De kerk van Philadelphia
(1776-1914 n.Chr. Kerk tijdperk 6)
Er waren ZEVEN protestantse ‘witte’ kolonies. Dit waren: Amerika, Zuid Afrika, Canada, Australië, Nieuw Zeeland, Rhodesië, Deutsch Sud West Afrika (Duits Zuid West Afrika/Namibië). Deze werden beschouwd als overzeese Europese naties. Deze 7 zijn een politiek en etnisch bijproduct van de Protestantse Reformatie. Het experiment van Johannes Calvijn in Zwitserland, waar hij de principes van de Christelijke regering in de stad Genève in praktijk bracht, leerde de mensen de basisprincipes van het opzetten van een Christelijke Natie. Zo komen we in 1776 bij een gebeurtenis die plaatsvond in Philadelphia in de Nieuwe Wereld en die het hoogtepunt was van het protestantse denken in de tijd van de Sardiskerk.
Het was de ondertekening van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring op 4 juli 1776. De VS was de eerste protestantse kolonie die onafhankelijk werd van het Beest van de Zee-systeem.
De volgende waren de Boerengemeenschappen in Zuid-Afrika: De Zuid Afrikaanse Republiek en De Oranje Vrystaat. Burgerschap in deze nieuwe Christelijke republieken werd alleen gegeven als men lid was van de Calvinistische, Nederlands Hervormde Kerk. Maar het Beestenstelsel viel hen al snel binnen. Toen deze binnengevallen staten samensmolten met de in Britse handen zijnde Kaapkolonie om de Unie van Zuid-Afrika te vormen, moesten deze en de andere blanke koloniën wachten tot 1917 toen Groot-Brittannië haar ‘blanke koloniën’ volledige onafhankelijkheid gaf. Dit gebeurde echter in het geheim. De geheime onafhankelijkheidswet was bedoeld om Groot-Brittannië meer stemmen te geven in de Volkenbond in de hoop dat deze witte koloniën zich aan de kant van Groot-Brittannië zouden scharen. Er waren aanwijzingen voor deze onafhankelijkheid, maar die zijn nooit algemeen bekend gemaakt. In het geval van Australië had alleen al het woord Gemenebest, zoals in de term ‘The Commonwealth of Australia’, een teken van onafhankelijkheid moeten zijn. Dit komt omdat het woord “Commonwealth” het Engelse woord is voor het Franse woord “Republic”.
Parallel aan dit alles ontstond echter een “Esau Imperium”. Bij de geboorte van het eerste, vrije christelijke ‘Gemenebest’ – de VS – werd op 1 mei 1776 ook een vervalst rijk geboren, dat van Edom’s occulte genootschap, de Illuminatie. Dit zou later de nieuwe machtsmakelaar worden waarmee alle koloniën hun onafhankelijkheid de geschiedenis in tekenden. Dit werd voornamelijk gedaan door deals te sluiten met de financiële en politieke instellingen van de bankinstellingen en het handelsimperium van de Illuminatie.
Het jaar 1776 was ook belangrijk omdat het 2.520 jaar markeerde na het begin van de Israëlitische gevangenschap en deportaties door de Assyriërs in 745 v. Chr. Dus net toen de Onafhankelijkheid in de lucht hing, werden de zaden van een nieuwe gevangenschap gezaaid in Europa en na verloop van tijd in alle protestantse koloniën, één die het hele Christendom zou overspoelen in slavernij van ‘Edom’. Het oude Babylon had het woekerbankieren uitgevonden en dat systeem werd via de afstammelingen van Edom nieuw leven ingeblazen en omarmd, wat stond voor de herleving van een Assyrisch/Babylonische gevangenschap van de naties die het systeem accepteerden.
Wat de katholieke overzeese gebieden betreft, deze waren nooit blanke kolonies en nooit vrij van het beestensysteem, ze werden gesticht door het beestensysteem via de katholieke kerk. De katholieke kerk had Joden als financiers in al haar koloniën en een raciale bevolking om een hiërarchie van arbeidsstructuren en heerschappij te creëren. Katholieke overzeese gebieden hadden een aantal blanken die er woonden, maar meer als overheersers die zelf onderworpen waren aan hun financiers. Het plan was nooit om blanken de meerderheid van de bevolking te geven. Het ging ook niet om de scheiding van de rassen waarbij de blanken als een christelijk ras/volk een apart volk voor God moesten zijn, maar zij moesten, net als alle andere soorten en hybriden, katholiek worden als een smeltkroes vanaf het allereerste begin in elk katholiek gebied.
De katholieken negeerden niet alleen de scheiding van de soorten, ze fokten zelfs met andere soorten om hybride groepen te creëren en fokten opzettelijk verschillende slavenklassen voor verschillende taken in de koloniën. Katholieken fokten bijvoorbeeld gevangen Ierse slavinnen in Indië met zwarte mannen om een opzichterskaste in het veld te creëren over de donkere kasten. Uiteindelijk werden alle katholieke gebieden overspoeld met enorme sloppenwijken. Katholieke overzeese gebieden maken dus geen deel uit van het tarwekoninkrijk, maar zijn in plaats daarvan regelrechte beestenboel.
Philadelphia: Stad van broederliefde
Philadelphia betekent “Stad van broederliefde”. In de Griekse taal waren er drie soorten liefde: eros, phileo en agape. De liefde in de naam Phila-delphia komt van phileo.
Eros is de meest egoïstische en onvolwassen vorm van liefde. Het kan het best gedefinieerd worden als behoefte. Baby’s hebben hun moeders nodig en hun eisen zijn uitsluitend gebaseerd op die behoeften. Als mensen opgroeien zonder te leren om volwassen te worden in de liefde, zijn hun relaties gebaseerd op louter fysieke aantrekkingskracht en zelfbevrediging. Ze geven weinig of niets om andere mensen en zullen de rechten van anderen schenden wanneer het hen uitkomt.
Phileo is het soort liefde dat een kind leert in de omgang met zijn broers en zussen. Als ouders hun werk goed doen, wordt hun kinderen geleerd om elkaars eigendom en ruimte te respecteren. Ze leren basisprincipes van recht en rechtvaardigheid. Het is vooral een gerechtelijke (juridische) vorm van liefde. Met kinderen in deze ontwikkelingsfase besteden ouders het grootste deel van hun tijd als scheidsrechter om duizenden geschillen en schendingen van individuele rechten te beslechten. Door de gerechtelijke beslissingen van de ouders leren de kinderen fundamentele mensenrechten en verantwoordelijkheid te definiëren.
Geen enkel kind kan deze groeifase omzeilen zonder een verwrongen kijk op anderen te hebben. Als iemand dit phileo stadium zou omzeilen en direct naar agape zou gaan, zou hij een wetteloze vorm van liefde leven, die in zijn kern slechts een vrije uitdrukking van zijn behoeften en wensen zou zijn. Dat is de filosofie van de “vrije liefde”, waarbij seksuele relaties gebaseerd zijn op liefde in plaats van op het huwelijk.
Homoseksuele liefde is ook het resultaat van het omzeilen van het phileo stadium van groei, en er zijn tegenwoordig hele “homoseksuele” kerkgemeentes die beweren God lief te hebben en Jezus Christus te volgen, maar die zich volledig onttrekken aan de Wet van God (Lev. 18:22; 20:13). Zij zijn in feite meer Manicheïstisch (dualistisch gelovig) dan Christelijk en denken dat de God van het Oude Testament slecht is omdat hij homoseksuele handelingen met de dood bestraft. Zij zijn van mening dat homoseksuele relaties de God van het Nieuwe Testament welgevallig zijn zolang ze deze met een liefdevolle houding beoefenen. Maar toch noemt Paulus zulke mensen “dwazen” die “de waarheid van God in een leugen veranderen”. Romeinen 1:26, 27 zegt,
26 Daarom heeft God hen overgegeven aan tegennatuurlijke hartstochten, want ook hun vrouwen hebben het natuurlijke gebruik veranderd in iets dat tegen de natuur is:
27 En ook de mannen, die het natuurlijke gebruik van de vrouw verlieten, brandden in hun begeerte jegens elkander; mannen werkten met mannen dat onbetamelijk is, en ontvingen in zichzelf de vergelding voor hun dwaling die gepast was.
In 1 Kor. 6:9-11 somt Paulus de soorten mensen op die het Koninkrijk van God niet zullen beërven. Onder hen zijn degenen die “verwijfd” zijn [Grieks: malakos, letterlijk: “soften” of “homoseksuelen”]. In de Griekse “democratische” samenleving werden homoseksuele relaties openlijk geaccepteerd. In vers 11 zegt Paulus verder over de christenen in Korinthe: “en zo waren sommigen van jullie” voordat ze in Christus gingen geloven.
Hoewel Paulus homoseksuele relaties dus niet goedkeurt, laat hij wel zien dat homoseksuelen zich kunnen bekeren en ‘geheiligd’ (heilig geacht) kunnen worden, of apart gezet kunnen worden voor zalving als ze hun gewoonten veranderen. Op dezelfde manier heeft een heteroseksueel een natuurlijke, door God gegeven passie voor het andere geslacht, maar die verandert in zonde als die passie in praktijk wordt gebracht buiten de grenzen van het wettige huwelijk, of met het andere geslacht van een te nauwe bloedverwant, of met het andere geslacht van een andere soort.
Het derde type liefde is agape. Agape is de onvoorwaardelijke liefde die volwassen mensen kenmerkt. Het is de term die Johannes het meest gebruikt om de liefde van God voor ons te beschrijven. Toegepast op mensen beschrijft het een volwassen liefde die onzelfzuchtig, vergevingsgezind, begripvol en onvoorwaardelijk is. Het is niet vrij van discipline, want zelfs God weet dat Hij moet omgaan met mensen die nog zijn onrijpe kinderen zijn. Hij verhoudt zich altijd tot mensen in overeenstemming met hun liefdesniveau. Het is het soort liefde dat ouders moeten hebben om hun kinderen op te voeden tot volwassenheid in Jezus.
