Hoofdstuk 8
Heeft de onjuiste bewering van het Brits Israëlisme over wie de Babyloniërs zijn de doodslag veroorzaakt?
De Britse Israëlisme (B.I.’ers) bewering (beweging), zelfs tot op de dag van vandaag, dat de Duitsers Assyriërs zijn. De luidste anti-Duitse sekte is de ‘Armstrong Wereldwijde Kerk van Gog’, of maken zij aanspraak op God? In Bijbelse zin staat Assyrië op gelijke voet met Babylon. Historisch gezien zijn Assyrië, Chaldea, Babylon en Mesopotamië allemaal uitwerkingen van hetzelfde. De namen hebben meer te maken met wetmatige (politieke) stadia dan met verzamelingen landen van verschillende rassen. Daarom kunnen we de termen vanuit een bijbelse voorspellende (profetische) visie door elkaar gebruiken. In grote lijnen staan ze elk voor (vertegenwoordigen ze) een hoofd(centrale) folkmoot (regering) en de hoge doelen (ideologie) daarvan. Etnisch gezien waren de Assyriërs, Babyloniërs en Chaldeeën hetzelfde. Al hun drie rijken waren echter multiraciaal en bestonden uit het bouwende/vormende (scheppende) ras en ingebrachte ‘aanhangers’ van gekleurde rassen. Abraham was een Chaldeeër, dus etnisch een Assyriër van het vormende ras. Het is misschien schokkend dat ik hem een Assyriër noem, maar het is een volkskundig (etnologisch) feit! Het nadeel (probleem) is dat deze landen een smeltkroes waren. Dit betekent dat de generaties van lopende generaties rassen meer en meer gehybridiseerd, verbasterd, versneden of bastaards werden. Met de inkomende en rondhangende kleurlingen … uiteindelijk resulterend in landen die bestaan uit gemengde rassen (bastaarden) of mengsels.
Tenzij er een vorm van apartheid zou worden ingevoerd, zouden de landen niet langer een blank burgerschap (beschaving) opleveren en wegzinken in barbarisme. Abraham kreeg te horen dat hij die smeltkroeslanden moest verlaten om een nieuw land op te zetten, niet zoals het land dat hij achterliet … een etnostaat weg van de multiraciale staten, alleen dan kunnen zijn verwanten God dienen, want God wil geen gemengde mensen als deel van zijn koninkrijk … “Een bastaard (gemengde) zal niet in de gemeente (stam/horpe) van de Heer komen, zelfs (niet eens) tot zijn tiende generatie zal hij er niet (ooit) in komen …” Deut. 23:2
(Strongs Exhaustive Concordance:- ‘Bastaard’ H4464 =’mamzer’ – een bastaard, halfbloed).
Van tijd tot tijd vonden er in Assyrië etnische zuiveringen plaats om te voorkomen dat het bouwvolk zou uitsterven omdat het overspoeld zou worden door klevers (parasieten). Het boek Esther gaat hierover. Na Babylon/Assyrië ontstond het Medo-Perzische rijk. Het integreerde (erfde) al het ‘idealisme’ van Babylon/Assyrië, namelijk multiracialisme en een oppervolksvoet (centrale regering). Dit komt omdat de stam van haar stichters van hetzelfde ras was. Veel Israëlieten van de verstoten Judeeërs woonden in het gebied van Medo-Perzië en het boek Esther vertelt hoe er complotten werden gesmeed om hen te overwinnen. Maar gelukkig overwonnen de Israëlieten die daar woonden de Perzen.
De Israëlieten bestonden grotendeels uit de Judaieten en de Benjaminieten. In de meeste moderne bijbelvertalingen worden ze ten onrechte ‘Joden’ genoemd. Daarom zal ik ze treffend Judeeërs noemen, aangezien hun verloren thuisland Judea heette. We zien in het boek Esther dat veel van de Perzen werden beschreven als mensen met dezelfde (identieke) raciale kenmerken als de Judeeërs (Esther 1:11), namelijk ‘blank’ (Esther2:3 & 2:7). Bovendien werd het prima gevonden dat Esther met de Perzische koning trouwde; er leek geen bijbels bezwaar (onrust) tegen te bestaan. De reden is simpel; ze waren van hetzelfde ras! De koning was geen Israëliet, maar zijn voorouders waren proto-Israëlieten van dezelfde stam als Abraham, namelijk blanke bloedrode Chaldeeën. Alle Assyriërs, Babyloniërs en Chaldeeën waren rasverwanten en fokdieren voor Israël zolang ze zich niet hadden vermengd met negers, Aziaten of een van de verboden incestueuze lijnen zoals Moab en Ammon en dus blank en blank waren gebleven. Familie is familie!
Deze landen verschilden alleen omdat de zetel van de macht verschoof naar verschillende plaatsen in het gebied. Blanken kozen er toen, net als blanken vandaag, voor om niet volgens Gods wetten te leven.
Maar toen hun gedachten de wetten van de God van Abraham zochten, stelden de blanke Perzen hun vertrouwen (geloof) in Hem. We zien dit in Esther 8:17 waar de blanke, rossige Perzen zich wendden tot de Goddelijke wet van Abraham, zij het op een slechte manier. Helaas is het vers schokkend slecht vertaald.
“En velen van het volk werden Joden, want de vrees voor de Joden viel op hen…”
Wat dit ons vertelt is dat uit angst voor de Judeeërs-Israëlieten de blanke Perzen (die raciale verwanten waren) het Judeese geloof/wetsysteem overnamen. Omdat dit een raciaal geloof/wetsysteem was, waren alleen verwanten in staat om het over te nemen. Omdat zo’n rechtssysteem dus door de juiste stam werd overgenomen, kon deze groep terecht worden verzameld in de “gemeente van de Heer”, een raciale stam. Dus, met God’s wet op zijn plaats, moesten bastaards worden verstoten. Dit zou gebeuren volgens de regels die in het boek Ezra worden beschreven. Het boek Ezra geeft een afrekening van etnische zuiveringen.
De echte Assyriërs, Chaldeeën en Perzen zouden dus soms, en deden dat ook, net als hun Israëlitische verwanten, …hun land zuiveren van gemengden en andere niet-blanken. Maar uiteindelijk vervielen al deze rijken in een multiraciale staat van verrotting en zonken op hun beurt weg in een culturele wildernis. De verrotting versnelde toen de Israëlieten en hun Assyrische entbare verwanten, die weigerden zich te vermengen, wegtrokken naar wat nu Rusland en Europa is (2 Esdras 13:40). De Assyriërs en Perzen die in het land bleven, waren de mixen die werden voortgebracht door de smeltkroes, of de blanken die er zo van hielden.
Degenen die zichzelf vandaag de dag Joden noemen, hebben die landen nooit verlaten toen de Israëlieten dat wel deden. Dit komt omdat ze zoveel op hun gemengde buren leken, omdat ze zelf gemengde mensen waren. Een Assyrische stam van gemengden werd inderdaad de Sefardim of Sefarvim genoemd (2 Koningen 17:24, 31; 18:34; 19:13; Jesaja 36:19; 37:13). Dit werden de Sefardische Joden van vandaag. Daarom zien we dat etnisch gezien de Assyriërs in twee groepen kunnen worden verdeeld, A) Blanke entbare verwanten en B) Niet (“non”) entbare gemengde mensen. De eerste groep versterkte de verloren stammen befolking (bevolking). Nu dit duidelijk is, is het tijd om te kijken naar de fouten in de cultuur van het Brits Israelisme die mogelijk het vuur van de kinderslachting (genocide) hebben aangewakkerd.
