De verborgen heerschappij: Babylon regeert in het verborgene

Aan het begin van deze aflevering wordt een boodschap gericht tot hen die geloven in de leer van een “geheime opname” – een doctrine die stelt dat alle profetieën uit Openbaring pas in vervulling gaan nádat de christenen van de aarde zijn weggenomen. Maar als dat waar zou zijn, hoe verklaar je dan dat de vrouw in scharlaken dronken is van het bloed van de heiligen en de martelaren van Jezus?

“En de vrouw was dronken van het bloed der heiligen en van het bloed der getuigen van Jezus.” — Openbaring 17:6

Als er volgens die leer geen christenen meer op aarde zouden zijn, hoe zou deze vrouw dan hun bloed kunnen vergieten? Het is een directe weerlegging van het populaire maar misleidende idee dat gelovigen de eindtijdgebeurtenissen niet zullen meemaken.

De engel in het visioen belooft de betekenis van de vrouw en het beest waarop ze rijdt te onthullen.

“Ik zal u zeggen het geheimenis van de vrouw, en van het beest dat haar draagt, dat de zeven hoofden heeft en de tien horens.” — Openbaring 17:7

Het beest wordt beschreven als iets dat “was, en niet is, en toch is”. Een raadselachtige omschrijving, maar in de context van Daniël en eerdere hoofdstukken in Openbaring wordt het duidelijk. Elk wereldrijk — Babylon, Medo-Perzië, Griekenland, Rome — werd afgelost door een ander, maar de geest van het beest bleef bestaan.

“Het beest dat gij zaagt, was, en is niet, en zal opkomen uit de afgrond, en ten verderve gaan.” — Openbaring 17:8

Deze koninkrijken lijken te verdwijnen, maar in werkelijkheid leven ze voort — opgenomen in het volgende rijk. De wereld wordt niet steeds opnieuw uitgevonden; ze bouwt verder op dezelfde fundamenten, slechts onder een andere vlag. De geest van Babylon leeft voort in structuren die door de massa niet herkend worden.

“De zeven hoofden zijn zeven bergen, waarop de vrouw zit.” — Openbaring 17:9

Velen hebben deze zeven bergen letterlijk geïnterpreteerd — als Rome, bijvoorbeeld, omdat het op zeven heuvels is gebouwd. Maar Moskou kent eveneens zeven heuvels. En bovendien leren Daniël en Openbaring ons dat deze hoofden ook koninkrijken zijn. Ze representeren dus niet alleen geografie, maar ook politieke en spirituele dynastieën. Dynastieën die opereren in het geheim, onzichtbaar voor het volk, maar met invloed over de hele aarde.

“De vrouw, die gij zaagt, is de grote stad, die het koningschap heeft over de koningen der aarde.” — Openbaring 17:18

Toch beseft bijna niemand dat dit wereldbestuur al bestaat. Zelfs in Amerika, waar mensen denken goed geïnformeerd te zijn, begrijpen maar weinigen dat de gekozen regeringen slechts uitvoerders zijn van bevelen die vanuit een verborgen machtsstructuur komen. Jaar na jaar voeren presidenten en politici beleid uit dat schadelijk is voor het volk — ongeacht de partij of wie verkozen is. Het volk moppert, stemt op een andere kandidaat, maar het beleid verandert niet.

Waarom? Omdat het systeem onzichtbaar is. Het lijkt alsof het er niet is. En toch is het er wél. Het is “een mysterie”, precies zoals Openbaring het beschrijft. En slechts wie bijbelprofetie kent, begrijpt waar hij naar kijkt.

Sommige mensen vermoeden het bestaan van deze macht wanneer ze stuiten op namen als de Trilateral Commission, de Council on Foreign Relations, of de Bilderbergers. Of binnen religieuze structuren: de Wereldraad van Kerken, die opvallend vaak de kant van het communisme kiest. Maar zonder het licht van de Schrift blijft het slechts een onsamenhangend vermoeden.

“En er zijn zeven koningen: vijf zijn gevallen, één is er, en de ander is nog niet gekomen.” — Openbaring 17:10

Dit slaat niet op het jaar 96 na Christus, toen Johannes het visioen kreeg, maar op een latere fase — de fase waarin Babylon wordt geoordeeld. Babylon wordt in drie delen verdeeld:

“En de grote stad werd in drie delen gespleten.” — Openbaring 16:19

Volgens deze uitleg staan deze drie delen voor:

1. China en haar invloedssfeer in Azië
2. Rusland met de rest van Azië, Europa en Afrika
3. West-Europa, de VS, en waarschijnlijk Japan

Maar in werkelijkheid is dit een rookgordijn. De macht lijkt verdeeld, maar is in feite één. Eén machtsstructuur, verborgen, centraal aangestuurd — Babylon in haar volmaakte vorm.

Tien koningen, één geest: Babylon en de strijd tegen het Lam

De uitleg van de engel in Openbaring 17 gaat verder met het beest en de tien horens. De focus verschuift naar de tien koningen die in één uur macht ontvangen met het beest.

“En de tien horens, die gij zaagt, zijn tien koningen, die het koninkrijk nog niet ontvangen hebben, maar als koningen macht ontvangen één uur met het beest.” — Openbaring 17:12

Deze tien koningen zijn geen oude koninkrijken, want ze waren niet aanwezig gedurende de 2.500 jaar van de beestheerschappij. Ze verschijnen pas aan het einde van de profetische tijdlijn, voor een zeer korte periode. Op basis van profetische tijdseenheden wordt berekend dat dit “één uur” mogelijk 15 tot 40 jaar zou kunnen zijn.

“Deze zijn eensgezind, en zij zullen hun kracht en macht aan het beest overdragen.” — Openbaring 17:13

Ze zijn verenigd. Eén gedachte. Eén wil. En die wil is oorlog tegen het Lam.

“Dezen zullen oorlog voeren tegen het Lam, en het Lam zal hen overwinnen, want Hij is een Heer der heren en een Koning der koningen.” — Openbaring 17:14

Het conflict is duidelijk: het beest en de tien koningen richten zich tegen Christus en zijn volk. Dat betekent dat de gelovigen aanwezig zijn tijdens deze strijd — er is geen geheime opname waarbij ze worden weggenomen. De Bijbel toont het tegenovergestelde: de heiligen zijn betrokken in deze geestelijke oorlog tot het moment van overwinning.

“En Hij zei tegen mij: De wateren, die gij zaagt, waar de hoer op zit, zijn volken en menigten en naties en talen.” — Openbaring 17:15

De vrouw regeert dus over de volledige wereldbevolking. Ze is een symbool van een globaal systeem, geestelijk en politiek, dat de aarde in haar greep heeft.

Maar dan komt een onverwachte wending: dezelfde tien koningen keren zich tegen de vrouw:

“En de tien horens die gij zaagt, op het beest, die zullen de hoer haten, en zullen haar verwoesten en naakt maken, en haar vlees eten en haar met vuur verbranden.” — Openbaring 17:16

Ze keren zich tegen haar, maar niet op eigen initiatief:

“Want God heeft in hun hart gegeven Zijn wil te volbrengen, en in één gedachte te zijn, en hun koninkrijk aan het beest te geven, totdat de woorden Gods zullen volbracht zijn.” — Openbaring 17:17

Zelfs de rebellie van de koningen tegen de vrouw is door God Zelf in hun harten gelegd, om Zijn plan te vervullen. Babylon zal niet eeuwig standhouden — ze wordt vernietigd door degenen die haar tijdelijk dienden.

Deze tien koningen worden verbonden met Israël — niet het huidige politieke Israël in het Midden-Oosten, maar de ware erfgenamen van Israël: de Angelsaksische, Germaanse en Scandinavische volkeren, met Amerika als het profetische Sion. Opmerkelijk is dat in de tijd van president Nixon Amerika werd ingedeeld in tien regionale bestuursgebieden, die nog steeds functioneren buiten het zicht van de meeste burgers.

En dat roept een fascinerende vraag op:

Zijn die tien Amerikaanse regio’s de tien horens van het beest?

De hulp die Amerika sinds het begin van de 20e eeuw verleent aan communistische regimes — van Lenin tot Mao, van Roosevelt tot Truman — heeft niet alleen het rode beest in leven gehouden, maar ook laten floreren. Amerika heeft niet gevochten tégen het communisme, maar het juist gevoed met voedsel, technologie en wapens.

De tien koningen geven hun macht aan het beest, maar keren zich uiteindelijk tegen de hoer — het systeem dat hen in eerste instantie in zijn greep hield. En dat gebeurt omdat God het zo beschikt.

“Babylon is gevallen, is gevallen, en is een woonplaats geworden van duivelen en een schuilplaats van alle onreine geest.” — Openbaring 18:2

Babylon valt. En pas tijdens haar ondergang zien mensen wat ze werkelijk is: een rijk van misleiding, geheimhouding, geestelijke slavernij en wereldwijde controle.

Babylon is gevallen: oordeel, onthulling en bevrijding

De oproep klinkt luid vanuit de hemel, rechtstreeks gericht tot Sion, het volk van God:

“Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt.” — Openbaring 18:4

Sion bevindt zich nog te midden van Babylon. Ze is niet zomaar buitenstaander, ze is gevangen, verward, soms zelfs medeplichtig. En dat is waarom het oordeel niet zomaar van buitenaf komt. Het komt om te zuiveren, om de grens te trekken tussen het volk van God en het systeem van de hoer.

“Want haar zonden reiken tot de hemel, en God heeft aan haar ongerechtigheden gedacht.” — Openbaring 18:5

God vergeet niet. Babylon heeft een dossier opgebouwd dat hemelshoog is. Oorlogen, leugens, verdraaiing van recht, vervolging van profeten, vermenging van waarheid met afgoderij — niets is onopgemerkt gebleven. En nu, op het moment van het oordeel, wordt ze gewogen en te licht bevonden.

“Vergeld haar gelijk als zij u vergolden heeft, en verdubbel haar dubbel naar haar werken; in de beker waarin zij u wijn gemengd heeft, meng haar dubbel.” — Openbaring 18:6

De maat is vol. Geen genade meer voor dit systeem. Geen verdraagzaamheid. Babylon heeft zichzelf uitgeput in arrogantie, luxe, zedeloosheid en religieuze hoererij. En dat alles verpakt in de taal van vrede, verdraagzaamheid en vooruitgang.

“Zoveel als zij zichzelf verheerlijkt heeft en weelde heeft gehad, zoveel pijn en rouw geef haar.” — Openbaring 18:7

Haar oordeel komt snel. Babylon dacht onaantastbaar te zijn. Ze geloofde in haar onoverwinnelijkheid — als een koningin zonder zorg, als een wereldmacht zonder gelijke. Maar dat maakt haar val des te gruwelijker:

“Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood, rouw en honger; en zij zal met vuur verbrand worden, want sterk is de Heere God, Die haar oordeelt.” — Openbaring 18:8

En dan volgt de reactie van de wereld. Niet van berouw, maar van verdriet om eigen verlies:

“En de koningen der aarde, die met haar hoererij bedreven en weelde gehad hebben, zullen wenen en zich over haar beklagen… Want zij zeggen: Wee, wee, gij grote stad Babylon, gij sterke stad! Want in één uur is uw oordeel gekomen.” — Openbaring 18:9–10

De rouw van de wereld gaat niet over zonde, maar over economische instorting. Kooplieden, handelaren, reders — allen jammeren omdat hun winstbron wegvalt. Ze hielden niet van Babylon vanwege haar gerechtigheid, maar vanwege haar rijkdom.

“En de kooplieden der aarde zullen over haar wenen en rouw bedrijven, omdat niemand meer hun waren koopt.” — Openbaring 18:11

De lijst met goederen uit Openbaring 18 is veelzeggend: goud, zilver, edelstenen, purper, zijde… en dan:

“Lichamen en zielen van mensen.” — Openbaring 18:13

Babylon handelt in mensenlevens. Slavernij, seksindustrie, kinderhandel, verslaving, mentale slavernij via onderwijs en media — het is allemaal onderdeel van haar handel. De mens is voor haar een product. En nu valt haar hele handelsketen uiteen.

“Want in één uur is zoveel rijkdom verwoest.” — Openbaring 18:17

Er is geen tijd voor herstel. Geen herstructurering. Geen noodplan. Het oordeel komt snel, plotseling, definitief.

En te midden van die ineenstorting klinkt nog steeds die ene oproep, luid en dringend:

“Gaat uit van haar, Mijn volk!” — Openbaring 18:4

Sion moet breken met Babylon — innerlijk, geestelijk, uiterlijk waar nodig. Want God is bezig om het systeem te ontmantelen. En wie vasthoudt aan wat vergaat, zal met haar vergaan.

Mysterie Babylon: Het beest, de hoer en de prijs van verraad

Laten we kijken naar Jeremia 50 en 51 — de profetieën tegen Babylon — en het maakt meteen duidelijk dat deze hoofdstukken spreken over de eindtijd, niet over het oude Babylon.

“In die dagen en te dier tijd, spreekt de HEERE, zal men de ongerechtigheid van Israël zoeken, maar er zal geen zijn; en de zonden van Juda, maar zij zullen niet gevonden worden; want Ik zal degene vergeven, die Ik zal doen overblijven.” — Jeremia 50:20

Deze belofte is niet vervuld bij de val van het oude Babylon, maar hoort bij de wederkomst van Christus. Daarom gaat het hier om het mysterie Babylon uit Openbaring 17 en 18.

Jeremia gebruikt symbolische taal: de sikkel en de hamer. In Jeremia 50:16 wordt Babylon geschetst met een man die de sikkel hanteert bij de oogst, en in vers 23 noemt de profeet Babylon “de hamer der ganse aarde”. Dat zijn exact de symbolen van het communisme — de rode vlag met hamer en sikkel, die overal op aarde wappert.

“Hoe is de hamer der ganse aarde verbroken en verbrijzeld! Hoe is Babel geworden tot een verwoesting onder de heidenen!” — Jeremia 50:23

De geestelijke dimensie is niet minder schokkend. De hoer van Babylon wordt niet alleen verbonden aan economische luxe en wereldse macht, maar aan de moord op de heiligen. En die moord wordt nog steeds gepleegd, terwijl religieuze leiders blijven preken over een toekomstige Antichrist, alsof de huidige machten onschuldig zijn.

“En ik zag de vrouw dronken van het bloed der heiligen, en van het bloed der getuigen van Jezus.” — Openbaring 17:6

De macht van Babylon is allang actief — de rode Antichrist heerst al. En de tien horens — zijn tien koninkrijken — de macht van de hoer zullen breken. Deze horens zijn de Israëlitische naties: zij die afstammen van Israël, maar gevangen zitten in de greep van Babylon.

“En de tien horens die gij gezien hebt aan het beest, die zullen de hoer haten, en zullen haar verwoesten, en naakt maken, en haar vlees eten, en haar met vuur verbranden.” — Openbaring 17:16

Het is niet zo dat Gods volk slechts slachtoffer is. Nee, ze hebben Babylon mee opgebouwd en onderhouden, vaak onbewust. En daarom zijn ze ook degenen die het moeten afbreken. Babylon wordt vernietigd van binnenuit, door hen die haar eens gediend hebben.

Dan volgt een ontnuchterende beschrijving van Amerika. Amerika is reeds veroverd door Babylon — niet met wapens, maar met manipulatie. Geen tanks op straat, maar belastingen, leugens, propaganda, gecorrumpeerde rechtbanken, gecontroleerde kerken. En het volk beseft het nauwelijks.

“Want haar zonden reiken tot de hemel, en God heeft aan haar ongerechtigheden gedacht.” — Openbaring 18:5

Amerikanen worden jaarlijks tot 45% van hun inkomsten beroofd via belastingen en rentebetalingen. Maar omdat het niet “officieel” een vijand is, ziet bijna niemand dat er een stille oorlog is gevoerd — en verloren.

“Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood, rouw en honger; en zij zal met vuur verbrand worden; want sterk is de Heere God, Die haar oordeelt.” — Openbaring 18:8

De kooplieden, de elite, zullen weeklagen, niet om zonde, maar omdat hun rijkdom weg is. Ze betreuren de economische instorting — niet het morele verval.

“En de kooplieden der aarde zullen wenen en rouw bedrijven over haar, omdat niemand hun waren meer koopt… en ook slaven, en zielen van mensen.” — Openbaring 18:11,13

De mens is gereduceerd tot koopwaar. En dat maakt de vergelijking met communisme en kapitalisme schrijnend. Deze twee systemen werken samen: de communisten leveren de slaven, de kapitalisten verkopen de producten. Een wereldwijd beest, gevoed door bloed en geld.

Deuteronomium 28:

“De vreemdeling, die in het midden van u is, zal hoog boven u opklimmen; en gij zult zeer beneden nederdalen. Hij zal u lenen, maar gij zult hem niet lenen; hij zal de kop zijn, en gij zult de staart zijn.” — Deuteronomium 28:43–44

En uit Spreuken:

“De rijke heerst over de armen, en wie leent is de knecht van de uitlener.” — Spreuken 22:7

Babylon is een systeem van schuld, rente, slavernij, leugen en religieuze misleiding. En die religie is niet los te zien van haar structuur.

Er volgt een opmerkelijke beschrijving van het oude Babylon: een religieuze stad vol tempels, rituelen en seksuele perversie, zoals het verplichte voorhuwelijkse seksritueel in de tempel van Aphrodite.

Zelfs de offers van kinderen komen terug. Abortus, verpakt in medische termen, is niets minder dan een herhaling van de kinderoffers aan Baäl.

“En in haar werd gevonden het bloed van profeten en heiligen en van allen die op aarde gedood zijn.” — Openbaring 18:24

Mysterie Babylon is verantwoordelijk voor de dood van miljoenen — via oorlog, onderdrukking, abortus, ondermijning van waarheid. En het oordeel nadert.

De link met de Farizeeën is krachtig. Jezus zegt over hen:

“Gij zijt kinderen van degenen die de profeten gedood hebben.” — Mattheüs 23:31

En:

“Opdat over u kome al het rechtvaardige bloed, dat op de aarde vergoten is, van het bloed van den rechtvaardigen Abel af tot het bloed van Zacharia.” — Mattheüs 23:35

Mysterie Babylon en de Farizeeën — ze zijn één en dezelfde.
Want:

“Dingen die gelijk zijn aan hetzelfde, zijn gelijk aan elkaar.”

De macht van Babylon wordt dus gezien als de macht van de geest van de Farizeeën, verweven in religie, politiek, financiën en propaganda.

“En gij zult tot Babel gaan; aldaar zult gij verlost worden; aldaar zal u de HEERE verlossen uit de hand van uw vijanden.” — Micha 4:10

“Sta op en dors, gij dochter van Sion; want Ik zal uw hoorn ijzer maken, en uw hoeven zal Ik koper maken; en gij zult vele volken verpletteren…” — Micha 4:13

De bevrijding is nabij. Maar eerst moet Babylon vallen — met geweld, voorgoed.