Boeken die voorafgaan aan Openbaring
Wat ik bedoel met voorlopers is dit; de boeken of boekdelen die vóór Openbaring zijn geschreven en die aansluiten op Openbaring. Veel boeken leiden naar Openbaring, maar ik zal de meest relevante eruit pikken.
Ik zal geen lijst geven van alle boeken en/of boekdelen die voorafgaan aan Openbaring, maar ik zal wat details geven van de meest opvallende boeken/boekdelen in een korte samenvatting en niet te veel details, omdat dit een heel boek aan studie op zich zou zijn. Het is echter voldoende om te zeggen dat Openbaring als het ware een deel 2 is van het boek Daniël, met Matteüs hoofdstuk 24 ertussenin.
Dat is natuurlijk een vereenvoudiging. Over het geheel genomen moet men begrijpen dat de meeste moderne bijbels een Oude Testament hebben dat is ingekort tot zijn huidige vorm en vertaald uit een tekst die de Masoretische Tekst wordt genoemd.
“De MT(Masoretische Tekst) wordt veel gebruikt als basis voor vertalingen van het Oude Testament in protestantse Bijbels, en de laatste jaren (sinds 1943) ook voor sommige katholieke Bijbels, hoewel de oosters-orthodoxe kerken de Septuagint blijven gebruiken, omdat zij die als goddelijk geïnspireerd beschouwen.” Wikipedia 2015.
De Septuagint bevat een aantal boeken die in het laatste deel van de 19e eeuw uit de protestantse bijbels zijn gehaald en die ze nu als de Apocriefen bestempelen.
Kortom, de chronologische volgorde van de geschiedenis en de ‘geschiedenis-voorspelling’ is in alle bijbelboeken terug te vinden, maar het moet ALLES zijn en dit kan als volgt worden samengevat: Het Oude Testament en de Apocriefen, gevolgd door de Evangeliën, met name Mattheüs 24 (ik noem dit hoofdstuk omdat het voorspelt wat er gebeurt na de opstanding van Jezus), en daarna volgt de Openbaring die het overneemt waar Matteüs 24 ophield.
De Bijbel laat dus geen periode uit de geschiedenis van ‘een bepaald volk’ weg. Hun geschiedenis wordt volledig behandeld in chronologische volgorde of tijdspanne; van hun vroegste dagen tot het heden en daarna, geen enkele periode ontbreekt.
In sommige opzichten kan het boek Openbaring beschouwd worden als de afsluiting van het boek Daniël.
Daniëls profetie richt zich op de naties die het heersersmandaat kregen nadat Juda niet aan de voorwaarden ervan voldeed. Deze andere naties waren echter ook gedoemd om te mislukken, want zij waren nooit voorbestemd in het plan van God om de wereld binnen te leiden in de gerechtigheid van het Koninkrijk van God. Als Juda, dat de wet van God had, zijn verantwoordelijkheid niet kon nakomen, hoe konden andere naties, die de openbaring helemaal misten, dan slagen waar Juda faalde? Dat is zo relevant voor de samenleving van vandaag… een samenleving die zegt dat God dood is. Hoe kunnen zulke naties, die beweren democratisch te zijn en waarvan de mensen de Wet niet kennen, ooit de goedheid van God in de wereld brengen?
Desondanks vond God het nodig om het Heersersmandaat voor een seizoen aan andere naties over te dragen, om een oordeel over Juda te vellen vanwege de voortdurende schending van het Verbond. Als degenen die geroepen zijn hun roeping niet vervullen, roept God plaatsvervangers op om het werk te doen, ook al zijn deze plaatsvervangers vaak slechter dan degene die de roeping had gekregen. Maar God is eerlijk, elke ‘kampioen’ die beweert de antwoorden te hebben zonder God krijgt een kans om zijn ongelijk te bewijzen… elke hond moet zijn kans krijgen.
Daniël onthult de opeenvolging van keizerrijken die zouden ontstaan na de mislukking van Jeruzalem. Hij onthult vier hoofdrijken, plus een uitbreiding van het vierde rijk dat bekend staat als de “kleine hoorn”. De conclusie van Daniël is dat deze rijken zullen vallen, wat zal leiden tot het belangrijkste en hoogste niveau van het Koninkrijk van God, dat wordt afgebeeld als een “steen” die met Handen uit de berg wordt gehouwen, een proces dat voor niemand zichtbaar is. Dit Koninkrijk zal het Heersersmandaat krijgen om over alle naties te heersen onder een onfeilbare Messias.
De reikwijdte van Daniëls openbaring
De openbaring aan Daniël was grotendeels beperkt tot de eerste drie rijken: Babylon, Perzië en Griekenland. Voor het grootste deel laat hij het aan Johannes over om de opkomst en ondergang van Rome en zijn uitbreiding, de “kleine hoorn”, te openbaren. Daniël ontving echter wel een openbaring over het tijdstip van de komst van de Verlosser. Hij koppelde het aan een bepaald decreet dat zou worden uitgevaardigd door een koning van Perzië en vertelde ons dat de Verlosser na “zeventig weken” (van jaren) zou komen.
Andere openbaringen over timing waren duister en er was nauwelijks een manier waarop iemand tijdens het leven van de profeet in staat zou zijn om deze “verzegelde” openbaringen over timing te ontcijferen. Alleen door vanuit ons moderne perspectief terug te kijken in de geschiedenis hebben we enige kans om dergelijke openbaringen te ontsluieren.
Daniëls belangrijkste historische profetieën eindigen nogal abrupt aan het einde van zijn elfde hoofdstuk met de val van de koning van het Griekse rijk, Antiochus Epifanes. Hij was niet de laatste koning van het verdeelde Griekse rijk, maar vanwege zijn wreedheden werd het heersersmandaat in 163 voor Christus van zijn rijk afgehaald, waardoor Juda honderd jaar lang een zekere mate van vrijheid had. In 63 voor Christus nam Pompeius, de Romeinse generaal, Jeruzalem in, omdat God Rome het Heersersmandaat had gegeven.
Afgezien van de verzegelde tijdcycli in Daniël 12, bereikt de geschiedenis die in Daniël wordt voorspeld zijn echte hoogtepunt in de laatste verzen van Daniël 9, waar we lezen over de komst van de Messias. De profeet verwijst ook naar de verwoesting van Jeruzalem, hoewel hij niets zegt over de oorzaak van die bloedige dagen.
Daniël maakt ook geen onderscheid tussen de twee komsten van de Verlosser en de twee verwoestingen van Jeruzalem. Zulke details worden overgelaten aan de schrijvers van het Nieuwe Testament, nadat Jezus duidelijk had gemaakt dat Hij “een tweede keer” zou komen (Hebreeën 9:28). Het is dus duidelijk dat het boek Daniël onvolledig is zonder de openbaring van het Nieuwe Testament. Johannes’ (John) boek Openbaring brengt het verhaal van het Koninkrijk tot zijn climax aan het einde van het tijdperk.
Deze hele geschiedenis in de bijbel is een geschiedenis van Gods koninkrijk op 3 opeenvolgende niveaus. Helaas hebben de kerken in onze tijd geleerd dat het Koninkrijk van God nog moet komen… en op de een of andere manier voor altijd nog moet komen. In vroegere jaren van hun geschiedenis leerden ze echter het tegenovergestelde, namelijk dat het koninkrijk was gekomen, maar dat het van hen was om te regeren onder de Vervangingstheologie. Met veel theologische omzwervingen hebben de ideeën van de moderne kerk de Vervangingstheologie in stand gehouden… maar nu zeggen ze dat het koninkrijk nog moet komen of ze houden vast aan een ouder model van Plato; dat het echte koninkrijk wordt bereikt na de dood en dat de doden spoken worden die afdrijven naar een hemel van wolken, of als ze slecht zijn, naar een hel van eindeloos vuur.
Geen van deze concepten is bijbels, maar door deze theorieën, die gebaseerd zijn op het verdraaien van bijbelverzen door middel van vooropgezette doctrines, hebben de kerken de bijbelse waarheden over wat het koninkrijk werkelijk is over het hoofd gezien. Daardoor hebben ze nooit begrepen dat het koninkrijk geen plaats is van engelen en spoken, en geen plaats van de doden, maar van bevrijde spoken, of ergens ver weg in het hiernamaals. Ze hebben nooit begrepen dat het koninkrijk een plaats is van de levenden hier op aarde…EN het is er al…MAAR het is nog niet op een voltooid niveau op het moment van dit schrijven.
Noch hebben ze begrepen hoe dat dan werkt en ook niet dat het komt in drie verschillende niveaus met drie verschillende beginpunten in de geschiedenis zoals voorgesteld door de 3 belangrijkste Hebreeuwse feesten. De kerken hebben deze feesten ook verworpen door te beweren dat de feesten Joods zijn en dus niet christelijk. Ze hebben geen idee wat het betekent als ze ‘Joods’ zeggen, en als ze de feesten wegstrepen met de gedachte dat ze ‘Joods’ zijn, dan weten ze ook niet wat het betekent om christen te zijn (daarover later meer).
Om de drie niveaus te begrijpen en hoe deze zich manifesteren in en op aarde, moet men weten wat de drie verschillende feesten zijn en wat ze ons vertellen.
