We kennen allemaal het beeld: Jezus die bij Zijn hemelvaart langzaam opstijgt en achter een wolk verdwijnt. De kerken schilderen het vaak alsof Hij als een ballon omhoog dreef en ergens boven de wolken verdween. En Mattheüs 24? Daar klinkt het alsof Jezus straks letterlijk komt “aanzweven op wolken.”
Maar wie de Schrift goed leest, en wie de Septuaginta (LXX) kent, weet: dit is niet het sprookjesachtige plaatje dat ons vaak is voorgehouden. De wolk in de Bijbel is nooit zomaar een wolk. Het is altijd de bedekking van Gods heerlijkheid. Het is de mantel van majesteit waarin God Zichzelf verhult en Zijn uitverkorenen bekleedt.
Handelingen 1:9 – Opgenomen in de wolk
“En toen Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk (νεφέλη) onttrok Hem aan hun ogen.”
Jezus werd niet weggedragen door een luchtmassa, maar Hij werd omhuld door de wolk van Gods heerlijkheid. Zoals de tabernakel en de tempel ooit door die wolk werden bedekt, zo werd ook Jezus bedekt toen Hij terugkeerde tot de Vader.
Exodus 40:34-35 (LXX): “Toen bedekte de wolk (νεφέλη) de tent, en de heerlijkheid van de HEER vervulde de tabernakel.”
1 Koningen 8:10-11 (LXX): “De wolk (νεφέλη) vervulde het huis van de HEER, zodat de priesters niet konden blijven staan om te dienen.”
Elke keer dat de Schrift spreekt over deze wolk, is het de onzichtbare mantel van God die mensen bedekt en hen het zicht ontneemt op de volle glorie van Zijn majesteit.
Zo werd ook Jezus opgenomen: niet op een dampmassa, maar in Gods mantel van heerlijkheid.
Mattheüs 24:30 – De Zoon des mensen komt op de wolken
“En zij zullen de Zoon des mensen zien, komende op de wolken (νεφέλαις) des hemels met kracht en grote heerlijkheid.”
Hier staat het meervoud: νεφέλαις = “wolken, bedekkingen, sluiers.” Jezus zal dus terugkomen gehuld in veelvoudige sluiers van heerlijkheid.
En let op: Hij zegt dit met verwijzing naar Daniël 7:13 (LXX):
“En zie, met de wolken (νεφελ ν) des hemels kwam iemand als de Zoon des mensen; en Hij kwam tot de Oude van dagen.”
Dat is geen weerbericht. Dat is de profetie dat de Messias bekleed wordt met de wolken van Gods majesteit, en als Koning verschijnt voor de Vader.
De wolk als mantel – het beeld van Jozef
Misschien vraag je je af: waarom een wolk? Waarom dat beeld van een bedekking?
Kijk naar Jozef. Zijn vader gaf hem een bijzondere mantel (Genesis 37:3, LXX: χιτών ποικίλος – een veelkleurig kleed). Die mantel maakte hem afgezonderd, gemarkeerd en uitverkoren.
Net zoals Jozef bedekt werd door een mantel die hem onderscheidde van zijn broers, zo wordt Jezus bedekt door de wolk die Hem onderscheidt als de ware Zoon des mensen. De wolk is Zijn koninklijke mantel van heerlijkheid.
Toepassing – wat betekent dit voor ons?
Gods aanwezigheid bedekt ook ons.
Zoals de wolk de tabernakel bedekte, zo wil Gods aanwezigheid ook ons leven bedekken. Niet als iets mysterieus, maar als de zekerheid dat Hij ons omsluit met Zijn heerlijkheid.
Wij zijn geroepen om bekleed te worden.
Jozef kreeg een mantel. Jezus kreeg de wolk van majesteit. En Paulus zegt: “Doet de Here Jezus Christus aan” (Romeinen 13:14). Ook wij horen bekleed te zijn – niet met menselijke tradities, maar met Zijn waarheid en wet in ons hart.
De wederkomst is geen sprookje.
Jezus komt niet zwevend op een luchtmassa, maar verschijnend in de volheid van Gods majesteit. De wereld zal Hem zien zoals Hij werkelijk is: gehuld in macht, bekleed met heerlijkheid, de ware Koning.
Nogmaals:
De wolk in de Schrift is geen mistbank of regenwolk. Het is de mantel van Gods heerlijkheid.
Bij de tabernakel → de wolk bedekte de tent.
Bij de tempel → de wolk vulde het huis.
Bij Jezus’ hemelvaart → de wolk onttrok Hem aan hun ogen.
Bij Zijn wederkomst → de wolken van heerlijkheid zullen Hem omgeven.
En zoals Jozef werd onderscheiden door zijn mantel, zo is Jezus onderscheiden door de wolk.
Daarom is de boodschap helder: de wolk is Gods eigen bedekking. Zijn mantel van majesteit. Zijn teken van uitverkiezing.
Wanneer Jezus komt in die wolken, zien we Hem niet zweven op dampen van de lucht, maar verschijnen in de glorie van God zelf.
Wat beweren de kerken?
Veel kerken schilderen de hemelvaart en wederkomst van Jezus alsof Hij letterlijk zweefde of zal zweven op een witte wolk. Een mooi sprookjesachtig plaatje, maar de Schrift geeft ons een veel diepere en logischer uitleg. In de Septuaginta (LXX) is de wolk nooit een meteorologische damp, maar altijd de bedekking, de mantel van Gods heerlijkheid.
Handelingen 1:9 – Opgenomen in de wolk
“En toen Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk (νεφέλη) onttrok Hem aan hun ogen.”
De νεφέλη is dezelfde wolk die de tabernakel en tempel vervulde in de LXX. Het is de sluier van Gods majesteit. Jezus werd niet door een luchtmassa verborgen, maar door de mantel van de heerlijkheid van Zijn Vader.
Mattheüs 24:30 – De Zoon des mensen komt op de wolken
“En zij zullen de Zoon des mensen zien, komende op de wolken (νεφέλαις) des hemels met kracht en grote heerlijkheid.”
Jezus verwijst hier direct naar Daniël 7:13 (LXX): de Zoon des mensen komt met de wolken voor de Oude van dagen. Niet als zwever in de lucht, maar als Koning die verschijnt in goddelijke majesteit.
De wolk als mantel – het beeld van Jozef
Zoals Jozef door zijn veelkleurige mantel werd afgezonderd en gemarkeerd als uitverkoren zoon (Genesis 37:3, LXX), zo is Jezus bedekt met de wolk: Zijn koninklijke mantel van heerlijkheid.
Wat de kerken ervan maken vs. wat de Schrift zegt
Het kerkelijke beeld:
Jezus zweefde letterlijk de lucht in op een wolkje.
Bij Zijn wederkomst zal Hij op regenwolken aan de hemel komen.
Wolken worden gezien als een decorstuk in een hemelse toneelvoorstelling.
Het bijbelse beeld (LXX + NT)
De wolk is νεφέλη = bedekking, sluier, mantel.
In de tabernakel en tempel bedekte de wolk Gods heerlijkheid.
Bij Jezus’ hemelvaart werd Hij opgenomen in die bedekking, onttrokken aan hun ogen.
Bij Zijn wederkomst verschijnt Hij gehuld in dezelfde mantel van heerlijkheid, zoals Daniël 7 voorzegde.
De wolk is dus geen dampmassa, maar een mantel van majesteit.
Toepassing voor ons
Gods aanwezigheid wil ook ons bedekken. Niet als sprookje, maar als werkelijkheid in ons leven.
Wij moeten bekleed zijn. Niet met tradities of rituelen, maar met Christus Zelf (Romeinen 13:14).
Zijn wederkomst is majesteitelijk. Niet zwevend op een wolkje, maar verschijnend in onvoorstelbare heerlijkheid.
Conclusie
De wolk in de Schrift is geen luchtverschijnsel, maar een mantel van Gods heerlijkheid.
Jezus werd bij Zijn hemelvaart bedekt door die mantel.
Hij komt terug gehuld in dezelfde majesteit.
Zoals Jozef werd onderscheiden door zijn mantel, zo is Jezus onderscheiden door de wolk.
De kerken hebben er een kinderlijk plaatje van gemaakt, maar de Schrift zelf spreekt een krachtig woord: de wolk is Gods eigen bedekking, Zijn teken van uitverkiezing, Zijn mantel van majesteit.
Dit zal velen aan het zere been zijn
Wat hier geschreven staat, zal voor velen pijnlijk en confronterend zijn. Want eeuwenlang zijn mensen grootgebracht met plaatjes van Jezus die op een witte wolk de lucht in zweefde, en kerken die leerden dat Hij straks letterlijk op wolken zal terugkomen. Het klinkt mooi en eenvoudig, maar het is niet de waarheid van de Schrift.
De waarheid is scherper dan menselijke traditie. Zij snijdt dwars door de verhalen heen die kerken gebouwd hebben om hun macht te bewaren. En precies daarom zal dit velen aan het zere been zijn:
Want dit haalt de macht weg van menselijke uitleg en plaatst de kracht terug bij Gods Woord Zelf.
Dit confronteert de kerken die vasthouden aan sprookjes in plaats van aan de duidelijke betekenis van de LXX en het Nieuwe Testament.
Dit ontmaskert de leegte van menselijke overleveringen en legt bloot hoe ver men is afgedwaald van de eenvoudige, logische betekenis van Gods Woord.
De Schrift zegt: “En gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken” (Johannes 8:32). Maar wie in traditie leeft, ervaart waarheid vaak eerst als een pijnlijk mes, dat snijdt en scheurt.
Zo is het ook hier: de wolk is geen zwevend sprookje, maar een mantel van heerlijkheid. Voor wie oren heeft om te horen, is dit een bevrijding. Voor wie vasthoudt aan traditie, zal dit voelen als een slag tegen het hart.
En toch… de waarheid blijft de waarheid.
