WAAR KOMT DE CORRUPTIE VANDAAN?
Judas zegt dat het via mensen naar binnen sluipt.
Judas 3-5 Geliefden, toen ik u met alle ijver schreef over de algemene verlossing, was het nodig dat ik u schreef en u vermaande om ernstig te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen is overgeleverd. Want er zijn sommige mensen ongemerkt binnengeslopen, die tevoren tot deze veroordeling verordineerd waren, goddeloze mensen, die de genade van onze God veranderen in wellust en de enige Here God en onze Here Jezus Christus verloochenen.
Opnieuw zien we dat er mensen zijn die “onze Heer Jezus Christus verloochenen”. Hoe verloochenen ze Hem? Door te ontkennen dat “het geloof” eens (voor altijd) alleen aan de heiligen is overgeleverd. Volgens de Bijbelse definitie zijn de “heiligen” (hagios) Israël. De kerken ontkennen Jezus door te zeggen dat het geloof aan iedereen van elk ras is overgeleverd. Maar dat heeft Jezus niet gezegd en geen van de profeten.
Het verbond dat God met Israël sloot, werd met geen enkel ander volk gesloten, zo wordt ons verteld.
Psalm 148:14 Hij verhoogt ook de hoorn van Zijn volk, de lof van al Zijn heiligen; ook van de kinderen Israëls, een volk dat Hem nabij is. Looft de HEERE.
De kerken ontkennen dit door te zeggen dat de mensen die dichtbij God zijn, mensen van alle rassen zijn die geloven. Jezus, de profeten en apostelen zeggen dit helemaal niet. Het verbond dat God met Israël sloot, werd met geen enkel ander volk gesloten. Hoe zou iemand anders dan Israël kunnen worden verlost (teruggekocht voor een prijs) die oorspronkelijk niet Gods volk was? Hoe zou een volk een “nieuw verbond” kunnen hebben dat niet eerst een “oud verbond” had?
De bewering dat God (die niet verandert) van gedachten is veranderd, is het punt waarop het humanisme de kerken is binnengedrongen. Het maakt niet uit of de kerk een jean-geklede, klapwiekende bende op slippers is of dat die kerk extreem conservatief is met vrouwen die hoeden moeten dragen en het mannenvolk in zondagse pakken en bijbels op de rug. Het gaat om de factor geloof. Websters woordenboekdefinitie van humanisme omvat het hebben van een individualistische en kritische geest met de nadruk op wereldlijke belangen. Het zijn de “menselijke belangen” die God en wat God zegt afwijzen. Wat God zegt wordt vervangen door wat de mens zegt. Door de eeuwen heen zijn er grote en soms ingewikkelde boekwerken geschreven om te proberen de Schrift te laten passen bij hun geloof, maar de geschreven boekwerken kunnen het licht niet verdragen omdat ze geschreven zijn vanuit het humanistische gezichtspunt.
DE BIJBEL IS ANDERS DAN ALLE ANDERE ‘HEILIGE BOEKEN’
Alle religies hebben twee hoofdpunten die ze verenigen. Ten eerste is er een basisvisie op God en ten tweede is er een waardesysteem. Elk probeert zijn visie op elk van beide te beperken binnen een of ander “heilig boek”. Al deze boeken onderwijzen universalisme, behalve de Bijbel. Alle anderen presenteren het concept van de “uitverkoren god”.
Het is veilig om te zeggen dat alle kerken zich hebben verwijderd van de bijbelse “uitverkoren volk” presentatie en de “uitverkoren god” van het universalisme hebben aangenomen. Hiermee hebben ze hun eigen betekenis voor “de hele wereld” moeten aannemen, die niet langer de juiste betekenis heeft van de hele wereld van de context die gewoonlijk Israël is. Dus gaan ze uit naar alle rassen, net als de Farizeeën van vroeger. Van hen had Jezus gezegd:
Mattheüs 234:15: Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want gij doorkruist zee en land om één proseliet te maken, en wanneer hij gemaakt is, maakt gij hem tweevoudiger tot een kind der hel dan uzelf.
Op dezelfde manier onderwijzen de kerken het humanisme. Wanneer zij onderwijzen en prediken en geluiden laten horen tegen het humanisme in de samenleving, dan gebeurt dit uitsluitend op basis van ethiek, waarbij het onderliggende “uitverkoren god”-humanisme intact wordt gelaten. Door dit te doen blijken ze tegen iedereen te zijn die het niet met hen eens is. Georganiseerde religie was tegen de boodschap van de apostelen, net als vandaag de dag.
Handelingen 4:15-20 Maar als zij hun bevolen hadden buiten de gemeente te gaan, overlegden zij onder elkander, zeggende: Wat zullen wij met deze mannen doen? Want waarlijk, dat door hen een opmerkelijk wonder geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen; en wij kunnen het niet ontkennen. Maar opdat het zich niet verder onder het volk moge verspreiden, laten wij hen streng bedreigen, dat zij voortaan met niemand meer in deze naam spreken. En zij riepen hen, en geboden hun in het geheel niet te spreken, noch te onderwijzen in de naam van Jezus. Maar Petrus en Johannes antwoordden en zeiden tot hen: Of het recht is in de ogen van God naar u te luisteren meer dan naar God, oordeelt gij. Want wij kunnen niet anders spreken dan wat wij gezien en gehoord hebben.
Toen namen ze hun toevlucht tot geweld. De tijd zal komen dat kerken zullen denken dat ze God een dienst bewijzen door Israëlitische gelovigen te doden, zoals Jezus ons heeft verteld. In termen van wereldregering, politieke correctheid, rassenverhoudingen en mensenrechten zijn degenen die de boodschap van het Koninkrijk der Hemelen en de rassenboodschap van de Bijbel accepteren voorbestemd voor vervolging, zowel door kerk als staat.
ZOUT EN LICHT
Zout en licht zijn twee dingen die de kerken niet demonstreren in de samenleving. Zout geeft smaak en licht maakt dingen gemakkelijker te zien. Kunnen we zeggen dat de kerken vandaag de dag enig effect hebben op de samenleving in het algemeen? En waarom spreken de kerken zich niet uit over de kwesties van de dag als zout en licht in de gemeenschap? Omdat kerken en regeringen het eens zijn over het promoten van een humanistisch programma. Zij zijn het samen eens over de Wet van de mens. We zien dit in de gedeelde overeenstemming over multiculturisme en rassenhuwelijken, die beide onbijbels zijn. Sommige kerken breiden zelfs hun gruwel uit door interreligieuze activiteiten te steunen.
Het is waar dat er een paar openbare kerkelijke verklaringen zijn over zaken als abortus, maar deze zijn gericht op “menselijke belangen of waarden en seculiere zorgen”. We kunnen kerken de waardigheid, de waarde en de capaciteiten van een individu horen benadrukken op een manier die binnen de definitie van humanisme valt. Een van de dingen die ontbreekt is dat de mens Gods oordeel verdient. Iets anders dat ontbreekt is de nadruk op de prijs die Jezus betaalde voor de verlossing van Zijn volk en hoe berouw over overtreding van Gods Wet hierin past. De kerken in het algemeen onderschrijven een sociaal evangelie dat geen verband houdt met de Wet van God of het Koninkrijk der Hemelen, een koninkrijk dat aan Israël zal worden teruggegeven.
Het is heel duidelijk dat de samenleving geen respect heeft voor kerkmensen van welke smaak dan ook. Binnen de kerkelijke omgeving is er weinig ernst of spoor van de expressiviteit en wijsheid die Jezus presenteerde toen Hij onder de mensen wandelde. Er is niets aantrekkelijks in de formele conservatieve kerken, noch is er in de ogen van de samenleving een gunst te bespeuren in de klapwiekende partij. Bedenk waarom! Het is omdat het humanisme in de kerken opereert buiten wat het Nieuwe Testament “de geboden van God” noemt. De kerken onderwijzen feitelijk dat deze geboden zijn afgeschaft en in dit verband moeten we duidelijk opmerken dat niemand deel zal hebben aan de boom des levens.
Openbaring 22:14 Zalig zijn zij, die zijn geboden doen, opdat zij recht hebben op de boom des levens en door de poorten ingaan in de stad.
De reden waarom de kerken geen genade vinden in de samenleving is duidelijk.
Spreuken 3:1-6 Mijn zoon, vergeet mijn wet niet, maar laat uw hart mijn geboden bewaren: Want lengte der dagen, en lang leven, en vrede, zullen zij u toevoegen. Laat barmhartigheid en waarheid u niet verlaten; bind ze om uw hals; schrijf ze op de tafel van uw hart: Zo zult gij gunst en goed begrip vinden in de ogen Gods en der mensen. Vertrouw op den HEERE met geheel uw hart, en leun niet op uw eigen verstand. En erken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden leiden.
Ja, hier wordt gesproken over het vinden van gunst bij de mens en dit heeft te maken met het houden van de wet van God. Deze passage gaat verder met te zeggen dat we ons niet moeten laten leiden door ons eigen inzicht, en dat is precies waar humanisme over gaat. Kerken kunnen dit citeren en vervolgens de Wet van God vervangen door kerkelijke dogma’s of kerkelijke normen.
Jezus vond ook gunst toen Hij gehoorzaamde.
Lucas 2:52 En Jezus nam toe in wijsheid en gestalte, en in gunst bij God en mensen.
Ook gelovigen hadden na Pinksteren een effect op de overheid, en van het gewone volk lezen we:
Handelingen 5:13-14 NASB Maar niemand van de overigen durfde met hen om te gaan; het volk hield hen echter in hoog aanzien. En des te meer gelovigen in de Heer, massa’s mannen en vrouwen, werden voortdurend aan hun aantal toegevoegd.
Omdat er vandaag de dag geen hoog aanzien en gunst is bij het gewone volk, moet er iets anders worden voorgesteld door de kerken. Eens zette de kerk de wereld op zijn kop. [Handelingen 17:6 “Deze mannen die de wereld op zijn kop hebben gezet, zijn ook hier gekomen”]. Maar vandaag de dag schakelen kerken mensen uit, zozeer zelfs dat ze allemaal in verval zijn. Er worden geen massa’s meer aan de kerk toegevoegd.
Maar zij die bij God in de gunst kwamen, zoals de profeten, discipelen en apostelen, kwamen niet in de gunst bij het religieuze systeem. Zij werden geclassificeerd als andersdenkenden. We kunnen over Jezus lezen: “En het gewone volk hoorde hem graag. En hij zei tot hen in zijn leer: “Pas op voor de schriftgeleerden” – [Marcus 12:37]. Maar de kerkelijke autoriteiten van die tijd (de Schriftgeleerden) wilden niet naar Jezus luisteren. De hedendaagse kerkelijke schriftgeleerden willen evenmin luisteren.
HET ROMEINS-KATHOLIEKE, JOODSE EN PROTESTANTSE SYSTEEM
Websters woordenboekdefinitie van humanisme wijst erop dat de nadruk van het humanisme lag op wereldlijke zaken. Het woord “seculier” wordt gewoonlijk gebruikt in tegenstelling tot het woord “heilig”, waarbij het eerste verwijst naar de mens en de wetten van de mens en het tweede verwijst naar God en Gods wetten. Kunnen we met recht zeggen dat deze drie systemen zich meer bezighouden met de wetten van de mens dan met de wetten van God?
- HET ROMEINS-KATHOLIEKE SYSTEEM.
Het volgende citaat stelt het rooms-katholieke standpunt vast met betrekking tot de wet van God.
“De paus heeft de macht om tijden te veranderen, wetten af te schaffen en van alles af te zien, zelfs van de voorschriften van Christus”-[Deretal, de Tranlatic Episcop. Cap].
Deze ene bewering stelt vast dat dit systeem van mening is dat de wet van de mens (d.w.z. de paus) boven de voorschriften van Christus staat. Er zijn veel soortgelijke uitspraken van dit systeem. Dit systeem is dus openlijk het toonbeeld van humanisme.
- HET JOODSE SYSTEEM
Dit systeem heeft in essentie betrekking op de interpretaties die gevonden worden in de Joodse Talmoed.
[a] “De leer van de Talmoed staat boven alle andere” en
[b] “De Talmoed is “het kloppend hart van het Jodendom”. Rabbijn Bokser.
[c] “Het Jodendom is niet de religie van de Hebreeuwse Bijbel”, en
[d] “De moderne Jood is het product van de Talmoed”. Rabbijn Isaac M. Wise.
De Talmoed draait zowel de leer van het Oude als die van het Nieuwe Testament om. De zogenaamde “Joodse Wet” is wat Jezus “de geboden van mensen” noemde en dus moeten alle christenen zich ervan bewust zijn dat er absoluut geen ruimte is om de uitdrukking “Joodse Wet” voor altijd te gebruiken. Jezus maakt een onderscheid tussen de Wet van Mozes en wat Hij “jullie Wet” noemt, d.w.z. de wet van de Joden. Het Talmoedische Jodendom is daarom een ander gezicht van het humanisme.
- HET PROTESTANTSE SYSTEEM
Eén presentatie van dit systeem is de nadruk dat de wet van God is afgeschaft. Genade en wet worden verondersteld volledig tegenover elkaar te staan in plaats van in harmonie te zijn. Protestanten verwerpen in feite wat het Nieuwe Testament “de geboden van God” noemt en dat het houden van de wet ook maar enige invloed heeft op het recht om deel te hebben aan de Boom des Levens.
Openb. 22:14 Zalig zijn zij die zijn geboden doen, opdat zij recht hebben op de boom des levens en door de poorten de stad binnengaan.
Al deze systemen staan tegenover elkaar in kwesties die humanistisch zijn. Ze presenteren verschillende vormen van humanisme, die de wetten van het Koninkrijk der Hemelen en de boodschap “Bekeert u, want het Koninkrijk der Hemelen is nabij” verwerpen.
WAT MOETEN WE DOEN?
Het is de moeite waard om na te denken over wat Paulus Timoteüs adviseert.
2 Timoteüs 4:1-4 Ik draag u dan op voor God en de Heer Jezus Christus, die zal oordelen over levenden en doden bij zijn verschijning en zijn koninkrijk: predik het woord; wees onmiddellijk van tijd tot tijd en van tijd tot tijd; berisp en vermaan met alle lankmoedigheid en leer. Want er komt een tijd dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar naar hun eigen begeerten zullen zij zich leraars verzamelen, omdat hun oren tintelen; en zij zullen hun oren afwenden van de waarheid en zich wenden tot fabelen.
Verderop vinden we een gebiedende wijs die hiermee verbonden is: “Die de schijn der godzaligheid hebben, maar de kracht daarvan verloochenen; wendt u van dezulken af”. Hier staat niet: “Blijf bij hen en probeer hen te veranderen”, maar in de bewoording van de NASB: “vermijd hen”. Moeten we vragen waarom? Paulus bevestigt de uitspraak uit het Oude Testament (zoals altijd):
Romeinen 3:13-16, Hun keel is een open grafkelder; met hun tong hebben ze bedrog gebruikt; het gif van de as ligt onder hun lippen: Wiens mond vol is van vloeken en bitterheid:
Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten: Vernietiging en ellende zijn op hun wegen: En de weg van de vrede hebben zij niet gekend; er is geen vrees voor God voor hun ogen.
Jakobus vertelt ons dat hun tong “een weerbarstig kwaad vol vergif is”. De hele doctrine van de “uitverkoren god” in welke vorm dan ook is vergif, net als elk deel van het humanisme! Daarvan moeten we ons afkeren omdat humanisme een houding of levenswijze is die gericht is op menselijke belangen of waarden; een filosofie die God en Zijn geboden verwerpt en in plaats daarvan de nadruk legt op de waardigheid, de waarde en de capaciteiten van een individu, gebaseerd op de geboden van de mens.
