeuwig vermaak en amusement].

Toen we daar ver vandaan kwamen [ik vraag me af waarom zo ver?] kwamen we bij een plek met gigantische deuren. Toen we dichterbij kwamen, gingen ze voor ons open [dat verbaast me niets, want we hebben hier op aarde altijd elektrische draaideuren gehad]. Aan de andere kant zagen we een reusachtige grot [ik vraag me af waarom alles zo GROOT is in de hel? Toen ik omhoog keek zag ik verschillende gekleurde lichten bewegen als een rookwolk [nou ja, dah…het is een disco uit de hel, wat had je verwacht?]. Plotseling hoorden we muziek; salsa, ballenato [het woord is ‘Vallenato.’ Muziek uit Columbia? – een van mijn favorieten. Niet!], rock, en verschillende soorten populaire muziek [ik heb eigenlijk gehoord dat popmuziek het best goed doet in de hel] die mensen horen op de radio [misschien MTV ook. Ze hebben toch zeker wel een speciaal boosaardig plekje in de hel voor ‘rap’-zangers?] De Heer maakte een beweging met Zijn hand [kunnen we dat nog eens in slow motion zien?] en we zagen miljoenen en miljoenen mensen opgehangen met kettingen in hun handen. Ze sprongen wild over het vuur [ik weet niet zeker hoe iemand tegelijkertijd ‘opgehangen’ en ‘over het vuur gesprongen’ kan zijn – we hebben het hier natuurlijk over de ‘hel’ en ik neem aan dat alles mogelijk is].

De Heer keek naar ons en zei: “Kijk, dit zijn de lonen voor de dansers.” Ze moesten wild op en neer springen op de maat van de muziek [wat als ze net als Steve Martin zijn en geen maat kunnen houden? Of… Stel je voor wat ze met jou zouden doen als je NIET deed wat je gezegd werd]. Als er salsa werd gespeeld, moesten ze op die maat springen, als er andere muziek werd gespeeld, moesten ze op die maat springen [Dit moet zeker een van de populairdere grotten in de hel zijn. Waarschijnlijk een zaterdagavond hangplek na een Black Sabbath concert]. Ze konden nooit stoppen met springen. Maar erger nog, hun schoenen hadden spikes van 6 mm aan de onderkant. Telkens als ze sprongen, doorboorden ze hun voeten [dat moet pijn doen] en ze hadden geen moment rust. Als iemand hen probeerde tegen te houden, dan kwamen er meteen demonen die hen met speren doorboorden, hen vervloekten en zeiden: “Prijs hem! Dit is nu jullie koninkrijk, prijs Satan! Prijs hem! Je kunt niet stoppen, prijs hem! Loof hem! Je moet hem prijzen! Je moet springen! Je moet dansen! Je kunt geen seconde stoppen.”

Het was verschrikkelijk dat veel van de mensen christenen waren die de Heer kenden, maar ze waren in nachtclubs toen ze stierven [Is dat niet gewoon het geluk van de loting? Zoveel christenen die de hele tijd in nachtclubs sterven. Je hoort altijd op het ochtendnieuws over christenen die sterven in nachtclubs].”

Wat een flauwekul. Zelfs de Egyptische hel van Amenti is niet zo bizar en dwaas. Toch geloven mensen zulke onzin, en het bewijs is te vinden in het aantal van zulke fantasierijke boeken dat tegenwoordig op de markt is.

Misschien weet je dominee niet dat de christelijke leer van een eeuwige martelhel voor ongelovigen na de dood, van het heidense Egypte via het heidense Griekenland kwam; maar ik garandeer je dat zijn professor op het seminarie het wist. Daarom noem ik deze Christelijke doctrine van de hel een ” Christelijke Hoax” en heb ik er geen enkele moeite mee om het zo te noemen. Het was bedrog tegen de Egyptische burgers; het was bedrog tegen de Griekse burgers; het was bedrog tegen de Romeinse burgers en de Rooms-Katholieke Kerk; en het is bedrog tegen de hele wereld van het Christendom.

Misschien houden moderne Egyptenaren niet langer vast aan de goden van Horus, Isis en Osiris, maar de fundamentele doctrines van deze goden zijn nog steeds de belangrijkste doctrines van de moslims die de Egyptische cultuur en religie van de 21e eeuw domineren. De doctrines over het hiernamaals van het Jodendom, het Christendom en de Islam vinden allemaal hun wortels in de oude Egyptische religie. Het is onmogelijk voor het christendom om een duidelijk eigendomsrecht te hebben op hun doctrines over het hiernamaals.

Toen ik onlangs een huis kocht hier in Mobile, Alabama, deed een titelbedrijf een “Titelonderzoek” naar dat huis en traceerde het tot het allereerste begin van de bouw om te verifiëren dat er geen onopgeloste eerdere claims of pandrechten op het eigendom waren door iemand via wie het eigendom was overgedragen. Wanneer we de doctrine “hel” doorzoeken, leidt dit ons van de Engelse hel, naar de Romeinse hel, naar de Griekse hel, naar de Egyptische hel. Ze claimden allemaal op een bepaald moment in de geschiedenis het eigendom van deze kwaadaardige doctrine, maar je kunt een religieuze doctrine niet kopen of bezitten. Vandaar dat alleen Egypte aanspraak kan maken op de doctrine van de hel. Elke andere aanspraak op deze doctrine is het papier niet waard waar het op geschreven staat. De doctrine van de “hel” vindt zijn oorsprong in Egypte, niet in de Schrift.

We hebben in deel A van deze serie duidelijk gezien dat Mozes en al zijn geschriften en de rest van de Hebreeuwse Geschriften van het Oude Testament niets wisten over een eeuwige hel van marteling bij de dood van de goddelozen. Ze hadden ook geen leer over een onmiddellijke hemel na de dood van de rechtvaardigen. Deze zijn beide heidens van oorsprong.

Blijf op de hoogte van de nieuwste blogseries

Abonneer op onze nieuwsbrief via e-mail of via onze RSS Feed. Je kunt op elk gewenst moment weer afmelden.

Nieuwste blogseries

Voor het eerst hier?

Er is veel content op deze website. Dit kan alles een beetje verwarrend maken voor veel mensen. We hebben een soort van gids opgezet voor je.

800+

Geschreven blogs

300+

Nieuwsbrieven

100+

Boeken vertaald

5000+

Pagina's op de website

Een getuigenis schrijven

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.
Naam
Vink dit vakje aan als je jouw getuigenis aan ons wilt versturen, maar niet wilt dat deze op de lijst met getuigenissen op deze pagina wordt geplaatst.

Stuur een bericht naar ons

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.
Naam
=