De Feesten en Koninkrijksniveaus
Er zijn een aantal boeken geschreven over dit onderwerp, maar weinig mensen kennen deze boeken en erger nog, degenen die de boeken kennen, hebben een vooroordeel tegen een van de belangrijkste schrijvers van deze boeken. De schrijver heeft volgelingen die van hem houden, maar hij heeft ook volgelingen die geen bar van hem willen. Ik kijk echter niet naar de ‘aarden pot’ die de boodschap bevat. In plaats daarvan heb ik de boodschap getoetst aan het woord van God. Daarbij is duidelijk geworden dat de boodschap die hij helder heeft uitgelegd een nuttig hulpmiddel is en Bijbels verantwoord is. Vergeet niet dat zelfs de ezel van Balaam de waarheid sprak. Dus ik zal deze feesten samenvatten.
De schrijver die zoveel heeft gedaan om de feesten uit te leggen, weet echter niet precies wanneer deze beginnen; hij gebruikt de traditie als uitgangspunt om de jaarlijkse cyclus uit te werken om vast te stellen wanneer deze feesten plaatsvinden. De feesten vinden echter plaats nadat het WARE Nieuwjaar begint en dat begint op de Equinox. (Het argument gebaseerd op een telling van volle manen enzovoort is traditie maar geen bijbels feit. Het zou voor de lezer de moeite waard zijn om mijn boek “It’s About Time” te lezen, en nee ik krijg hier geen geld voor want het is gratis te downloaden).
Elk feest heeft te maken met oogstcycli in een jaar om ons analogieën te geven die leermiddelen zijn voor de natie en haar bestemming als Gods koninkrijk.
Het eerste, het zeven dagen durende ‘Feest van Ongezuurde Broden’ wordt ‘gestart’ door Pesach (14e dag van de eerste maand van het jaar, dus na de Equinox en niet een of andere domme berekening gebaseerd op de maan en of de eerstvolgende zondag daarna of welke onlogische reden een priester ook kan verzinnen). Het Feest van Ongezuurde Broden begint op de 15e dag en duurt 7 dagen met daarbinnen het Feest van het Ronde Schoofoffer.
Deze feestweek is voor het inzamelen van gerst. Gerstebrood is ongezuurd en de symbolische betekenis hier is dat het zaad wordt gewonnen, niet geslagen, zodat de wind het kaf eraf blaast. De symboliek is dat de goedheid, de zaadkiem, wordt bereikt door de wind, de adem van ‘geest’ (spirit); en het kaf, het vlees valt weg en de waarheid komt gemakkelijk bij het zaad zonder dat het kaf (het vlees) in de weg zit… en het meel (gemalen zaad) daarvan heeft geen zuurdesem nodig, dus het is puur en goed zoals het is. De Gerst wordt gebruikt om een categorie van het volk te symboliseren, die als ze het Woord van God horen, er geen bezwaren tegen inbrengen en meteen instemmen met het Woord van God en zeggen: “het is zo”. Dit zijn de eerste vruchten van het volk. De wet die op hun hart geschreven staat, wordt geactiveerd door het horen van de ‘geest’… het woord.
Het volgende feest is het Wekenfeest of Pinksteren. Het Griekse woord Pinksteren verwijst naar het getal 50, dus 50 dagen omdat het een telling is van 50 dagen na Pesach of 7 weken … (49 +1=50). Omdat het 7×7 is zijnde 49 en het getal 50 is, is het een dubbele sabbat, want het is een 2 daags feest. …dus dag 49 en dag 50.
Dit feest is voor de inzameling van Tarwe. Tarwebrood is gezuurd brood. Het feest zelf vereiste dat twee tarwebroden in de oven werden geplaatst. Het doel van de oven is niet om de tarwe te doden, maar om de zuurdesem te doden. Voordat tarwe kan worden gebruikt, moet het, in tegenstelling tot gerst dat wordt gewonnen, worden gedorst (gekoppeld aan het woord ‘thrash’; slaan of stampen).
De enige manier om van het kaf af te komen is door deze oogst te dorsen. Het kaf staat symbool voor de vleselijke natuur die de heilige geest in de weg staat om bij het zaad te komen, de goedheid of het zaad van het koninkrijk, namelijk de wet die op het hart geschreven staat. Maar als het meel eenmaal gedorst en gemalen is, heeft het een zuurdesem nodig om er brood van te maken. Maar het zuurdesem heeft invloed op de hele klomp, in dit geval 2 deegklompen. Het zuurdesem is echter wat op een gegeven moment uitgebrand moet worden. De tarwe is dan een symbool van een categorie mensen die de waarheid pas krijgen nadat ze een grondige aframmeling hebben gehad, en door beproeving door vuur (Wet) zijn gegaan in het tijdperk (dag) dat brandt als een oven.
Dan het laatste is het Feest van de Hutten, het is een zevendaags herfstfeest en de laatste oogst of inzameling van het jaar, en het gewas in kwestie is dat van druiven. Dit feest volgt op het feest van de Trompetten en het verzoeningsfeest. De hutten waren gemaakt van twijgen om de mensen die erin wonen te symboliseren, zij wonen in een huis of tempel die zonder handen is gemaakt, namelijk; God vormde het geraamte. Druiven zijn niet lang houdbaar en daarom werden ze geplet om er wijn van te maken. De symboliek is dat het vruchtvlees van de druif geplet moet worden om bij de goedheid te komen. Pas als dit volk de druiven zou laten stoven tijdens het pletten, zouden ze de ‘geest’ of ‘wijngeest’ krijgen. Elke dag van het feest werd er een wijnoffer gebracht, en op de 8e dag werden degenen voor wie de offers waren gebracht als ‘rein’ beschouwd, omdat ze dan verlost waren van hun vleselijke wegen en gevuld waren met de heilige geest. Elk van de 7 wijnoffers is om 7 onreine geesten door de eeuwen heen te reinigen.
De druiven zijn een categorie mensen die de waarheid pas krijgen nadat ze zijn vertrapt en verpletterd, ze zijn van vleselijk sap naar wijn gegaan die sap is met ‘geest’ zodat het niet meer rot en niet langer onderhevig is aan corruptie. De Bijbel spreekt vaak over het vertrappen van de druiven en God zegt: “Ik vertrap de wijnpers alleen”. God verplettert dus een bepaald volk. En in de openbaring zien we dat Jezus doet als zijn Vader, ook het pletten van de druiven als zijn kleding rood gekleurd was, niet van zijn bloed maar van degenen die hij vertrapt.
Dit zijn geen Joodse feesten maar Goddelijke feesten.
Als christenen godvruchtig moeten zijn, dan moeten ze godvruchtige feesten gedenken. De feesten maken iemand echter op geen enkele manier heilig. De feesten zijn daar nooit voor ontworpen. Ze waren ontworpen als proactieve leermiddelen voor het volk of de natie in kwestie om hun geschiedenis te leren of de geschiedenis te voorspellen voor de generaties na hen. Het waren allegorische lessen van het ‘echte werk’ van God in de geschiedenis. Als deze niet onderwezen en begrepen worden, dan kan men Gods hand in de geschiedenis niet zien… helemaal niet.
De kerken namen in hun oorspronkelijke afkeer van alles waarvan zij dachten dat het Joods was, eenvoudigweg aan dat omdat de zogenaamde Joden deze feesten hielden, en dat deze feesten Joods waren, en dankzij de vervangingstheologie, hebben zij het recht gehad om de feesten te verwerpen. Dit past zo bij een profetisch gelijkenis-verhaal ((parabel) … toen Jezus de tempel had schoongeveegd, kwamen er nog zeven onreine geesten (doctrines) binnen, elk nog onreiner dan degenen die eruit waren geveegd. “Dan gaat hij heen en neemt tot zich zeven andere geesten(denkwijze/doctrine), goddelozer dan hijzelf; en zij treden binnen en wonen daar; en de laatste staat van die mens is erger dan de eerste.” Lucas 11:26 (ook te vinden in Matteüs).
Waarom zeven? Dat zal later allemaal duidelijk worden, maar het heeft te maken met de Zeven Kerken, maar zoals je kunt zien is dat zeven nauw verbonden met feestperioden (7 dagen ongezuurd brood, 7 weken tot Pinksteren en 7 dagen om het onreine te reinigen in het feest van Loofhutten), maar voor nu is het genoeg om te zeggen dat de kerken het vuil als het ware uit de tempel verwijderd aantroffen (de Romeinen maakten de tempel met de grond gelijk). Maar de kerken gooiden het kind met het badwater weg, niet wetend wat het verschil is tussen het reine en het onreine, en daarmee ‘nagelden ze Gods Wet en de feesten aan het kruis’. Met die leegte die ze voor zichzelf hadden gemaakt, was wat overbleef de diepte van hun hart en heidense doctrines van de naties die ze in compromisovereenkomsten hadden overgenomen. Onreine leringen kwamen binnen en daarmee ook onreine heidense feesten die de kerken eenvoudigweg opnieuw verpakten en christelijk noemden. Tot deze feesten die ten onrechte als christelijk worden bestempeld, behoren de feesten van Pasen, de vastentijd, Allerheiligen, Allerzielen, Goede Vrijdag, Halloween, Valentijnsdag, Kerstmis, Tweede Kerstdag en een hele reeks andere katholieke, protestantse en orthodoxe dagen. Met dat, hun onwetendheid en gebrek aan Bijbelse kennis, of het opzettelijk verbergen van Bijbelse begrip, werden ze de blinden die de blinden leiden, of de boeven die de blinden leiden, en ze hadden het huis (de natie) gevuld met alle onreinheden waardoor het erger werd dan wat het eerst was.
Dat betekent dat de kerken de naties die zij beweren te zegenen, slechter hebben gemaakt dan de natie van Judea onder de Farizeeën, waarvan zij beweren dat de zegeningen aan hen gegeven waren!
Feest samenvatting…
Op één niveau typeerde elk feest een roeping van 3 types van het volk zoals hierboven geschetst. Maar elk feest typeert ook een tijdperk waarin de overheersende van elke categorie van dat volk heerschappij had genomen. Elk tijdperk is dan een niveau van koninkrijksheerschappij getypeerd door de heersers ervan.
Het Pesachfeest en het Ongezuurde brood stonden voor het Pesach-tijdperk. Dat betekent Gods Koninkrijk op Aarde op Pesach niveau. Dit is koninkrijksniveau 1.
Het Wekenfeest of Pinksteren stond voor het Pinkstertijdperk. Dat betekent Gods Koninkrijk op Aarde op Pinksterniveau. Dit is koninkrijksniveau 2.
Het Loofhuttenfeest stond voor het Loofhuttentijdperk. Dat betekent Gods Koninkrijk op Aarde op Loofhutten niveau. Dit is koninkrijksniveau 3.
Koninkrijken die op niveaus komen is NIEUW voor bijna iedereen, dus het kost wat moeite om dit in je hoofd te krijgen, maar het moet wel gebeuren. Geen enkele kerk of encyclopedie zal dit leren.
Het eerste Koninkrijksniveau begon op de eerste dag van Pesach, en dat was in Egypte en het eindigde aan het kruis op de dag van Pesach 33 n. Chr. Het begon met het eerste gedode lam als voorafschaduwing van het laatste gedode Lam. Het werd gemarkeerd door Pesach gebeurtenissen, daarom is het een Pesach tijdperk van het koninkrijk van God op aarde.
Het tweede koninkrijksniveau begon op de Pinksterdag 33 n. Chr. en eindigde op Pinksteren in 1994 (de einddatum en waarom dat zo is zal ik achterin dit boek verduidelijken met het artikel ‘Het regende op hun feest’). Het begon met de heilige geest op de 120 mannen in de bovenzaal die de geboorte inluidde van wat vaak het christelijke tijdperk of kerktijdperk wordt genoemd. Jezus zei dat het getypeerd werd door ‘zuurdesem’. Zuurdesem wordt niet gebruikt met gerst of druiven, maar met tarwe. Tarwe werd met Pinksteren geoogst, dus het is het Pinkstertijdperk. En het begon op de Pinksterdag. Het wordt het christelijke tijdperk genoemd omdat ‘christendom’ als woord gebaseerd is op een Grieks woord en dat Griekse woord werd voor het eerst gebruikt in Antiochië: “En toen hij hem gevonden had, bracht hij hem naar Antiochië. En het geschiedde, dat zij zich een gans jaar met de broeders verzamelden, en velen onderwezen. En de discipelen werden eerst in Antiochië christenen genoemd.” Handelingen 11:26. “Christos” betekent geheiligd of gezalfd. Er waren echter al eerder geroepenen, maar het Griekse woord werd voor die tijd gewoon niet gebruikt. Daarom was de eerste Geheiligde of ‘Uitgeroepene’, de Adam van Genesis 2, en als hij door de Griekse taal zou zijn beschreven, zou hij ‘Chistos’ zijn genoemd. Vandaar dat Jezus ook de tweede Adam wordt genoemd.
Het derde niveau van het koninkrijk moet nog komen (ten tijde van het schrijven van dit boek). Dit niveau wordt niet aangekondigd door de 120, maar door de 144.000. De symboliek is opmerkelijk. Waarom? 1000 is het symbolische getal van grootheid of glorie. 144 is een vijfde van 120 erbij opgeteld of 20%. Dus, 24 + 120 = 144.
Belangrijk? Het heeft te maken met de wet en meer specifiek met de tienden en het inzamelen en de feestdagen. Het heeft dus ook te maken met de eerste vruchten, de room, de besten, degenen zonder vlek of smet (smetteloos zijn in de ogen van God… niet in de schoonheidswedstrijden van de mens en zijn systeem).
“En indien de weg u te lang is, zodat gij niet in staat zijt haar (de tienden in de vorm van vruchten of vee) te dragen; of indien de plaats te ver van u is, die de HEERE, uw God, verkiezen zal om er Zijn naam te zetten, wanneer de HEERE, uw God, u gezegend heeft:
Dan zult gij het in geld veranderen (wat toen meestal gouden munten waren, en het oude Engelse woord voor Money was ‘geld’, gebaseerd op het woord, goud), en het geld in uw hand binden, en naar de plaats gaan, die de HEERE, uw God, zal verkiezen…”. Deuteronomium 14:24,25.
“En al de tienden des lands, hetzij van het zaad des lands, hetzij van de vrucht des booms, zijn des HEEREN; zij zijn den HEERE heilig.
En indien iemand van zijn tienden iets wil afkopen, zo zal hij het vijfde deel daaraan toevoegen.” Leviticus 27:30, 31.
De symboliek is duidelijk, deze 144.000 zijn degenen die verfijnd zijn door het vuur van de zuiveraar (Gods Wet) en vlekkeloos en als goud gezuiverd zijn bevonden. Dit is dan het hogere niveau van 120. Dit is niet om de 120 van de bovenzaal te kleineren, maar zij kregen toen geen eeuwig leven terwijl de 144.000 dat wel krijgen, vandaar het symbool van ‘heerlijkheid’. Het laat ook zien dat 144 een stap omhoog is ten opzichte van 120 door de gouden tiende aan hen toe te voegen. Het vertegenwoordigt zuiverheid en wordt gebruikt als een van de zuivere metalen om het Nieuwe Jeruzalem te symboliseren… of vertaald als het ‘Vernieuwde bolwerk van vrede’. Omdat de twee koninkrijkniveaus van Pesach en Pinksteren werden overgenomen onder de heerschappij van de 4 dierenrijken waarover we lezen in Daniël, moesten deze twee niveaus worden gegeseld en verpletterd, wat we tot nu toe in en door de geschiedenis hebben gezien. Het volgende niveau is waar de dierenrijken, die niet in staat waren om de vrucht van het koninkrijk voort te brengen, ontdaan zullen worden van hun heerschappij en de 144.000 zullen de heersers zijn.
Mij wordt vaak gevraagd of dit een letterlijk getal zal zijn, mijn antwoord is dat de 120 letterlijk waren, dus men kan aannemen dat de 144.000 ook letterlijk zullen zijn.
