Mamzir en “Mongool” in de Bijbel
We kunnen een begin maken met het beantwoorden van deze vraag over mongrels door het woord allogenes in Zacharia 9:6 (LXX) te onderzoeken:
“En zij van een ander ras zullen in Azotus wonen, en Ik zal de trots der Filistijnen neerhalen.”
Wat belangrijk is om op te merken bij dit vers is dat het woord allogenes hier vertaald is voor het Hebreeuwse woord mamzir, dat door Strong’s Hebrew and Chaldee Dictionary gedefinieerd wordt als “een bastaard. “1 0 Nu wordt deze definitie helemaal niet als controversieel beschouwd; zij wordt bevestigd door talrijke Hebreeuwse autoriteiten. Sommige populaire vertalingen vertalen het zelfs correct – althans hier in Zacharia. Bijvoorbeeld, de New Revised Standard Version vertaalt dit vers in Zacharia als volgt:
“Een bastaardvolk zal zich in Asdod vestigen, en Ik zal een einde maken aan de hoogmoed van Filistië.” We zien dus dat dit een algemeen aanvaarde definitie is voor het woord mamzir. Toch vertaalt dezelfde Bijbelvertaling het woord anders in zijn enige andere verschijning in het Oude Testament. Deuteronomium 23:2-3 luidt in de NRSV:
“Zij, die uit een ongeoorloofde verbintenis geboren zijn, zullen niet toegelaten worden tot de vergadering des Heren, zelfs niet tot in het tiende geslacht; geen van hun nakomelingen zal toegelaten worden tot de vergadering des Heren. Geen Ammoniet of Moabiet zal toegelaten worden tot de vergadering des Heren.”
Hier hebben zij mamzir vertaald als zij die geboren zijn uit een ongeoorloofde verbintenis, terwijl zij het in Zacharia vertaald hebben als een bastaardvolk. Waarom? Omdat, als zij eerlijk waren geweest en het woord hier correct hadden vertaald, hun Bijbel waarschijnlijk niet zou zijn gedrukt door de Zionistische en Talmoedische door Joden gecontroleerde drukkerijen en de door Joden gecontroleerde Nationale Raad van Kerken, alsmede humanistische coalities van homoseksuelen en antichristen, die hun vertaling zouden hebben aangevallen en niemand zou het hebben gekocht. Dus logen ze gewoon. Maar we merken op dat deze mamzir volkeren worden geïllustreerd door de Ammonieten en Moabieten. Waren al deze mensen het product van een ongeoorloofde verbintenis? Ja, als we het hebben over een verbintenis tussen een blanke en een niet-blanke. Als je een Judeo-prediker vraagt wat deze passage betekent, zal hij je een van de drie dingen anders dan de waarheid vertellen.
Ten eerste zal hij je vertellen dat mamzir verwijst naar iemand die geboren is uit een incestueuze relatie.
Ten tweede zal hij u vertellen dat mamzir verwijst naar iemand die buiten het huwelijk geboren is.
Ten derde zal hij u vertellen dat mamzir verwijst naar iemand die geboren is uit een prostituee.
De waarheid is natuurlijk dat het verwijst naar een bastaard, en we hebben al talloze voorbeelden in de Bijbel gezien waar een bastaard zeker niet kan toetreden tot het Lichaamspolitiek. We moeten ook opmerken dat deze passage in Deuteronomium verder gaat met te zeggen dat ze niet “voor altijd” mogen binnenkomen. We moeten ook opmerken dat in de Septuagint, het Griekse woord dat gewoonlijk vertaald wordt met gemeente in deze passage, hetzelfde Griekse woord is dat in het Nieuwe Testament gebruikt wordt voor Kerk of Lichaamspolitiek, dat is het Griekse woord ekklesia.
We hebben dus vier mogelijkheden: de drie hierboven gegeven en de ware definitie van mamzir, een bastaard. De gemakkelijkste keuze is natuurlijk om de lexicografen te geloven en te aanvaarden dat het woord een bastaard betekent, maar we zullen ook de andere drie absurditeiten uitsluiten ter wille van de arme ziel die wankelt op het hek van beslissing en geloof en ter wille van de waarheid van Christus. Als we een Bijbels voorbeeld kunnen vinden van iemand die zeker het Lichaamspolitiek is binnengegaan, maar die voldeed aan de criteria van één van de drie mogelijkheden, dan kunnen we dat als mogelijkheid uitsluiten.
De eerste leugen is dus dat mamzir verwijst naar een incestueuze relatie. Leviticus 20:12 en Leviticus 18:15 definiëren beide als incest een vader die met zijn schoondochter ligt. Maar dit was het geval met Tamar en Juda. Tamar was Juda’s schoondochter, maar zij had seks met hem en baarde Perez. De zonen van Aäron waren de achter-achter-achter-achter-kleinkinderen van Perez, dus dit is verwijderd als een mogelijke definitie van mamzir.
Vervolgens hebben we iemand die buiten het huwelijk geboren is en iemand die geboren is uit een prostituee of hoer. We zullen deze twee samen behandelen, omdat er een perfect voorbeeld van beide in één persoon is. Die persoon is Jefta. Jefta wordt in het Nieuwe Testament genoemd in Hebreeën 11:32 waar hij wordt genoemd als één van de helden van Israël (AST):
“En wat zal ik nog meer zeggen? Want de tijd zal mij ontbreken om te vertellen over Gideon, Barak, en zowel Simson als Jefta, en zowel David als Samuël, en de profeten, die door overreding regeringen overwon, rechtvaardiging uitwerkte, beloften verkreeg, de muilen van leeuwen stopte, de kracht van vuur uitbluste, ontsnapte aan de randen van het zwaard, macht verwierf uit zwakheid, sterk werd in de oorlog, legers van andere rassen deed zwichten.”
Jefta was een Israëlitische held die de Israëlieten redde van de Ammonieten; hij was dus iemand die de legers van andere rassen deed zwichten. Natuurlijk was ook Gideon dat, die de bastaard Midianieten en Amalekieten verpletterde, en Barak, die Sisera hielp de bastaard Kanaänieten te doden, en Simson, die in zijn eentje duizenden bastaard Filistijnen doodde, en Koning David, die de kinderen van Israël aanvoerde in de oorlog tegen de bastaard Filistijnen, Edomieten, Moabieten, Ammonieten en Kanaänieten, en natuurlijk Samuël, die duizenden bastaard Filistijnen afslachtte. Maar we leren ook iets heel belangrijks over Jefta in Rechters 11:1-2 (LXX):
“En Jefta, de Galaadiet, was een machtig man; en hij was de zoon van een hoer, die Jefta aan Galaad baarde. En de vrouw van Galaad baarde hem zonen; en de zonen zijner vrouw werden groot, en zij verstootten Jefta, en zeiden tot hem: Gij zult niet erven in het huis onzes vaders, want gij zijt de zoon van een hoerige vrouw.”
We zien dus dat Jefta zowel de zoon van een hoer was als het product van een buitenechtelijke relatie, en toch wordt hij in het Boek Hebreeën genoemd als één van de grote mannen van Israël, omdat hij Israël redde van de bastaard Ammonieten. Deze Ammonieten zijn dezelfde mensen die in Deuteronomium 23:3 als voorbeeld van een mamzir worden genoemd. Het waren deze Ammonieten die niet mochten binnengaan, niet Jefta, ook al was hij de zoon van een hoer en een buitenechtelijke relatie. In feite, volgens de moderne Judeo, Judaïstische definitie van overspel, werd Jefta geboren uit een overspelige relatie. Dat brengt ons bij Wijsheid 3:16 en 19 (LXX), waar in Brenton’s slechte vertaling staat:
“Wat de kinderen van overspeligen betreft, zij zullen niet tot hun volmaaktheid komen, en het zaad van een onrechtvaardig bed zal worden uitgeroeid…want gruwelijk is het einde van het onrechtvaardige geslacht.” En in een betere vertaling van ditzelfde vers:
“Kinderen van bastaards zullen niet volmaakt zijn en het zaad van een onwettig bed zal verdwijnen … want afschuwelijk is het einde van het onwettige geslacht.”
Volgens de Judeo definitie van overspel, had Jefta nooit de volmaaktheid mogen bereiken en had hij uitgeroeid moeten worden. Maar volgens de werkelijke en ware definitie van overspel, zoals blijkt uit de betere vertaling, zijn het in feite de mamzir en de bastaard Moabieten en Ammonieten en al die andere bastaardvolken die de kinderen van Israël moesten uitroeien en waar ze nooit vrede mee mochten sluiten, die moeten worden uitgeroeid. Dit vers zegt hetzelfde als wat Maleachi 4:1 eerder zei:
“Want zie, er komt een dag die brandt als een oven, en die zal hen verteren; en allen die van een ander ras zijn, en allen die goddeloos doen, zullen stoppelen zijn; en de dag die komt, zal hen in vuur en vlam zetten, zegt de Almachtige Meester, en er zal van hen geen wortel of tak overblijven.”
Dit is dus meer contextueel bewijs dat de familie van woorden die gewoonlijk vertaald worden met overspel, moeten verwijzen naar mongrelisatie en niet naar buitenechtelijke seks. Nu is dit voorbeeld van Jefta en van andere Israëlieten in de Bijbel zo ijzersterk dat er slechts twee mogelijkheden bestaan. De eerste van deze mogelijkheden is dat de Bijbel echt rassenvermenging of mongrelisatie verbiedt, en dat het Zesde Gebod echt een verbod op rassenvermenging is. De enige andere mogelijkheid is dat de Bijbel zichzelf tegenspreekt. In feite hebben atheïsten lang gebruik gemaakt van Deuteronomium 23:2 en het daarin vervatte verbod op het binnentreden van mamzir in het politieke lichaam en vervolgens van het voorbeeld van Jephthah en andere Israëlieten met een soortgelijke genealogie om te beargumenteren dat de Bijbel zichzelf inderdaad tegenspreekt. Maar dit Joodse argument werkt alleen als men aanneemt dat mamzir ofwel een onwettig kind betekent, ofwel een product van incest, ofwel de zoon van een hoer. Het argument werkt niet als we eenvoudigweg de definitie geloven die James Strong’s Concordantie geeft voor het woord mamzir en het feit accepteren dat de Bijbel verbiedt dat een bastaard ooit toetreedt tot het Lichaamspolitiek van de Heer. Of u gelooft die duidelijke, vanzelfsprekende en goed onderbouwde waarheid, of u gelooft dat de Bijbel tegenstrijdig is en u noemt God een leugenaar. Laten we Openbaring 21:8 (AST) in herinnering roepen:
“Maar de lafaards en de onwetenden, en zij die gruwelijk geworden zijn, en moordenaars, en hoeren, en pharmakeia-aanhangers, en afgodendienaars, en alle leugenaars, hun deel is in de poel die brandt van vuur en zwavel, dat is de tweede dood.”
Niet alle vertalingen zijn oneerlijk geweest op de manier van de New Revised Standard Version, die het woord mamzir aan de ene kant correct vertaalt en aan de andere kant oneerlijk is. In feite heeft de herziene Luther Bijbel zowel Zacharia 9:6 als Deuteronomium 23:2 accuraat vertaald. In deze beide verzen is het Hebreeuwse woord mamzir vertaald met het Duitse woord “Mischling”, dat “halfbloed, bastaard, hybride” betekent1 1 Dit is het enige wat dit Duitse woord kan betekenen, dus de herziene Luther Bijbel, de meest populaire Bijbel in Duitsland, staat als bewijs voor de accurate vertaling van Deuteronomium 23:2-3 uit het Hebreeuws:
“Een bastaard zal niet binnentreden in het Lichaamspolitiek van de Meester, zelfs tot in het tiende geslacht zal niemand van hem binnentreden in het Lichaamspolitiek van de Meester. Een Ammoniet of een Moabiet zal niet binnengaan in het Lichaamspolitiek van de Meester; zelfs tot in het tiende geslacht zal geen van hen binnengaan in het Lichaamspolitiek van de Meester, voor eeuwig.”
Met al dit duidelijke bewijs voor de ware betekenis van het Hebreeuwse woord mamzir, moeten we er nogmaals aan herinneren dat zowel Francis Gouldman’s A Copious Dictionary (1674) als Thomas Holyoke’s A Large Dictionary (1677) stellen dat mamzir en het Griekse woord moichikos synoniemen zijn, en het woord moichikos, de bijvoeglijke vorm van moichos, wordt gewoonlijk vertaald als overspelig, maar moet worden vertaald als bastaard, waarmee nog eens wordt bevestigd dat het zesde gebod een verbod is op rassenvermenging of bastaardvermenging. Het gebod en het gehele Oude Testament zijn van raciale aard, en dit was hoe de Septuagint in de eerste eeuw werd begrepen, niet alleen door de schrijvers van het Nieuwe Testament, maar ook door andere tijdgenoten zoals Josephus (die zowel een generaal als een priester was). Laten we bijvoorbeeld Josephus’ Contra Apion 1:7 in de vertaling van Thackeray bekijken:
“Niet alleen stelden onze voorouders in eerste instantie mannen van het hoogste karakter aan, toegewijd aan de dienst van God, maar zij namen ook voorzorgsmaatregelen om ervoor te zorgen dat de priesterlijn onvervalst en zuiver zou blijven. Een lid van de priesterorde moet, om een gezin te verwekken, een vrouw van zijn eigen ras huwen, zonder acht te slaan op haar rijkdom of ander onderscheid; maar hij moet haar afstamming onderzoeken, door de genealogie uit de archieven te halen en een aantal getuigen over te leggen. En deze praktijk van ons is niet beperkt tot het vaderland Judea, maar waar een Joodse [Judeese] kolonie is, daar wordt ook een strikte boekhouding bijgehouden door de priesters van hun huwelijken; … Een verklaring wordt door hen opgesteld en naar Jeruzalem gezonden, met de namen van de bruid en haar vader en verre voorvaderen, samen met de namen van de getuigen … zij controleren ook de overblijvende vrouwen, en verbieden een huwelijk met degenen die gevangen zijn genomen, omdat zij hen ervan verdenken vaak omgang met vreemdelingen te hebben gehad.”
Deze passage over de Israëlitische praktijk om zuivere huwelijken te sluiten kon niet duidelijker zijn. De woorden onvervalst en rein worden door Whiston vertaald met onvermengd en rein, maar hoe dan ook zien we dat het hier gaat om ras. Er staat dat de Israëliet moet trouwen met “een vrouw van zijn eigen ras”; er staat niet een vrouw van dezelfde stam, natie, geloof, godsdienst, cultuur of enig ander willekeurig onderscheid dat Judeo predikers verzinnen om de beperkende huwelijkswetten van het Oude Testament te verklaren. Nee, er staat heel duidelijk ras, en er staat zelfs dat het moet zijn “zonder aanzien des persoons”, hoewel een Israëliet natuurlijk zou willen trouwen met iemand die een Hebreeuwse geloofsgenoot is. Maar liegende bastaardjoden en judeeërs houden vol dat de huwelijksgewoonten van de Israëlieten alleen betrekking hadden op geloof of godsdienst, niet op ras. Maar als dit waar was, waarom zou het dan nodig zijn om de genealogie van de toekomstige bruid te onderzoeken? Wat voor verschil zou het maken als de vrouw seks had gehad met buitenlanders? Het is duidelijk dat geen van deze dingen van belang zou zijn; het enige wat de bruid zou moeten doen zou zijn zich te bekeren en een proseliet te worden. Maar Josephus legt hier de bedoeling uit van Leviticus 21:13 (LXX), dat luidt:
“Hij zal voor zichzelf een maagdelijke vrouw van zijn eigen ras nemen.”
Nogmaals, het gaat om ras; niet om nationaliteit, niet om stam. Dit brengt ons tot een bespreking van het primaire woord voor bastaard, namelijk het Griekse woord nothos.
10 Dit woord kan worden gevonden in de Strong’s Hebrew and Chaldee Dictionary onder het referentienummer 4464.
11 Wereldwijd Duits Woordenboek.
Betekenis van Nothos
Hoewel dit Griekse woord slechts één keer voorkomt in het Nieuwe Testament, is de definitie ervan toch zeer belangrijk voor onze bespreking van het Zesde Gebod. We hebben het voorkomen ervan besproken in Hebreeën 12:8, en verklaard dat het in sommige Latijnse manuscripten werd vertaald met het woord adulterinus. Weten wat nothos betekent is dus belangrijk om te begrijpen wat de volwassenfamilie van woorden in het Latijn betekent. We hebben ook bewijs aangehaald waar het Griekse werkwoord moicheusas synoniem blijkt te zijn met notheusas, een werkwoordsvorm van nothos. Het kennen van de ware definitie van nothos is dus belangrijk om de ware definitie te begrijpen van zowel de Griekse als de Latijnse woorden die gewoonlijk vertaald worden met overspel. Daarom zullen we dit woord in meer detail onderzoeken. Nothos wordt door LSJ gedefinieerd als “bastaard, ongeboren, gekruist”. De werkwoordsvorm notheuo wordt gedefinieerd als “overspelig”. G.W.H. Lampe, in zijn A Patristic Greek Lexicon, definieert het woord nothos als, “bastaard, overspelig, gekruist.” We zien dus al snel dat elk eerlijk lexicon zal dienen om de betekenis van dit woord aan te tonen, vooral als we ons realiseren dat de gangbare definitie van het Engelse woord bastaard, tot voor kort, was, zoals de Oxford English Dictionary zegt, “een persoon van gemengd ras”.
Wij herinneren er ook aan dat wij reeds hebben verklaard dat alle lexicale autoriteiten stellen dat het woord nothos het tegengestelde is van het Griekse woord gnesios, dat door LSJ en door Lampe wordt gedefinieerd als: “behorend tot het ras”. Dit woord is afgeleid van genos, dat ras betekent. Donnegan’s Lexicon definieert het bijvoeglijk naamwoord gnesios als: “eigen aan een ras, van zuiver ras,” en zijn primaire definitie van gnesiotes is: “zuiverheid van afkomst,” terwijl zijn primaire definitie van gnesios is: “puur van afstamming.” Aangezien nothos het tegenovergestelde is van deze woordgroep, moet het dus betekenen: bastaard of van bastaard afstamming.
Het Griekse woord nothos werd oorspronkelijk gedefinieerd door het Latijnse woord nothus in vroege Grieks-Latijnse woordenboeken, en dit Latijnse woord werd natuurlijk in zijn plaats gebruikt in Latijnse vertalingen of commentaren van Griekse teksten, ook in de Vulgaat. Het Latijnse woord nothus wordt door het Lewis and Short Latin Dictionary gedefinieerd als “van een gemengd ras, bastaardhond”. Dezelfde definitie wordt ook gegeven door Leverett’s Latin Dictionary. Thomas Holyoke’s A Large Dictionary zegt, zoals we al eerder hebben gezegd, dat dit Griekse woord nothos en het Latijnse woord nothus synoniem zijn met het Hebreeuwse woord mamzir en het Griekse woord moichikos, die we beide hierboven hebben besproken en die beide bastaard betekenen. Net als het Hebreeuwse woord mamzir, kunnen we ons wenden tot de Duitse Luther Bijbel voor een voorbeeld van waar het Griekse woord nothos accuraat is vertaald. In de originele Luther Bijbel werd het woord nothos in Hebreeën 12:8 vertaald met het Duitse woord “Bastarde,” dat volgens het Engels-Deutsches, Deutsch-Englisches Wörterbuch (1956) overeenkomt met het Engelse woord “mongrel” (cf. A Compendious German And English Dictionary). Net als het Engelse woord “bastard”, dat vóór recente tijden duidelijk bastaard betekende, is ook dit Duitse woord recentelijk tot op zekere hoogte verwaterd, maar men moet niet vergeten dat de Lutherbijbel meer dan 400 jaar geleden werd vertaald, en raadpleging van oudere Duitse woordenboeken laat duidelijk zien dat het oorspronkelijke begrip van het woord dat van bastaard was.
Recente uitgevers van de Lutherbijbel lijken er echter geen genoegen mee te hebben genomen de degeneratie van de Duitse taal te laten dienen als hun instrument om Duitslands meest populaire Bijbelvertaling af te zwakken. In feite laat een vergelijking tussen de originele Luther Bijbel en de Luther Bijbel die vandaag de dag wordt verkocht vele drastische verschillen zien, waarvan er één betrekking heeft op het vers waar we het hier over hebben. In Hebreeën 12:8 staat in de originele Luther Bijbel Bastarde of bastaards, terwijl in de nieuwere versie Ausgestoßene of verstotenen staat. Deze moderne vertaling is natuurlijk volkomen belachelijk en vindt geen steun in een Grieks-Duitse of Grieks-Engelse lexicons. Het enige doel dat een dergelijke vertaling dient, is de Duitse Bijbel te ontdoen van het raciale bewustzijn dat erin bestond vóór de Tweede Wereldoorlog. Er zijn nog veel meer voorbeelden, waaronder het eerste vers in het Nieuwe Testament, Mattheüs 1:1. In de Gezalfde Standaard Vertaling van het Nieuwe Testament, luidt dit vers:
“Het boek van het geslacht van Jezus Gezalfde, zoon van David, zoon van Abraham.”
In de oorspronkelijke Luther Bijbel werd het woord ras weergegeven met het Duitse woord Geburt, wat geboorte of raciale afkomst betekent, maar in de nieuwe Luther Bijbel wordt het woord Geschichte gebruikt, wat verhaal of vertelling betekent. Een ander treffend voorbeeld, en één waarvan de Joden en andere antichristen bezorgd waren dat het Duitse volk het tijdens de Tweede Wereldoorlog te letterlijk zou nemen, is Lucas 19:27, dat in de Gezalfde Standaard Vertaling luidt:
“Maar deze vijanden van mij, die niet willen dat ik over hen regeer, brengen ze hier, en executeren ze voor mijn aangezicht.”
In de nieuwe Lutherbijbel wordt het Griekse werkwoord executeren hierboven weergegeven met de Duitse woorden machen nieder, wat neerbuigen betekent, maar in de oude Lutherbijbel, de Duitse bijbel die in 1933 in omloop was, werd het Duitse woord erwürgen gebruikt, wat wurgen betekent. Er zouden nog veel meer van dergelijke voorbeelden kunnen worden gegeven, maar het volstaat te zeggen dat de Lutherbijbel die vandaag de dag in Duitsland wordt gelezen, niet dezelfde is die vóór de Tweede Wereldoorlog in Duitsland werd gelezen, en die Bijbel vertaalde nothos correct in Hebreeën 12:8. Dit is de enige keer dat het woord in het Nieuwe Testament voorkomt.
Echter, in de Griekse Septuagint komt het woord nothos voor in Wijsheid 4:3, dat in een nauwkeurige vertaling luidt:
“Maar het ras der goddelozen, dat zich vermenigvuldigt, zal niet talrijk zijn, noch macht verwerven door bastaards voort te planten, noch zal dat ras mogen oprukken, noch een vaste grondslag krijgen.”
Hier zien we heel duidelijk de raciale aard van het woord nothos. Dit vers is belangrijk voor hen die het woord nothos proberen te definiëren als iemand die buiten het huwelijk geboren is, want het vers laat duidelijk zien dat nothos een raciale aanduiding was.
Het belangrijkste niet-Bijbelse gebruik van nothos staat in Philo’s De Bijzondere Wetten, III:46 in de vertaling van F.H. Colson:
“Eigenlijk zijn de bepalingen in de wet zo groot om ervoor te zorgen dat de mensen geen onwettige paringen toelaten, dat zelfs het vee niet mag worden gekruist met anderen van een andere soort [ras]. Geen Joodse [Judeese] herder zal toestaan dat een bok een ooi kruist, of een ram een geit, of een stier een merrie, of als hij dat doet zal hij worden gestraft als een overtreder tegen het decreet van de natuur, die er zorgvuldig op toeziet dat de primaire soort [ras] behouden blijft zonder vervalsing [mongrelisatie]”.
Colson heeft nothos hier vertaald als vervalsing. Zoals in andere passages van Philo, is het belangrijk te onthouden dat hij commentaar geeft op de Pentateuch, en we merken op dat de definitie van “onwettige paringen” kruisingen of mongrelisatie is. Ook belangrijk is dat we heel duidelijk zien dat de specifieke Bijbelse definitie van nothos kruisingen of mongrelisaties is.
12 Een volledige studie van deze woorden staat in mijn boek De waarheid ontsluierd. Veel van het materiaal dat hier volgt is niet in dat werk opgenomen, daarom wordt de lezer aangemoedigd om ook The Truth Unveiled te raadplegen.
