Door Adam de Witt
Ja, kots.
In dit artikel zal ik veel onderwerpen moeten behandelen; Families van de wereld, Vreemden liefhebben, Koninkrijksniveaus, Waarom Jona boos was op God, Koningen van het Oosten en Kots. ‘
Er is een bepaalde leraar die door sommigen wordt afgewezen, maar toch lees ik zijn ‘materiaal’ en de reden is dat hij veel waarachtige, door God gegeven, inzichten heeft die degenen die hem afwijzen niet hebben. Maar zij die hem verstoten hebben inzichten die hij verstoot. De manier waarop ik het zie is dat we allemaal aan het leren zijn en dat we allemaal geleid moeten worden door de Heilige Geest (geheiligd denken van boven…God). Anderen noemen hem een valse profeet omdat hij dingen voorspelt die niet gebeuren. Ik denk dat het meer een geval is van velen die hem vragen wat hij denkt dat er gaat gebeuren, want ik krijg dit de hele tijd. In tegenstelling tot mijzelf denkt hij waarschijnlijk dat hij zekerheden wil geven en zoekt hij naar dingen waarvan hij kan zeggen dat hij ze ontdekt heeft. Het kan een riskant patroon worden. Ik denk ook dat God dit weet en het niet tegen hem gebruikt. Ik denk dat het aan ons is om Gods waarheid te kunnen onderscheiden van het vlees van de mens en zelfs dat zal afhangen van wat God ons heeft laten zien en ons leidt op ons eigen niveau.
Dat gezegd hebbende, heb ik de nieuwsbrieven van deze leraar gelezen over zijn studies over Jona en de lessen die hij ons geeft. Sommige inzichten zijn geweldig, andere zijn gewoon gebaseerd op een populaire slechte vertaling van een bepaald woord. Ik voel de behoefte om voort te bouwen op wat hij heeft geschreven, omdat het onderwerp dat hij aansnijdt zo belangrijk voor ons is en het is daarom triest dat een zeer belangrijk punt niet wordt begrepen door deze leraar en daarom zal ik die kwestie behandelen om een vollediger inzicht te geven in de roeping van Jona, die een roeping is voor alle overwinnaars.
Om de leraar niet te benadelen zal ik hem simpelweg ‘Bob’ noemen… Ik wil geen minachting over zijn werk brengen, daar is dit artikel dat ik schrijf niet voor bedoeld.
Bob’ schreef de serie nieuwsbrieven die eenvoudigweg ‘Jona’ heet. Mijn poging is om te voltooien wat God hem had laten schrijven… IJzer scherpt ijzer.
Ik zal niet al zijn nieuwsbrieven herschrijven, alleen de punten die nodig zijn voor deze studie over waarom Jona boos was op God nadat het volk van Nineve zich bekeerde.
Bob’ schrijft, “Het volk van Nineve bekeerde zich op de prediking van Jona. Het oordeel over de stad werd afgewend en de profeet was boos op God omdat Hij Zijn vijanden had gered.
Zijn woede kwam voort uit zijn trots die gekrenkt was, omdat hij zijn reputatie op het spel had gezet. Hij had openlijk de val van Nineve in veertig dagen voorspeld – een boodschap waar hij als Israëlitische nationalist een zeker genoegen in schepte – en toen leek zijn voorspelling te mislukken. Ongetwijfeld bracht dit Jona in verlegenheid, want voor hen die de wegen van God niet begrepen, leek hij hierdoor een valse profeet”.
Dit is waar voor mij de problemen ontstaan. Ik denk niet dat Jona boos was op God omdat zijn reputatie als profeet op het spel stond, dat klinkt bijna afgezaagd en kinderachtig voor een profeet die zoveel begreep. Ik denk dat de reden van zijn boosheid ligt in zijn geloofssysteem over wie rein of onrein was.
Jona, net als bijna alle Israëlieten en hun verwanten van de Adamieten van Gen 1 tot Adamieten vandaag de dag (ja, Adamieten werden geschapen in Gen 1 en meervoud en veel van hen, maar dat is een ander onderwerp) waren meestal nationalisten als ze geen liefhebbers van de smeltkroes waren… en dat is het probleem… nationalisme. Over het algemeen zijn onze mensen of nationalisten of smeltkroesliefhebbers. Nationalisten zijn ‘geografen’ (ik heb dat woord net verzonnen om het volgende punt te maken). Dat punt is… We moeten niet geografisch loyaal zijn, nee, we moeten ‘volkstrouw’ zijn, dat wil zeggen, familie is familie, waar ze ook zijn… bloed is dikker dan water… dat betekent dat we racisten moeten zijn. Ja, dat klopt. Waarom wordt racist zijn nu zo slecht genoemd? Nationalisten, die vaak conservatief zijn, en ‘smeltkroes-pottisten’ vinden het per slot van rekening het meest kwaadaardige dat er bestaat, omdat het in strijd is met hun vleselijke, utopische-nooit-land.
Het wordt zo slecht gevonden omdat het ons zal scheiden van alle anderen die niet-Adamieten en hybriden (bastaarden) zijn. Echte christenen zouden nu toch moeten weten dat vrienden zijn van het wereldsysteem gelijk staat aan vijanden van God. Dat is wat de Bijbel ons vertelt, we kunnen niet twee meesters dienen, dat wil zeggen; Gods systeem (Nieuw Jeruzalem) of het smeltkroes systeem van de mens (Verborgen Babylon). We weten dat het wereldsysteem het ware christendom haat… en dat komt omdat beide systemen niet alleen ‘werelden (systemen) apart zijn, ze zijn elkaars tegenpolen. Wat de Babylonische systemen goed noemen, is kwaad in Gods “Jeruzalem” systeem. De Bijbel zegt: “Wee degenen die het kwade goed noemen en het goede kwaad…” Jes. 5:20. De wereldorde noemt rassenvermenging “goed” omdat het de Toren van Babel helemaal opnieuw vormt. Het is een ‘wereld’ of ‘systeem’ waarbij zij die aan de top staan de heerschappij hebben over alle anderen onder hen om er zelf beter van te worden en op die manier Gods Volk te verwoesten, dus doden ze de mensen die het lichaam en de bruid van Jezus zijn door hybridisatie (bastardisatie) en op die manier doden ze Jezus voor eens en altijd …en dus regeren ze in plaats van Jezus…waardoor ze Anti-Christen zijn. Dat betekent dus dat Multi-culturalisme Anti-Christ is… en in de ogen van degenen die houden van deze Neo-Toren-van-Babel, het ´apartheid´ (segregatie) van de rassen kwaad…is het logisch dat het systeem van Babylon racisme haat. Inderdaad, de oude koningen van Babylon waren koningen over “Mens en Beest”.
Waarom zegt de Bijbel “Mens en Beest”? De Bijbel had toch ook kunnen zeggen: Koningen over de mens, de zeeën, het land, het vee en alles wat zich op het land bevindt? Nee, er staat specifiek Mens en Beest. Waarom ik dit vraag is simpel, het vers plaatst Mens en Beest als een soort gelijke ondergeschikten. Het ligt voor de hand dat een koning koning is over zijn land en alle waterwegen of dieren zoals koeien en vogels en over planten en zelfs bezittingen, maar het vers benadrukt twee ‘dingen’ alsof deze gelijke rechten hebben.
Waarom? Omdat Babylon multicultureel was, dus wat de Bijbel zegt is dit; Mens en jager-verzamelaar types. Inderdaad, het woord beest of in modernere vertalingen het woord dier wordt gebruikt. Het Griekse woord is ζ α.
In de KJV versie lezen we,
2 Petrus 2:12 King James Version (KJV)
12 Maar dezen, als natuurlijke brute beesten, gemaakt om meegenomen en vernietigd te worden, spreken kwaad over de dingen die zij niet begrijpen; en zullen volkomen omkomen in hun eigen verderf …
Zelfs Adamieten zoals we zien in 2 Petrus worden beschouwd als beesten of dieren.
Nu zal ik de meesten shockeren. De evolutionisten zeggen dat we allemaal dieren zijn… en wat denk je? Ze hebben gelijk. Velen zullen zeggen dat we dat niet zijn omdat we een ziel hebben. ONZIN.
Het woord ziel betekent: het levende wezen. Het betekent dus: de bezielde creaties. Het woord dier is gekoppeld aan het woord bezield. Daarom is zelfs een mier, een levend wezen, een ziel. Vandaar “S.O.S.” wanneer je leeft en in gevaar bent. Want als je dood bent, is er geen levend wezen om te redden.
Iedereen die als een vleselijk mens leeft, is ‘van beneden geboren’ en dus een dier. Allen die ‘van boven geboren’ zijn, worden niet bezield door vlees alleen, maar door de Heilige Geest. Dat is het verschil. Daarom kan Petrus zeggen dat zij die “naar het vlees wandelen in de begeerte der onreinheid…” brute beesten zijn.
Het woord beest wordt vaak gebruikt als “Beesten van het Veld”; wat betekent “Schepselen van het Veld”…Geschapen wezens die leven van het natuurlijke landschap die de Bijbel dan vaak het gedrag en de eigenschappen van deze beesten geeft en uitlegt, waaruit blijkt dat dit niet de viervoetige types zijn; het zijn dus…jager-verzamelaars.
Het Griekse woord is; θηρία wat betekent; slaat.
Totdat Wij, de Kelto-Saksons van het Christendom onze vaardigheden naar de Aziaten en negers brachten, waren zij jager-verzamelaars, en in het geval van de Aziaten, vóór het contact met de Westerse Wereld, gingen zij iets verder dan dat niveau omdat onze oude Neolithische proto-kelts hen zo lang geleden de basisvaardigheden van beschaving leerden. Toch is het geen onderdeel van hun scheppingsplan om ons te zijn. Wij zijn geschapen om ons te zijn. Zij zijn geschapen om hen te zijn. Babyloniërs waren nationalisten en smeltkroezen, weinigen waren racisten.
Nationalisme heeft een inherente zwakte. Vanwege het nationalisme is er niet veel voor nodig voor onze aartsvijanden, degenen met wortels die teruggaan tot Ashkenaz in Genesis via Esau en anderen, om een oorlog tussen verwanten te ontketenen… zodat onze verwanten die in een bepaald land wonen oorlog gaan voeren met verwanten die in een ander land wonen, waarbij de ene tak van onze verwanten de andere afslacht zoals we hebben gezien tussen degenen die Engelsen worden genoemd en degenen die Duitsers worden genoemd, en een andere die Russisch wordt genoemd, en een andere die Schots wordt genoemd, of een andere die Boeren worden genoemd, en een andere die Confederaties worden genoemd enzovoort.
En inderdaad was er niet veel voor nodig om onze voorouders van de huizen Israël en Juda ten strijde te trekken in het OT.
Terugkomend op wat ‘Bob’ heeft geschreven… hij gaat vervolgens verder met te leren dat Jona boos was omdat het vonnis tegen het einde van de Ninevieten werd teruggedraaid… in plaats van in 40 dagen te worden veroordeeld (vernietigd), kregen ze berouw en werden gespaard… en dus vond Jona op de een of andere manier dat het vonnis niet had moeten worden teruggedraaid. ‘Bob’ redeneerde dat omdat God het onheil omkeerde en de Ninevieten spaarde en dit gebeurde omdat ze berouw toonden, dat hij (Jona) het hierover niet met God eens zou zijn.
Opnieuw citeer ik ‘Bob’: “Zijn woede kwam voort uit zijn trots die gekrenkt was, omdat hij zijn reputatie op het spel had gezet. Hij had openlijk de val van Nineve in veertig dagen voorspeld – een boodschap waar hij als Israëlitische nationalist een zeker genoegen in schepte – en toen leek zijn voorspelling te mislukken. Ongetwijfeld bracht dit Jona in verlegenheid, want voor hen die de wegen van God niet begrepen, leek hij hierdoor een valse profeet”.
Nou, ik vind dat niet erg logisch, dat wil zeggen, als Jona gewoon in verlegenheid was gebracht omdat hij daardoor in de ogen van zijn mede-nationalisten slecht zou overkomen als een valse profeet. Waarom? Omdat Jona zelf toegaf dat God een genadige (barmhartige) God is, Jona geeft dit inderdaad toe, en door dit toe te geven moet hij ook toegeven dat God gelijk heeft om het vonnis terug te draaien. Er moet dus een andere reden zijn waarom Jona ongelukkig was. Bob’ benadrukt juist dit feit dat Jona toegeeft dat God goed is.
Jona 4:1,2 zegt,
1 Maar het deed Jona veel verdriet en hij werd boos. 2 En hij bad tot de Heer en zei: “Alstublieft, Heer, was dit niet wat ik zei toen ik nog in mijn eigen land was? Om dit te voorkomen vluchtte ik naar Tarshish, want ik wist dat Gij een genadig en barmhartig God zijt, die traag is in toorn en overvloedig in liefdevolle goedheid, en die verzacht in rampspoed”.
Bob’ voegt er dan aan toe…
“Dit is de eerste keer dat we iets te horen krijgen over Jona’s motief om van God weg te vluchten. We leren dat hij een schip naar Tarshish nam, niet omdat hij bang was voor de koning van Ninevé, maar omdat hij bang was dat God het oordeel zou opheffen als de Ninevieten zich zouden bekeren. Hij kende God beter dan de meeste mensen…”.
We zien dus dat Bob dit terecht opmerkt, maar vervolgens probeert hij het punt te benadrukken dat Jona ertegen was dat God de ondergang van de Ninevieten zou afroepen, omdat Jona God niet begreep… maar hij zegt vervolgens dat hij (Jona) God beter kende dan de meesten. Dat spreekt dus tegen de theorie van Bob, want als Jona God zo goed kende, zou hij niet boos zijn over Gods genade.
Maar toen ik verder las in Bob’s studiepagina’s, werd mij plotseling de kern van de zaak getoond en waarom ‘Bob’ ‘het’ niet zag…
“Ik wou dat de mensen van vandaag dezelfde openbaring van Gods genade zouden hebben! Maar hierin ligt het probleem. De mensen willen een harde God dienen, omdat ze willen dat Hij hun vijanden hard oordeelt. Maar ze begrijpen het niet, want als dit echt de aard van God zou zijn, dan zou Hij ook hard zijn tegen Israël.
Over het algemeen willen mensen dat God liefdevol voor hen is, maar hard tegen hun vijanden. De dubbele standaard lijkt hen goed. Maar God is onpartijdig in Zijn oordelen en in Zijn genade. Omdat “God liefde is” (1 Johannes 4:8), is Hij onpartijdig in Zijn liefde voor iedereen. Daarom staat Hij erop dat we onze naaste liefhebben als onszelf (Lev. 19:18) en dat we vreemdelingen liefhebben als onszelf (Lev. 19:34).”
Dat is het… de aanwijzing… dat wat ik vetgedrukt heb! Lees dat gemarkeerde stukje nog eens.
Bob’ zoals 99,99999999999% van al diegenen die zichzelf christen noemen, citeren allemaal die verzen waarin staat dat we vriendelijk moeten zijn voor vreemdelingen/buitenlanders omdat we ooit vreemdelingen waren in Egypte.
Natuurlijk betekent een buitenlander niet iemand van een ander ras, maar het kan wel, en omdat het niet-Adamiet kan betekenen, nemen Bob en de 99,99999999999% van iedereen die zegt Christen te zijn aan dat deze buitenlanders niet-blanken waren.
Denk eens na over het volgende en stap eens buiten de vissenkom waarin we nu leven om te zien dat de dingen in het verleden niet waren zoals we ze nu zien… denk aan het gezegde: “Het verleden is een ander land”.
Voordat het multiculturalisme in de jaren 1970 op gang kwam, verwezen de meesten van ons die voor de jaren 1970 geboren waren naar een buitenlander (“vreemdeling”) als iemand die buiten ons land woont, dus in een naburig land en als je in Nederland woonde, betekende dat een Duitser, of een Belg, of iemand van verder weg, dus Frans, of Zwitsers, of Tsjechisch of Russisch…maar in die tijd waren al deze mensen blank, dus waren ze allemaal Adamieten…zo waren alle buitenlanders in de Bijbelse landen in die tijd…buitenlanders maar verwanten.
Sommigen waren buitenlanders waarmee we niet konden trouwen omdat ze zo heidens waren of het product van incest, of ze hadden zelf niet apart geleefd van degenen met wie ze zich niet moesten vermengen. En in de tijd van Jona en zelfs in de tijd van Jezus waren Assyriërs, Babyloniërs, Kanaänieten, Egyptenaren, Noord-Afrikanen en alle Europeanen blank, behalve de slaven die de blanke Egyptenaren uit de zwarte gebieden onder Egypte haalden (waarmee ze allemaal hybridiseerden om ervoor te zorgen dat Egypte nooit meer als beschaving zou herrijzen). Alle rijken verwelkomden andere rassen en Babylon en Assyrië deden dat ook. Dus de enigen die niet blank waren, waren de rijken die zich vermengden en het bed sliepen met “beesten” die bastaard nakomelingen fokten… vooral met hun zwarte slaven en hybriden die zich met elke volgende generatie vermengden en de toekomst van elk van deze rijken veranderden en de oorspronkelijke blanken achterlieten als minderheidsgroepen in landen die ooit groot waren en nooit meer zouden herrijzen.
De vreemdelingen die uit Egypte kwamen en met de Israëlieten meegingen tijdens de ‘uittocht’ waren geen negers of iets dergelijks, het waren rasverwante Egyptenaren die nog steeds trouw waren aan hun ras, het waren verwanten en dat is niet zomaar speculatie. De Bijbel geeft vele bewijzen dat God de vermenging van Adamieten met anderen van twijfelachtige afstamming verbood. Maar omdat bijna ALLE predikers alleen de vertalingen van de Massora-tekst citeren, vinden ze een paar verzen die vermenging van rassen lijken toe te staan en als de predikers die vinden, citeren ze die alsof er geen morgen meer is. Maar Jezus heeft die Masoretische Teksten nooit gebruikt. Sterker nog, de meest originele tekst die Jezus en de apostelen gebruikten en citeerden was de Griekse, LXX, ze wilden en konden niet de Massoratekst citeren waar iedereen zo graag naar verwijst… omdat die 900 jaar nadat Jezus en zijn apostelen predikten door rabbijnen werd geschreven.
Dus in plaats van het zogenaamde originele Hebreeuws van de Massora tekst te citeren, een tekst die zo nep is als een biljet van 3 dollar, zou men naar de oude Griekse tekst van de LXX moeten gaan.
En in de Griekse tekst zien we het woord Vreemdeling helemaal niet, in plaats daarvan zien we het woord dat werkelijk werd gebruikt en het betekent niet “buitenlander” of zelfs “vreemdeling” … het betekent “proseliet” of “bekeerde”. Hier zijn enkele bewijzen uit een eerder artikel dat ik schreef over het onderwerp vreemdelingen, te beginnen met enkele van de ‘lievelingsverzen’ die gebruikt worden door zogenaamde christenen die zeggen: “Zie je wel, we moeten liefdevol omgaan met kleurlingen en dergelijke, want deze verzen bewijzen dit…”.
Leviticus 19:34
“Maar de vreemdeling, die bij u woont, zal u zijn als iemand, die onder u geboren is, en gij zult hem liefhebben als uzelf; want gij waart vreemdelingen in het land Egypte: Ik ben de HEERE, uw God.”
Het lijkt dus duidelijk uit het woord dat de kerken gelijk hebben.
Maar dan dit…
Leviticus 20:24 (KJV)
24 Maar Ik heb tot u gezegd: Gij (Israëlieten) zult hun land (van de vreemdelingen) erven, en Ik zal het u geven om het te bezitten, een land dat vloeit van melk en honing: Ik ben de HEERE, uw God, die u van andere volken gescheiden heb.
Of dit…
Jeremia 2:25 (KJV)
25 Weerhoud uw voet van onbeslagen te zijn, en uw keel van dorst; maar gij hebt gezegd: Er is geen hoop; neen, want ik heb vreemdelingen liefgehad, en achter hen zal ik heengaan.
Hier staat dus dat er geen hoop is voor degene die vreemdelingen heeft liefgehad!
Let hier op de grote tegenstrijdigheid in wat de bijbel zegt over de omgang met vreemdelingen.
De Septuagint (LXX)
“De vroegste versie van de Geschriften van het Oude Testament die bewaard is gebleven, of waarvan we enige zekere kennis bezitten, is de vertaling die in de derde eeuw voor de christelijke jaartelling in Alexandrië werd uitgevoerd: deze versie is zo gewoon bekend onder de naam SEPTUAGINT, dat de poging van sommige geleerden in de moderne tijd om de benaming van de Alexandrijnse versie (als meer correct) in te voeren, verre van succesvol is geweest.
De geschiedenis van de oorsprong van deze vertaling werd al in zo’n vroege periode opgesmukt met verschillende fabels, dat het een werk van geduldig kritisch onderzoek is geweest om de feiten die als goed geverifieerd kunnen worden beschouwd, aan het licht te brengen.” Sir Lancelot C. L. Brenton 1851
