Historisch Jeruzalem is niet het profetische Jeruzalem
“Want uit Sion zal de wet uitgaan, en het woord des Heren uit Jeruzalem” (Jesaja 2:3).
Jeruzalem – Er wordt de laatste jaren waarschijnlijk meer verward gepreekt over “Jeruzalem” dan over enige andere naam uit de Schrift, behalve misschien “Jood”.
Schriftgedeelten, zoals hierboven geciteerd, worden door een groot aantal christelijke predikanten gebruikt om de letterlijke stad Jeruzalem in het oude Palestina te bedoelen. Zij zeggen dat God daar Zijn Israël-volk zal herstellen en zal beginnen met het opzetten van Zijn aardse koninkrijk van waaruit Joodse zendelingen zullen uitgaan om het evangelie te verkondigen over de hele wereld! Andere predikanten beweren dat dit Jeruzalem een “hemelse” stad is, ergens anders gelegen dan op aarde.
Een van de grootste bronnen van verwarring in de prediking van vandaag komt van predikanten die niet in staat zijn om historische Bijbelse steden te scheiden van profetische steden van de Bijbel. Zij doen het vrij goed met Babylon, omdat de eigenlijke stad verwoest is en niet meer op aarde bestaat. Dus wanneer “Babylon” wordt gebruikt in de profetie, beseffen zij dat het iets anders moet zijn dan de oude stad.
Maar met Jeruzalem worden zij voor de gek gehouden. Omdat de oude stad nog bestaat en nog steeds haar oude naam draagt, nemen zij aan dat het profetische Jeruzalem iets te maken moet hebben met de oude stad Jeruzalem.
Het was Voltaire aan wie de uitspraak wordt toegeschreven: “Als u met mij wilt spreken, definieer dan uw termen.” Hij realiseerde zich dat woorden een begrijpelijke betekenis moeten hebben voor beide partijen in een
gesprek, of men zou verward of misleid worden. En zo is het ook met “Jeruzalem.” Ik wil dat u mij volgt in de Schriften om Gods ware betekenis van Jeruzalem te vinden, wanneer Hij zegt: “Want uit Sion zal de wet uitgaan, en het woord des Heren uit Jeruzalem.”
In Mattheüs 23:37-39 lezen we de woorden van Jezus Christus: “Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild. Zie, uw huis wordt aan u overgelaten. Want Ik zeg u, gij zult Mij van nu aan niet meer zien, totdat gij zegt: Gezegend Hij, die komt in de naam des Heren!”
Christus sprak hier tot de stad Jeruzalem, waar Hij stond en keek naar Jeruzalem, de stad die Israëls profeten door de eeuwen heen had gedood; en Hij zei, Jeruzalem, “uw huis is u verlaten.” Hij kan niet gesproken hebben over het profetische Jeruzalem, want dat heeft een glorieuze toekomst!
De Heer zal Jeruzalem nog kiezen
Ik zal enkele Schriftverzen citeren die gebruikt worden door hen die volhouden dat de oude stad Jeruzalem het Jeruzalem zal zijn dat “uitverkoren” en “gezegend” zal worden door God. Ze staan in het eerste hoofdstuk van Zacharia. “Vervolgens zeide tot mij de engel die met mij sprak: Predik: zo zegt de HERE der heerscharen: Ik ben voor Jeruzalem en voor Sion in grote ijver ontbrand, maar Ik ben zeer toornig op de overmoedige volken, die, terwijl Ik maar een weinig vertoornd was, meehielpen ten kwade. Daarom, zo zegt de HERE: Ik keer in erbarming tot Jeruzalem weder; mijn huis zal daarin gebouwd worden, luidt het woord van de HERE der heerscharen en het meetsnoer zal over Jeruzalem gespannen worden. Predik verder: Zo zegt de HERE der heerscharen: Wederom zullen mijn steden overvloeien van het goede; nog zal de HERE Sion troosten, Jeruzalem nog verkiezen.” Dit zijn zinnen uit de verzen 14 tot en met 17, en degenen die ze citeren zeggen dat ze betekenen dat God de tempel zal oprichten (Zijn huis) op een toekomstig tijdstip in de oude stad Jeruzalem.
Maar er zijn andere zinnen in dezelfde verzen die moeten worden overwogen. Ik zal ze hier in hun context toevoegen. “Zo zegt de Here der heerscharen: Mijn steden zullen door voorspoed [goed] nog in het buitenland verspreid worden.” Dan volgt “en de Here zal Sion nog troosten, en Jeruzalem nog verkiezen.” Aangezien de uitdrukking “in het buitenland verspreid” werd gesproken door Zacharia terwijl hij in het oude Palestina was, zou het andere plaatsen kunnen betekenen dan het oude Palestina!
Christus gaf ook enige aanwijzing dat de steden van Israël in groten getale zouden zijn en een groot gebied zouden bestrijken. In Mattheüs 10 staan Zijn welbekende instructies aan de twaalf discipelen. In vers 6 zegt Hij hun “gaat liever naar de verloren schapen van het huis Israëls”, en dan in vers 23 zegt Hij: “Want voorwaar, Ik zeg u: gij zult de steden Israëls niet doorgetrokken hebben, totdat de Zoon des mensen gekomen is.” De discipelen hadden de steden in het oude Palestina in een paar weken kunnen doorkruisen, en zendelingen kunnen dat vandaag de dag nog steeds. Maar als de steden van Israël “verspreid moesten worden in het buitenland” en een groot aantal zouden worden, dan kon dat niet zo snel gebeuren.
Wij moeten ook in aanmerking nemen dat Zacharia, als profeet voor Israël, niet alleen sprak tot hen die in de Babylonische gevangenschap waren, maar tot de miljoenen Israëlieten die op dat moment in het Assyrische land waren en nooit naar Jeruzalem of Palestina zijn teruggekeerd. Dat Zacharia’s profetie hierboven niet werd vervuld door de terugkeer van minder dan 45.000 Joden uit Babylon onder Ezra en Nehemia zal duidelijk worden als we verder gaan. Ook wat het “Jeruzalem” is dat de Heer “nog zal kiezen” wordt duidelijker door verder te lezen in de volgende verzen van dezelfde profeet.
Een engel zal het nieuwe Jeruzalem opmeten
Lees verder in Zacharia 2:1-4 “En ik sloeg mijn ogen op en ik zag toe, en zie, een man met een meetsnoer in de hand.
2 Toen vroeg ik: Waar gaat gij heen? En hij antwoordde mij: Ik ga Jeruzalem opmeten en zien hoe groot zijn breedte en lengte zal zijn. En zie, toen de engel die met mij sprak, naar voren trad, ging een andere engel hem tegemoet, tot wie hij zeide: Snel heen, spreek tot die jongeling: als een open plaats zal Jeruzalem daar liggen vanwege de menigte van mensen en vee daarin.”
Dat is nogal een beschrijving. “Steden” (meervoud) en veel mensen en vee zouden erin zijn. Dit is het Jeruzalem van de profetie, en het is zo groot dat er een engel nodig was om het op te meten! Misschien was dit omdat het toen “in het buitenland was verspreid”, zoals was voorzegd in Zacharia 1:17.
In hoofdstuk 8 van Zacharia (en Zacharia heeft veel te zeggen over het profetische Jeruzalem) lezen we in vers 2: “Zo zegt de HERE der heerscharen: Ik ben voor Sion in grote ijver ontbrand; in gloeiende ijver ben Ik ervoor ontbrand.” Dus God zegt dat Hij zowel in Sion als in Jeruzalem zal zijn. Sion is de zetel van de regering; Jeruzalem is de hele natie.
“Zo zegt de HERE: Ik keer weder tot Sion en Ik woon binnen Jeruzalem; Jeruzalem zal de stad der trouw, en de berg van de HERE der heerscharen zal de berg der heiligheid genoemd worden.” (vers 3) Dit is vergelijkbaar met wat we hebben in Jesaja 2 en Micha 4, “de berg van de Heer.” Het zal u helpen profetie te begrijpen, als u weet dat berg gewoonlijk natie betekent. Micha, Jesaja, Zacharia en anderen zeggen eigenlijk dat het profetische Jeruzalem de natie van de Heer zal zijn.
Dan lezen we in vers 7 en 8 van Zacharia 8: “Zo zegt de HERE der heerscharen: Zie, Ik verlos mijn volk uit het land van de opgang en uit dat van de ondergang der zon; Ik breng hen terug en zij zullen binnen Jeruzalem wonen. Zij zullen Mij tot een volk en Ik zal hun tot een God zijn, in trouw en in gerechtigheid.” God zegt dat “Mijn volk” (Israël) door Hem naar dit Jeruzalem zal worden gebracht, en zij zullen Zijn volk zijn “in waarheid en in gerechtigheid.” d.w.z. zij zullen christenen zijn.
Predikers verwarren Oude Stad met Nieuw Jeruzalem
Als we nu deze profetieën nemen en ze proberen te plaatsen in het kleine oude Palestina, dan zitten we in de problemen! Het is gewoon niet groot genoeg. Zoals deze Schriften laten zien, zal de Heer daar wonen, Sion zal daar zijn, velen uit het oostelijke land en het westelijke land, een schare mensen en vee, en het zal zich naar het buitenland uitbreiden en zo groot zijn dat engelen het zullen moeten meten.
Ik heb enkele statistieken over het door Joden bezette gebied van het oude Jeruzalem en Palestina, waaruit zal blijken dat het niet groot genoeg is voor een “menigte van mensen”. Jeruzalem, zoals het door de Verenigde Naties werd afgezet, is 289 vierkante mijl groot. Het is ongeveer 20 mijl lang en 15 mijl breed. Dat is ongeveer de grootte van Phoenix, Arizona en zijn voorsteden of tweemaal de grootte van Baltimore.
Het gehele land Palestina, zoals vastgesteld door het mandaat van de VN, was 7.993 vierkante mijl groot. Sinds de zogenaamde oorlog in 1967 is het gecontroleerde gebied aanzienlijk toegenomen, maar zelfs als zij de controle over verscheidene volledige Arabische landen zouden overnemen, zou het nog steeds kleiner zijn dan een gemiddelde Amerikaanse staat of het Europese grondgebied! Dat past toch niet bij de profetie van Zacharia?
Tempel in Oud Jeruzalem wordt als Shiloh
De verwarring onder predikanten wordt ook veroorzaakt door hun onjuiste overtuiging dat God de oude stad Jeruzalem eeuwig heeft uitgekozen als de plaats waar Hij Zijn Naam zou plaatsen. Maar net als in Shiloh, was God’s aanwezigheid daar afhankelijk van Israël’s gehoorzaamheid aan God. Dit wordt heel duidelijk gemaakt in Jeremia 7, waar we lezen: “Het woord, dat van de HERE tot Jeremia kwam: Ga staan in de poort van het huis des HEREN, predik daar dit woord en zeg: Hoort het woord des HEREN, o gans Juda, gij die door deze poorten binnenkomt om u neder te buigen voor de HERE”
God gaf Jeremia dus een gebod om te spreken tot allen die in de tempel aanbaden. Verzen 3 tot en met 10 geven de belofte dat als zij de Here gehoorzaamden, zij dan “dan wil Ik u op deze plaats, in het land dat Ik aan uw vaderen gegeven heb, laten wonen van eeuw tot eeuw.”
Maar toen beschuldigde God hen van ongehoorzaamheid en zei: “Is dit huis, waarover mijn naam is uitgeroepen, in uw ogen een rovershol? En Ik, zie, Ik heb het wel degelijk opgemerkt, luidt het woord des HEREN. Want, gaat naar mijn plaats die in Silo was, waar Ik in het eerst mijn naam deed wonen, en ziet wat Ik daarmede gedaan heb om de boosheid van mijn volk Israel.” (verzen 11-12). Vervolgens kondigde God het lot van de tempel te Jeruzalem aan in vers 14: “daarom zal Ik met het huis, waarover mijn naam is uitgeroepen, waarop gij uw vertrouwen stelt, en met de plaats die Ik aan u en uw vaderen gegeven heb, doen gelijk Ik met Silo gedaan heb,”
Om te zien wat God met Jeruzalem heeft gedaan, moeten we dus zien wat Hij met Shiloh heeft gedaan. Zijn geschiedenis als de plaats waar God Zijn naam had gevestigd, begint in Jozua 18:1 “En de gehele gemeente der Israelieten werd samengeroepen te Silo, waar zij de tent der samenkomst oprichtten, aangezien de streek onderworpen was en te hunner beschikking stond.” De ark van het verbond was daar, en het was daar dat de hogepriesters offerden aan de God van Israël.
Dit ging vele jaren zo door, want wij lezen in Richteren 18:30-31 “De Danieten stelden het gesneden beeld op, en Jonatan, de zoon van Gersom, de zoon van Mozes, hij en zijn zonen, waren priesters voor de stam der Danieten, totdat de bevolking in ballingschap werd weggevoerd. Zij richtten voor zich het gesneden beeld op, dat Micha gemaakt had, en het bleef daar zolang het godshuis in Silo was.”
God laat Shiloh in de steek
Dan lezen we in 1 Samuël het verhaal van Gods vertrek uit Shiloh, zoals Hij later ook Jeruzalem zou verlaten. Dit is vrij lang en vereist het lezen van alle hoofdstukken 2 tot en met 7. We zullen slechts een paar verzen citeren vanwege de beperkte ruimte.
Het verhaal begint in 1 Samuël 2:12 met de zonen van Eli: “De zonen van Eli nu waren nietswaardige lieden;” Vanwege hun gruweldaden en de zonden van Israël verscheen de Here aan Eli en zei hem onder andere: “Zie, de dagen komen, dat Ik uw kracht en die van uws vaders huis verbreken zal, zodat er geen oud man in uw huis zal zijn. Gij zult de nood van mijn woning moeten aanzien niettegenstaande alle weldaden, die Hij aan Israel bewijst, en in uw huis zal er nooit een oud man zijn. Maar de enkeling, die Ik niet zal verdelgen van bij mijn altaar, zal uw ogen verteren en uw leven doen verkwijnen; al wat uit uw familie stamt, zal op mannelijke leeftijd sterven. En wat uw beide zonen Chofni en Pinechas zal overkomen, zal u tot teken zijn: op een dag zullen zij beiden sterven.” (1 Samuël 2:31-34)
Dan vertelt God aan Eli wat zijn woning zal vervangen. “En Ik zal Mij een betrouwbaar priester aanstellen, die naar mijn hart en in mijn geest handelt en Ik zal voor hem een duurzaam huis bouwen, zodat hij te allen tijde voor het aangezicht van mijn gezalfde wandelen zal.” (vers 35) Dit was een verwijzing naar Samuel.
Shiloh Verlaten
God begon toen deze belofte van straf aan Eli uit te oefenen en Zichzelf te verwijderen uit Shiloh. In hoofdstuk 4 wonnen de Filistijnen een veldslag tegen de legers van Israël, en Israël nam een besluit (1 Samuël 4:3). “Toen het volk in de legerplaats terugkeerde, zeiden de oudsten van Israel: Waarom heeft de HERE ons heden de nederlaag laten lijden tegen de Filistijnen? Laten wij de ark van het verbond des HEREN uit Silo halen, zodat die midden onder ons kome en ons verlosse uit de macht onzer vijanden.” In plaats van hun vertrouwen op God te stellen, stelden zij hun vertrouwen op de fysieke ark.
Verzen 10 en 11 vertellen het resultaat: “Toen streden de Filistijnen en Israel werd verslagen. Ieder vluchtte naar zijn tent, en de slachting was zeer groot: van Israel vielen dertigduizend man voetvolk. Ook werd de ark Gods buitgemaakt en de beide zonen van Eli, Chofni en Pinechas, vonden de dood.” Gods belofte dat de vijand in zijn woonstede zou zijn en dat de zonen van Eli beiden op één dag zouden worden gedood, was uitgekomen.
Eli stierf toen hij het nieuws hoorde, en de weduwe van Phinehas was zo geschokt door de gebeurtenissen dat zij onmiddellijk van haar kind werd bevrijd. Dat zij de vreselijke ramp voor Israël onderkende, blijkt uit de naam die zij de baby gaf. “Zij noemde de jongen Ikabod en zeide: weg is de eer uit Israel; omdat de ark Gods was buitgemaakt en om haar schoonvader en haar man.” (vers 21). De Heer was weggetrokken uit Shiloh.
Rama – daarna Jeruzalem
Hoofdstuk 7 laat zien dat God Samuël daarna de heerschappij over Israël gaf, maar hij aanbad niet te Shiloh, want we lezen in de verzen 15-17: “Samuel nu was richter over Israel, zolang hij leefde. Hij maakte van jaar tot jaar een rondreis langs Betel, Gilgal en Mispa, en richtte Israel op al deze plaatsen; daarna keerde hij naar Rama terug, want daar was zijn huis en daar richtte hij Israel; en hij bouwde daar de HERE een altaar.”
Psalm 78:59-61 verifieert deze verlating van Shiloh op deze manier: “God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel ten enenmale, Hij gaf de woning van Silo prijs, de tent die Hij onder de mensen had opgeslagen; zijn sterkte gaf Hij over in gevangenschap, zijn sieraad in de macht van de tegenstander.” Dan verwijzen de verzen 65-72 naar de plaatsing van Zijn tempel in Jeruzalem onder David en Salomo. De meeste bijbelstudenten kennen het verhaal, dus we zullen het hier niet herhalen. Maar de Psalmist verifieert wel dat Shiloh verlaten was. Dus, als Jeruzalem “als Shiloh” moest zijn, en als Gods Woord waar is, wat het is, dan is de oude stad Jeruzalem voor altijd verlaten en verlaten door de God van Israël!
