JOODSE INVASIE VAN DE KANSEL!
Het laatste bolwerk van “het recht op vrije meningsuiting” en “vrijheid” in elk christelijk land is de christelijke kerk en haar kansel. In Amerika wordt deze vrijheid beschermd door het Eerste Amendement waarin staat dat de staat zich niet mag bemoeien met het recht van de kerk om het Evangelie van Jezus Christus te verkondigen. Het is ontworpen om het Christendom te beschermen, niet een andere religie. Maar vanwege dit amendement is christelijk Amerika tolerant geweest tegenover andere religies, zelfs tegenover degenen die ons willen afbreken. Natuurlijk is dit geen christelijke verdraagzaamheid, maar domheid van de ergste soort. Als we de bevelen aan onze voorvaderen in het oude Israël hadden opgevolgd, zou dit probleem nooit zijn ontstaan.
Maar juist de Joden, beschermd door dit amendement, zijn het christelijke heiligdom binnengedrongen en aan alle kanten zien we onmiskenbare kenmerken en horen we de karakteristieke spraak en doctrines van het Jodendom. We krijgen heel weinig van de Christus van het evangelie in onze moderne kerk, maar veel van het sociale evangelie van het jodendom.
Het vaakst zien we “Joodse gedupeerden”, voorgangers die geen Joden zijn, die zichzelf christen noemen en die hun parochianen vertellen: “We moeten de Joden liefhebben, of de toorn van God over ons afroepen.” Terwijl ze op dit moment, volgens hun eigen wereldleiders, van plan zijn om Amerikaanse Christenen af te slachten zoals ze dat in Europa en China hebben gedaan, verkondigt de Christelijke dominee de valse boodschap dat we “de andere wang moeten toekeren” naar de vijand die ons en onze door God gegeven vrijheid wil vernietigen. Dit doen is natuurlijk suïcidaal! Jezus heeft dit soort doctrine zeker nooit onderwezen! Dit was zeker niet de houding die Hij liet zien toen Hij een zweep van touw maakte en de geldwisselaars uit de tempel dreef (Johannes 2:15), of worden we niet verondersteld over deze Jezus te spreken?
Is de kansel in Amerika zo blind geworden, of zo stevig uitverkocht aan Joodse belangen, dat hij klaar is om het voorbeeld van de pers, TV, radio en Hollywood te volgen, in de besmette “varkensstal” van het Talmoedische Jodendom?
Terwijl deze “wolven in schaapskleren” die we predikanten noemen, pontificaal spreken over “universele broederschap; het Vaderschap van God, en de broederschap van de mens,” terwijl ze Amerika willen ontwapenen, ja, zelfs door middel van individuele wapencontrole en de afschaffing van de rechten van het 2e Amendement; waardoor we overgeleverd zouden zijn aan de genade van degenen die openlijk hebben verklaard dat ze ons willen vernietigen. Waar zijn de Christelijke Shadrach’s, Mesheck’s en Abednego’s op de Amerikaanse kansel, die zich groot houden en tegen de opperheren van het Joodse wereldrijk zeggen: “Wij buigen niet voor jullie gouden beeld!”.
Aan het begin van de twintigste eeuw werd wat we vandaag de dag zien gebeuren “nihilisme” genoemd (de algemene afwijzing van elk geloof in moraliteit; het geloof dat er geen betekenis is voor ons bestaan; dus omdat we alleen voor vandaag leven, “Eet, drink en wees vrolijk, want morgen kunnen we sterven!”). Vandaag de dag wordt dit idee “met de paplepel ingegoten” aan onze schooljeugd door Joodse professoren, voor het merendeel, die hun deel doen om Amerika voor te bereiden op de slachting.
De Jood kan zich nooit thuis voelen in het christelijke politieke systeem (en ik zeg dit terwijl ik me volledig realiseer hoe ver we zijn afgedwaald van “Eén natie onder God”). Maar de Jood weet dat er nog steeds “buit” te vinden is in de wereld van vandaag, en de geest van het Jodendom is de geest van de “vrijbuiter” die voer onder de Skull and Cross Bones vlag van Jolly Roger. De Bijbel zegt dat ze graag “huizen nemen en bezetten die ze niet hebben gebouwd, en plukken van akkers die ze niet hebben gezaaid”.
De Joodse stammenorganisatie van de Kaballah is alles wat de Jood wil, het is alles wat hij nodig heeft, en zijn heerschappij van het Sanhedrin, of rassentribunaal is genoeg voor hem. Hij veracht de politieke en gerechtelijke systemen van het Westen en gebruikt ze alleen voor zijn eigen vooruitgang en als middel om zijn vijanden te vernietigen.
Maar laten we terugkeren naar het oorspronkelijke thema en zien hoe de vroegste christelijke ketterij, die van het ebionitisme, in 1992 opnieuw is begonnen met zijn pogingen om Jezus Christus voor te stellen als een Jood en Zijn leer als een Joodse leer. Dit is een raadsel, want aan de ene kant claimt het Jodendom Christus, terwijl het Hem aan de andere kant degradeert als een onwettige bastaard en afvallige.
Wat we vandaag de dag zien gebeuren in de moderne christelijke kerk, vooral in diegenen die bekend staan als joods-christelijke kerken, is een allesomvattende joodse poging om het christendom en zijn bekeerlingen te heroveren en hen onder de slavernij van het jodendom te brengen, door hun leider, Jezus de Christus, voor te stellen als een verheven joodse rabbi, zij het lichtelijk dement, om zeker te zijn! Dit is de houding van veel moderne Joodse auteurs en kan worden gezien in Dr. Joseph Klausner’s boek JEZUS VAN NAZARETH.
“Er is een oud gezegde dat van toepassing is op alle christenen die concessies doen aan het antichristelijke jodendom: ‘Zij die pek aanraken, zullen vuil worden.”
Terwijl de Ebionieten van de eerste eeuw spraken vanuit hun Judaïserende achtergrond, hebben de Ebionieten van de twintigste eeuw niet zo’n autochtone achtergrond en zijn ze onvergeeflijk in hun ketterij. Dit is een voorbeeld van wat Jezus bedoelde, toen Hij de Farizeeën in Mattheüs 23:15 beschuldigde van het veranderen van hun bekeerlingen in “tweevoudig meer een kind van de hel dan uzelf”.
Op deze manier gaf de apostel Paulus raad aan de Galaten, een volk zonder Joodse achtergrond (hoewel velen van hen, zonder het te weten, Israëlieten waren). Deze mensen hadden er niets mee te maken om door judaïsanten van hun christelijke geloof te worden afgeweken.
Iedereen die zich laat verleiden om te geloven dat het christendom en het jodendom uit hetzelfde verrotte “fonteinhoofd” voortkomen, heeft inderdaad medelijden met hem, want in de woorden van de apostel Paulus: “Christus is tevergeefs gestorven! (Gal. 3:1). Zo iemand, en daar zijn er miljoenen van in onze huidige christelijke kerken, gaat bijna 2000 jaar terug in de tijd, naar een tijd waarin sommigen zeiden dat je eerst besneden moest worden om gered te worden.
Het is noodzakelijk voor het Jodendom om deze misleiding in stand te houden, die ontworpen is om Christus en Zijn boodschap onder hun tradities te begraven en de wereld voor te bereiden op de NIEUWE WERELD ORDE, waarvan de Joden leren dat deze onder hun heerschappij zal zijn.
Zij proberen dit op dit moment te doen door middel van een zeer slimme manoeuvre, waarbij zij het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden op 5 maart 1991 ertoe hebben gebracht om met een stemming een resolutie aan te nemen waarin 26 maart wordt uitgeroepen tot Onderwijsdag in de V.S. ter ere van Rabbi Menachem Scheerson, leider van de wereldwijde Lubavitch Beweging. Deze resolutie werd aangenomen door de Amerikaanse Senaat op 21 maart 1991, en onze zogenaamde christelijke president George Bush gaf een proclamatie uit waarin hij de mensen van de Verenigde Staten opriep om deze dag te vieren met gepaste ceremonies en activiteiten. Dit was een steunbetuiging aan de anti-christenen van het Jodendom en daarmee hebben we volgens 2 Johannes 11 “deel gekregen aan hun slechte daden”.
De Noachide Wetten, die door de Lubavitsj Beweging zijn bevorderd, zijn de veronderstelde Wetten van God, die bedoeld waren om over “niet-joodse” mensen te regeren. Deze Wetten hebben niets gemeen met Gods Wetten zoals gegeven in de Tien Geboden, maar zijn Joodse Wetten, opgelegd aan “niet-joden”, waarbij de doodstraf kan worden opgelegd aan “niet-joden” die ze overtreden. (Ervan uitgaande natuurlijk dat Joden de situatie onder controle hebben).
Waar de Tien Geboden minstens twee ooggetuigen vereisen om een man of vrouw ter dood te veroordelen, vereisen de Noachide Wetten slechts één getuige.
Hoewel de Bijbel melding maakt van het Noachverbond, Gen. 9:11-17, waarin God belooft de aarde nooit meer te vernietigen door een zondvloed, wordt er in de Schrift, noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament, melding gemaakt van de Zeven Noachide Wetten. Ze komen tot ons rechtstreeks uit de Babylonische Talmoed, die stelt dat, hoewel deze wetten voor de hele mensheid gelden, zij die volgens de Torah (Joodse Wetten) leven, zijn vrijgesteld. Een perfect voorbeeld, dat hoewel “alle varkens gelijk zijn, sommige varkens meer gelijk zijn dan andere.” (Excuses voor de slechte grammatica.)
Toen het Amerikaanse Congres, beide takken, de Public Law 102-14 aannamen, verklaarden ze in niet mis te verstane bewoordingen dat deze Joodse Wet de basis is van alle internationale wetten en dat dit een stap is in de oprichting van een wetboek voor de NIEUWE WERELD ORDER.
In de tijd van Noach was de corruptie zo wijdverspreid dat God moest ingrijpen; Hij reinigde de plaats met water en redde alleen Noach, zijn familie en geselecteerde dieren en beesten. Er waren geen naties, geen gemeenschappen, geen samenleving, alleen een gezin. Maar in deze NIEUWE WERELDORGANISATIE bestond de zonde. We kunnen dit zien in Noachs dronkenschap en Ham’s oneer jegens zijn ouders. Het was Ham die Cush verwekte, en Cush verwekte Nimrod, die het Babylonische systeem begon dat de basis vormt van het Talmoedische Jodendom en dat alle mensen in slavernij houdt in deze afsluitende dagen van de twintigste eeuw.
Toen Nimrod de toren van Babel probeerde te bouwen, verwarde God de talen en verstrooide de mensen over de aarde. Je zou dus kunnen zeggen dat God een nieuwe wereldorde van naties schiep om te voorkomen dat de leiders van die tijd hun eigen door mensen geschapen wereldorde zouden scheppen. Dit zou een waarschuwing moeten zijn voor hen die er in onze tijd naar streven om “naam te maken” en een Nieuwe Wereldorde te creëren. (George Bush, let op!)
Hoewel een oppervlakkige studie van de Zeven Noachide Wetten een gunstige reactie van veel Christenen kan opleveren, is dat omdat zij hun huiswerk niet hebben gedaan. Want als zij deze wet zouden bestuderen, dan kunnen zij zien dat, zoals de orthodoxe Jood deze interpreteert, Christenen die Christus aanbidden schuldig zouden zijn aan misdaden die de doodstraf vereisen. Omdat wij geloven dat “Jezus de zoon van God is”, is dit voor de orthodoxe Jood godslastering, vandaar de doodstraf; technisch gezien staat elke Christen op aarde de doodstraf te wachten, als deze Zeven Noachide Wetten de basis worden voor de Internationale Wet, en wees niet zo naïef om te zeggen: “Het zal ons nooit overkomen!” Nu zitten we opgezadeld met deze Wet en de Noahiden onderzoeken de haalbaarheid om het wereldwijd te maken via de Verenigde Naties. Het lijkt perfect te passen in de NIEUWE WERELD ORDER plannen van George Bush!
Terwijl deze Noahide-wet in ons Congres wordt bevorderd, is het verboden om de Tien Geboden van God in het openbaar op onze openbare scholen te laten zien. Degenen die beweren Joods-Christelijk te zijn in hun geloof, accepteren in feite het oude farizeïsme dat onze Koning Jezus veroordeelde. Want volgens Joodse autoriteiten zoals Rabbi Louis Finklestein: “Farizeïsme werd Talmoedisme … en de geest van de oude Farizeeër overleeft onveranderd. Wanneer de Jood de Talmoed bestudeert, herhaalt hij in feite de argumenten die in de Palestijnse academies werden gebruikt. Van Palestina naar Babylonië; van Babylonië naar Noord-Afrika, Italië, Spanje, Frankrijk en Duitsland; van deze naar Polen, Rusland en Oost-Europa in het algemeen, heeft het oude farizeïsme gezworven.” Dit is de schakel die ontbreekt in het Evangelische en Fundamentele begrip, die hen in staat stelt om “God speed,” te geven aan God’s ergste vijanden, in directe tegenspraak met Zijn Woord. (Zie 2 Johannes 10, 11.)
Volgens nieuwsberichten is deze ketterij zo sterk geworden dat in Athens, TN, het “hart van de Bijbelgordel”, de Emmanuel Baptistkerk de torenspits van hun kerk heeft gehaald en de naam Baptist en Kerk van hun kerkbord heeft geschrapt. Hier vinden we een -groep christelijke fundamentalisten, die zich hebben laten meeslepen in het geloof dat ze de wortels van hun geloof aan het ontdekken zijn door een terugkeer naar het Jodendom.
In werkelijkheid is het aannemen van Public Law 102-14 door het Amerikaanse Congres in 1991 de meest flagrante schending van het Eerste Amendement die ooit door het Congres is aangenomen en er kan verwacht worden dat dit de “golf van de toekomst” zal zijn, tenzij Christenen wakker worden en beseffen wat hen en hun geloof wordt aangedaan.
Maar onthoud dat we, terwijl we deze toe-eigening van autoriteit zien, weten dat “de regering op Zijn (Christus’) schouder zal rusten en Zijn naam Wonderbaarlijke Raadsman, Machtige God, Eeuwige Vader, Vredevorst” zal heten en “dat er geen andere naam onder de hemel is waardoor we gered MOETEN worden”. HALLELU’YAH! Dus “Laat de heidenen razen, en het volk zich iets ijdels inbeelden… Hij, die in de hemelen zit, zal lachen; de Here zal hen bespotten (verachten).” (Ps 2:1)
De verwoede pogingen van het Jodendom om hun beweringen te bewijzen, bewijzen genoeg dat dit onderwerp van vitaal belang is voor hun bedoelingen. Men kan hierover lezen in boeken van Joodse auteurs zoals Prof. H. Graetz in zijn HISTORY OF THE JEWS; Dr. Joseph Klauser in zijn JEZUS VAN NAZARETH, en Emil Ludwig in zijn THE SON OF MAN. Alle drie deze Joodse auteurs worden gekenmerkt door dezelfde zieke logica die het tribale intellect van deze soort die we Joden noemen, beïnvloedt.
Hun methode bestaat uit het verkondigen van een hypothese (veronderstelling) die niemand anders dan zijzelf logisch kan accepteren (met andere woorden, een Joodse fabel) en dan verder te gaan met het bouwen van een argument zonder een solide basis. Ze zeggen allemaal dat Jezus een Jood is, maar bewijzen het nooit. Klausner maakt de hele zaak in ieder geval tot zijn tevredenheid af door een Latijns gezegde aan te halen: “Ex nihilo nihil fit” – “je kunt niet iets uit niets krijgen.” Dit veronderstelt natuurlijk dat de boodschap van het Christendom van een aardse oorsprong kwam, en natuurlijk dat deze oorsprong Joods MOET zijn geweest.
Het is verbazingwekkend om te zien dat deze schrijver in dezelfde paragraaf letterlijk zijn eigen bewering weerlegt door te zeggen: “Als er in de leer van Jezus niet iets was geweest dat in strijd was met het wereldbeeld van Israël, (en hier doelde hij natuurlijk op de Joden), dan had er nooit een nieuwe leer uit kunnen voortkomen die zo onverzoenlijk was met de geest van het Jodendom.”
Opnieuw: “Hoewel Jezus’ leer misschien niet gericht was tegen het hedendaagse Jodendom, had het zeker de kiemen in zich waaruit zich in de loop van de tijd een niet-joodse en zelfs anti-~joodse leer kon en moest ontwikkelen.”
Het lijkt mij ongelooflijk dat een intelligent man twee zulke tegenstrijdige standpunten kan innemen en deze als de waarheid probeert te presenteren; maar dat is de stompzinnige redenering van het Jodendom.
Het valse idee dat Christus een Jood was en Zijn leringen een uitloper van het Jodendom, wordt door alle drie deze Joodse auteurs vastgehouden. Maar we moeten opmerken dat zij nog steeds toegeven dat “er in de leer van Christus iets is dat in strijd is met het wereldbeeld van het Jodendom,” en dat “deze nieuwe leer onverenigbaar is met de geest van het Jodendom.”
Adolph Harnach, een van de vooraanstaande christelijke theologen van de 20e eeuw zei: “Daar verdwijnt de historische Jood, Jezus, totaal; vrijwel elk woord dat Hij onderwees wordt van blijvend en universeel menselijk belang gemaakt. De messiaanse kenmerken worden volledig afgeschaft en er wordt vrijwel geen belang gehecht aan het Jodendom in de hoedanigheid van Jezus’ omgeving. Jezus stond op zichzelf en torende zo hoog boven het hedendaagse Jodendom uit, dat hij er onaantastbaar voor was.” (Dit is een boodschap die de hedendaagse Christelijke theologen grotendeels lijken te hebben genegeerd).
Als we bijna 2000 jaar vooruit kijken vanaf het Christelijke tijdperk, zal het veel lezers verbazen dat de Joden niet beschouwd kunnen worden als het oude ras dat zij beweren te zijn. De beschaafde mens had het land Palestina al lang bezet voordat de Joden ten tonele verschenen. Ze verschijnen voor het eerst in Bijbelse verslagen, rond het jaar 742 voor Christus, wat bijna 1200 jaar na de tijd van Abraham is (Abraham een Jood noemen is een teken van onwetendheid, of intellectuele oneerlijkheid) in 2 Koningen – wanneer we hen zien vechten tegen Israël.
Het oorspronkelijke thuis van het Semitische volk was ongetwijfeld in de buurt van het land dat we kennen als Arabië, dat nu een heet en dor land is, onderdeel van wat de “vruchtbare sikkel” wordt genoemd. De westelijke arm van deze sikkel strekt zich zuidwaarts uit langs de oostelijke oever van de Middellandse Zee en staat tegenwoordig bekend als Palestina. In het oosten breidt het zich uit tot de vallei van de rivieren de Tigris en de Eufraat, die in de oudheid het land van Sumerië of Mesopotamië werd genoemd. Lang voordat deze Semitische mensen uit Arabië kwamen, werd deze oostelijke arm bezet door een hoog beschaafd volk, de Sumeriërs, die geen Semieten waren. (Zie J.H. Braested – THE CONQUEST OF CIVILIZATION.) Monumenten in dit land dateren uit tenminste 5000 v. Chr. en hun vertalingen plaatsen hen in dit gebied vóór de Grote Zondvloed. Op het hoogtepunt van hun macht heersten ze tot in Klein-Azië en de eilanden in de Egeïsche Zee.
Dit volk had de vroegste geschreven taal in Azië, die de basis vormde voor het Assyrische spijkerschrift. Ze hadden een zeer ontwikkeld en betrokken systeem van aanbidding. Hun ideeën over aanbidding werden gekopieerd door de eerste Hebreeuwse (niet Joodse) kolonisten in dit gebied rond 1451 voor Christus.
Het is pas in de laatste honderd jaar dat de moderne archeologie uit de oude begraven steden van Mesopotamië het bewijs heeft teruggevonden dat deze mensen niet inheems waren in dit gebied, maar ergens uit het noorden kwamen.
Het laatste geschrift over dit onderwerp van Dr. L.A. Waddell, THE MAKERS OF CIVILIZATION, (1929) houdt vast aan de opvatting die ondersteund wordt door archeologisch bewijs, dat deze mensen zich vanuit het Land van Soemerië oostwaarts verspreidden naar de Indus Vallei en vervolgens zuidwaarts, waarbij ze de Sanskriet taal en Indo-Europese cultuur naar India zelf brachten.
Deze mensen met een blanke huid kwamen in opeenvolgende golven, als Meden, Perzen, Hettieten, Scythen, en onder degenen die zich in Palestina vestigden, stonden ze bekend als Kanaänieten.
Een paar van de mensen die we nu kennen als Joden, waren de Hebreeërs die terugkwamen uit de Babylonische gevangenschap (waarschijnlijk minder dan 15%). Zij waren een gemengde menigte die een religie meenamen die was vervuild van de aanbidding van de ware God naar het Babylonische occultisme dat bekend staat als het Talmoedische Jodendom. Van priesters van de Allerhoogste God kwamen ze terug met Rabbijnen, die verondersteld werden om met God te overleggen en die tussenpersonen werden tussen God en de mens, in strijd met alle ware Hebreeuwse leer.
Net zoals het Jodendom anti-Christus is, is het ook van nature anti-nationaal en overal waar het wordt beoefend heeft het als natie gefaald. Het faalde nationaal en werd omvergeworpen en bijna vernietigd door de Romeinen in 70 na Christus toen hun heilige stad Jeruzalem werd verwoest en verbrand. In plaats van hun nederlaag te accepteren en er het beste van te maken onder een efficiënt regeringssysteem, zoals de Galileeërs deden, werden ze een “parasietenvolk” waar ze ook gingen, en door middel van hun Talmoed organiseerden en perfectioneerden ze hun plannen om de hele mensheid te bestelen en uiteindelijk te onderwerpen aan hun snode doeleinden. Herinner je hoe de apostel Paulus hen karakteriseerde in 1 Thess. 2:15, toen hij zei: “…zij hebben ons (christenen) vervolgd, en zij behagen God niet, en zijn in strijd met alle mensen.” Dit is een uitstekende karakteranalyse van de Internationale Jood.
Joden zijn altijd een notoire mislukkeling geweest op het gebied van zelfbestuur wanneer ze aan zichzelf werden overgelaten. In hun contact met anderen is hun loyaliteit altijd aan de stam. Dit geldt voor de meeste Amerikaanse Joden, die een “dubbele nationaliteit” hebben. Als puntje bij paaltje komt, kun je verwachten dat ze het zionisme steunen en niet wat het beste is voor Amerika. Dat is al te vaak bewezen om er nog over te discussiëren.
Eeuwen voordat Christus op het toneel verscheen, werden Joden gezien als de vijanden van de mensheid, waar ze zich ook bevonden, want bijna zonder mankeren werden ze in verband gebracht met de onsmakelijke praktijken van “woekerrente” en oneerlijke zakelijke transacties, samen met een smerige, immorele levensstijl die de meeste mensen, zelfs niet-christenen, haatten. Dit was de reden dat Joden ooit uit elk Europees land werden geschopt. Het was niet omdat ze Gods uitverkoren volk waren, zoals de baptistische evangelist Jack Van Impe ons graag vertelt.
Toen Rusland ten prooi viel aan het joodse bolsjewisme, was het de zoon van een joodse rabbi die de leiding had over de vernietiging van de christelijke kerk in Rusland. (Zie New York Herald Tribune, Magazine Section, 16 april 1934.)
Joodse autoriteiten uit die tijd schepten op over hun aandeel in het doen slagen van de Revolutie en toen de rode rabbijn Steven Wise werd gevraagd wat hij van het Communisme vond, antwoordde hij: “Sommigen noemen het communisme; ik noem het Jodendom.” De Joodse schrijver M. Hermalin, die in 1917 vanuit New York schreef, zei: “De Russische Revolutie is gemaakt door Joden. Wij hebben geheime genootschappen opgericht en het schrikbewind gepland:
De AMERICAN HEBREW, de toonaangevende Joodse krant in de Verenigde Staten, zei in zijn editie van 10 september 1920: “De Bolsjewistische Revolutie in Rusland was het werk van Joodse hersenen, van Joodse ontevredenheid, van Joodse planning, wiens doel het was om een NIEUWE WERELD ORDE te creëren. Wat in Rusland gebeurde, zal ook, door dezelfde Joodse mentale en fysieke krachten, werkelijkheid worden over de hele wereld.”
Er is geen excuus voor welke Christen dan ook om niet te weten dat ontelbare miljoenen van hun broeders werden vermoord door die mensen die hun valse herders nu Gods uitverkorenen noemen, en dat de toekomst van het Christendom, als het in Joodse handen valt, inderdaad somber zal zijn.
Het aantal christenen dat onder Joodse supervisie in Rusland werd vermoord zal waarschijnlijk nooit aan deze kant van de eeuwigheid bekend worden, maar het overtreft vele malen de zogenaamde Joodse holocaust van de Tweede Wereldoorlog, waar ten onrechte werd beweerd dat 6 miljoen Joden omkwamen, terwijl er volgens hun eigen statistieken nooit meer dan 3,6 miljoen Joden in Duits bezet gebied waren en velen van hen ontsnapten voordat de Nazi’s de macht overnamen.
Maar omdat de Joodse propaganda in Amerikaanse kerken is wat het is, betreuren onze Christenen de Jodenvervolging, terwijl ze volledig voorbijgaan aan het lijden dat deze anti-christelijke parasieten ons eigen volk hebben aangedaan. Authentieke documenten tonen aan dat tijdens de eerste dagen van deze Joodse Revolutie 31 bisschoppen, 1.650 priesters en predikanten en meer dan 2 miljoen christelijke leken onder Joodse controle werden vermoord. (Dit was inclusief de Tsaar en zijn familie die op brute wijze werden vermoord door Joodse moordenaars).
Als we het verslag van de door Joden geleide, door Joden geïnitieerde en door Joden gefinancierde Bolsjewistische Revolutie in Rusland ter harte zouden nemen en het als een waarschuwing zouden zien, dan zou iedere niet-Jood, vooral als hij Christen is, zich zorgen moeten maken over het welzijn en de veiligheid van zichzelf en zijn familie, want zij zijn het toekomstige doelwit van het Jodendom, ongeacht wat je “door Joden besmette” pastor je vertelt over het tegendeel.
Hoewel het Jodendom zichzelf vaak het etiket Internationaal opplakt, is het in het hart anti-nationaal. Het beweert de bron te zijn van Christus en Zijn Evangelie, ondanks alle historische feiten die het tegendeel bewijzen. Ze predikt “pacifisme”, terwijl ze een niet aflatende oorlog voert tegen iedereen die geen Jood is. Haar “zeepkist” redenaars wakkeren onvrede aan en liggen aan de basis van de rassenhaat die Amerika verscheurt en die dreigt met een “rassenoorlog”. Het is al tientallen jaren bekend dat de Joodse opperheren van Amerika van plan zijn om zwarten te gebruiken als “kanonnenvoer” in een rassenoorlog, waarvan ze hopen dat die hen zal binnenbrengen in hun NIEUWE WERELD ORDER.
Het Jodendom is succesvol geweest in het “misleiden” van het grootste deel van het Christendom tot een gevoel van valse veiligheid, dat roept “Vrede en veiligheid!”. De apostel Paulus vertelt ons in 1 Thess. 5:3, dat wanneer dit gebeurt, “een plotseling verderf over hen komt … en zij niet zullen ontkomen”. Vandaag de dag heeft de Joodse invloed in veel van onze christelijke kerken “geen weerstand” geboden aan het kwaad. Met hordes betaalde “prostituees” in de vorm van “pastorale spionnen” is het Jodendom in de christelijke kerk geïnfiltreerd en is het altijd alert om christenen onopgemerkt te vangen, door gebruik te maken van geheime intriges waar het maar kan en door de ene subversieve methode in het ene christelijke land toe te passen en een andere op een andere plaats.
De valse doctrine die bekend staat als de Opname is één van de krachtigste wapens van het Judaïsme geweest, omdat het ontelbare Christenen ervan heeft weerhouden om “frontliniesoldaten” voor Jezus Christus te worden, terwijl het hen degradeert tot de rol van “schuttersputjebewoners”, die hun heilige handen in gebed vouwen en God vragen om hen uit de puinhoop te halen die door hun apathie is veroorzaakt.
Deze vorm van JUDAISME, die de vijand is van de blanke christelijke beschaving, moet worden VERWIJDERD EN UITGEBAND als de blanke christelijke beschaving wil overleven! Dit is jullie enige keuze en de tijd is gekomen dat Christenen MOETEN kiezen tussen CHRISTUS of de ANTI-CHRISTUS van JUDAISME! Het is een kwestie van LEVEN OF DOOD!
Terwijl het Jodendom de PROTOCOLEN VAN DE LERENDE Joodse Ouderen van ZION heeft verworpen en ze vals heeft genoemd (vergezeld van luide “Amen” van vele Christelijke leiders), klampen zij zich vast aan hun Talmoed, die hetzelfde onderwijst als wat in de PROTOCOLEN staat.
Dus als we dieper in het probleem kijken, ontdekken we dat het liberalisme dat de kracht van het christendom vernietigt, een “Joods geesteskind” is.
Toen het Vredespact van Westfalen in 1648 werd ondertekend, waarmee de Dertigjarige Oorlog eindigde, werd de basis gelegd voor het moderne nationalisme. Het was:
1) Een staat MOET onafhankelijkheid of soevereiniteit hebben.
2) Een staat MOET rechtsgelijkheid hebben, en;
3) Een staat MOET een territoriaal domein hebben.
De Joden, bekend als Israëliërs in Palestina, hebben geen natie als zodanig, want zij hebben nooit de eigenschappen van een staat gehad en hebben geen wettelijk of moreel recht om deel uit te maken van de “familie der naties”.
Een parasietenorganisatie, zoals die van de Joden in Palestina, is fundamenteel het tegenovergestelde van een natie. Deze laatste is opgezet om de grootst mogelijke mate van persoonlijke vrijheid toe te staan. In een echte republiek ligt de basis in het voorbehoud van alle vrijheid van handelen voor het individu, zolang hij zijn medemens op geen enkele manier schaadt. Vandaar het wettelijke principe dat de staat zijn mensen zo min mogelijk moet regeren. Dit ideaal berust op de integriteit van het individu om zichzelf te besturen.
In een samenleving van delinquenten zou dit idee pure domheid zijn. De staat overweegt een vreedzame objectiviteit voor zijn domein en zijn verdediger, het leger, de marine en de luchtmacht, is beschikbaar als beveiliging voor zijn grenzen en zijn mensen.
Maar wanneer je een politieke en morele parasiet hebt, vindt er een handelwijze plaats die hiermee in tegenspraak is. De verdedigers zoeken het centrum van de kudde, van waaruit ze de rest van de wereld kunnen toespreken. De synagoge dient als zodanig voor de rabbijn, die zich vrij voelt om het onheil uit te spreken over elke christen die de doelen van het Jodendom dwarsboomt of blootlegt. Deze worden onmiddellijk bestempeld als “antisemitisch”, wat samen met de term “racist” een van de ergste beschuldigingen is die tegenwoordig tegen iemand kan worden ingebracht. Het feit dat het Jodendom één van de ergste discriminerende en “racistische” organisaties ter wereld is, lijkt weinig effect te hebben op het denken van “gehersenspoelde” Christenen.
Deze “parasitaire” organisatie heeft duidelijke voordelen voor de parasiet. Ze heeft een massa leden die fungeert als contactorgaan met de buitenwereld, wat een handig “rookgordijn” blijkt te zijn van waaruit haar leiders hun subversieve, destructieve, antichristelijke activiteiten kunnen uitvoeren.
Wanneer ze geconfronteerd worden met bewijzen van vijandigheid, ontkennen ze altijd het partnerschap, maar ze veroordelen nooit de schuldigen. Dit is wat ik heb tegen de vele zogenaamde “goede Joden”. Hoewel velen van hen zeggen dat ze tegen de excessen van het wereldzionisme zijn, zullen slechts weinigen zich uitspreken om de schuld van het collectieve Jodendom toe te geven. Goede Joden die het zionisme verdedigen, worden automatisch de vijand van alles wat werkelijk christelijk is, net zoals christenen die de anti-christenen van het Jodendom verdedigen, verraders van Christus en het christendom worden. (Zie 2 Johannes 11.)
Heb je ooit een Jood Karl Marx, Weishaupt, Trotski, Lenin of Stalin horen veroordelen? Ze weten dat wanneer hun internationale leiders slagen en hun beloningen opeisen, alle leden van de stam daarvan profiteren. Dit plus hun angst voor militante Joodse organisaties zoals de ANTI-DEFAMATION LEAGUE van de B’Nai B’rith, die ontworpen is om de “kleine Joden” in het gareel te houden, zal iedereen ervan weerhouden zich tegen hun broeders uit te spreken, behalve de dappersten.
Dan is een van de schadelijkste dingen voor het Christendom dat we te maken hebben met de “interne parasiet”. Dit zijn de “ziektekiemen” die we op de kansels van Amerika aantreffen. De Falwell’s, de Robertson’s, de Swaggarts, de Graham’s, de Van Impe’s van het christendom, die zich een weg hebben gebaand in het gezonde lichaam van de kerk en haar heimelijk en verraderlijk van binnenuit vernietigen. Dit zijn ook onze VIJANDEN en die MOETEN we als zodanig aanpakken als we willen OVERLEVEN!