Velen hebben de passage in de Bijbel gelezen waar Paulus vermaant: “Weest niet ongelijk getrouwd met ongelovigen”, en hebben daaruit allerlei beperkingen voor christelijke huwelijken afgeleid. Wat is een ongelijk getrouwd huwelijk, of wat is een gelijk getrouwd huwelijk?

Velen zullen geschokt zijn te vernemen dat dit vers helemaal niet verwijst naar het “huwelijk”.

De uitdrukking “ongelijk getrouwd” is geen uitdrukking die een “huwelijk” aanduidt. Niettemin is het in principe zeker van toepassing op het huwelijk.

Laten we eerst het hele Schrift lezen:

“Want welke gemeenschap heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid? En welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? En welke gemeenschap heeft Christus met Belial? Of welk deel heeft hij die gelooft met een ongelovige? En welke overeenstemming heeft de tempel Gods met afgoden? Want gij zijt de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen en in hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. Daarom, komt uit hun midden, en scheidt u af, zegt de Here, en raakt het onreine niet aan; en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Here, de Almachtige” (II Kor. 6:14-18).

De uitdrukking “ongelijk samengeroepen” is de vertaling van slechts één Grieks woord, heterozugeo, dat een samengesteld woord is dat betekent: “verschillend samengeroepen; ongelijk samengegaan; ongelijk samengeroepen”. Het wordt maar één keer in de Bijbel gebruikt.

Het woord “juk” betekent een koppeling zoals wanneer twee ossen worden gekoppeld of samengespannen door een trekbalk om werk te doen zoals het ploegen van een veld of het trekken van een wagen.

En zo vertelt Paulus de gemeente van Korintiërs, die doordrenkt was van heidendom en hun steden bezaaid met heidense tempels, dat zij niet “ongelijk” verbonden moesten zijn met hen die heidendom of enig werk van duisternis beoefenden. Zij moesten vermijden: “ongelovigen, ongerechtigheid, duisternis, Belial, ongelovigen en afgoden’. Daar is het. Dat is de lijst die Paulus hen gaf, precies zoals we hierboven lezen. Er wordt niets gezegd over het huwelijk, maar het is wel van toepassing op het huwelijk.

Dus wat bedoelde Paulus met al deze? Wel, ten eerste is het niet mogelijk om in een land, staat, provincie, stad of dorp te leven zonder voortdurend in contact te komen met juist zulke personen. Zelfs Jezus zelf heeft tot Zijn Vader gebeden en precies aangegeven hoe Hij wilde dat wij onder zulke omstandigheden in dit leven zouden leven:

Joh 17:15 Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor de boze.

In zekere zin vroeg Jezus Zijn discipelen om “niet ongelijk getrouwd te zijn met ongelovigen”.

Dus hoe passen we deze verzen toe op het huwelijk? Suggereerde Paulus dat de leden van de kerkgemeente in Korinthe niet konden en niet mochten trouwen met andere leden van de gemeente? NEE. Hij was heel specifiek: “Weest niet ongelijk getrouwd met ongelovigen.” Waren zij allen geestelijk bekeerd? NEE. Kon een geestelijk gezinde Korinthiër trouwen met een vleselijk gezinde Korinthiër? Goede vraag. Zijn niet alle “gelovigen” geestelijk gezind en alle “ongelovigen” vleselijk gezind? Laten we teruggaan naar de eerste brief van Paulus aan diezelfde Korinthiërs:

1Ko 3:1 En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot een geestelijke, maar als tot een vleselijke, ja als tot een zuigeling in Christus.

1Ko 3:2 Ik heb u met melk gevoed, en niet met spijs; want tot nu toe hebt gij het niet kunnen verdragen, en nu nog niet.

1Ko 3:3 Want gij zijt nog vleselijk…”

Vergeet niet dat het woord “gij” niet het enkelvoud “gij” betekent, maar “gij allen”. Niet dat er misschien niet één volwassen, geestelijk gezinde onder hen was, maar als groep waren zij vleselijk. Dus als zij wilden trouwen binnen hun geloof, dan hadden de meesten van hen moeten trouwen met iemand die vleselijk gezind was.

Nu moeten we begrijpen wat belangrijk is in dit onderwijs. Paulus zei niet dat ze niet met iemand konden trouwen als die “vleselijk” was. Hij zei zelfs niet dat ze niet met iemand konden trouwen als ze een “ongelovige” waren. Hij waarschuwde tegen het “ONGELIJKWAARDIG verbonden zijn met ongelovigen”. Het is het “ONGELIJKWAARDIG” verbonden aspect dat het meest belangrijk is.

Laten we vervolgens opmerken dat “Zijt gij niet…” niet de beste vertaling is, want als dat het geval zou zijn, dan zou Paulus in feite zeggen dat iedereen die al ongelijk getrouwd was met een ongelovige, van hen zou moeten scheiden. Maar we weten dat Paulus nooit zoiets heeft gesuggereerd, maar juist het tegenovergestelde:

1Ko 7:12 Maar tot de overigen spreek ik, niet de Here: Indien een broeder een vrouw heeft, die niet gelooft, en zij behaagt bij hem te wonen, laat hij haar niet wegdoen.

1Ko 7:13 En de vrouw, die een man heeft, die niet gelooft, en indien het haar behaagt bij haar te wonen, laat haar hem niet verlaten.

Tot zover de King James, “Gij zult niet ongelijk getrouwd zijn…” De juiste vertaling is: “Gij zult niet ongelijk gescheiden worden…” of “Gij zult niet ongelijk gescheiden worden…”

Wat bedoelde Paulus met “ongelovigen”? We hebben net gelezen dat de “gij” van de Korinthiërs “nog KARNBAAR” was. Maar, waren zij “ongelovigen?”

1Ko 3:5 Wie is dan Paulus, en wie is Apollos, anders dan dienaren, door wie gij geloofd hebt, gelijk als de Heere aan een iegelijk gegeven heeft?

1Ko 15:2 Door welke gij ook behouden zijt, indien gij in gedachtenis houdt, hetgeen ik u verkondigd heb, tenzij gij tevergeefs geloofd hebt.

1Co 15:11 Daarom, hetzij ik, hetzij zij, alzo prediken wij, en alzo hebt gij geloofd.

Uit wat we hebben gelezen, kunnen we duidelijk opmaken dat de Kerk van Korinthe een gemeente was van “vleselijke gelovigen”. Natuurlijk kun je een gelovige zijn en toch vleselijk. Luister, de twee miljard leden tellende Christengemeente over de hele wereld ZIJN GELOVIGERS. Dat wil zeggen dat zij geloven dat Jezus de beloofde Messias en Christus is, en dat er verlossing in Hem is. Dat is wat hen gelovigen maakt. Van daaruit vallen zij in allerlei categorieën en leerstellige verschillen, maar desalniettemin zijn zij gelovigen, ongeacht hoeveel van hen “nog vleselijk” zijn.

Ik geloof dat de sleutelzin in dit alles is om niet “ongelijk” verbonden te worden. Nu zei Paulus met ongelovigen, wat het duidelijk het verkeerde ding maakt om te doen. Ten eerste zou je “ongelijk” verbonden zijn en om het nog erger te maken, met een “ongelovige”. Paulus zegt ons dat deze vermaning zeker van hem persoonlijk kwam onder Gods inspiratie, maar hij voegt er aan toe: Maar tot de overigen spreek ik, niet de Here” (I Kor. 7:12).

En dus zal ik zelf een beetje vrij zijn en suggereren dat als het op het huwelijk aankomt (onthoud dat Paulus hier niet specifiek over het huwelijk spreekt), en zeggen dat we niet ongelijk verbonden moeten zijn met gelovigen. Met andere woorden, we moeten niet ongelijk getrouwd zijn met een ander, maar vooral met ongelovigen.

Het woord dat vertaald wordt met “ongelovigen” is apistos en het betekent “zonder [christelijk] geloof, een heiden, ongelovige, ongelovige, ongelovige”. Het is hetzelfde woord als “ongelovige” in vers 15, hoewel “ongelovige” meestal iets sterkers betekent dan alleen een gebrek aan geloof.

We hoeven ongelovigen niet helemaal te mijden, maar we moeten ook niet ongelijk met hen “verbonden” zijn. Paulus stond een zekere mate van omgang met ongelovigen toe:

1Ko 10:27 Indien iemand van hen, die niet geloven, u tot een feestmaal uitnodigt, en gij zijt genegen te gaan; al wat u wordt voorgezet, eet het, zonder te vragen om des gewetens wil.

Waarschijnlijk hebben de meesten van ons wel een familielid in de familie die niet gelovig is, maar met wie we bepaalde sociale omgang zouden kunnen hebben.

Paulus verbiedt zeker niet de omgang met “de velen die geroepen zijn en de weinigen die uitverkoren zijn”. Maar zelfs daar moeten we niet ongelijk Geroepen worden met hen, of hoe kunnen we zeggen dat we als Gods volk uit haar zijn voortgekomen (Openb. 18:4).

Ik heb persoonlijk huwelijken gezien tussen een gelovige en een niet-gelovige die liefdevoller en gelijker waren dan sommige huwelijken tussen twee gelovigen. We moeten dus goed letten op ALLE woorden van deze diepgaande Schriftplaatsen.

We kunnen advies geven en proberen mensen te helpen verschillende aspecten van een situatie te zien. We kunnen onze eigen persoonlijke kennis van zulke dingen doorgeven. Maar we moeten ons niet inlaten met overdreven rechtvaardigheid in deze zaken, anders maken we ons schuldig aan “verbieden te huwen” (I Tim. 4:3), wat een leer van demonen is (Vers 1).

De sleutel is “ongelijk gehuwd” worden. En dat kan het huwelijk betekenen, maar het kan ook betekenen naar welke kerk men gaat; van welke clubs men lid is; naar welke etablissementen men gaat voor vertier; welke TV shows een vaste gewoonte worden; met wie men zakenpartners wordt; enz.

Word nooit ongelijk met wie dan ook, en vermijd altijd: “onrechtvaardigheid, duisternis, Belial [een bijnaam van Satan], ongelovigen, en afgoden.”

We hebben allemaal matches gezien die in de hemel gemaakt waren, maar die niet werkten, en omgekeerd hebben we huwelijken gezien die vanaf de eerste dag gedoemd waren te mislukken, maar die na 30 en 40 jaar nog steeds sterk zijn (of misschien niet zo sterk, maar toch nog steeds). Alleen God weet zeker hoe een huwelijk zal uitpakken. Vogels van dezelfde soort komen samen, maar ook tegenpolen trekken elkaar aan. Het huwelijk is een zaak die het beste aan de bruid en de bruidegom kan worden overgelaten.