ALS EEN DAG BEGINT
Ik heb veel verhalen gelezen over wanneer een dag zelf moest beginnen, zoals A) wanneer de zon de horizon raakte en B) op het hoogtepunt van de middag, waarbij het eerste het meest voorkwam. Ik heb hier altijd problemen mee gehad omdat mensen in dramatische landschappen zoals in Zwitserland hier echte problemen mee zouden hebben. Degenen die in smalle diepe dalen wonen, omgeven door bergen die een paar duizend meter hoog zijn, zouden de zon minstens een paar uur eerder zien ondergaan (als ondergang betekent achter de horizon) dan hun hooglandverwanten die (hemelsbreed) slechts een paar kilometer verderop wonen. Als zij de klok hierop gelijk zouden zetten, dan zou er echte chaos ontstaan. Ik zie niet in hoe God, die zo zorgvuldig is in het geven van aandacht aan details, met een slechter systeem zou kunnen komen dan wat we nu hebben. Mensen die in uitgestrekte gebieden wonen zijn zich niet bewust van zulke extremen, maar miljoenen Israëlieten leven in zulke streken.
Een ander argument is dat op het moment dat de zon vanaf het midden van de dag naar beneden gaat, de zon begint onder te gaan. Het punt is dat zij het woord ondergang opvatten als het ondergaan van de zon. Hier doet zich nog een ander probleem voor, namelijk dat het halverwege of driekwart van, laten we zeggen, dinsdag, plotseling rond lunchtijd of bij de middagthee, woensdag zou zijn. Wens je dan iedereen goedemorgen? Eigenlijk is het net alsof je gelooft dat de dag aanbreekt na zonsondergang! Hoe verwarrend! Maar is God de auteur van verwarring? Nee! Maar de mens wel, vooral de mensen van Babylon.
Ik hoop dat je nu inziet dat het Joodse sabbat-systeem het Babylonische systeem is, dus één van verwarring. Als de Babyloniërs ver uit de tijd waren met Gods orde, waarom zouden zij dan gelijk hebben wat betreft de tijd waarop een dag begint? Als 50% van wat de Judeo-christenen onderwijzen, nep is en de andere 50% een pak leugens, hoezeer zou dit dan overeenkomen met de Joodse tradities! De Joden volgen in principe de Babylonische jaarcyclus, maandcyclus, weekcyclus en ja, dagcyclus, althans zij zijn standvastig. Waarom zijn sommigen het dan eens met het Babylonisme?
Babyloniërs waren ooit Semieten, namelijk Noordse blanken, zij waren onze verwanten. Maar zij hielden van andere rassen, werden een smeltkroes en al gauw was er geen waarheid meer in hen te vinden. De Babyloniërs gebruikten in een vroeg stadium twaalf gelijke dagdelen, gemeten van zonsondergang tot zonsondergang. Time & the Calendar, Sydney University Press 1975.
De New Encyclopedia Britannica 15th Edition vertelt ons, De Babyloniërs, Joden en Grieken telden een dag van zonsondergang tot zonsondergang. De smeltkroes Judahieten in Judea, rond de tijd van Christus, rekenden hun dagen volgens een Babylonisch patroon. Omdat Judea een Bijbels land is, wordt al te gemakkelijk aangenomen dat wat daar gedaan werd, ook van de God van Israël was. Dit is lachwekkend en schandalig. Deze vorm van redeneren is net zoiets als zeggen dat Kosherdale sitcoms Amerikaanse humor geven terwijl het in werkelijkheid Joodse humor is, of zeggen dat rap Amerikaanse muziek is terwijl het in feite kaffertroep is. Judahisers slaan hun veronderstellingen van de Joodse dageraad bij zonsondergang op dit vers;
Leviticus 23:32 van even tot even, zult gij uw sabbat vieren.
Maar in de context gaat dit vers over de dag van bedekking (verzoening), het is een instructie over hoe het feest te houden, niet over hoe dagen te tellen. Het zou een vergissing zijn om deze instructie te gebruiken om het begin van een dag, of alle dagen, te berekenen. Het zegt ons eenvoudig het feest te houden.
Evenzo in het geval van:
Exodus 12:10 “des avonds zult gij ongezuurde broden eten”.
Het vers zegt eenvoudigweg wanneer het Pesachbrood gegeten moet worden, namelijk ‘s avonds of bij de avondmaaltijd. Het is geen cryptische aanwijzing over wanneer de dag zelf is begonnen. Maar voor hen die de feesten en Gods jaartelling niet begrijpen, worden de verzen zo gemakkelijk verkeerd opgevat. De rest van het vers vertelt ons welke dag van de maand het feest is, maar het vertelt ons niet hoe laat de dag begon.
Alle andere verzen die gebruikt worden om de leer te handhaven dat de dag begint bij zonsondergang (achter de horizon) worden allemaal op dezelfde manier verkeerd opgevat. Al deze verzen handhaven alleen het tijdstip waarop de maaltijden of de offers gehouden moeten worden, want de godsdienstige maaltijden werden ‘s avonds gehouden, het waren namelijk avondmaaltijden. Zo eenvoudig is het. Anders zouden het ochtendmaaltijden zijn, d.w.z. ‘s avonds ontbijten! Je zou goedemorgen zeggen net voor je naar bed gaat. Nou, dat is misschien logisch voor sommigen, maar niet voor mij.
De Israëlieten gebruikten vele tijden om de dag in te delen; de avond was slechts één van de vele andere, waaronder de ochtend, de middag, de dageraad, de zonsopgang, het heetst van de dag, de twee namiddagen, rond 9 uur, de koelte van de dag, de eerste wacht, de middelste wacht en de ochtendwacht. De avond was dus slechts een van de manieren om de tijd in een dag aan te geven. Nooit betekende het het begin van de dag.
Het woord avond is vertaald uit het Hebreeuws Ereb dat schemertijd betekent. Dit kan ook ‘s morgens bij zonsopgang zijn. In Exodus 12:18 wordt ons verteld om het Pesachfeest te houden.
Exodus 12:18 In de eerste maand, op de veertiende dag van de maand, des avonds.
Wat we zien is dat de avond bij de 14e dag hoort. Denk hier eens over na; de 14e dag is al in volle gang en dan is het de avond van die dag. Als de avond het begin van de 14e dag was, zou dit geen zin hebben, want het feest wordt gehouden aan het eind van de dag, niet aan het begin. Lees het vers opnieuw en laat de maand weg en er staat: op de veertiende dag om even.
Het feest moest beginnen om even, niet het begin van de dag, alleen het begin van de avond. Laten we dit eens bekijken vanuit de manier waarop wij het feest van de bedekking (of verzoening) moeten houden. In Leviticus 23:27 lezen we dat we het feest moeten houden op;
Leviticus 23:27 de tiende dag van de zevende maand
Maar over wanneer het feest moest worden gehouden, zegt vers 32;
Leviticus 23:32 op de negende dag van de maand op de avond
Dus de even- of schemertijd behoorde niet tot de daglichtperiode daarna, maar eerder tot de daglichtperiode daarvoor. Deze verzen zeggen in feite dat je op de avond van de negende dag het feest houdt en het tot de avond voortzet tot de volgende dag. Er staat niet, avond tot avond is één dag. Het zegt avond tot avond omvatte de dagen 9 en 10 om het feest te houden. Het is duidelijk dat de 10e dag ergens tussen avond en ochtend invalt, maar niet op de avond zelf, anders kunnen de verzen het feest niet op dagen 9 & 10 opdragen.
De dag van zonsondergang tot zonsondergang is niet van God maar van Babylon en maakte deel uit van het hele maan-jaarteller (maankalender) systeem. Net als de Egyptenaren is het zeer waarschijnlijk dat de pre-Babylonische Israëlieten de dag begonnen zoals wij nu doen; om middernacht. Naar dit standpunt wordt zelden gekeken. Mensen willen maar al te graag de Joodse/Babylonische tradities volgen als het gaat om het begrijpen van de heilige geschriften. Maar om de Bijbel te begrijpen moeten we eigenlijk alle Joodse ideeën en doctrines (alle kerkelijke ideeën, dus alle Judeo-ideeën) afleggen. Als we dan de joodse fabels hebben afgeworpen, zoals Titus ons zegt te doen, kunnen we kijken naar wat God probeert te zeggen.
Zelfs de meest geleerde en respectvolle mannen van het kerktijdperk waren Judeo’s, zij dachten echt dat de kerken de fakkeldragers van het christendom waren. Zij, net als velen vandaag, denken dat we de predikanten kunnen bereiken en de kerken kunnen veranderen. Dan zullen de kerken in orde zijn. Nou, veel geluk! 2000 jaar lang heeft men het geprobeerd en gefaald, de enige manier om de kerken te veranderen is ze weg te vagen. Nee, ik heb niet gezegd dat hun gebouwen gesloopt moeten worden, want het zijn vaak de beste voorbeelden van Saksische gebouwen die we hebben. John Foxe was een Judeeër. Hij begreep het verschil niet tussen het lichaam en de kerk, of bruidegom en bruid. Alle martelaren waarover hij schreef waren moedig, ongetwijfeld moediger dan ik, maar walgelijk kerkelijk, gelovend in spoken, duivels, reïncarnatie (namelijk dat je niet doodgaat maar verandert in een harpstrijkend spook), een vurige hel enzovoorts. Als een van de martelaren vandaag de dag nog zou leven, wed ik dat ze, na het lezen van mijn boeken, mij net zo zouden vervolgen als hun vervolgers hen hebben aangedaan. John Foxe, schrijver van Foxes Christian Martyrs of the World, typeert het judeo-standpunt. Op de allereerste bladzijde van zijn boek schreef hij deze onzin: “Van alle mensen die Jezus hebben horen spreken, zouden de Farizeeën en de Schriftgeleerden de eersten moeten zijn geweest om Hem te aanvaarden, omdat zij zo vertrouwd waren met Gods wet. Wat een onzin! Deze woorden werden gedrukt in 156 3AD. Niemand schijnt ze te hebben betwist. Het is duidelijk een standpunt dat al 1563 jaar wordt ingenomen, maar niemand heeft deze woorden bijna 500 jaar later in twijfel getrokken. Aangezien de meeste Christenen zijn boek hebben gelezen, en deze woorden nooit hebben betwist, is het duidelijk dat alle Christenen het er mee eens moeten zijn.
Dus wat is er zo verkeerd aan Foxes woorden? Wel, waar zal ik beginnen? Ik zal mijn punt zo kort mogelijk houden en me concentreren op het feit dat zij (de Farizeeën en schriftgeleerden) zo bekend waren met Gods wet. Maar al te vaak horen we mensen zeggen, nou de Joden hebben de Torah, dus de Farizeeën en Schriftgeleerden hadden dat ook.
Het woord Torah betekent gewoon wet. Het woord zegt ons niet welke wet; het kan de OT wet zijn, maar het kan ook Babylons wet zijn, parlementaire wet, verkeerswet, jurisprudentie, maar alleen een voornaam woord (bijvoeglijk naamwoord) zegt welke wet. In het geval van de Schriftgeleerden en Farizeeën was de wet de Talmoedische wet, of Talmoedische Torah, ook wel de Tradities van de Ouderen genoemd. Jezus zei tegen de Farizeeën dat zij Gods (OT) wet (of OT Torah) vervalsten (vernietigden) met hun Tradities (Tradities van de Ouderen). Met andere woorden, de Schriftgeleerden, Farizeeën (en de Joden van vandaag) hielden zich niet aan Gods wetten, die zij vervalsten, in plaats daarvan leefden zij volgens de Talmoedische Torah, en niet volgens de OT Torah.
Onwetende Judeo’s, die zichzelf Christenen noemden, hebben aangenomen dat de Farizeeërs leefden volgens de OT Torah, terwijl de Farizeeërs al die tijd volgens de Talmoedische Torah leefden. Hierdoor hebben de Judeeërs aangenomen dat de Farizeeërs ultra vroom waren en ijverig voor de OT Torah. Aangezien de Farizeeërs niet deugden, en het Farizeïsme tot het Jodendom heeft geleid, en de Judeeërs geloven dat de Farizeeërs doordrenkt waren van de OT Torah, ligt het voor de hand dat de OT Torah niet deugt. Zeker is het niet goed voor Christenen en alleen goed voor Joden. John Foxe geloofde dit (zoals alle Judeeërs deden, en nog steeds doen). Hij geloofde de onzin dat de Farizeeën zo vertrouwd waren met Gods wetten, terwijl zij dat in feite niet waren. De Farizeeën zagen de wetten van God alleen als iets voor oude vrouwen, kinderen en dwazen. Inderdaad, als de Farizeeën geloofden dat de OT Torah beter was dan de Talmud Torah, dan zouden zij Jezus niet hebben berispt.
Jezus onderwees nooit een nieuwe wet, Hij onderwees eenvoudigweg Gods wet. Bovendien was iedereen rondom ZKH Koning Jezus verbaasd over Jezus leringen. Als Zijn leer dezelfde was als die van de Farizeeën, waarom zouden de mensen dan zo verbaasd zijn? Het volk had geen middelen om bij de OT wet te komen, die werd niet onderwezen, laat staan dat men zich eraan hield. Op dezelfde manier was de Bijbel zo’n 1800 jaar lang verboden door de katholieken en tot op de dag van vandaag is het verboden door de Protestanten. Ja dat klopt, de Protestanten laten het je lezen maar eerst moet je hun kerkelijke leer hebben om de leer te bezoedelen, tenslotte zijn gewone mensen te dom om het uit te zoeken zonder begeleiding van een predikant. Zeker.
Het waren de kerken die het valse idee probeerden te koppelen dat het farizeïsme opgesloten zit in Gods wetten. Zij leren dat de Farizeeërs slecht waren omdat zij zich aan Gods wetten hielden. Alleen kerkelijke wetten waren rechtvaardig, maar zoals we hebben gelezen, door het werk, dat is precies wat de Farizeeën ook deden, namelijk, zij noemden Gods wetten oneerlijk. Dus net als de Farizeese wetten zijn ook de kerkelijke wetten gruwelen. God sprak hierover in Jeremia, namelijk,
Jeremia 7:10 wij zijn overgeleverd (gered) om deze gruwelen te doen.
De kerken (het lot van hen) zijn niet anders dan de Farizeïsche kerken die de wetten van God vervalsen (vernietigen) met hun kerkelijke wetten.
Ik probeer Foxe niet af te kraken, hij was een geleerd man die zijn masters in Oxford verdiende, maar hij werd diaken gewijd van de Church of England en keerde zich later tot de Puriteinen. Ondanks al zijn studies, geloofde hij dat het Christendom vertegenwoordigd werd door een soort kerk. Kerken vertegenwoordigen echter alleen een vorm van christendom die Gods wetten overtreden en ze aan het kruis nagelen. Zij waren niets meer dan Judeo’s, of geestelijke Joden. Maar dat is dan ook wat Armstrongs Wereldwijde Kerk van Gog leert, we moeten geestelijke Joden worden. Na deze zijspoor te zijn ingeslagen, laten we teruggaan naar het uitzoeken van de waarheid, iets waar de kerken zo goed in zijn geslaagd.
Dus, wat betreft het Pascha, toen we nog in Egypte waren (voor de uittocht) zei Mozes,
Exodus 11:4-5 Zo zegt de Here, omstreeks middernacht zal Ik uitgaan naar het midden van Egypte. En al de eerstgeborenen van het land Egypte zullen sterven.
Nadat de dood over de Israëlitische eerstgeborenen was heengegaan, maar de Egyptische eerstgeborenen trof.
Exodus 12:30-31 Farao stond op in de nacht en ziende wat er geschiedde, riep hij Mozes en Aäron des nachts, en zeide: Sta op en ga uit het midden van mijn volk
Exodus 12:42 Het is een nacht, die de Here zeer in acht genomen moet worden, omdat Hij hen uit Egypteland heeft gevoerd.
Deuteronomium 16:1, uw God heeft u ‘s nachts uit Egypte geleid.
Het is ook opmerkelijk om te kijken naar de gelijkenis van de 10 maagden.
Mattheüs 25:6 En te middernacht werd er geroepen: Zie, de bruidegom komt.
De Zoon van God komt om middernacht Zijn bruid opeisen, net zoals God in Exodus 11:4-5 kwam om de Egyptenaren te doden, om Zijn bruid te redden. De bruidegom die komt in Mattheüs 25 is een standen niveau van het Exodus Pesach niveau. Wij weten dit omdat de gelijkenis te maken heeft met een bruiloftsfeest. Dit bruiloftsfeest is aangewezen op Booths. (Hierover later meer)
Dus de uittocht uit Egypte vond ‘s nachts plaats. Het Pascha zelf vond plaats rond middernacht. De uittocht vond kort daarna plaats (‘s nachts). Eenmaal uit Egypte, zei God dat het Pesachfeest op de 14e gehouden moest worden en het Feest van Ongezuurde Broden, ter viering van de uittocht, op de 15e van de maand. Beide gebeurtenissen waren rug aan rug, zo ook de feesten (Pesach/Ongezuurd brood). Toch waren beide op verschillende dagen, 14e & 15e met het Overgaan om middernacht op de 14e. De enige manier waarop dit zou kunnen werken zou zijn als het begin van de nieuwe dag (de 15e) plaatsvond na het middernachtelijk Pesach van de 14e. Pesach was dus niet het begin van de 14e dag, maar was helemaal aan het eind ervan. Dit zou zinvol zijn op het niveau van het feest, want op een avond eten en feesten en dan de volgende dag bijkomen of bezinnen, of uitrusten. Daarom is de 14e van de Barleymaand niet de rustdag, maar de 15e wel. Op dezelfde manier gebruiken de ongelovigen van vandaag de dag de vrijdagavond om zich uit te leven, en dan te rusten op de zaterdag. Zo ook met de Grote Verzoendag, het avondmaal (om je buik vol te hebben) is de avond ervoor, dus vast men de dag erna, namelijk op de 10e.
Charles Weisman wijst erop dat als het begin van de dag bij zonsondergang was, wat slechts vier uur zou zijn geweest voordat God de eerstgeborenen van Egypte doodde, dan vonden het Pascha en de Exodus op dezelfde dag plaats. Zelfs het Pesachmaal was duidelijk na zonsondergang, zij zullen het vlees in die nacht eten (Ex 12:8) Hoewel het Pesach en de Exodus in dezelfde nacht plaatsvonden, beschouwde God ze als op twee verschillende dagen.
Het volgende Bijbelcitaat maakt dit heel duidelijk;
Numeri 33:3 En zij (Israël) vertrokken van Ramses in de eerste maand, op de vijftiende dag van de eerste maand; op de morgen na het Pascha gingen de kinderen Israëls uit met een hoge hand in de ogen van de Egyptenaren.
Dus het Pascha en het Uitgaan vonden plaats in dezelfde nacht, maar het Pascha was op de 14e, terwijl het Uitgaan op de 15e was. Morrow is een oude term die we nu gebruiken in, to-m orrow of morgen. Morrow is een goed Germaans woord, afgeleid van Morrogen. We zien deze vorm in het huidige Nederlands en Duits als morgen. Het woord kan morgen betekenen, maar ook morgen als in, de volgende dag. De Uitgang wordt dus duidelijk beschouwd als de volgende dag na Pesach. De twee gebeurtenissen vonden plaats binnen slechts enkele uren van elkaar, rug aan rug, beide in dezelfde nacht. Pesach was in het middaggedeelte van die nacht van de 14e dag. De uittocht was in het ochtendgedeelte, dan de 15e van de maand.
De berekening die bepaalt wanneer een dag begint of eindigt, is niet van zonsondergang tot zonsondergang, maar eerder van middernacht tot middernacht. Het is o zo praktisch, o zo logisch. Op deze manier kunnen er geen tijdsverschillen ontstaan door het wonen in Alpen, valleien, vlakten of onder de zeespiegel (zoals in Nederland). Het kan zijn dat de tijden met betrekking tot de kruisiging in het Evangelie lijken vast te zitten in de verdeling van zonsondergang tot zonsondergang, maar dat komt omdat de Judeeërs leefden volgens een Babylonische kalendercyclus en dus als zodanig is vastgelegd. Op dezelfde manier registreren wij tijden volgens de Juliaanse kalender, ook al gebruiken we de Gregoriaanse, terwijl we Gods cycli zouden moeten gebruiken. Vaak wordt in geschiedenisboeken niet duidelijk aangegeven welke jaarteller door de schrijvers is gebruikt: de Juliaanse of de Gregoriaanse. Bij het vermelden van data van gebeurtenissen vóór het algemeen gebruik van de Gregoriaanse jaartelling, verzuimen de schrijvers bijna altijd te vermelden of de data volgens Juliaanse of Gregoriaanse berekening zijn. Dus net wanneer je denkt dat je de juiste datum hebt gekregen voor een gebeurtenis, kan het zijn dat je er vele dagen naast zit, tenzij je weet welk systeem de geschiedschrijver gebruikt. Vaak vraagt men zich af of de historici zich hiervan bewust zijn. Bovendien verwijzen de Evangeliën vaak naar de Joodse Sabbat cycli, maar dit betekent niet dat de Evangeliën het hiermee eens zijn, evenmin als zij het eens zijn met de Joodse dag cycli, dit zijn gewoon de opnamemethodes van die tijd.
Tenslotte kunnen dag- en sabbatscycli alleen worden begrepen in de setting en context van de verslagen. De dagen begonnen om middernacht, het jaar begon op de equinox, de feestdagen markeren patronen en typen die ons Gods werkwijze met Zijn volk door de tijden heen leren. Zaterdag en zondag waren slechts eens in de 7 jaar rustdagen en zowel het Joodse als het Joods-christelijke systeem zijn Babylonisch.
