VERWIJST “SOORT” OOK NAAR DE MENS?
Nu moeten we natuurlijk de kwestie van “soort” over de mens onder ogen zien. Zijn er verschillende “soorten” “mensen”? Moderne genetici hebben hun redenen om dit te beweren. Een eerste lezer van de Bijbel zonder kerkelijke achtergrond zou dit snel oppikken. Ras is een onontkoombaar onderwerp door de Bijbel heen. God behandelt simpelweg niet alle rassen hetzelfde en heeft dat ook nooit gedaan! Zelfs elke stam van Israël heeft een andere bestemming voor de ‘laatste dagen’. Alleen Israëlieten (van 12 stammen) zijn te vinden in het Nieuwe Jeruzalem! O ja, er zijn veel verschillende woorden voor “mens”, “mensen”, “volk”, “naties”, stammen enz. die we nu niet zullen bekijken.
Eerder werd erop gewezen dat de duif een “reine” vogel is en de raaf een “onreine” vogel. Beide zijn vogels, maar van verschillende “soorten”. Dus is er Bijbels bewijs dat er een reine “soort” mensen is en een onreine “soort” mensen? Het is duidelijk dat als God een uitverkoren (= bachar, of “uitverkoren”) ras heeft, dan alle andere rassen “niet-uitverkoren” moeten zijn. 1 Petrus 2:9 vertelt de mensen aan wie hij schrijft dat zij “een uitverkoren geslacht = genos” zijn. Deze “uitverkoren” mensen werd bevolen geen seksuele relaties te hebben buiten de beperkte Semitische genenpoel. Dit is heel duidelijk, maar de meeste kerken verklaren dat deze kwestie is veranderd van een kwestie van ras in een kwestie van geloof, zelfs als ze dit niet Schriftuurlijk kunnen ondersteunen. ANSWERS IN GENESIS accepteert dit ook omdat het een populaire leer is. Maar in het Nieuwe Testament gaat de rassenscheiding door.
We lezen bijvoorbeeld, 2 Kor 6:16,17 Ik zal in hen wonen en in hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen MIJN VOLK zijn. Daarom, kom uit hun midden en wees afgezonderd, zegt de Heer, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u ontvangen.
De toevoeging van “ding” [akathartou, genitief, enkelvoud, onzijdig] aan het einde van dit vers is grammaticaal gerechtvaardigd. Maar predikers gebruiken het ten onrechte in de zin van “dingen” in plaats van “mensen”. Als we naar dit vers kijken, is het duidelijk dat “hen” de scheiding van het ene volk [niet ding] van het andere betekent. Het gaat over mensen, zoals we zien in de woorden “hen” en “jullie”. In het Grieks betekent het woord “afzonderen” = aphorizo “afbakenen … afgrenzen … scheiden en afsnijden van de rest”. In het volgende vers zien we hoe dit woord wordt gebruikt; het wordt gebruikt voor de scheiding van Israëlieten naargelang ze schapen of geiten zijn. [Let op: volken is een onzijdig zelfstandig naamwoord terwijl zij mannelijk is en dus verwijst naar de mensen binnen de volken].
Mat 25:32 En voor Zijn aangezicht zullen alle volken verzameld worden; en Hij zal hen van elkander scheiden, zoals een herder zijn schapen van de bokken scheidt:
Dit noemt specifiek naties. Elke dergelijke suggestie van uitverkiezing of nationale/raciale scheiding doet sommige kerkmensen gruwen vanwege het conflict tussen dit en hun verkeerde begrip van “Zo lief heeft God de wereld gehad” en soortgelijke Schriftteksten waar ze de verkeerde betekenis geven aan “de wereld” en ten onrechte het woord “allen” gebruiken.
Als we teruggaan naar 2 Kor. 6:16, vinden we het woord “aanraken”. In dit vers is “aanraken” = haptomai een woord dat gebruikt wordt voor vleselijke gemeenschap met een vrouw, of je dat nu leuk vindt of niet [bevestig dit in 1 Kor. 7:1-3]. De “hen” in dit vers zijn “onreine” mensen die niet “aangeraakt” mogen worden. “Onrein” = akathartou dat laat zien dat er een verschil is tussen “reine” en “onreine” mensen, waarbij de reine de onreine niet mag “aanraken”. Merk hier op dat in Handelingen 10:28, “maar God heeft mij geleerd dat ik niemand gewoon of onrein moet noemen”, dit gaat over mannen die “allophulos” = “van een verwante stam” (van Israël) zijn.
Het “juk” in 2 Kor 6:14 is met heterozugeo wat “een ander soort” betekent -[Vine], of “iemand die geen gelijke is” -[Thayer]. God heeft ook reine en onreine dieren en vissen gemaakt; ze zijn allemaal op die manier geboren. Ze zijn gewoon verschillend en niet gelijk.
Bijbelse genetica is een geweldig bijbels onderwerp, maar geen enkele joods-christelijke of rooms-katholieke kerk zal het behandelen, waarschijnlijk omdat ofwel:
(a) “het hun niet gegeven is om de mysteries van het Koninkrijk van God te begrijpen”, of (b) hun gefabriceerde doctrines er niet mee om kunnen gaan.
ANTWOORDEN IN GENESIS wil nog steeds redetwisten met De Pottenbakker die verschillende mensen (vaten) maakt, sommigen tot heerlijkheid en sommigen tot verderf. Zie hierover Romeinen 9:20-22.
Als laatste gedachte hierover: toen gezegd werd dat moderne genetici hun redenen hebben om te beweren dat rassen niet gelijk zijn en een verschillende oorsprong hebben, kunnen degenen met de mogelijkheid om te zoeken op het internet vinden dat de wetenschap bevestigt wat de Bijbel eigenlijk voorstelt. Er wordt beweerd dat raciale genen bestaan, net als gedragsgenen.
ZESDE FOUT – “Genesis één en twee gaan over dezelfde gebeurtenis”
Dit gaat over de gemarkeerde zin op pagina 38 van “The Answers Book” die luidt: “Genesis hoofdstuk twee is geen ander scheppingsverslag – het is een gedetailleerder verslag van de zesde scheppingsdag”.
Laten we eens kijken waarom dit onjuist is, te beginnen met het beantwoorden van de volgende vraag.
